Η Ελένη Παλόγου ζωγράφιζε από μικρή. Έκανε συγχρονισμένη κολύμβηση για 11 χρόνια με αρκετές Πανελλήνιες διακρίσεις, στη συνέχεια πέρασε στο πανεπιστήμιο –στην Αρχιτεκτονική– και ξεκίνησε να ασχολείται με τη φωτογραφία. Με αφορμή το έργο της που βρίσκεται στο εξώφυλλο του τεύχους 486 της A.V. μιλήσαμε μαζί της.
Από παιδί με θυμάμαι να ζωγραφίζω. Σ' αυτό έπαιξε κάποιο ρόλο και η μαμά μου που έχει το ίδιο χόμπι, οπότε είχα ενθάρρυνση. Μετά ήρθε η Αρχιτεκτονική, μέσα από τη σχολή ήρθα σε επαφή με περισσότερα ερεθίσματα και παραστάσεις και ασχολήθηκα και με τη φωτογραφία. Αυτό, όμως, που μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον είναι ο συνδυασμός τους, άλλωστε πάνω σ' αυτό δουλεύω και τώρα. Βρίσκω πολύ γοητευτικό το να επεμβαίνω αυθόρμητα –είτε με το χέρι μου είτε με τη φωτογραφική μου, όπως είναι πιο αποδοτικό κάθε φορά– για να δημιουργήσω μία εικόνα.
Μου αρέσει να συνδυάζω περισσότερες τεχνικές για να υλοποιήσω το θέμα που έχω φανταστεί. Συνήθως συνδυάζω το σκίτσο και τη φωτογραφία. Άλλες φορές ένα έργο ξεκινάει σαν σκίτσο και δένεται με κομμάτια μίας φωτογραφίας και άλλες χρησιμοποιώ σαν βάση μία φωτογραφία πάνω στην οποία σχεδιάζω. Οι φωτογραφίες μου δεν έχουν πάντα αυτοσκοπό να γίνουν έργα με την παραπάνω διαδικασία. Μπορεί να τραβήξω μία φωτογραφία και κοιτώντας την μετά από καιρό να με εμπνεύσει και να την μετουσιώσω σε κάτι καινούργιο. Γενικά, μου αρέσουν τα έντονα χρώματα και οι αντιθέσεις γιατί τραβάνε την προσοχή στα σημεία που θέλω να τονίσω.
Οτιδήποτε βρίσκεται στο περιβάλλον μου μπορεί να αποτελέσει έμπνευση. Οι βόλτες στην πόλη, οι άνθρωποι που με περιβάλλουν. Είμαι παρατηρητική και περίεργη, οπότε στα έργα μου αποτυπώνω τις παραστάσεις μου και εκδηλώνω την διάθεση μου να ανακαλύψω πτυχές του θέματος. Η θεματολογία μου δεν είναι περιορισμένη –το αντίθετο θα έλεγα– γιατί θα μου φαινόταν μονότονο. Οι καλύτερες ιδέες, βέβαια, έρχονται απρόσμενα τις πιο άσχετες στιγμές, όταν δηλαδή έρχονται. Κάποιες φορές απλά κοιτάζοντας φωτογραφίες που έχω τραβήξει μου έρχεται η διάθεση να τις χαλάσω.
Μένω στο πατρικό μου σπίτι στην Αργυρούπολη και μόνο λόγω των αναμνήσεων μου αγαπώ πολύ την γειτονιά μου. Τρία από τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζω και που νομίζω πως θα αναζητώ πάντα στο μέρος που μένω είναι η κοντινή απόσταση από τη θάλασσα, τα καλοκαιρινά δροσερά βράδια στο μπαλκόνι και η ζωντάνια των καφέ και της πλατείας.
Αυτή τη περίοδο βρίσκομαι με το πρόγραμμα Erasmus στο Τορίνο και με αφορμή ένα μάθημα που παρακολουθώ στο Πανεπιστήμιο εδώ ασχολούμαι με τη δημιουργία καλλιτεχνικού βίντεο. Δεδομένου ότι και στα βίντεο δημιουργώ μία ιστορία μέσα από εικόνες βρίσκω κοινά με το τρόπο που μέχρι τώρα εκφραζόμουν. Παράλληλα συνεχίζω τα υπόλοιπα έργα μου, που αυτό το διάστημα λόγω του Erasmus επηρεάζονται από τα ταξίδια που κάνω και τις διαφορετικές εικόνες που μου προσφέρονται. Με την επιστροφή μου στη Αθήνα σκοπεύω να ολοκληρώσω τις σπουδές μου στο Πολυτεχνείο και να δοκιμάσω να ασχοληθώ με τη σκηνογραφία.
H Eλένη Παλόγου γεννήθηκε στην Αθήνα και σπουδάζει στο πέμπτο έτος της σχολής Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Βρέθηκε στο Τορίνο με το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών Erasmus. Έκανε συγχρονισμένη κολύμβηση για 11 χρόνια με αρκετές Πανελλήνιες διακρίσεις ενώ εργάστηκε και ως προπονήτρια. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, τη ζωγραφική και τα κόμικς.
20°
