Απογευματινός καφές με τον Κωνσταντίνο Πάτσιο

Το εργαστήριο του Κωνσταντίνου είναι ένα ζωντανός χώρος γεμάτος τέχνη. Η πρώτη μου άλλωστε επίσκεψη έδωσε την αφορμή για τη στήλη αυτή. Σε έναν ήσυχο δρόμο της Κυψέλης μία υπόγεια βιτρίνα σε ένα κίτρινο πλαίσιο και ένα μικρό σχέδιο στο τζάμι σε βάζουν σε υποψίες για το τι μπορεί να συμβαίνει μέσα. Όταν όμως μπαίνεις το φως από τον κήπο και τα έργα, ζωγραφικά και κατασκευές σκορπισμένα ολόγυρα, δημιουργούν μία μοναδική ατμόσφαιρα. Το ηλιόλουστο απόγευμα που βρεθήκαμε για να συζητήσουμε για τη ζωγραφική, μία παρέα έκανε ένα γύρισμα στον κήπο, η μουσική έπαιζε δυνατά… Ένα πραγματικό εργαστήριο έμπνευσης και δημιουργίας.

Καθημερινότητα


Η καθημερινότητά μου μοιράζεται ανάμεσα σε μαθήματα ζωγραφικής, δουλειά στο εργαστήριο, διάβασμα, βόλτες με το ποδήλατο, σινεμά, αναμειγμένα με μικρή δόση αλκοόλ.



Έμπνευση

Έμπνευση είναι ο σπινθήρας, μια καλή αφορμή για δουλειά. Ό,τι με εμπνέει δεν είναι παρά προβολές του εαυτού μου.

Αγαπημένο έργο ή καλλιτεχνικό γεγονός 


Αγαπημένο μου έργο, αν και δεν έχει καμία σχέση με τη δουλειά μου, είναι η Μεταμόρφωση του Ραφαήλ, όχι τόσο για τη δεξιοτεχνία του μα γιατί επαναπροσδιορίζει το θρησκευτικό αίσθημα και γίνεται ρηξικέλευθος για την εποχή του.


Artworld, τι σημαίνει για σένα

Είναι το συνάφι της τέχνης, ένας μάλλον κλειστός χώρος που καλό θα του έκανε να ανοίξει… με κάθε τρόπο. Τώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να ανοίξει τα κλειστά επαγγέλματα, ευελπιστώ να μη ξεχάσει και το δικό μας! 
Σημαντικό επαγγελματικό γεγονός 
Όταν φιλοξένησαν ένα γλυπτό μου σε δημόσιο χώρο, σε ένα προάστιο της Κοπενχάγης. Το γλυπτό ήταν η μεταμόρφωση μιας βάρκας σε Σπίτι-Τοτέμ-Ναό. Η όλη εγκατάσταση είχε απίστευτη αρμονία με το δανέζικο τοπίο.


Αγαπημένη προσωπική στιγμή

Όταν φοράω τα καλά μου και ταξιδεύω με τη φίλη μου.


Αγαπημένο μέρος στην Αθήνα 


Το πανεπιστήμιο, η 3ης Σεπτεμβρίου που έχει μία βαλκανική αίγλη και το Πάρκο Κεφαλαρίου στην Κηφισιά.


Αγαπημένο μέρος στον κόσμο

Η Βουδαπέστη και ο Δούναβης. Περπατώντας ανάμεσα στη Βούδα και την Πέστη.



Αγαπημένο μότο σου


Ptimum vivere deinde philosophari ή όπως έλεγε ο Ελύτης: «απ’ το ψωμί θα φτάσουμε τον ουρανό».

Ο Κωνσταντίνος Πάτσιος γεννήθηκε στην Αθήνα στο 1977. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και στη συνέχεια Εικαστικά στο Rhode Island School of Design της Βοστώνης. Κατόπιν σπούδασε Ζωγραφική με το Γιάννη Ψυχοπαίδη και το Μάριο Σπηλιόπουλο και Γλυπτική με το Νίκο Τρανό στην Α.Σ.Κ.Τ. Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα Mr. Cannibal, και Divine Comedy, υπό την επιμέλεια του Αλέξιου Παπαζαχαρία στη Fizz Gallery και Sugar Mao υπό την επιμέλεια της Μαρίνας Φωκίδη στο Remap και μία στη Θεσσαλονίκη Koukou στην Artis Causa Gallery. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές όπως: Fata Morgana, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα 2006 / Goldener Centaur, Munchen Kunstlerhaus, Μόναχο, 2007/ Contemporary Art Fair, Istanbul, 2007 / Το Πορτρέτο ενός Μουσείου, Πινακοθήκη Αβέρωφ, Μέτσοβο, 2009 / The Art We Project, Aabenraa, Δανία, 2009.Την Πέμπτη 20 Ιουνίου εγκαινιάζεται στη Cube Gallery στην Πάτρα η έκθεση Emotional Collective την οποία παρουσιάζει σε συνεργασία με τη ζωγράφο Αντωνία Γρίβα.