Ανακρίναμε τους Beetroot

Είναι αυτή τη στιγμή οι πιο διάσημοι Έλληνες designers. H ομάδα οπτικής επικοινωνίας και δημιουργικού σχεδιασμού Beetroot δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη, πήρε το όνομά της από το βιβλίο του Τομ Ρόμπινς «Το Άρωμα του Ονείρου», βραβεύτηκε, ξαναβραβεύτηκε, ταξίδεψε τα τέρατα της ελληνικής μυθολογίας στη Νέα Υόρκη με την έκθεσή της «The Greek Monsters». Επιμελήθηκε, επίσης, την φετινή καμπάνια του Ε.Ο.Τ. και βρίσκεται πίσω από την καμπάνια του Ιδρύματος Ωνάση που γέμισε με στίχους του Καβάφη τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς –δύο δουλειές πολύ αμφιλεγόμενες, αν και για διαφορετικούς λόγους. Φιλοξενήσαμε στο εξώφυλλο του τεύχους 482 της A.V. μια λεπτομέρεια του έργου «Έρως» της Beetroot που παρουσιάζεται στη 19η Art-Athina  και μιλήσαμε μαζί τους.

Πώς κυλάει μια τυπική μέρα στο γραφείο της Beetroot;

Τυπική μέρα δεν υπάρχει. Υπάρχουν μερικές «τυπικές» πρακτικές μας που επαναλαμβάνονται μάλλον σε εβδομαδιαία βάση. Μια φορά την εβδομάδα, συνήθως στην αρχή, πραγματοποιούμε μια ενημέρωση σχετικά με το στάδιο στο οποίο βρίσκονται όλα τα έργα μας. Τα μεσημέρια τρώμε μαζί στο γραφείο όπου κάθε μέρα ένας από εμάς έχει αναλάβει να «ταΐσει» τους υπόλοιπους. Πέραν αυτών, ο καθένας μας έχει συγκεκριμένη συμμετοχή σε κάθε έργο και είναι στο χέρι του το πώς θα διευθετήσει το χρόνο του. Η πορεία του κάθε έργου καθορίζεται μέσα από την συνεχή τριβή και συζήτηση μέσα στη διάρκεια της ημέρας και όχι τόσο σε συγκεκριμένες προκαθορισμένες συναντήσεις. Οι πρωινοί της ομάδας ξεκινούν στις 6 και στις 7 το πρωί, οι απογευματινοί φεύγουν στις 11 και στις 12 το βράδυ και όλοι μας βρισκόμαστε online σχεδόν συνέχεια. Επίσης, σχεδόν κάθε εβδομάδα δύο με τέσσερις από την ομάδα ταξιδεύουν εκτός γραφείου για να παρακολουθήσουν την εξέλιξη κάποιου έργου. Όλες τις υπόλοιπες ώρες σκιτσάρουμε, σχεδιάζουμε, γράφουμε, παρακολουθούμε, ακούμε, κριτικάρουμε ο ένας τον άλλο και περισσότερο τον εαυτό μας.

Για ποιες δουλειές σας έχετε νιώσει περήφανοι και ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο σχεδιαστικό σας λάθος;

Είμαστε περήφανοι για όλα ανεξαιρέτως τα έργα μας γιατί έχουμε μάθει να κρίνουμε το έργο μας σύμφωνα με τις προδιαγραφές, τις συνθήκες αποπεράτωσης και το κλίμα ιδεών μέσα στο οποίο συμβαίνει και παρουσιάζεται. Δεν έχει νόημα συνεπώς να κρίνουμε εκ των υστέρων κάτι που κάναμε πριν από χρόνια· εξυπακούεται πως σήμερα θα το κάναμε διαφορετικά, ίσως και καλύτερα. Από εκεί και πέρα κάνουμε συνέχεια λάθη, όπως όλοι άνθρωποι. Έχουμε κάνει ακόμη και έκθεση γύρω από αυτό, σεβόμαστε εξαιρετικά το λάθος γιατί το λάθος κυοφορεί τη βελτίωση. Όμως τα λάθη αυτά συμβαίνουν, διαπιστώνονται και αντιμετωπίζοντας στη πορεία ενός έργου. Όταν παραδίδουμε φροντίζουμε να είμαστε πρώτα εμείς περήφανοι για αυτό που παρουσιάζουμε.

Στη Beetroot σπανίως είμαστε περήφανοι για ένα μεμονωμένο έργο. Είμαστε περήφανοι για τις σχέσεις που αναπτύσσουμε με τους ανθρώπους που μας εμπιστεύονται –όπως με τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών για παράδειγμα.

Τι ονειρεύεστε για την Beetroot στο μέλλον;

Η Beetroot έχει ανοιχτεί σε πολύ διαφορετικούς στίβους που αφορούν το σχεδιασμό και κυρίως την φιλοσοφία του σχεδιασμού που είναι και το μεγάλο μας πάθος. Όλοι μας φτιάχνουμε σχέδια–εικόνες. Προσπαθούμε να δημιουργούμε συστήματα που γεννούν εικόνες, ήχους, κείμενο, σχεδιαστικά εργαλεία, κλπ, οπότε πρωταρχικό μας όραμα είναι να συνεχίσουμε να το κάνουμε. Παράλληλα, μέσα στα σχέδια της ομάδας μας είναι η ανάπτυξη μιας σειράς από δράσεις, δημιουργικές και επιχειρηματικές, που θα έχουν σαν κεντρικό άξονα το design, όπως για παράδειγμα η δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που θα ενημερώνει και θα εκπαιδεύει ανθρώπους όλων των ηλικιακών ομάδων γύρω από θέματα σχεδιαστικής λογικής (concept), σχεδιασμού και αισθητικής, ή η ανάπτυξη της πρακτικής του γραφείου μας να στηρίζουμε σχεδιαστικά ευγενείς σκοπούς και ευπαθείς ομάδες σε ξεχωριστό ειδικό τμήμα της ομάδας μας.

Επιμεληθήκατε την καμπάνια του Ε.Ο.Τ. και τη δράση του Ιδρύματος Ωνάση με τους στίχους του Καβάφη στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς –δύο δουλειές που επικρίθηκαν ιδιαίτερα. Πώς σχολιάζετε τις δουλειές αυτές σήμερα;

Κοιτάξτε, ο λόγος που επικρίθηκαν από κάποιους αυτές οι δουλειές δεν αφορούσε το σχεδιασμό τους, οπότε για εμάς πους τις σχεδιάσαμε δεν έχει αλλάξει κάτι. Είναι έργα μας που τα αγαπήσαμε και τα δημιουργήσαμε όπως και όλα τα άλλα. Αυτό που συνέβη στη μεν καμπάνια για τον Ε.Ο.Τ., είναι πως μέσα σε ένα βεβαρυμένο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, μια καμπάνια που αφορούσε τους Έλληνες και στόχευε να επισημάνει κάποιες λανθασμένες πρακτικές και να αντιπροτείνει με χιούμορ μια πιο ταιριαστή σε εμάς κουλτούρα φιλοξενίας, εκλήφθηκε από κάποιους ως «δηκτική». Στην δε καμπάνια για τον Καβάφη, αυτό που ενόχλησε ήταν η επιλογή και κυρίως η απομόνωση κάποιων στίχων του. Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν επέκρινε κανείς το σχεδιασμό, το σχεδιαστικό ύφος των κινουμένων σχεδίων της καμπάνιας του Ε.Ο.Τ., ή τη λογοτύπηση του προσώπου και των γυαλιών του Καβάφη, την επιλογή των χρωμάτων, των γραμματοσειρών κλπ, με εξαίρεση κάποιους που εξαιτίας της πολιτικής τους θέσης θα επέκριναν ούτως ή άλλως το έργο –είτε το κάναμε εμείς είτε οποιοσδήποτε– λόγω της σύνδεσής του με το κράτος. Όπως και να έχει πάντως, η κριτική, με οποιαδήποτε μορφή, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει.

Η αναγνωρισιμότητα των τελευταίων ετών σάς έχει προσφέρει περισσότερες δουλειές;

Αναμφισβήτητα. Αυτός είναι και ο λόγος που συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς παρόλο που δεν είναι στη φιλοσοφία μας να διαγωνιζόμαστε οπουδήποτε αλλού εκτός από την ίδια την αγορά. Οι διαγωνισμοί, όμως, όπως και τα συνέδρια, οι ομιλίες κλπ, είναι εξαιρετικές αφορμές για να παρακολουθήσεις το έργο άλλων ικανότατων δημιουργών, να τους γνωρίσεις και, αν κερδίσεις, να προσελκύσεις κάποιους πελάτες που έχουν ανάγκη από κάποιου είδους «διαπιστευτήρια» ικανότητας.

Ζείτε στη Θεσσαλονίκη. Σας εμπόδισε ποτέ αυτό αναφορικά με ζητήματα δουλειάς;

Ούτε μας εμπόδισε, ούτε μας βοήθησε. Από τη μια μας επέτρεψε να διατηρήσουμε μια υψηλή ποιότητα ζωής που σε κάποια άλλη πόλη θα έπρεπε να τη χτίσουμε από το τίποτα. Είμαστε κοντά στους αγαπημένους μας και στις οικογένειές μας και αυτό είναι σημαντικό για την ισορροπία κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως επαγγέλματός. Άλλωστε οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε εδώ και αγαπάμε την πόλη, έχουμε ρίζες. Από την άλλη, η Θεσσαλονίκη δεν έχει την κίνηση της Αθήνας σε ότι αφορά το πολιτισμό, το design κλπ. Όμως καμία από τις δύο δεν έχει την κίνηση του Βερολίνου ή της Νέας Υόρκης, οπότε αν αποφασίζαμε να μετακομίσουμε το γραφείο μας αλλού, ίσως να το κάναμε εκτός των συνόρων. Κάπου μέσα μας όμως έχουμε αποδεχτεί και συνεπώς διασκεδάζουμε το στοίχημα να χτίσουμε κάτι εδώ και να στηρίξουμε τη χώρα μας τη στιγμή που όλοι φεύγουν και μάλιστα από τη ιδιαίτερή μας πατρίδα. Επίσης αγαπάμε πολύ τα ταξίδια οπότε δεν έχουμε πρόβλημα να ταξιδεύουμε συχνά για τα έργα μας.

Αν σχεδιάζατε τη Θεσσαλονίκη από την αρχή, πώς θα την φτιάχνατε;

Στη Beetroot είμαστε πολλά πράγματα αλλά δεν είμαστε πολεοδόμοι. Μπορούμε, όμως, όπως οι περισσότεροι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης, να εντοπίσουμε κάποια πράγματα που θα μπορούσαν να κάνουν την πόλη καλύτερη: περισσότερο πράσινο –κάθε πόλη χρειάζεται τουλάχιστον ένα μεγάλο πάρκο–, σωστό δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς (αυτό το Μετρό πια….), δημιουργία πυρήνα και δορυφόρων πολιτισμού (βιβλιοθήκες, θέατρα, κινηματογράφοι) για να μπορούν οι πολίτες να έχουν εύκολη πρόσβαση στην πολιτισμική δημιουργία και την κληρονομιά της πόλης και, τέλος, υποδομή για ένα πολιτιστικό γεγονός διεθνούς εμβέλειας μέσα από το οποίο θα μπορούσε η πόλη μας που έχει τόσο εύκολη πρόσβαση από όλες τις γειτονικές (και όχι μόνο) χώρες, να γίνει πραγματικός πόλος έλξης για όλο τον κόσμο.

Πείτε μας δυο λόγια για το έργο σας που φιλοξενείται στο εξώφυλλο της A.V.

To συγκεκριμένο έργο αποτελεί τμήμα της εγκατάστασης από εικονογραφήσεις που δημιουργήσαμε για την έκθεσή μας στην gallery a.antonopoulou με τίτλο «eros». Η εγκατάσταση παρουσίαζε απεικονίσεις της τελευταίας –ίσως– ελπίδα και πρακτικής της αγνής ανθρώπινης έλξης: τον έρωτα. H έκθεση «eros» είναι ένα project το οποίο ακόμη εξελίσεται και πιθανότατα θα παρουσιαστεί στο μέλλον ανανεωμένο σε μέγεθος και περιεχόμενο.

Τι σκέψεις κάνατε όταν είδατε το έργο σας τυπωμένο στο εξώφυλλο μιας εφημερίδας δρόμου που κυκλοφορεί σε όλη την πόλη;

Η ανακύκλωση ενός έργου με μια νέα αφορμή ή σε ένα άλλο μέσο, αποτελεί μια ευκαιρία να επανεξετάσεις το έργο αυτό υπό μια άλλη οπτική και να δεις αν μπορεί να λειτουργήσει μέσα στο νέο του πλαίσιο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση στην αφίσα που αποτελούσε τμήμα μιας ευρύτερης σύνθεσης, εκτός από την εικόνα είχε μεγάλη σημασία η επιφάνεια (δηλαδή το χαρτί) και η θέση της μέσα στην ευρύτερη σύνθεση, στοιχεία που τώρα αντικαθιστούνται από το χαρτί του περιοδικού, την προσθήκη του τίτλου και των πληροφοριών ύλης κλπ. Έχει ενδιαφέρον να δούμε αν η εικόνα, αφού μόνο αυτή παραμένει αυτούσια, θα διατηρήσει την δύναμή της μέσα στη νέα της παρουσίαση. 

Info: H 19η Art-Athina στην οποία συμμετέχει το έργο "Έρως" των Beetroot πραγματοποιείται 15-18/5 στο Κλειστό Π. Φαλήρου (γήπεδο TaeKwonDo), 210 9214335, 210 9221254, www.art-athina.gr

Η A.V. είναι χορηγός επικοινωνίας

Δείτε εδώ το έργο των Beetroot που φιλοξενήθηκε στο εξώφυλλο του τεύχους 370 της A.V.