«Ο παππούς μου, Πάμπλο Πικάσο»

Το μήνυμα στο κινητό έγραφε τα εξής: «Εντάξει, στις 11.30 ακριβώς έχεις συνέντευξη με τον Πικάσο». Η γραμματοσειρά ήταν κλασική και είχε ξεφύγει ένας τόνος στο «εντάξει», αλλά δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Είχα μόλις καταφέρει να μπω στη χρονοκάψουλα και να πάρω συνέντευξη από τον Πικάσο, με τους τόνους και τα κόμματα θα ασχολούμαστε; Έστειλα ένα επαγγελματικό «οκ, ευχαριστώ». Μετά δεν άντεξα. Ξέσπασα σε γέλια.

Σήμερα το πρωί συνάντησα τον Πικάσο. Όχι τον Πάμπλο, κρατήστε τα εκατομμύρια σας εκεί στη ΝΑΣΑ, τον Μπερνάρντ Ρουίζ. Το παιδί του γιου του Πάμπλο Πικάσο με την Όλγα Κοκλόβα, Πάουλο. Χαμογελαστός και ήρεμος με πλησίασε και μου πρότεινε να καθίσω δίπλα του. Τα αγγλικά του ήταν σπαστά και θύμιζαν κάτι ανάμεσα σε γαλλικά και ιταλικά. Είχα μαζί του μόλις δέκα λεπτά.

Ξεκίνησε να μου μιλάει για την έκθεση χάρη στην οποία βρεθήκαμε εγώ και αυτός στο ίδιο σημείο να μιλάμε και να ανταλλάσσουμε χαμόγελα. «Υπάρχει ένας διάλογος ανάμεσα στην Αρχαιότητα και τον Πικάσο. Αυτό θέλουμε να παρουσιάσουμε σε αυτή την έκθεση. Ουσιαστικά πρόκειται για τη σχέση του Πικάσο με τη γλυπτική και τη μεσογειακή κουλτούρα αλλά μιλά και για τον τρόπο με τον οποία έβλεπε τα πράγματα σε αυτή την άκρη του κόσμου».

Μία μικρή παρένθεση που αξίζει να στριμωχτεί κάπου εδώ για να μας πει τι θα δούμε από αύριο 19 Ιουνίου και μέχρι τις 20 Οκτωβρίου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Και έτσι, στριμώχτηκε: Στο πλαίσιο της σειράς εκθέσεων «Θεϊκοί Διάλογοι», το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης διοργανώνει μια σπάνια και πρωτότυπη  έκθεση με τίτλο «Πικάσο και Αρχαιότητα. Γραμμή και πηλός», όπου κεραμικά και σχέδια του Πικάσο συνομιλούν με αρχαία έργα. Η έκθεση πραγματοποιείται με την επιμέλεια του Διευθυντή του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, Καθηγητή Ν. Χρ. Σταμπολίδη και του Ιστορικού Τέχνης, Olivier Berggruen. Για πρώτη φορά 68 σπάνια κεραμικά και σχέδια του Πικάσο με πτηνά,τετράποδα και θαλάσσια όντα, ανθρώπινες μορφές, μυθολογικά ή μειξογενή όντα (Κένταυρος-Μινώταυρος) και άλλα έργα εμπνευσμένα από αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες, «συνομιλούν» θεματικά με 67 αρχαιότητες, δημιουργώντας έναν ακόμη  «Θεϊκό Διάλογο» μεταξύ της αρχαίας ελληνικής και της μοντέρνας τέχνης.

Και τώρα, Μπερνάρντ, εξήγησέ μου λίγο, πώς είναι να είσαι ένας Πικάσο; «Νιώθω πολύ τυχερός που ο παππούς μου ήταν αυτός που ήταν και ακόμα περισσότερο γιατί έχω την ευκαιρία να συνεχίσω το όνομά του και να προστατεύσω την κληρονομιά του. Είναι τέλειο γιατί μέσα από όλο αυτό έχω τη δυνατότητα να καταλάβω το λόγο που οι καλλιτέχνες έγιναν καλλιτέχνες και γίνονταν καλλιτέχνες. Ο λόγος είναι ότι αλλιώς δεν μπορούν να ζήσουν, να υπάρξουν. Μέσα από τη δουλειά του παππού μου το κατάλαβα αυτό».

«Μπορεί να μην είμαι καλλιτέχνης, ωστόσο η καλλιτεχνική οικογένεια από την οποία προέρχομαι μου έδωσε όλα τα εφόδια ώστε να καταλάβω τους καλλιτέχνες και να μπορώ να "διαβάσω" το έργο τους».

Τι θυμάται από τον παππού του, ρώτησα. «Πέθανε όταν ήμουν 14 ετών», απάντησε. Και συνέχισε με μία μικρή νοσταλγία να σχηματίζεται στο ροδοκόκκινο πρόσωπό του. «Οι θύμισες που έχω από εκείνον είναι ενός γλυκού, τρυφερού, λατίνου παππού. Ήταν συνέχεια με φίλους, κολυμπούσε, πήγαινε στην παραλία. Με έπαιρνε μαζί του σε όλα αυτά. Ήταν πολύ στοργικός. Ασχολείτο πολύ με την οικογένεια».

«Όταν τον κοιτούσες στα μάτια, έβλεπες έναν άνθρωπο που είναι εκεί για σένα. Που σε νοιάζεται. Όχι έναν καλλιτέχνη».

Πώς αντιδρά ο κόσμος όταν ακούει ότι είναι ένας Πικάσο, συνέχισα. «Δεν κυκλοφορώ λέγοντας το όνομά μου», απάντησε γελώντας. «Τις περισσότερες φορές κάνω αυτό που πρέπει να κάνω χωρίς να χρησιμοποιώ το δυνατό επίθετο της οικογένειας».

«Το ότι είμαι ένας Πικάσο μου έχει δώσει τη δυνατότητα να ταξιδέψω πολύ στον κόσμο. Προσπαθώ να οργανώνω εκθέσεις και να δίνω στον κόσμο τη δυνατότητα να γνωρίσει την τέχνη του παππού μου. Με ενδιαφέρει πολύ αυτό. Θεωρώ ότι ο δικός μου προορισμός είναι αυτός».

Ένα ελπιδοφόρο μήνυμα από το χαμογελαστό εγγονό του Πάμπλο Πικάσο: «Ο κόσμος πια ασχολείται αρκετά με την τέχνη και δεν εννοώ μόνο τη ζωγραφική. Υπάρχουν οι εραστές του θεάτρου, της μουσικής, του χορού. Μου αρέσει να το βλέπω και να το συναντώ αυτό στα ταξίδια μου. Είναι συγκινητικό. Είναι σαν να καταλαβαίνεις ότι τελικά, οι καλλιτέχνες κάνουν κάτι καλά».   

Info: Η έκθεση θα βρίσκεται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης μέχρι τις 20/10.
Info ΙΙ: Μην τη χάσετε.

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση στο Guide της Athens Voice