Το Σάββατο κατηφορίζοντας την πολύβοη Ερμού έφτασα στην Πλατεία Ασωμάτων και χωρίς να το σκεφτώ άφησα πίσω μου τα παλαιοπωλεία και τους μικροπωλητές και χώθηκα στο ήσυχο περιβάλλον του Μουσείου Άλεξ Μυλωνά και στην «πολύβοη» έκθεση που παρουσιάζει αυτές τις μέρες: Fofi’s Berlin 1969-1997.
FOFI'S Berlin, Φώφη Ακριθάκη & Richard Burton
Η έκθεση σε συνεπιμέλεια του Ντένη Ζαχαρόπουλου και του Αλέξιου Παπαζαχαρία, αποτελεί αφιέρωμα στο ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΝ της Φώφης Ακριθάκη, το οποίο για είκοσι χρόνια αποτέλεσε ένα από τα πιο ονομαστά «στέκια» όχι μόνο του Βερολίνου αλλά ολόκληρης της Ευρώπης και θα μείνει στην ιστορία με το όνομα Fofi’s.
Από το 1972 μέχρι το 1997 η πληθωρική προσωπικότητα της κοσμοπολίτισσας Φώφης Ακριθάκη, σύντροφος του επίσης περίφημου για τον ανέμελο και ρέμπελο τρόπο ζωής, καλλιτέχνη Αλέξη Ακριθάκη, συγκέντρωνε γύρω της κορυφαίες διεθνείς προσωπικότητες της τέχνης, της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου, του θεάτρου, της μόδας, της μουσικής αλλά και της πολιτικής. To Fofi's θα παραμείνει καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του όχι μόνο το στέκι, το ραντεβού, ένας τόπος συναναστροφής, ένα κορυφαίο ρεστοράν του Βερολίνου αλλά και ένα σημείο συνάντησης και ατελείωτων συζητήσεων σε μια εποχή και μια πόλη που ξαναγραφόταν η ιστορία της Ευρώπης.
FOFI'S Berlin, Αλέξης & Φώφη Ακριθάκη
Στην έκθεση παρουσιάζεται η εγκατάσταση του Αλέξη Ακριθάκη «Μπαρ». Το «Μπαρ» φέρει την εμπειρία του Ακριθάκη του νυχτερινού Βερολίνου, όπου το μπαρ είναι ο τόπος στον οποίο ο κόσμος γνωρίζεται, συζητάει και επικοινωνεί, ο τόπος στον οποίο φίλοι, συνεργάτες, συνοδοιπόροι ή και άγνωστοι βρίσκονται για να περάσουν καλά χωρίς να έχει σημασία ούτε ποιοι είναι ούτε από που ήρθαν. Ένα σημείο στο οποίο οι άνθρωποι μπορεί να συνδέονται από μια κοινή πεποίθηση έως μια σκέψη της στιγμής.
Η ατμοσφαιρική έκθεση πλαισιώνεται από έργα σημαντικών καλλιτεχνών τα οποία κοσμούσαν το ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ. Τα περισσότερα ήταν δώρα των θαμώνων ή δράσεις της στιγμής όπως το περίφημο «τραπεζομάντιλο». Έτσι ο επισκέπτης έχει τη μοναδική ευκαιρία να απολαύσει έργα του Αλέξη Ακριθάκη, της Rebecca Horn, του Robert Rauschenberg, του Francis Bacon, του Max Ernst, του Robert Wilson, του Ed Kienholz, του Γιάννη Κουνέλλη, του Takis, του Martin Kippenberger και πολλών άλλων.
FOFI'S Berlin, Φώφη Ακριθάκη & Rebecca Horn
Η φίλη Ευγενία που είχε την τύχη να ζει στο Βερολίνο εκείνη την εποχή και να συχνάζει στο Φώφης μου έστειλε το ακόλουθο σημείωμα: «…Δε ξέρω αν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να μιλήσει για το Φώφης. Το Φώφης ήταν ένα εστιατόριο που ήταν γεμάτο από την ενέργεια των ανθρώπων που σύχναζαν εκεί. Η Φώφη ήταν η καρδιά του μαγαζιού και ο Κώστας Γώγος, μπάρμαν για πολλά χρόνια και καλός φίλος της Φώφης ήταν ο παλμός της. Από τη Φώφη μέχρι τους σερβιτόρους υπήρχε μία τρέλα, υπήρχε ζωή, γέλιο, χαρά. Ήταν πολυτελές μέσα στην απλότητά του. Το Φώφης δεν ήταν «δήθεν» απλώς ήταν. Ένιωθες πως ήσουν μέσα στον παλμό του «γίγνεσθαι». Όλα ήταν δυνατά ! Από το να δεις τον Γιάννη Κουνέλλη με την Rebekka Horn και τον Heiner Muller να παίζουν πάνω στο τραπεζομάντιλο και αυτό να γίνεται έργο –το είδα να γίνεται! – μέχρι να εξελιχθεί η βραδιά σε ένα τρελό γλέντι με όλους τους συνδαιτυμόνες ή τουλάχιστον με τους “regulars”. Η έκθεση με πήγε πολλά χρόνια πίσω, σε μία εποχή που δεν υπάρχει ούτως ή αλλιώς και για το Βερολίνο πια. Το Φώφης ανήκει στην ιστορία της πόλης που ήταν τότε πολύ ιδιαίτερη. Ένιωσα νοσταλγία και γλυκύτητα...».
Ανακαινισμένα μουσεία, καινοτόμες Μπιενάλε κι επικές αναδρομικές εκθέσεις, σε μια χρονιά που υπόσχεται να αναδιαμορφώσει τον παγκόσμιο χάρτη της Τέχνης
11°
