Εικαστικα

Η τραγική ιστορία πίσω από το νέο γλυπτό της πλατείας Trafalgar

Ένα έργο τέχνης που δεν ξεχνά και εμπνέει

28.03.2018, 17:55
Έλενα Χάλαρη
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

The Writers Sessions: Αφιέρωμα στον Κουεντίν Ταραντίνο

More in Culture The Writers Sessions από τον Voice 102.5: Live και συζήτηση για τον Κουέντιν Ταραντίνο

A.V. Team

Μαρίκα Λάμπρου: η γητεύτρα των επιχειρήσεων

Κοινωνια Μαρίκα Λάμπρου: Αφοσιωμένη στην ηγεσία με ενσυναίσθηση

Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη

Ελλαδα Η ιστορία του Αλκαζάρ, του πρώτου Drag Show στην Πλάκα που άνοιξε στα 70s

Θάνος Αλεξανδρής

Η «τέταρτη» εξέδρα της πλατείας Trafalgar είναι ένα από τα πιο διάσημα σημεία έκθεσης νέων έργων τέχνης στο κεντρικό Λονδίνο. Από το 2007 η εξέδρα έχει φιλοξενήσει το γυμνό άγαλμα “Alison Lapper Pregnant” του Marc Quinn, 2.400 εθελοντές που συμμετείχαν στη διαδραστική performance του Antony Gormley αλλά και το “Blue Cockerel” - γλυπτό της Katharina Fritsch.

Πλέον, το σημείο κοσμεί το γιγαντιαίου μεγέθους γλυπτό “The Invisible Enemy Should Not Exist” του ιρακινο-αμερικανού καλλιτέχνη Michael Rakowitz. Πρόκειται για την αναπαράσταση ενός αρχαίου μνημείου, το οποίο καταστράφηκε το 2015 από το ISIS. Συγκεκριμένα, το Φεβρουάριο του 2015 μαχητές του ISIS είχαν δώσει στη δημοσιότητα βίντεο στο οποίο φαίνονταν να καταστρέφουν –μεταξύ άλλων- το εν λόγω γλυπτό.

Το πρωτότυπο άγαλμα ήταν αναπαράσταση μιας Lamassu, προστατευτικής θεότητας των Ασσυρίων, η οποία απεικονιζόταν με ανθρώπινο κεφάλι, σώμα ταύρου ή λιονταριού και φτερά πουλιών. Το συγκεκριμένο γλυπτό βρισκόταν στην αρχαία πόλη της Νινευή, κοντά στη σημερινή Μοσούλη, για περισσότερο από χίλια χρόνια.

Το έργο του M. Rakowitz έχει ύψος 4.5 μέτρα, ζυγίζει 6.000 κιλά ενώ για την κατασκευή του χρειάστηκαν σχεδόν 4 μήνες. Περίπου 10.500 άδεια δοχεία (date syrup cans) χρησιμοποιήθηκαν ως πρώτη ύλη για τη δημιουργία του γλυπτού, τα οποία ενώνονται από 39.500 καρφιά.

View this post on Instagram

A post shared

Ο ίδιος ο καλλιτέχνης δηλώνει: «Πιστεύω ότι η ανάγκη για αναδημιουργία είναι ενδεικτική του καλού που υπάρχει στο ανθρώπινο πνεύμα, αλλά βλέπω τις δημιουργίες μου ως “φαντάσματα” ή “αναπαραστάσεις” της υπόστασης των πρωτότυπων έργων».