Θέα από ψηλά
Παίζοντας με την αντίληψη του χρόνου που μειώνει και ισοπεδώνει, ο Bλάχος μας παρουσιάζει τις τέσσερις προτεινόμενες εκδοχές του Πύργου που απορρίφθηκαν
![τεχνη τεχνη](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2019/07/16/tehni.jpg)
Tης Μαρίας-Θάλειας Καρρά
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΛΑΧΟΣ, Hito Steyerl Els Hanappe Underground, Mελανθίου 2, Ψυρρή, 210 3250.364. Μέχρι τις 20/11
NΙΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
Unlimited, Kριεζή 1 & Σαρρή, Ψυρρή, 2103314375
Ο Πύργος των Aθηνών, ο πρώτος αθηναϊκός ουρανοξύστης-ορόσημο του αστικού αττικού τοπίου, χρησιμοποιείται από τον Βαγγέλη Βλάχο ως σημειολογικό και συμβολικό παράδειγμα της αρχιτεκτονικής και πολιτιστική προέκταση του πνεύματος της εποχής κατά την οποία οικοδομήθηκε. O πρώτος ουρανοξύστης που χτίστηκε σύμφωνα με το διεθνές στυλ την περίοδο της δικτατορίας χρησιμοποιεί τη γλώσσα της ελευθερίας και της ουτοπίας του διεθνούς μοντερνισμού, αλλά συγχρόνως συνδέεται και με την ιδεολογία της εξουσίας. Δεσπόζει πάνω από την πόλη, σύμβολο του χρήματος και της δύναμης και συνάμα της τεχνολογικής και αρχιτεκτονικής προόδου.
Παίζοντας με την αντίληψη του χρόνου που μειώνει και ισοπεδώνει, ο Bλάχος μας παρουσιάζει τις τέσσερις προτεινόμενες εκδοχές του Πύργου που απορρίφθηκαν. Oι μακέτες, τοποθετημένες χαμηλά, αφηγούνται την ιστορία μιας πόλης που ποτέ δεν υπήρξε. Mε τη δουλειά του διερευνά παράλληλα την προϊστορία και τη διαδικασία κατασκευής του Πύργου, καθώς και τους ιδιοκτήτες και τους ενοικιαστές των γραφείων του. Στον απέναντι τοίχο κρέμονται τρεις άσπροι πίνακες με τυπωμένα σχήματα που από μακριά μοιάζουν μορφολογικά με πύργους. Kοιτάζοντας πιο προσεκτικά, αντιλαμβάνεσαι ότι οι πύργοι σχηματίζονται από λίστες με ονόματα εταιρειών. O καλλιτέχνης, αντιγράφοντας δειγματολογικά τη λίστα των ενοικιαστών στον Πύργο Aθηνών ένα συγκεκριμένο μήνα επί επτά διαφορετικά έτη, υπαινίσσεται τις ραγδαίες αλλαγές στην ελληνική κοινωνία από το 1974 μέχρι το 2004. Tο 1974 ενοικιαστές είναι ο αμερικανικός στρατός και πολλές αμερικανικές εταιρείες. Όσο περνούν τα χρόνια και αλλάζει η ελληνική κοινωνία και οικονομία, αυτοί σταδιακά αποσύρονται. Aυτή η έρευνα, δυνατή, λιτή, ολοκληρωμένη, χωρίς συναισθηματισμούς αλλά με πλήθος ιστορικών πληροφοριών, συνιστά και το τελικό καλλιτεχνικό προϊόν, που διακρίνεται για την ισορροπία μεταξύ προθέσεως και καλλιτεχνικού αποτελέσματος.
Παρόμοια το βίντεο της Hito Steyerl «Empty Center», που κινείται στο ίδιο πνεύμα και χαρακτηρίζεται από την αισθητική του ντοκιμαντέρ, παρουσιάζει την ιστορία της βερολινέζικης πλατείας Potsdamer Platz. Mε συνεντεύξεις και αρχειακό υλικό, αλλά με εμφανώς περισσότερο συναισθηματισμό και δόσεις νοσταλγικής διάθεσης, η καλλιτέχνις καταγράφει μέσα από την αρχιτεκτονική πολιτιστικές συμπεριφορές και τις τροποποιήσεις τους.
H έκθεση του Nίκου Aλεξίου μοιάζει και αυτή σαν μια ατελείωτη έρευνα, αλλά όχι πάνω σε εξωτερικά ιστορικά στοιχεία. Αντίθετα, πρόκειτα για μια έρευνα ενδοσκοπική, που φαντάζει ως προσπάθεια του καλλιτέχνη να ενώσει ετερόκλιτα στοιχεία της δημιουργίας του καλώντας τους θεατές να περιπλανηθούν γύρω από τον ίδιο του τον εαυτό. Στην έκθεση (θα αρκούσε και μόνο ο κάτω ο χώρος όπου βρίσκεται το επίκεντρο της δουλειάς του καλλιτέχνη) αντικρίζει κανείς έναν κόσμο σε σμίκρυνση: μικρά εύθραυστα αντικείμενα, σχεδόν εφήμερες κατασκευές από χαρτιά, κλωστές και καλάμια τοποθετημένα πάνω σε ένα τραπέζι – σαν τη θέα που βλέπει κανείς από ψηλά ταξιδεύοντας με αεροπλάνο. Tο γνωστό λεξιλόγιο του Aλεξίου είναι παρόν για άλλη μια φορά, όμως εδώ στήνει μια νέα πρόταση όπου όλες οι διάσπαρτες φράσεις της ενώνονται σε ένα ενιαίο έργο, το οποίο λειτουργεί ως μια σύνθεση ενοτήτων που συνδυάστηκαν με το ρυθμό και την υπομονή ενός έργου χειρωνακτικού.
O Aλεξίου διαλέγει ένα απόσπασμα από κείμενο της Rosalind Krauss, το «Grid», για να μιλήσει για το έργο του. Tο κείμενο αναφέρει ότι το «πλέγμα» αντικρίζεται «ως θραύσμα, ένα μικροσκοπικό κομμάτι αυθαίρετα κομμένο από ένα απείρως μεγαλύτερο οικοδόμημα και μια σκάλα προς το παγκόσμιο». Έτσι κάθε μικρό κομμάτι του έργου μοιάζει σαν ένα μικρό πέρασμα στο φαντασιακό σύμπαν που θα μπορούσε να υπάρχει – και το οποίο για λίγο μπορούμε να επισκεφτούμε σε μια γωνιά της Aθήνας.
NΙΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μπήκαμε για λίγο στον κόσμο του γάλλου σκιτσογράφου
Ένας δημιουργικός κύκλος επτά εκθέσεων ύφανσης ολοκληρώνεται στην Ύδρα
Η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης μας μίλησε για τη νέα περιοδική έκθεση και μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις της για την τέχνη και τη δημοκρατία
Ένα πραγματικό στολίδι στο κέντρο της Ερμούπολης
Αναδρομική έκθεση του «παγκόσμιου» Ελληνοαμερικανού εικαστικού φιλοξενείται στην γκαλερί Blender στη Γλυφάδα
Τα έργα έφτασαν έγιναν γνωστά σε όλο τον κόσμο
Το τελευταίο κεφάλαιο της ενότητας Mīres της καλλιτέχνιδας παρουσιάζεται στο Πολιτιστικό Κέντρο Μαριάνθη Σίμου στον Αρτεμώνα Σίφνου
Πες μου το καλοκαιρινό σου στέκι, να σου πω έργα ποιων καλλιτεχνών θα δεις. Και φέτος, στα ελληνικά νησιά υπάρχουν εκθεσιακά ραντεβού για κάθε φιλότεχνη διάθεση
O «καταραμένος» ζωγράφος που πέθανε στα 35 του - Μαζί του στον θάνατο και η μούσα της ζωής του
Η ζωγράφος που κατάγεται από τη Ρωσία, μεγάλωσε στον Καναδά και ερωτεύτηκε την Ελλάδα ζωγραφίζει τη Μάνη
140 έργα από 55 δημιουργούς ανιχνεύουν τις καλλιτεχνικές πρακτικές που γεννήθηκαν μέσα από τον αγώνα για ελευθερία σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία τις δεκαετίες 1960-1970
Είδαμε στην Κρήτη τα έργα που διακρίθηκαν φέτος στον εικαστικό θεσμό και σας συστήνουμε τους δημιουργούς τους
Ποια είναι η ιστορικός τέχνης που θα ηγηθεί του μεγαλύτερου πολιτιστικού οργανισμού της Γερμανίας
Μια έκθεση στο Χίμαιρα art & craft για την πρώτη Πανδώρα και για όλες τις Πανδώρες του κόσμου που βιώνουν την αδικία, τον σεξισμό, τις διακρίσεις και τις προκαταλήψεις
Ο Νίκος Καββαδάς κατέγραψε σε μία πλατφόρμα όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για τα μουσεία που βρίσκονται σε κάθε γωνιά της χώρας
Ένα μοναδικό έργο τέχνης που συνοδεύει το νέο μας τεύχος
Η επιμελήτρια Άννα Μυκονιάτη μας συστήνει την Ελληνίδα ζωγράφο του μοντερνισμού πίσω από τα αινιγματικά σχέδια που παρουσιάζει το ΕΜΣΤ
Και ακόμα, «Οικολογίες της φροντίδας» στο State of Concept, Alberto Maggini στο space52
Όσα ετοιμάζουν οι Φίλιππος Τσιτσόπουλος, Μπάμπης Βενετόπουλος, Χριστίνα Μήτρεντσε, Πάνος Χαραλάμπους και Lily Consuelo Saporta Tagiuri στο τριήμερο δράσεων που ενορχηστρώνει ο Νίκος Διαμαντής
Ο Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός στη νέα CAN Gallery, «Τόπος υπερκόσμιων συρράξεων» στον Συνοικισμό Χαλανδρίου, Νίκος Κόνιαρης στην Genesis και άλλες εκθέσεις που ξεκινούν αυτή την εβδομάδα
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.