15 εκθέσεις στην γιορτινή Αθήνα

Sean Scully, Επιβάτης

Από τους επιφανείς ζωγράφους της γενιάς του, ο γεννημένος το 1945 Scully είναι κυρίως γνωστός για τα μεγάλης κλίμακας αφηρημένα έργα του, που αποτελούνται από κάθετες και οριζόντιες ζώνες και γεωμετρικές φόρμες. Στο αναδρομικό αφιέρωμα, όμως, που προσγειώθηκε στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς μετά το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βουδαπέστης, ανακαλύπτουμε και την θητεία του στην παραστατική απεικόνιση, από τις πρώιμες αναφορές του στην ανθρώπινη φιγούρα την δεκαετία του 1960 έως την πρόσφατη σειρά Madonna (2018). Δεν λείπουν τα εμβληματικά λάδια του από τη δεκαετία του ’80 και η ενότητα Supergrids – εμπνευσμένη από τα μοτίβα χαλιών και υφασμάτων που είδε σε ένα ταξίδι του στο Μαρόκο, αλλά και από το νεοπλαστικισμό του Μοντριάν.
Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 210 3453111
Διάρκεια: 16/12/21-13/2/22, Πέμ., Κυρ.10:00-18:00, Παρ.-Σάβ. 10:00-22:00

Κορνήλιος Γραμμένος, Προσωδίες & Ραψωδίες

Εύστοχος και λιτός στην έκφρασή του, στην πολυδιάστατη εικαστική έρευνά του συνταιριάζει την απλότητα, τη γεωμετρία και το μινιμαλιστικό πνεύμα με το χιούμορ και τη διαίσθηση. Τα γνώριμα και από την παρουσία τους στην πλατεία Δεξαμενής Aliens, οι μεταλλικές Μάσκες, τα Λουλούδια και τα περίφημα Σάρματα (οι φρίζες από συναρμοσμένα μεταξύ τους ξακρισμένα κομμάτια κόντρα πλακέ) συγκροτούν το ένα μέρος της παρουσίας του Κορνήλιου Γραμμένου στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά. Η έκθεση, που ο γνωστός καλλιτέχνης σχεδίασε πριν φύγει αιφνιδίως από τη ζωή, φιλοξενεί και τις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες πρόσφατες ζωγραφικές αναζητήσεις του, με λάδια και φούμο στον καμβά και το φωτογραφικό χαρτί. Συνθέσεις στις οποίες επαναδιαπραγματεύεται τις αρχές της αφαίρεσης, επικεντρώνοντας στις καθαρά ζωγραφικές αξίες και μέσα από τις οποίες συνομιλεί με την έννοια της προσωδίας στη γλωσσολογία: δίνοντας έμφαση στον ρυθμό, στην ένταση και στην αποτύπωση μιας ψυχικής ή συναισθηματικής κατάστασης.
MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, Πλ. Ασωμάτων 5, Θησείο, 210 3215717
Μέχρι 13/2/2022, Τρ.-Κυρ. 11:00-19:00, Πέμ. 11:00-22:00 (Κλειστά: 24-26/12, 31/12, 1/1, 6/1)

Kapwani Kiwanga, Deposits

Ποιητικό και πολιτικό, το έργο της καταθέτει έναν «στοχασμό μεταξύ ανθρωπολογίας και τέχνης» κερδίζοντας διεθνή βραβεία και παρουσία σε μεγάλα μουσεία. Το 2018 ήταν το αμερικανικό Frieze Artist Award και το καναδέζικο βραβείο Sobey και το 2020 το Prix Marcel Duchamp, ενώ φέτος και την επόμενη χρονιά η δουλειά της ταξιδεύει στο Moody Art Center του Χιούστον, στο ICA του Πόρτλαντ και στο παρισινό Palais de Tokyo. Στη State of Concept έφθασε μόλις ένα μέρος της έκθεσής της που είχε επιμεληθεί η Ηλιάνα Φωκιανάκη στο Kunstinstituut Melly του Ρότερνταμ, μαζί με μια νέα ανάθεση – το Bequest που έγινε σε συνεργασία με την υφάντρα Βάσω Δάμκου. Εξετάζοντας την επιστημολογία της βοτανικής και πώς αυτή σχετίζεται με χειρονομίες αντίστασης, η Καναδέζα εικαστικός συνδέει τα φυτά με την αυτοθεραπεία, την επιβίωση και την αυτοπροστασία και παράλληλα τα αντιμετωπίζει ως αυτόπτες μάρτυρες της Ιστορίας και πρωταγωνιστές μιας «αφανούς αντίστασης».
State of Concept, Τούσα Μπότσαρη 19, Κουκάκι, 213 0318576
Έως 2/2/22, Τετ.-Παρ. 16:30-20:30, Σάββατο 12:00-17:00

Μαρία Χασάπη, Golden

Πολυβραβευμένη στις ΗΠΑ (μεταξύ άλλων με τα Performa Malcolm McClaren Award και «Bessie» Award) για τις χορογραφημένες «ζωντανές εγκαταστάσεις» της που βασίζονται στην βραδύτητα και την ακινησία, η Κύπρια εικαστικός πραγματοποιεί την πρώτη της ατομική έκθεση στην Αθήνα, τέσσερα χρόνια μετά την παράσταση της με τίτλο «Staged?» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Τα έργα της (ζωγραφική, γλυπτά και φωτογραφίες), εξερευνούν το παράδοξο που δημιουργεί η αντίθεση μεταξύ του χρυσού, ενός υλικού που αψηφά τον χρόνο, και του χορευτή, του οποίου η πράξη μοιάζει να εξαϋλώνεται την ίδια την στιγμή που πραγματοποιείται. Σημείο εκκίνησης και αυτής της δουλειάς της αποτελεί υλικό που προέρχεται από την καταγραφή των περφόρμανς της και στόχος της να αμφισβητήσει τα όρια μεταξύ μονιμότητας και εφήμερου, παρουσίας και απουσίας, ολότητας και έλλειψης.
The Breeder, Ιάσωνος 45, Μεταξουργείο, 210 3317527
Εγκαίνια: 16/12, 19:00-22:00. Μέχρι 12/2/22, Τρ.- Παρ. 11:00-19:00, Σάβ. 11:00-17:00

Ρένα Παπασπύρου, Σκιές / Βρυάξιδος 11 και Ασπασίας: η άγνωστη όψη

Από τη γκαλερί Ελευθερία Τσέλιου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, δύο εκθέσεις ξετυλίγουν την «αστική τοπιογραφία» της γνωστής καλλιτέχνιδας ανακαλώντας στιγμές από την καθοριστική για την πορεία της σειρά «Επεισόδια στην ύλη». Η ομότιμη καθηγήτρια της ΑΣΚΤ άρχισε από νωρίς να επεμβαίνει σε αντισυμβατικές επιφάνειες (από σανίδες και λαμαρίνες μέχρι τμήματα παλαιών τοίχων) επιβεβαιώνοντας με την πρακτική της την εικαστική τους υλική υπόσταση. Την αφετηρία και τους τωρινούς προβληματισμούς αυτού του ταξιδιού που κρατά πέντε δεκαετίες ενώνουν οι δύο εκθέσεις. Στη γκαλερί στο Κολωνάκι εστιάζει στις «Σκιές» παρουσιάζοντας έργα από τα 70s, πολλά από τα οποία για πρώτη φορά, ανάμεσά τους σχέδια σε φύλλα εφημερίδων, αποτοιχίσεις και μια προβολή. Στο ισόγειο της Στέγης εκθέτει μια σύνθεση με επιφάνειες που απέσπασε από μια ερειπωμένη μονοκατοικία στο Παγκράτι που δεν υπάρχει πια. Ένα έργο αλληγορικό που αντλεί από τον γυναικείο ψυχισμό, την παρατεταμένη ανησυχία και τη συνθήκη του βιώματος της κοινωνικής απόστασης. H διαδικασία αποτοίχισης ξεκίνησε το 2015 αλλά τα περισσότερα κομμάτια αποσπάστηκαν την περίοδο του πρώτου εγκλεισμού λόγω κορωνοϊού, σε μια περίοδο που, όπως σημειώνει η ίδια, η αποτοίχιση έγινε «ο σκοπός και ο σηματοδότης της ημέρας· ένας τρόπος να μετράω τις μέρες, ένας τρόπος να μη χάνεις τον εαυτό σου».
Eleftheria Tseliou, Ηρακλείτου 3, Κολωνάκι. 210 3618188
Μέχρι 30/12, Τρ.-Παρ. 12:00-20:00
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Συγγρού 107, Νέος Κόσμος, 211 1981784
Διάρκεια: 18/12/21-27/2/22, Τετ.-Κυρ. 19:00-23:30 (το ωράριο αλλάζει τις μέρες των εορτών)

Ανδρέας Ράγκναρ Κασάπης, Τo see a block of flats as a cave

Στίχοι, ζωγραφικά έργα, αρχειακό και φωτογραφικό υλικό αλλά και ένα μουσικό έργο που είναι διαθέσιμο ψηφιακά συνθέτουν τη νέα εγκατάσταση του καλλιτέχνη. Στην πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Καλφαγιάν, ο Κασάπης επιχειρεί μια κατάδυση στο τοπίο και στον οικείο αστικό χώρο με εργαλεία γνώριμα την αδρή πινελιά και τα μουντά (γκρίζα, πράσινα και μπλε) χρώματα. Με αφετηρία γνωστικές θεωρίες της αντίληψης των αντικειμένων, τα ζωγραφικά έργα του θέτουν ερωτήματα σχετικά με το αποτύπωμα των τεχνικών εικόνων στην αντίληψη και τη μνήμη στη σύγχρονη εποχή. «Συνεχίζουν να με απασχολούν η έννοια της χροιάς και κατ’ επέκταση του ψυχικού τόνου (stimmung). Η διάρκεια και κατ’ επέκταση η υποκειμενική εμπειρία και ο βιωμένος χρόνος. Η απόσταση και ως εκ τούτου η προοπτική και οι στρεβλώσεις της», παραδέχεται.
Kalfayan Galleries, Χάρητος 11, Κολωνάκι, 210 7217679
Μέχρι 30/12, Δευτ. 11:00-15:00, Τρ.- Παρ. 11:00-19:00, Σάβ. 11:00-15:00

Helmut Middendorf, Very
Διακριτή παρουσία στην εικαστική σκηνή της Αθήνας και διατηρώντας πάντα ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Γερμανία, απ’ όπου κατάγεται και στη δεκαετία του ’80 υπήρξε μέλος του διάσημου γκρουπ Νέο-Άγριοι, ο Μίντεντορφ παρουσιάζει καινούργια ζωγραφικά έργα και κολάζ στην γκαλερί Ελένη Κορωναίου. Οι νέοι πίνακες μεγάλων διαστάσεων αποτελούνται από μπλοκ χρωμάτων σε διαφορετικά σχήματα συνδυασμένα με στοιχεία κολάζ. Αποσπάσματα σκίτσων, ζωγραφισμένες φωτοτυπίες από εικόνες, λογότυπα και γράμματα, τα οποία έχει συλλέξει ή δημιουργήσει, αναδύονται στην επιφάνεια των ζωηρών καμβάδων του. Από την έκθεση δεν λείπουν τα κολάζ, αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς του, καθώς συλλέγει συστηματικά εικόνες από περιοδικά και έντυπα τα οποία χρησιμοποιεί στην πρακτική του.
Γκαλερί Ελένη Κορωναίου, Δημοφώντος 30 & Θορικίων 7, 210 3411748
Μέχρι 26/2/22, Τρ.- Παρ. 12-6 μ.μ. Σαβ. 12-4 μ.μ. Κλειστά 23/12/21-3/1/22

Ειρήνη Καραγιαννοπούλου, Hotberg

Απρόσωποι χείμαρροι μαλλιών, μασκοφόρες υπάρξεις που ερωτοτροπούν: η γυναίκα, ο αισθησιασμός και η χειραφέτησή της πρωταγωνιστούν σταθερά στην προβληματική της Ειρήνης Καραγιαννοπούλου. Αντλώντας την πρώτη ύλη για τα έργα της από σελίδες vintage περιοδικών αλλά και παλιές ερωτικές καρτ ποστάλ, ζωγραφίζει αυτές τις εικόνες και κατόπιν τις μεγεθύνει και τις επεξεργάζεται ξανά, μέχρι την εξάντληση του υλικού της. Αποτυπώνει με αδρές πινελιές το δικό της πρόσωπο πάνω σε εικόνες της μόδας και αλλάζει με γραμμές την ατμόσφαιρά τους, αναστατώνοντας με τις μετατοπίσεις της «το αψεγάδιαστο γυναικείο έντυπο σύμπαν». Σ’ αυτή τη νέα ενότητα κάποιες εμφανίζονται ως εκτυπώσεις, ορισμένες συσσωρεύονται σε κολάζ στα οποία εξερευνά τον κόσμο των επαγγελματιών του στριπτίζ και του τζόγου, ενώ άλλες γίνονται κινούμενη εικόνα. Αποτέλεσμα της συνεργασίας της καλλιτέχνιδας με την Γαλλίδα film editor Sandrine Cheyrol, το βίντεο Hypnothèque αποτελεί για την επιμελήτρια της έκθεσης Έφη Φαλίδα «μια κάψουλα αισθησιασμού όπου οι γυναίκες επιπλέουν σε μια κατάσταση μεταξύ ευλάβειας και ασυνειδησίας, επιθυμίας και θανάτου». a.antonopoulou.art, Αριστοφάνους 20, Ψυρρή, 210 3214994
Μέχρι 22/01/2022, Τετ-Παρ. 14:00-20:00, Σάβ. 12:00-16:00 (κλειστά: 24, 25, 31/12, 1/1)

David Douard, O’ thee lil’

Διάτρητα πλέγματα, μεταλλικές ράβδοι, μπρούτζινες μάσκες, μεγεθυμένες ψηφιακές εικόνες από οδοντοστοιχίες, κατακερματισμένοι στίχοι: ένα χαοτικό υβριδικό περιβάλλον όπου η υλικότητα και η άϋλη φύση έχουν καταρρεύσει η μία πάνω στην άλλη σε υποδέχεται στην Rodeo, στον Πειραιά αλλά και στο Λονδίνο. Για όλα φταίει ο David Douard και η πρακτική του να συνθέτει γλυπτικά ασαμπλάζ και εγκαταστάσεις με όσα παραπεταμένα βρίσκει κοντά στο ατελιέ του στο Ομπερβιγιέ. Αν και τα υλικά για τις περίτεχνες κατασκευές του προέρχονται συνήθως από το δρόμο – στην εφηβεία του, άλλωστε, ασχολήθηκε με το γκράφιτι –, ιδέες και πολλά κείμενα για τα έργα του αλιεύει στο dark web. Στην ενότητα του O’ thee lil’, ο 38χρονος καλλιτέχνης συνεχίζει μια σειρά έργων που ξεκίνησε στην έκθεσή του στη Frac Île-de-France τον περσινό Σεπτέμβριο. Επιχειρώντας να μετατρέψει μία ψηφιακή παρουσία σε φυσική μέσα από τα αντικείμενα που δημιουργεί, κείμενα βγαλμένα από το διαδίκτυο αποκτούν υλική διάσταση, ενώ αντικείμενα (ευρεθέντα ή κατασκευασμένα) παρουσιάζονται εκ νέου.
Rodeo, Πολυδεύκους 41, Πειραιάς, 210 4123977
Μέχρι 29/1/22, Τετ-Σάβ. 12:00-20:00 (κλειστά: 24-25/12 & 31/12-6/1)

Jimmie Durham

Έβλεπε τον εαυτό του πρωτίστως ως ποιητή και μετά ως γλύπτη και καλλιτέχνη με τον ακτιβισμό να διατρέχει κάθε πτυχή της δουλειάς του και κατάφερνε να δίνει νέα πνοή στα υλικά του είτε συνάρμοζε στις συνθέσεις του ένα βαλσαμωμένο κεφάλι άλκης είτε τα ανθρώπινα οστά που είχε βρει σ’ ένα κάδο απορριμμάτων της ιατρικής σχολής του Κολούμπια. Το 2019 στην 58^η Μπιενάλε της Βενετίας βραβεύτηκε με τον Χρυσό Λέοντα για το σύνολο του έργου του, με τον επιμελητή της Ralph Rugoff να μιλά για «την τέχνη του που έχει ταυτόχρονα κριτικό πνεύμα, χιούμορ και είναι βαθιά ουμανιστική». Ο Αμερικανός καλλιτέχνης Jimmie Durham έφυγε από τη ζωή μόλις λίγες μέρες πριν ανοίξει η έκθεσή του στην Αθήνα. Στη νέα γκαλερί της Βάσως Μπαταγιάννη (η οποία είχε πρωτοδείξει δουλειά του στην Ελλάδα το 2003) φιγουράρουν παλιότερες αλλά και πιο πρόσφατες δημιουργίες του, prints που απεικονίζουν κεφάλια ζώων και ένα αυτοσαρκαστικό πορτρέτο του, αφαιρετικά σχέδια και το βίντεο «Fleur de pas mal», στο οποίο ενορχηστρώνει μια στιγμιαία «έκρηξη» χρωμάτων.
Batagianni Gallery, Αντήνορος 17, Παγκράτι, 2107238047
Μέχρι 29/1/22, Τρ.-Παρ. 16: 00-21:00, Σάβ. 11:00-15:00 (κλειστά: 30/12-6/1)

Στεφανία Στρούζα, 212 Μήδεια (Αφηγήσεις από ένα χώρο μετέωρο)

Τι θα έλεγε ένα ουράνιο σώμα αν μπορούσε να ξετυλίξει με λέξεις την ιστορία του; Και πώς η Μήδεια, η εμβληματική ηρωίδα του Ευριπίδη, η οποία στάθηκε επίσης αφετηρία έμπνευσης για τον Πιερ Πάολο Παζολίνι και τον Χάινερ Μύλλερ, θα μπορούσε να ενταχθεί σ’ αυτή την αφήγηση; Συντονισμένη με την σύγχρονη αγωνία για τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης ανθρώπινης επέμβασης στη φύση, η νέα δουλειά της Στεφανίας Στρούζα στο annexM του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών εξετάζει τις διασυνδέσεις μεταξύ μύθου, φύλου και περιβάλλοντος. Εστιάζοντας «σε μια ανεξερεύνητη πλευρά του χαρακτήρα της Μήδειας που καταδεικνύει τη σχέση της με φυσικά φαινόμενα, ζωικά ένστικτα και την ίδια τη Γη», αλλά και στην ύπαρξη ενός αστεροειδούς που φέρει το όνομά της, η καλλιτέχνις συνθέτει ένα αφήγημα στο οποίο ένας μετεωρίτης γίνεται η μεταφορά για μια επείγουσα και απειλητική πλανητική συνθήκη. Αυτή τη φορά, μάλιστα, δεν χρησιμοποιεί μόνο τα γνώριμά της απτά υλικά της γλυπτικής, αλλά δοκιμάζει και την «γραφή» του βίντεο.
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Σοφίας & Κόκκαλη 1, 210 7282000
Μέχρι 23/1/22, Τρ., Τετ., Παρ.-Κυρ. 12:00-20:00, Πέμ. 12:00-22:00

Κώστας Ρουσσάκης, Η αυλή των Hρώων

Ένα «παράθυρο» στο Πεδίον του Άρεως ανοίγει από τα έγκατα του Μεγάρου Μουσικής ο Κώστας Ρουσσάκης. Αντλώντας υλικό από τον συνολικό χώρο του πάρκου με όλες τις τρέχουσες συνδηλώσεις του (ιστορικές, καλλιτεχνικές, πολιτικές, αστικού βίου) και τη σημειολογία που έχει κατά καιρούς αποδοθεί σε αυτόν (γλυπτά, ανδριάντες, Λεωφόρος Ηρώων, μνημεία, κήπος κ.λπ.) προτείνει ένα εφήμερο υποκειμενικό τοπόσημο για την ιστορία και τον σύγχρονο βίο της πόλης προσαρμόζοντας σε μια σειρά από ξύλινα ικριώματα στερεοσκοπικές απεικονίσεις του πρώτου δημόσιου άλσους της Αθήνας.
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη 1, 210 7282000
Μέχρι 23/1/22, Τρ., Τετ., Παρ.-Κυρ. 12:00-20:00, Πέμ. 12:00-22:00

Αλέξανδρος Γεωργίου, Πρίγκιπας με μπλε κορώνα συναντά την οικογένεια στο σώμα του

Το όνομά του φέρνει στο μυαλό μακρινά οδοιπορικά, «χωρίς δικό του όχημα», στο Ιράν και στην Ινδία, απ’ όπου έστελνε σε γνωστούς και άγνωστους παραλήπτες χειροποίητες κάρτες που έφτιαχνε κι επιζωγραφισμένες φωτοτυπίες φωτογραφιών που τραβούσε. Στην πρώτη του συνεργασία με την γκαλερίστα Ρεβέκκα Καμχή, όμως, ο Γεωργίου επιχειρεί ένα διαφορετικό, εσωτερικό ταξίδι στα βάθη του εαυτού παρουσιάζοντας μια λιγότερο γνωστή πτυχή της πρακτικής του, λάδια σε καμβά και σχέδια που ενεργοποίησε η γέννηση του γιου του. Πολύχρωμος αλλά συνάμα ανησυχαστικός, ο ζωγραφικός του κόσμος κατοικείται από πλάσματα αινιγματικά, άλλοτε ανθρωπόμορφα και άλλοτε όχι, που μοιάζουν να έρχονται από το χώρο του ασυνείδητου.
Ρεβέκκα Καμχή, Λεωνίδου 9, Μεταξουργείο, 2105233049
Μέχρι 24/2/2, Τετ.-Σάβ. 12:00-18:00

Καρολίνα Κρασούλη, Υπόσχεση

Μετά από δύο ατομικές εκθέσεις στη Γαλλία, η 37χρονη δημιουργός ξεδιπλώνει στο Κέντρο Τεχνών στο Πάρκο Ελευθερίας μια νέα σειρά έργων εμπνευσμένη από το βιβλίο ως αντικείμενο και ως τοπίο. Ραμμένοι καμβάδες, ζωγραφισμένοι με γκέσο και λάδι, σε απαλά, παστέλ χρώματα αποτελούν τον βασικό κορμό αυτής της «υπόσχεσης». Ως επί το πλείστον μεγάλοι σε διαστάσεις, παραπέμπουν σε παράθυρα, πόρτες, βιβλία, διπλωμένες σελίδες και φακέλους και είναι καρπός μιας χρονοβόρας διαδικασίας που περιλαμβάνει την προετοιμασία του καμβά, τον χρωματισμό του και στη συνέχεια το δίπλωμα, το ράψιμο και το σιδέρωμα. Τους πλαισιώνουν 60 ακουαρέλες σε χαρτί με τον τίτλο Depths of green (2021), μια σειρά που επίσης είχε στον πυρήνα της την επανάληψη. Την έκθεση επιμελείται ο Χριστόφορος Μαρίνος ο οποίος επισημαίνει τη θραυσματικότητα, την ηρεμία και τη σιωπηλή αίσθηση που υποβάλλει η ζωγραφική της σημειώνοντας ότι «σε εκμηδενίζει, βγάζει από πάνω σου ένα βάρος».
Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων, Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας, 210 7232604
Μέχρι 23/1/22, Τρ.-Παρ. 11:00-19:00, Σάβ.-Κυρ. 10:00-15:00 (εκτός αργιών)

Philip A. Zimmermann

Ξεκίνησε από τον δρόμο, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αφήνοντας το χνάρι του με γκράφιτι και tags σε γέφυρες και παροπλισμένα βιομηχανικά κτίρια στο Σάαρμπρύκεν της Γερμανίας, όπου ζει. Στην πορεία ο Philip A. Zimmermann άρχισε να εξωτερικεύει εμπειρίες και συναισθήματα με αφαιρετική διάθεση στο τελάρο και αυτή την περίοδο παρουσιάζει τη δεύτερη ατομική του έκθεση στην Bernier/Eliades στο Θησείο. Η μοναξιά και η απομόνωση που βιώνει ο άνθρωπος σήμερα, η κριτική της πολιτικής και του καταναλωτισμού τροφοδοτούν την έντονη χειρονομία του στον καμβά και στο χαρτί. Καθώς η επιφάνεια ενός ζωγραφικού πίνακα είναι περιορισμένη, συνήθως προσθέτει επιπλέον όρια διακόπτοντας την εικόνα ή μειώνοντάς την.

Bernier/Eliades, Επταχάλκου 11, Θησείο, 2103413935-7
Μέχρι 20/1/2022: Τρ.-Παρ. 10:30-18:30, Σάβ. 12:00-16:00 (κλειστά: 24/12/21-3/1/2022)