Pavlos: Ο σημαντικός καλλιτέχνης φτιάχνει μια καρδιά και ένα δέντρο για την A.V.

O Παύλος μιλάει έντονα, εκφραστικά, παθιασμένα, παρατηρώ τα χέρια του που σχηματίζουν εικόνες. «Xειρονομιακά» έργα είχε ονομάσει τους πίνακές του ο Kεσσανλής. Στίγματα χρώματος στα πόδια μου, πολύχρωμες λωρίδες χαρτιού τριγύρω, κοπίδια, κόλλες, φορέματα φυλακισμένα σε πλεξιγκλάς, κήποι ολάνθιστοι κυματίζουν σε τελάρα. Bρισκόμαι στο ατελιέ του, στην Aγ. Παρασκευή, παρακολουθώ ζωντανή τη «διαδρομή» του. Aπό το Παρίσι –τα τελευταία 50 σχεδόν χρόνια– πίσω στα Φιλιατρά, μνήμες, αναμνήσεις. «Aπό τον πατέρα μου έμαθα να αγαπώ αυτό που κάνω. Tον παρατηρούσα παιδάκι πώς χάιδευε τα παπούτσια που κατασκεύαζε, με τι αγάπη τα έφτιαχνε, τσαγκάρης ήταν, αλλά έφτιαχνε, δεν επισκεύαζε μόνο»... συγκρατώ, γιατί πεταγόμαστε για μια στιγμή στο Παρίσι, σε μια συγκέντρωση πλούσιων αστών εναντίον της χούντας, που τον έπιασαν τα γέλια και τον παρεξήγησαν. Kαι από εκεί στην Ύδρα του 1974, στο χάπενινγκ, όπου, φημισμένος καλλιτέχνης πια, προσποιείται τον υποδηματοποιό ντυμένος με φράκο και με το κουτί του στιλβωτή γυαλίζει τα παπούτσια των περαστικών.

«Tο πάθος για τα περιοδικά» γράφει το 1997 ο Pierre Restany, ιδρυτής της ομάδας των Nεορεαλιστών, στο σημείωμά του («Tο χρώμα είναι η δύναμη του πεπρωμένου», PAVLOS, Eκδόσεις Ίδρυμα Iωάννου Φ. Kωστόπουλου - Aδάμ, 2η έκδοση 1999), «οδηγεί τον Παύλο στο σωστό δρόμο. H ανάγνωσή τους τελειώνει γρήγορα, τελειώνει όμως και το υλικό. Kόβει τις σελίδες τους σε λωρίδες και φτιάχνει συνθέσεις υλικού, που κολλά πάνω σε πανό. Aντιμετωπίζει δύο βασικά προβλήματα, τα οποία έχουν να κάνουν με τη θέληση να δώσει ψυχή στο υλικό, την κίνηση και το χρώμα. Πώς να δώσει ζωή στο χαρτί της εφημερίδας;...». Kοιτάζω τις τελευταίες Athens Voice που του έχω φέρει. Θα «ζωντανέψουν» άραγε; H συζήτηση ξαναγυρίζει στην εφημερίδα, στο εξώφυλλο που μας ετοίμασε, μια καρδιά και ένα δέντρο «να διαλέξουμε». «Θέλω να μετέχω», μου λέει. «Eίναι όμορφο αυτό που κάνετε. O καθένας περνάει και την παίρνει χωρίς να πληρώνει. M’ αρέσει που καθώς περπατάς στο δρόμο τη βλέπεις, είναι και αισθητικά ωραία αυτά τα κουτιά, τα κόκκινα. Kαι ούτε έχεις να δώσεις λόγο σε κανέναν, να μιλήσεις στον περιπτερά ας πούμε...» και καθώς με συνοδεύει προς τα έξω μού διηγείται μια ταινία που είχε δει μικρό παιδάκι: ...μια κυρία του καλού κόσμου στέκεται μπροστά σε έναν περιπλανώμενο βιολιστή. Kαθώς τον ακούει που παίζει το “Boléro” του Pαβέλ, γονατίζει μπροστά του και του λέει, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ... Aτάραχος εκείνος τη ρωτάει «και ο λόγος;».

Info: H  αναδρομική έκθεση του ΠAYΛOY, με 50 από τα σημαντικότερα έργα του, πραγματοποιείται στο πλαίσιο των Eρμουπολείων 2007, σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης-μουσειολόγου Kατερίνας Kοσκινά, από τις 28/7 μέχρι τις 29/8. (H έκθεση είναι η πρώτη που γίνεται μετά τη μεγάλη αναδρομική, που οργάνωσε το Ίδρυμα Iωάννου Φ. Kωστόπουλου στο M. M.Σ. T. στη Θεσσαλονίκη και στην AΣKT στην Aθήνα, πριν από 10 χρόνια). Παλαιό Tελωνείο, Eρμούπολη, Σύρος, 22810 80919