Εικαστικα

ENTER: Τι έρχεται στην διαδικτυακή σκηνή του Ιδρύματος Ωνάση

Πατήστε ΕΝΤΕR, χωρίς αντίτιμο ή χρονικό περιορισμό, και περιπλανηθείτε στα έργα καλλιτεχνών που δίνουν φωνή στο σήμερα

ENTER, από το Ίδρυμα Ωνάση: Έργα από τους Isabella Rossellini & Paul Magid, Ziad Antar, Εύη Καλογηροπούλου, Kareem Kalokoh και άλλους.

Νεοϋορκέζικα σπίτια και αθηναϊκοί δρόμοι, λιβανέζικα δωμάτια και γιαπωνέζικοι κήποι, ο Δαρβίνος και η Isabella Rossellini, ένα παιχνίδι με αφηγητή και τέσσερις χαρακτήρες, ένας σύντομος οδηγός κατασκευής κήπου, η κανιβαλιστική φύση ενός πασίγνωστου παιδικού τραγουδιού, τα πλακάκια των αθηναϊκών σπιτιών, τραγούδια φτιαγμένα στην καραντίνα, πρακτικές ασκήσεις για να μείνουμε λειτουργικοί, ένα live youtube παιχνίδι ρόλων που ζητά τη συμμετοχή μας. Αυτός είναι ο κόσμος του ENTER.

Το Ίδρυμα Ωνάση συνομιλεί με την εποχή, τη στιγμή και την κατάσταση. Συνεχίζει να μοιράζεται και να δημιουργεί, ανέπαφα μεν, αλλά με την ίδια αγάπη για τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του, τους καλλιτέχνες και το κοινό τους. H Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Onassis USA αναθέτουν σε δημιουργούς από όλο τον κόσμο νέα έργα φτιαγμένα στην περίοδο καραντίνας, μέσα σε 120 ώρες. Χωρίς να έχουν πλέον πρόσβαση σε θεατρικές σκηνές, χώρους προβών ή στούντιο, οι καλλιτέχνες δημιουργούν τα πάντα στο σπίτι τους, στη γειτονιά τους, στους κήπους και στις ταράτσες τους. Από το σπίτι μας και εμείς, πατάμε ENTER σε νέες δημιουργίες, σε νέες φόρμες, που φιλοδοξούν να αποτελέσουν ένα είδος καλλιτεχνικής ψηφιακής χρονοκάψουλας, μια πνοή ελπίδας για τον καλλιτεχνικό χώρο που πλήττεται και μία ακόμη απόδειξη ότι έχουμε ο ένας τον άλλον.

Από τη Δευτέρα 11 Μαΐου μας υποδέχονται στο σπίτι τους: η Isabella Rossellini και ο Paul Magid με μια συγκινητική ταινία-βάλσαμο για τις ανθρώπινες εκφράσεις σε διάφορες χώρες και πολιτισμούς (Darwin, What?)· η Risa Puno και ο Avi Dobkin με ένα διασκεδαστικό παιχνίδι που μπορεί να παίζεται από απόσταση (The Quiet: Part 1)· ο Akira Takayama με οδηγίες για να φτιάξουμε τον δικό μας κήπο και να μείνουμε δημιουργικοί και συνδεδεμένοι με τον έξω κόσμο (Heterotopia Garden)· ο Ziad Antar με ένα μονοπλάνο που σχολιάζει τη βία που κρύβεται σε ένα γνωστό παιδικό τραγούδι (The Little Boat [Il Était un...])· η Εύη Καλογηροπούλου με ιστορίες για ράπερ και πλυντήρια αυτοκινήτων και τον φακό της στραμμένο στα πλακάκια και τα μωσαϊκά (Πλακάκια)· ο Kareem Kalokoh με ένα μουσικό κομμάτι για τη φιλία εν καιρώ απομόνωσης (Swim)· οι RootlessRoot, με τη διάσημη σε όλο τον κόσμο πρακτική τους, Fighting Monkey, ως τρόπο διαχείρισης της καθημερινότητάς μας (Take Your Time)· οι Κωστής Σταφυλάκης, Τεό Τριανταφυλλίδης και Αλέξης Φιδετζής με ένα ζωντανό παιχνίδι σε live stream που αλληλεπιδρά με το κοινό του YouTube μέσω των YouTube comments (Σημειώσεις για την Ετοιμότητα: Βήμα πρώτο).

Διατίθενται ήδη έργα των Ηλία Αδάμ, Σίμου Κακάλα, Δημήτρη Καραντζά, Βασίλη Κεκάτου, Στέφανου Τσιβόπουλου, Ευθύμη Φιλίππου, Αντώνη Φωνιαδάκη, 600 HIGHWAYMEN, Maria Antelman, Kimberly Bartosik, Annie Dorsen, Emily Johnson, Kathryn Hamilton (Sister Sylvester), Radiohole, RootlessRoot.

Τις επόμενες μέρες θα προστεθούν νέα πρωτότυπα έργα, από τους Λένα Κιτσοπούλου, Μαρία Παπαδημητρίου, Daniel Wetzel, Έφη Μπίρμπα & Άρη Σερβετάλη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Γιάννη Μανταφούνη, Γιώργο Ζώη, Samita Sinha, Frisly Soberanis, Alina Tenser & Gabo Camnitzer, Xin Liu, ενώ η λίστα συνεχώς μεγαλώνει. Ο καθένας μόνος του, αλλά τελικά όλοι μαζί, δημιουργούν μια σειρά έργων που διακτινίζονται από το δικό τους στο δικό μας σαλόνι, διαμηνύοντας έτσι πως η τέχνη δεν πρέπει να σταματά ποτέ, όποιοι και αν είναι οι περιορισμοί.

Πατήστε ΕΝΤΕR, χωρίς αντίτιμο ή χρονικό περιορισμό, και περιπλανηθείτε στα έργα καλλιτεχνών που δίνουν φωνή στο σήμερα.

Isabella Rossellini & Paul Magid: Darwin, What? (Δαρβίνος, τι;), βίντεο
Τι κάνει ο Δαρβίνος στο σπίτι της Ιζαμπέλα Ροσελίνι; Επιτυχημένο μοντέλο με αναρίθμητα εξώφυλλα περιοδικών, σπουδαία ηθοποιός με δεκάδες ταινίες στο ενεργητικό της και συνεργασίες με τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου, η Ιζαμπέλα Ροσελίνι δεν επαναπαύτηκε ποτέ στις δάφνες της. Έχει επιδείξει βαθύ ενδιαφέρον για τα ζώα και έχει δημιουργήσει βραβευμένες σειρές μικρού μήκους ταινιών ("Green Porno”, "Seduce Me” και "Mammas”) μετά το μεταπτυχιακό της στη Συμπεριφορά και την Προστασία των Ζώων. Ο Πολ Μάγκιντ, συνιδρυτής της διεθνούς κωμικής θεατρικής, μουσικής και ακροβατικής ομάδας Flying Karamazov Brothers (FKB), έχει εμφανιστεί αναρίθμητες φορές στο Μπρόντγουεϊ, στο Ουέστ Εντ του Λονδίνου, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, έχει γράψει θεατρικά έργα και έχει τιμηθεί με αρκετά βραβεία, μεταξύ αυτών με ένα Emmy και ένα Obie. Ευαισθητοποιημένος καλλιτέχνης και ο ίδιος, είναι συνιδρυτής και διευθυντής της New Old Time Chautauqua (NOTC), μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που, από το 1981, φέρνει εκπαίδευση, ψυχαγωγία και γέλιο στις υποβαθμισμένες κοινότητες των βορειοδυτικών Ηνωμένων Πολιτειών.

Μαζί δημιούργησαν μια συγκινητική ταινία για το ENTER που εγκωμιάζει με ευαισθησία τις ανθρώπινες εκφράσεις: Η Ιζαμπέλα βρίσκεται σε καραντίνα εξαιτίας του κορονοϊού. Αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να διαβάσει όλα τα βιβλία του Δαρβίνου – μόνο που πρόκειται για βαρύ ανάγνωσμα, κι έτσι την παίρνει ο ύπνος. Στο όνειρό της εμφανίζεται το φάντασμα του Δαρβίνου. Θέλει να μιλήσει για την έκφραση των συγκινήσεων, μια και η Ιζαμπέλα είναι ηθοποιός. Ο Δαρβίνος εξηγεί πως στο βιβλίο του «Η έκφραση των συγκινήσεων στον άνθρωπο και τα ζώα» παρουσιάζει την υπόθεση εργασίας πως αυτές οι βασικές συγκινήσεις, ακριβώς όπως τα οστά ή τα ράμφη των περιβόητων σπίνων του, καθορίζονται από την εξέλιξη.

Σύλληψη, Δημιουργία & Ερμηνεία: Isabella Rossellini & Paul Magid
Διεύθυνση Φωτογραφίας & Μοντάζ: Kirsten Tanjutco
Τεχνική επιμέλεια: Roberto Rossellini
Μουσική: Doug Wieselman

Risa Puno & Avi Dobkin: The Quiet: Part 1, Παιχνίδι
Γλύπτρια και καλλιτέχνιδα εγκαταστάσεων, με βάση τη Νέα Υόρκη, η Ρίσα Πούνο χρησιμοποιεί τη διαδραστικότητα και το παιχνίδι για να κατανοήσει πώς συσχετιζόμαστε ο ένας με τον άλλον. Έχει εκθέσει έργα της σε συνεργασία με σημαντικούς αμερικανικούς και διεθνείς οργανισμούς, ενώ έχει τιμηθεί με βραβεία και residencies. Ο Άβι Ντόμπκιν, σχεδιαστής φωτισμών, με ειδίκευση στις εκθέσεις εικαστικών και τις εγκαταστάσεις, και συνεργάτης της Ρίσα Πούνο, φανατικός σε όλη του τη ζωή των επιτραπέζιων παιχνιδιών, έπαιξε για πρώτη φορά το Dungeons & Dragons σε ηλικία 12 ετών και τα τελευταία έξι χρόνια δημιουργεί και ο ίδιος παιχνίδια. Πιστεύει ακράδαντα ότι κανείς δεν μπορεί να έχει ποτέ αρκετά ζάρια.

Οι δυο τους δημιούργησαν για το ENTER το The Quiet: Part 1, ένα συνεργατικό παιχνίδι περιπέτειας (adventure game), ως απάντηση στην κρίση του COVID-19. Σχεδιασμένο για να παίζεται από απόσταση, αυτό το διαδραστικό έργο τέχνης εδράζεται στην παράδοση της μηχανικής των επιτραπέζιων παιχνιδιών ρόλων (role-playing games). Αυτή η «συλλογική εμπειρία αφήγησης», όπως οι ίδιοι το ονομάζουν, είναι εμπνευσμένη από την περίπλοκη συναισθηματική κατάσταση και την κοινωνική δυναμική των άνευ προηγουμένου στιγμών που ζούμε. Το The Quiet δεν επιδιώκει απόσπαση ή απόδραση από την πραγματικότητα, αλλά αντιθέτως σκοπός του είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να ασχοληθούν ενεργά με τα θέματα της ασφάλειας, της κηδεμονίας, της πρόσβασης και της στήριξης. Προσφέρει μια αφοπλιστικά διασκεδαστική ευκαιρία να εξετάσουμε περιεχόμενο που αλλιώς μπορεί να φαινόταν «βαρύ», στη διάρκεια αυτής της περιόδου αβεβαιότητας. Το παιχνίδι είναι σχεδιασμένο για 3-5 παίκτες – έναν Αφηγητή και έως τέσσερις Χαρακτήρες.

Μια δημιουργία των Risa Puno & Avi Dobkin

Akira Takayama: Heterotopia Garden, Οδηγίες για να φτιάξετε έναν κήπο στο σπίτι σας
Ο θεατρικός σκηνοθέτης και εικαστικός καλλιτέχνης Ακίρα Τακαγιάμα, με καλλιτεχνική παραγωγή που περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα από πρότζεκτ, όπως ξεναγήσεις, βίντεο εγκαταστάσεις, κοινωνικά πειράματα και προσωρινά σχολεία ανά τον κόσμο, επιδιώκει με το έργο του να ανανεώσει την «αρχιτεκτονική του θεάτρου» διευρύνοντας τη συμμετοχή του κοινού στην κοινωνία και τον αστικό χώρο. Τα τελευταία χρόνια, αλληλεπιδρά με διάφορα πεδία δραστηριοτήτων, μεταξύ άλλων τις εικαστικές τέχνες, τον τουρισμό, την πολεοδομία και την εκπαίδευση. Με τη Στέγη έχει ξανασυνεργαστεί στο Heterotopia Project (4ο Fast Forward Festival, 2017).

Ο «Κήπος ετεροτοπίας» είναι ένας σύντομος οδηγός για το πώς να κάνετε τον δικό σας «κήπο» στο σπίτι. Μπορείτε να μοιραστείτε μια εικόνα του «κήπου» σας και να φτιάξετε τη δική σας ιστορία, έναν ήχο, μια μουσική ή ένα ποίημα – με όποιον τρόπο εσείς θέλετε. Ο κήπος είναι το μικρότερο τεμάχιο του κόσμου και η ολότητα του κόσμου. Ο κήπος είναι ένα είδος ευτυχισμένης, οικουμενοποιημένης ετεροτοπίας από τις απαρχές της αρχαιότητας. Οι ετεροτοπίες είναι κόσμοι εντός κόσμων, και ο κήπος μια ετεροτοπία στην οποία αντιπαραβάλλονται διάφοροι χρόνοι και χώροι. Ο «ετεροτοπικός» κήπος που ο Ακίρα Τακαγιάμα μας καλεί να φτιάξουμε δεν χρειάζεται να είναι κυριολεκτικά ένας κήπος· μπορεί να είναι μια μινιατούρα κήπου που χωρά σε μια γωνιά του σαλονιού ή πάνω στο κομοδίνο του υπνοδωματίου. Μπορείτε να δημιουργήσετε έναν καινούριο ή να φανταστείτε εκ νέου έναν ήδη υπάρχοντα.

Αυτή η δραστηριότητα κατασκευής κήπου μπορεί να βοηθήσει κάποιον να περάσει την ώρα του και να παραμείνει στο σπίτι. Συγχρόνως, μπορεί να λειτουργήσει ως μια άσκηση/παιχνίδι για εκείνους που, έχοντας κλειστεί μέσα στο σπίτι τους, έχουν αποκτήσει υπερβολική «ανοσία» στον εξωτερικό κόσμο, τις ξένες ουσίες και τους άλλους. Θα τους βοηθήσει να θυμηθούν και να αναδιοργανώσουν το κύκλωμα σύνδεσής τους με το «έξω», έτσι ώστε να μην αυτοκαταστραφούν στην απομόνωση ή να κατακλυστούν από σκέψεις μίσους.

Η ετεροτοπία είναι μια έννοια την οποία επεξεργάστηκε ο φιλόσοφος Michel Foucault για να περιγράψει συγκεκριμένους πολιτιστικούς, θεσμικούς και διανοητικούς χώρους που είναι με κάποιον τρόπο «άλλοι».
Μια δημιουργία του Akira Takayama

Ziad Antar: Το μικρό καράβι (Ήταν ένα…) (The Little Boat [Il Était un...]), Video
Λιβανέζος video artist και φωτογράφος, ο Ζιάντ Άνταρ (γενν. 1978, Σιδώνα) έχει έργα του σε σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές – μεταξύ άλλων, στο Centre Georges Pompidou, το Βρετανικό Μουσείο, το ίδρυμα Louis Vuitton και το ίδρυμα Aishti.

Παίρνοντας για δείγμα ένα από τα πιο γνωστά παιδικά τραγουδάκια σε όλο τον κόσμο, αυτό το βίντεο αποκαλύπτει σταδιακά την υφέρπουσα βία που είναι ριζωμένη στην κουλτούρα που απευθύνεται στα παιδιά. Πρόκειται για ένα μονοπλάνο –σαν φωτογραφία–, στο οποίο ένα μικρό όργανο ξεδιπλώνεται μόνο του με φοβερή τρυφερότητα, καθώς ακούγεται η ιστορία του τραγουδιού με το σχεδόν κανιβαλιστικό θέμα.

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Ziad Antar
Μοντάζ: Nayla Mabsout

Εύη Καλογηροπούλου: Πλακάκια (Tiles), Video
Εικαστική καλλιτέχνιδα και κινηματογραφίστρια, με σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και στο Royal College of Arts του Λονδίνου, η Εύη Καλογηροπούλου έχει παρουσιάσει δουλειά της στην Chisenhale Gallery, τη Whitechapel Gallery, το BFI (Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου) και την Kunstverein της Δρέσδης, συμμετείχε σε ομαδική έκθεση που διοργάνωσαν το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ και το New Museum της Νέας Υόρκης, εκπροσωπείται από την Breeder Gallery και δουλειά της αποτελεί μέρος της Συλλογής του Ιδρύματος Ωνάση.

Η Εύη Καλογηροπούλου αναφέρει σχετικά με το έργο που ετοίμασε για το ENTER: «Ολοκλήρωσα ένα έργο κινούμενης εικόνας αντλώντας έμπνευση από τον κόσμο που συναντάω στην καραντίνα, όπως τον συνεργάτη και φίλο και τον προπονητή μου. Κοινός άξονας είναι το μωσαϊκό στο πάτωμα, τα πλακάκια, αλλά και η προσωπική μας σχέση.»

Ένας ράπερ γράφει το καινούριο του τραγούδι και μιλάει για τη νυχτερινή του έξοδο στο κέντρο της Αθήνας. Κάθεται στην κουζίνα του σπιτιού του, το πάτωμα είναι μωσαϊκό και στον τοίχο υπάρχουν πολύχρωμα πλακάκια. Ένα πλυντήριο αυτοκινήτων μεταμορφώνεται το βράδυ σε αίθουσα προπόνησης κικ μπόξινγκ, όπου οι εργαζόμενοι προπονούνται μοναχικά – αν και σε ζευγάρια. Το πάτωμα είναι μωσαϊκό και στον τοίχο υπάρχουν πολύχρωμο πλακάκια.

Σύλληψη, Σκηνοθεσία & Μοντάζ: Εύη Καλογηροπούλου
Εμφανίζονται: Νέγρος του Μοριά, Mohammad Usman, Εύη Καλογηροπούλου, Bilaljan Bilaljan
Μουσική: Mohammed Rowe
Μουσικό θέμα #1: “In Head” & Μουσικό θέμα #2: “Strung”, σε πρωτότυπη σύνθεση του Mohammed Rowe
Color Correction: Δημήτρης Καρτέρης

Kareem Kalokoh: Swim, Video
O Kareem Kalokoh, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, είναι καλλιτέχνης της χιπ χοπ, αλλά και μέλος και συνιδρυτής της κολεκτίβας ATH KIDS. Μαζί με τον σύντροφο και συνιδρυτή των ATH KIDS, τον Valentin Rivera, κατόρθωσε να χτίσει τον δικό του μοναδικό κόσμο: η νέα, αθηναϊκή street οπτική που περνάει μέσα από τη μουσική και τα visuals ήταν αρκετή για να γοητεύσει το κοινό, ενώ σκοτεινοί, σκληροπυρηνικοί ύμνοι δημιούργησαν τεράστιο θόρυβο στην πόλη. Singles από τον δίσκο που τον έκανε διάσημο, το ντεμπούτο του με τίτλο CONGO, του χάρισαν μια θέση στο “A Colors Show” και τον οδήγησαν σε πολλές εμφανίσεις στη Γαλλία, στη Γερμανία, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη και στην Ολλανδία.

Για το ENTER δημιούργησε ένα μουσικό κομμάτι με πλάνα από τo σύμπαν του, κατά το διάστημα της πανδημίας. Μια ταινία μικρού μήκους για το αίσθημα της απομόνωσης, για το να κάνεις τέχνη σε έναν κόσμο που έχει πατήσει παύση λόγω κορωνοϊού, καθώς και για τη φιλία.

Μια δημιουργία του Kareem Kalokoh
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Σελέκος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Ουμουδουμίδης
Sound Design: Fox
Τραγούδι: Kareem Kalokoh, “Swim” (ακυκλοφόρητο), παραγωγή: Damian Alter
Εμφανίζονται: Kareem Kalokoh, Jamal Ernesta

Κωστής Σταφυλάκης, Τεό Τριανταφυλλίδης, Αλέξης Φιδετζής:Σημειώσεις για την ετοιμότητα: Βήμα πρώτο (Notes to Readiness: Step 1)
Ένα παιχνίδι ρόλων με video σε live-streaming στο YouTube, την Πέμπτη 14 Μαΐου στις 20:00. Ο Κωστής Σταφυλάκης, εικαστικός καλλιτέχνης, θεωρητικός τέχνης, συγγραφέας και επιμελητής εκθέσεων με διδακτορικό στις πολιτικές επιστήμες, έχει διδάξει θεωρία και σύγχρονη τέχνη, έχει επιμεληθεί σημαντικές εκθέσεις στην Ευρώπη, είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του ViZ Laboratory for Visual Culture και έχει εκθέσει σε διεθνείς διοργανώσεις.

Ο Τεό Τριανταφυλλίδης, καλλιτέχνης που δημιουργεί εικονικούς κόσμους και διεπαφές για το ανθρώπινο σώμα, προκειμένου αυτό να κατοικήσει μέσα τους, έχει παρουσιάσει έργα του σε μουσεία ανά τον κόσμο και έχει συμμετάσχει σε Μπιενάλε. Ο Αλέξης Φιδετζής, με σπουδές εικαστικών τεχνών στην ΑΣΚΤ, την Kunstakademie του Μονάχου και το Pratt Institute της Νέας Υόρκης (με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση), ασχολείται με ερευνητικές καλλιτεχνικές πρακτικές εστιάζοντας σε ζητήματα τέχνης και γεωπολιτικής. Χρησιμοποιεί πλήθος μέσων, από σχέδιο μέχρι περφόρμανς. Έχει τιμηθεί με βραβεία και υποτροφίες από ιδρύματα και έχει παρουσιάσει έργα ανά τον κόσμο.

Οι τρεις τους συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν ένα ζωντανό παιχνίδι ως αναφορά στις σύγχρονες κουλτούρες της ετοιμότητας. Οι Σημειώσεις για την Ετοιμότητα: Βήμα πρώτο είναι ένας οδηγός για να προετοιμάσετε τους εαυτούς σας και τα ράφια σας. Αντλώντας έμπνευση από την αντιδραστική κουλτούρα των preppers (άτομα και ομάδες που προετοιμάζονται για την επιβίωσή τους σε περίπτωση καταστροφής ή πολιτειακής εκτροπής), οι τρεις καλλιτέχνες υιοθετούν τη φόρμα του παιχνιδιού ρόλων για να αναπτύξουν μια σειρά από χαρακτήρες για την «Ετοιμότητα», ένα εμβυθιστικό έργο που επιχειρεί να ερευνήσει τις καταστροφικές φαντασιώσεις της κατάστασης επιφυλακής. Η «Ετοιμότητα» ξεδιπλώνεται ως μια επική μάχη ανάμεσα σε μια ομάδα από preppers και στη Χρυσή Ορδή, αυτή την ασυγκράτητη μάζα των «απροετοίμαστων», όπως αναφέρονται στην αργκό και την παραφιλολογία των preppers. Χρησιμοποιώντας τη δομή ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού για οικιακά περιβάλλοντα, οι καλλιτέχνες δημιουργούν ένα live stream που αλληλεπιδρά με το κοινό του YouTube μέσω των YouTube comments. Σε λειτουργία παιχνιδιού, οι χαρακτήρες αυτοί θα μοιραστούν σημειώσεις για την ετοιμότητα, θα προτείνουν στρατηγικές επιβίωσης και θα αναπτύξουν ένα αισθητηριακό γλωσσάρι για τον συνεχιζόμενο εγκλεισμό μας. Όπως αναφέρουν οι καλλιτέχνες: «Χρησιμοποιώντας το παιχνίδι ρόλων (μια δομή που διατρέχει την ίδια την ταυτότητα των preppers, από το lifestyle του Dungeons & Dragons έως τις πατριωτικές φαντασιώσεις για την επιβίωση από την οργή ενός εξωτερικού εχθρού), επιχειρούμε να αποκωδικοποιήσουμε της αισθητηριακές παραμέτρους που θα καθορίσουν τη νέα πραγματικότητα του περιορισμού, της απόστασης και της “προσωπικής καταδρομής” – στο όνομα της “δημόσιας υγείας”.»

Μια δημιουργία των Κωστή Σταφυλάκη, Τεό Τριανταφυλλίδη, Αλέξη Φιδετζή
Εμφανίζονται: Κωστής Σταφυλάκης, Τεό Τριανταφυλλίδης, Αλέξης Φιδετζής, Αλίκη Στενού

RootlessRoot: Take your time, Σειρά videos
Θα θέλατε να κινείστε καλύτερα; Να μεγαλώνετε/γερνάτε καλύτερα; Να διαχειρίζεστε καλύτερα το άγχος και την αβεβαιότητα της καθημερινής ζωής; Τι θα λέγατε να αρχίζατε να δουλεύετε πάνω σε αυτό όσο βρίσκεστε στο σπίτι; Η Λίντα και ο Γιόζεφ παρουσιάζουν τις βασικές αρχές της πρακτικής Fighting Monkey.

Για να παρατηρήσεις, όμως, χρειάζεσαι την ακινησία. Πρέπει να περιμένεις. Να μη βιάζεσαι Να διευρύνεις τον χρόνο, ώστε να αποκτήσεις πρόσβαση σε πληροφορίες που δεν είναι εύκολα ορατές. Αυτό είναι το δεύτερο βίντεο της σειράς που ετοίμασαν οι RootlessRoot για το ENTER.

Οι RootlessRoot ιδρύθηκαν από τη Λίντα Καπετανέα και τον Jozef Frucek το 2006 στην Αθήνα. Η συνεργασία τους προέκυψε από την ανάγκη τους να αναπτύξουν την καλλιτεχνική τους γλώσσα, η οποία ορίζεται ως αρχέγονη και ωμή. Τα έργα τους (σόλο, εγκαταστάσεις, μεσαίας και μεγάλης κλίμακας παραστάσεις) έχουν παρουσιαστεί σε 21 χώρες σε όλο τον κόσμο. Οι RootlessRoot έχουν συνεργαστεί με τον Akram Khan στο χορευτικό του σόλο DESH, καθώς και με τη Staadsteater Kassel Dance Company, τους DOT504, τη Helsinki Dance Company της Φινλανδίας και πολλές άλλες ομάδες και ιδρύματα. Τα έργα τους, Eyes in The Colors of The Rain (2011), Kireru (2012) και Europium (2015), είναι συμπαραγωγές της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, η οποία υποστηρίζει και τις περιοδείες της ομάδας. Από το 2006 έχουν αναπτύξει την πρακτική Fighting Monkey, που εστιάζει στις θεμελιώδεις αρχές της ανθρώπινης κίνησης και ανάπτυξης και την οποία διδάσκουν ανά τον κόσμο.

Η Λίντα Καπετανέα είναι από το 2017 η καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.