Αποκλειστικό! Με δύναμη από το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Η A.V. διαβάζει και ξεφυλλίζει πρώτη το νέο τεύχος του «gr design» αφιερωμένο στο κτίριο Φιξ, όπου από το χθες μέχρι το σήμερα όλα είναι ένα τεύχος δρόμος.
Το κτίριο Φιξ, οι παλιότερες χρήσεις του, η ιστορία του και φυσικά η νέα του εποχή, καθώς εδώ στεγάζεται πλέον το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Όπως τα αφηγείται κωδικοποιημένα, ως περιοδικό, μια νέα έκδοση που επιμελήθηκε το ειδικό τεύχος της πλατφόρμας «gr design». 78 σελίδες, δίγλωσσο σε ελληνικά και αγγλικά, η έκδοση-τεύχος ακτινογραφεί μοναδικά με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και μεστή αισθητικά τυπογραφία λέξεων και εικόνων όλη τη «ζωή» του. Μιλούν οι άνθρωποι, οι φίλοι του, συνεργάτες Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες, ενώ με ένα υπέρτατου σχεδιασμού infographic, αλλά και σπάνιο παλιό και σύγχρονο φωτογραφικό υλικό, η έκδοση κυριολεκτικά απογειώνεται. Η Αθήνα θα το ξεφυλλίσει αύριο, μιας και η παρουσίασή του* θα γίνει στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Εμείς το διαβάζουμε κατ' αποκλειστικότητα, μιας και ο Πάνος Κωνσταντόπουλος, ψυχή του gr design αλλά και ο σχεδιαστής που υλοποίησε την ιδέα σε πράξη, μας μιλά και μας δείχνει κάποιες σελίδες.
Κρατώντας στα χέρια μου το τεύχος-αφιέρωμα στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, θα ήθελα, αν γίνεται, ένα «ανάπτυγμα», σε σχέση με τη μεθοδολογία που δούλεψες, με βάση τα βασικά «συναισθήματα και ιδέες» που σου γεννά το μουσείο. Και ως κτίριο - ιστορία μα και ως παρόν και μέλλον...
To gr design είναι ένα περιοδικό από χαρτί, ξεκίνησε με αυτή τη φιλοσοφία. Δεν είναι μόνο αντικείμενο, το ξεφυλλίζεις, το διαβάζεις, το έχεις παρέα. Δεν θα το αναζητήσεις στο χαοτικό Διαδίκτυο. Ο στόχος ήταν να γίνει ένα αφιέρωμα στο ΕΜΣΤ τη συγκεκριμένη περίοδο λόγω της κρίσιμης στιγμής του. Κτίριο και μουσείο κουβαλούν μια ιστορία. Πριν καιρό συναντήθηκαν και τώρα ξεκινούν την κοινή τους πορεία. Ήταν λοιπόν μεγάλο το ενδιαφέρον να καταγράψουμε αυτή τη στιγμή. Έγινε με σεβασμό στην ιστορία του και στους ανθρώπους που κόπιασαν και συνεχίζουν να κοπιάζουν προκειμένου να γίνει το όνειρο πραγματικότητα.
Είναι τόσο μίνιμαλ, μα και ταυτόχρονα βαριά περιεκτικό το τεύχος. Ως σχεδιασμός λέξεων που υπηρετούνται από εικόνες αλλά και το αντίστροφο, με ποια συνταγή φτάνεις στην «ισορροπία»; Αν και, τώρα που το ξανασκέφτομαι, το «συνταγή» είναι λάθος λέξη, το Zeitgeist, μιας και το μουσείο μπαίνει «στο νέο πνεύμα της εποχής», είναι πιο λειτουργικό.Η ισορροπία είναι πάντα το ζητούμενο στο περιοδικό. Δεν είναι εύκολο να αγγίζεις έναν ζωντανό οργανισμό, αλλά και την σύγχρονη τέχνη, χωρίς να λαμβάνεις υπ’ όψιν σου ότι ο σχεδιασμός πρέπει να υπηρετεί το περιεχόμενο. Ως ντιζάινερ προσπαθώ να επικεντρώνομαι πάντα στην ουσία του θέματος που έχω να επικοινωνήσω. Αυτή η βασική αρχή είναι η ισορροπία του gr design και του συγκεκριμένου τεύχους.
Κτίριο, ιστορία, παλιές χρήσεις, νέα εποχή, έργα, άνθρωποι, αλήθεια, Πάνο, μιας και εμπλέκεσαι, όπως διαβάζω στο εντιτόριαλ με τις πρότερες χρήσεις και ενεργά με το τώρα: Πόσο «συναισθηματικός» ή καθόλου ήταν ο σχεδιασμός;
Στο εντιτόριαλ γράφω τη διαδρομή του Φιξ μέσα από ένα μικρό δικό μου παραμύθι. Εγώ λειτουργώ καλύτερα με το συναίσθημα. Είναι η δική μου αλήθεια.
Τι είναι, για σένα, η καινούργια του εποχή; Και πόσο μέσα σ' όλα αυτά που ετοιμάζονται, θεωρείς πως χωρά και μια μεγαλύτερη «εμπλοκή» του χώρου και των ιδεών του Μουσείου με την ελληνική οπτική σκηνή επικοινωνίας, που μπορεί(;) να βρει εδώ μια πιο στέρεη φιλοξενία. Καιρός δεν είναι, αν φυσικά και το μουσείο το αποφασίσει, να δούμε να στεγάζονται στη συλλογή του και έργα της τόσο ενδιαφέρουσας σκηνής της ελληνικής τυπογραφοεικόνας;
Η νέα εποχή για το ΕΜΣΤ ξεκίνησε με την εγκατάστασή του στη μόνιμη στέγη του. Όπως άλλωστε αναφέρει μέσα στο περιοδικό ο Σταμάτης Σχιζάκης, επιμελητής του ΕΜΣΤ, η πραγματοποίηση του απαραίτητου μας φαίνεται κάτι καινούργιο. Πιστεύω πως το μουσείο στηρίζεται στις βαθύτερες ρίζες του. Το νέο είναι έτοιμο να εξελιχθεί μέσα από την πλήρη ανάπτυξή του.
Όσο για την ελληνική οπτική επικοινωνία και τους δημιουργούς της, μπορούν να βρουν τον φυσικό τους χώρο μέσα στο ΕΜΣΤ. Με το gr design ανοίξαμε τον δρόμο με την έκθεση-αφιέρωμα στον Τουλούζ Λωτρέκ που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη το περασμένο φθινόπωρο. Εκεί δώσαμε βήμα και σε νέους σχεδιαστές να δείξουν τη δουλειά τους. Κάθε χρόνο το περιοδικό διοργανώνει τους ΑΓΩΝΕΣ ΝΕΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΤΩΝ, γιατί το θεωρούμε απαραίτητο για την ανάδειξη νέων ταλέντων στον χώρο. Το αφιέρωμα του περιοδικού στο ΕΜΣΤ και οι παραπάνω δράσεις του gr δείχνουν πως η κουλτούρα της οπτικής επικοινωνίας είναι συνυφασμένη με τα μουσεία.
Νιώθω την ανάγκη να αναφέρω πως σε αυτή την προσπάθεια συνάντησα εξαιρετικούς επαγγελματίες του ΕΜΣΤ, με μεγάλη αγάπη και όραμα για το μουσείο. Αισθάνομαι πως ήταν το σημαντικότερο στοιχείο αυτής της συνεργασίας και καταλυτικός παράγοντας για το τελικό αποτέλεσμα. Τους ευχαριστώ ολόψυχα.
Σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από υπερπληροφόρηση, το βιβλίο εκφράζει ειρωνικά την ανάγκη των ανθρώπων να δουν κάτι γραμμένο για να πιστέψουν ότι ισχύει.
11°
