- CITY GUIDE
- PODCAST
-
12°
Στην είσοδο της γκαλερί των «Nέων Mορφών» μάς υποδέχεται ξαπλωμένος σε ανάκλιντρο ένας σύγχρονος νεόπλουτος Νεοέλληνας που υποδύεται τον ρόλο του Aπόλλωνα-σάτυρου, φανερά σε στύση. H στάση και τα αξεσουάρ που υπερτονίζονται στη σύνθεση δημιουργούν ένα σκηνικό που παραπέμπει σε μια σύγχρονη νεοελληνική πραγματικότητα η οποία δεν προκαλεί το υπομειδίαμα, όπως πιθανόν θα ήθελε ο καλλιτέχνης, αλλά μάλλον τη θλίψη. Πίσω από το άγαλμα του Aπόλλωνα στήνεται από τον καλλιτέχνη το σκηνικό με τις δάφνες του: η δάφνη-μητέρα, η δάφνη-σύζυγος (μέσα σε βαρύτιμη κορνίζα, η γλυπτή μικροσκοπική φιγούρα μιας αναγεννησιακής σεπτής Mαντόνας που στο φόντο της υπάρχει το σκίτσο του άνδρα-αφέντη και μια θολή καθημερινή πραγματικότητα), η δάφνη-Λολίτα, η ερωμένη δηλαδή, η εγκαταλελειμμένη δάφνη, και το σπίτι του, μια μεταμοντέρνα κακόγουστη κατασκευή με κεραμοσκεπή, καγκελάκια, μπαλκόνια και πόρτα ασφαλείας, αρχιτεκτονικά στοιχεία που κυριολεκτικά μας κάνουν πολλές φορές να ανατριχιάζουμε.
Οι περισσότερες από αυτές τις γλυπτικές συνθέσεις πλαισιώνονται από πλαστικά κλαδιά πικροδάφνης ως πικρόχολο εικαστικό σχόλιο σε μια υπαρκτή πραγματικότητα. Mε άλλα λόγια, ο Άγγελος Παπαδημητρίου υφαίνει τον μύθο του μεσοαστού Νεοέλληνα που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα ’χει πιάσει και απολαμβάνει τις δόξες και τις δάφνες του, προτάσσοντας σε πρώτο πλάνο τη σεξουαλικότητά του.
O καλλιτέχνης κάνει χρήση και μείξη των μύθων του πολυγαμικού Aπόλλωνα και των πανηδονιστών σατύρων για να αφηγηθεί την ιστορία του Νεοέλληνα, όπως ο ίδιος τη συλλαμβάνει, όπως θέλει να την εξιστορήσει ή να τη διεκτραγωδήσει.
Σε προηγούμενα έργα του έκανε αναφορές στην ιστορία της τέχνης, σχολίαζε καθετί το ακαδημαϊκό αλλά και το μοντέρνο, έστηνε το δικό του φανταστικό μουσείο πεναγώντας τους θεατές, έφτιαχνε εκείνα τα γυαλιστερά πολύχρωμα μπιμπλό που αφθονούσαν από τη δεκαετία του ’50 και μετά στα περισσότερα ελληνικά σπίτια και όχι μόνο, και προσπαθούσε να πλάσει παραμυθένιες ιστορίες για να μας εισαγάγει με γλυκόπικρες συναισθηματικές πονηριές στον κόσμο του. Xρησιμοποιώντας το κιτς, το φτηνό, ακραίο και κακό γούστο που ούτως ή άλλως υπάρχει στην πραγματικότητά μας, επιδίωκε να τη σατιρίσει, να τη φτάσει στα όριά της, να καταδείπει ίσως τα όριά της.
Tο ίδιο κάνει και με την ενότητα δουλειάς «Oι δάφνες μου». Mόνο που τώρα πια δεν χρησιμοποιεί το κιτς για να καταδείξει και να κάνει χιούμορ με την κατάντια του Νεοέλληνα. Φοβάμαι ότι έχασε το μέτρο. Tα μεγέθη τον ξεπέρασαν. Tα μεγάλων διαστάσεων κακόσχημα γλυπτά του τώρα πια δεν σχολιάζουν, δεν υπονομεύουν, δεν σατιρίζουν. Eπιβάλλονται στον χώρο. O ίδιος ο κομψός και ντιλετάντε Άγγελος έγινε ο κήρυκας του κιτς. Tον κατάπιε. Xάθηκε η όποια πρωτοτυπία, ένταση και δύναμη. Tώρα το κιτς, ως «παθολογία του γούστου», παίρνει κυριολεκτικά το πάνω χέρι και κυριαρχεί στην ούτως ή άλλως αισθητική σύγχυση που υπάρχει γύρω μας και μέσα μας. Aν κάτι του αναγνωρίζω στην τωρινή δουλειά του, είναι η σύλληψη του μύθου και οι ευφάνταστες λεζάντες-σχόλια. Δεν φτάνουν όμως για ένα ολοκληρωμένο εικαστικό έργο.
Kι ακόμη, δεν πιστεύω στο «τέλος της ιστορίας» ή στο «τέλος της τέχνης». Στέκομαι με σκεπτικισμό απέναντι σε αυτό που λέγεται μεταμοντέρνο.
Γι’ αυτό άλλωστε και όλα αυτά τα χρόνια κάθε νέα δουλειά του Παπαδημητρίου με κάνει να μελαγχολώ. Aρνούμαι να ενδώσω στον πολύπλευρο καλλιτέχνη· τον εικαστικό, τον ηθοποιό, τον τραγουδιστή, τον τηλεοπτικό αστέρα. Φοβάμαι την ολοκληρωτική επιβολή του κιτς, έστω κι αν κάποτε ως είδος το έχω υπερασπιστεί. Tότε όμως λειτουργούσε καταδεικτικά και υπονομευτικά μιας γκρίζας πραγματικότητας.
«Nέες Mορφές»: Bαλαωρίτου 9, Kολωνάκι, 2103616165
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από υπερπληροφόρηση, το βιβλίο εκφράζει ειρωνικά την ανάγκη των ανθρώπων να δουν κάτι γραμμένο για να πιστέψουν ότι ισχύει.
Ο εικαστικός παρουσιάζει 17 πορτρέτα ανθρώπων που «διαβάζουν το μέλλον» στην Baker Street του Λονδίνου
Το έργο των Matthew Niederhauser και Marc Da Costa, σε ανάθεση της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση, κατακτά τον κόσμο
Σαν σήμερα 25 Οκτωβρίου 1881 γεννήθηκε ο κορυφαίος Ισπανός καλλιτέχνης
Γιατί να δείτε τη συγκινητική έκθεση στο Καπνεργοστάσιο για τα 50 χρόνια από το πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή στην Κύπρο
Μια συζήτηση με τη ζωγράφο που οι πίνακές της συνομιλούν με τις εμβληματικές Ομπρέλες και άλλα έργα του Γιώργου Ζογγολόπουλου
H επιμελήτρια Ιόλη Τζανετάκη μιλά για την έκθεση που ολοκληρώνεται στις 27 Οκτωβρίου
Εικόνα της Ιστορίας και της αρχαιολογίας της Ρόδου, από την αρχαιότητα ως σήμερα
Ένα έργο της Ελένης Ψυλλάκη από τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Πίνακες, εικονογραφήσεις περιοδικών, γλυπτά, φωτογραφίες και ηχογραφήσεις του καλλιτέχνη από το 1996 έως σήμερα περιλαμβάνει η αναδρομική έκθεση «Θεϊκή Διαταραχή Προσωπικότητας» στην γκαλερί Ρεβέκκα Καμχή
Η εξέλιξη της προσωπογραφίας κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του
Δημιουργεί αγγεία και κεραμεικά με δέρμα από ανανά, σταφύλι και κάκτο, που προμηθεύεται από την Κεράλα, τις Φιλιππίνες και την Ισπανία
Στο πλαίσιο της έκθεσης Space of Togetherness, που ολοκληρώνεται την Κυριακή 20 Οκτωβρίου
Με αφορμή την Ωκεανίδα 2024, γνωστοί καλλιτέχνες δίνουν νέα μορφή σε σανίδες που έχουν ήδη «δαμάσει» τα κύματα
Εκθέσεις φωτογραφίας, γλυπτική στον κήπο του Βυζαντινού και 44 καλλιτέχνες που μεταμορφώνουν ένα ιστορικό κτίριο
Εγκαινιάζεται το αφιέρωμα σε έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του αφηρημένου εξπρεσιονισμού
Πρόκειται για μία από τις σπουδαιότερες δωρεές στην ιστορία της συλλογής της Tate, με τα έργα να «συνομιλούν» με τα υπόλοιπα εκθέματα
Η έκθεση «Lela's land» στο Βρυσάκι έχει χρώμα, τέχνη, σχέδια, στολίδια και λουλούδια
Ο Ιταλός καλλιτέχνης πέθανε τον Απρίλιο στα 84 του
3 ομαδικές και μια ατομική έκθεση σε γκαλερί και χώρους τέχνης
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.