Το φανταστικό σύμπαν του Kostas Seremetis

Ο διεθνώς αναγνωρισμένος αμερικανός καλλιτέχνης με ελληνικές ρίζες Κostas Seremetis ανασυνθέτει κομμάτια της ποπ κουλτούρας, μιλώντας μία σημερινή γλώσσα και δημιουργώντας τη δική του ποιητική. Χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέσα έκφρασης όπως το βίντεο, η ζωγραφική, η γλυπτική αλλά και τα social media, οι εικόνες που παράγει είναι εκκωφαντικές και ιδιοφυείς. Στοιχεία που συγκρούονται ή αλληλοσυμπληρώνονται σε ένα φανταστικό big bang!  Έχοντας συνεργαστεί με ονόματα όπως οι Darren Aronofski και Αsap Rocky και με σταρ του Χόλιγουντ όπως ο Hugh Jackman να ποζάρουν φορώντας τα συλλεκτικά Τ-shirts-έργα τέχνης του, ο Κostas Seremetis συμβαίνει τώρα και είναι το μέλλον.

Πώς μεγαλώνει ένας ελληνοαμερικανός στη Βοστώνη στη δεκαετία του ’80;
Θέλω να πω ένα γεια σε όλους, πριν ξεκινήσουμε. Όπως το έζησα, το να γεννηθείς στην Αμερική και να μεγαλώνεις ως Έλληνας αποτελεί μια «ενδιάμεση κατάσταση». Η εφηβεία μου ήταν εκπληκτική, αν λάβουμε υπόψη ότι ήμουν εντελώς ανασφαλής. Είμαι χαρούμενος που επιβίωσα από αυτή τη φάση!
Εκείνη την εποχή έπαιζαν όλα: το punk, η γέννηση του hip hop, οι ροκ εν ρόλερς, τα πάντα. Ήμουν ανοιχτός σε όλα. Η πρώτη μου συναυλία ήταν οι Public Image Limited. Αποκρυπτογραφώντας το πλούσιο υλικό που ακούμε μέχρι και σήμερα.
Από ταινίες, το «Blade Runner» ήταν μια ταινία που με μάγεψε περισσότερο, έχοντας επίγνωση του ρομαντισμού μεταξύ του παρελθόντος και ενός παρόντος που παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια σου. Ήμουν σπασίκλας με τα βιβλία κόμικ, ναι, ο σκοτεινός ιππότης του Frank Miller μου γύρισε το μυαλό. Όσο για τον Andy Warhol, έκοβα φωτογραφίες από πίνακές του από περιοδικά και τους θαύμαζα. Μία από τις καλύτερες αναμνήσεις της εφηβείας μου ήταν το ότι με είχαν προσλάβει να σχεδιάζω murals σε nightclubs της Βοστώνης, όπως το Αxis. Έπρεπε να είσαι 21 για να μπεις. Ήμουν 19. Οπότε έμπαινα κρυφά και όταν ερχόταν η αστυνομία με έβγαζε έξω. 

Πότε ξεκίνησε η σχέση σου με τα κόμικς και το γκραφίτι;
Ένιωσα ότι τα κόμικς είναι τόπος προς εξερεύνηση αρκετά νωρίς. Κάποιοι graffiti artists μοιράζονταν το ίδιο ενδιαφέρον για τα κόμικς με μένα, ενσωματώνοντας χαρακτήρες στο έργο τους σε μεγάλη κλίμακα. Η κοινότητα γκραφίτι της Νέας Υόρκης με αγκάλιασε στην πολύ αρχή της καριέρας μου και έγινα πολύ σύντομα μέλος της. Futura, Crash, Daze, Seen, Kaws, Rammellzee για να αναφέρω μερικά ονόματα. Και έχω εκθέσει μαζί με αυτούς τους θρυλικούς καλλιτέχνες. Ίσως λόγω του δεσμού αυτού συχνά συγκαταλέγομαι στην κατηγορία της Street Art. Από φύση ή εξ ορισμού. Πρέπει να πω ότι αυτοί οι δημιουργοί υπήρξαν μεγάλοι μου δάσκαλοι και μου έμαθαν περισσότερα από όσα μπορεί κανείς να μάθει σε ένα πανεπιστήμιο.

Οι επιρροές σας από την ελληνική μυθολογία;
Με γοητεύει. Σαν δημιουργός, το ελληνικό μυθολογικό σύμπαν είναι πάντα ένα συναρπαστικό μέρος για να επισκεφθείς. Βαθιά ποιητικές ιστορίες με θρυλικό υπόβαθρο. Συνενώνω κομμάτια από αυτόν το μυθολογικό κήπο για να προσδιορίσω καλύτερα τον εσωτερικό μου διάλογο.

Πώς ήταν η εμπειρία από την παραμονή σας στην Ευρώπη; Πόσο διαφορετική είναι από την αμερικάνικη κουλτούρα;
Επιτέλους βρέθηκα σε ένα μέρος που όλοι μπορούσαν να προφέρουν σωστά το όνομά μου! Η Ευρώπη είναι πιο κουλ, μπορεί να σε εμπνεύσει και να σε στηρίξει. Λιγότερη κόκα κόλα και περισσότερο κρασί. Το αποτέλεσμα ήταν να κάνω μερικούς ωραίους πίνακες εκεί, να ερωτευτώ και να παντρευτώ.

Ποια η σχέση σας με την ελληνική πραγματικότητα;
Το τελευταίο μου ταξίδι στην Ελλάδα ήταν φανταστικό, η οπτική μου έχει αλλάξει πολύ. Κατανοώντας ότι αν αγαπάς τον εαυτό σου τότε όλα όσα σε περιβάλλουν είναι θετικές αντανακλάσεις. Η ελληνική μου πραγματικότητα είναι η οικογένειά μου και οι φίλοι που κρατάω βαθιά στην καρδιά μου. 

Έχετε συμμετάσχει σε εκθέσεις σε όλον τον κόσμο. Ποιες ξεχωρίζετε από όλη την πορεία; Κάθε περίσταση είχε μία μαγεία και οδηγούσε φυσικά στην επόμενη. Οι ώρες που έχω περάσει μέσα στο στούντιό μου είναι από μόνο του μια ξεχωριστή στιγμή.  Έχω έναν κρυφό έρωτα με τις ομαδικές εκθέσεις διατηρώντας έναν μεταφυσικό διάλογο με άλλους δημιουργούς. Έχοντας παρουσιάσει έργα μου δίπλα σε καλλιτέχνες όπως οι Andy Warhol, Gerhard Ritcher, Tom Sachs, Ronnie Cutrone. Ο Ronnie ήταν ο μεγαλύτερος μέντοράς μου, ήταν κάποιος που μπορούσα να ζητήσω τη γνώμη του. Μου λείπει τρομερά.

Η σχέση σας με το σκηνοθέτη Ντάρεν Αρονόφσκι;
Σπουδαίος άνθρωπος και καλλιτέχνης. Μοιραζόμαστε μία οικογένεια από φίλους. Ήταν από τους πρώτους που αγόρασαν πίνακά μου όταν μετακόμισα στη Νέα Υόρκη. Βρίσκεται τώρα στην είσοδο του γραφείου του. Τον βοήθησα να αλλοιώσει μερικά π σύμβολα στην πόλη για την προώθηση του πρώτου του φιλμ. Αργότερα μου ανέθεσε να διαβάσω το σενάριο του «The Fountain» και να δημιουργήσω έναν πίνακα με τη δική μου ερμηνεία. Τον δημοσίευσε στους «New York Times» μαζί με έργα άλλων καλλιτεχνών που θαύμαζα. Και αυτός ο πίνακας βρίσκεται στο στούντιο του μοντάζ. Ακόμη τον βοήθησα για την ετοιμασία της ταινίας «The Wolverine» που ευτυχώς ή δυστυχώς λόγω της ερμηνείας του για τον χαρακτήρα δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Το password στο wifi του είναι costco. 
Κάποτε ο Darren Aronofsky έδωσε στον Mickey Rourke έναν από τους πίνακές μου με τον Mickey Mouse να σηκώνει το μεσαίο δάχτυλο. Του τον πήγαμε μαζί την περίοδο της υποψηφιότητάς του για Όσκαρ. Επέστρεψε το δώρο στον Darren, όταν έχασε το βραβείο. Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες αλλά κάτι είχε συμβεί. Ο πίνακας επέστρεψε στα χέρια μου. Με πείραξε πολύ, νόμιζα πως μου είχαν κόψει πρόστιμο για υπερβολική ταχύτητα. Λίγες εβδομάδες αργότερα ο Steve Jones των Sex Pistols ήρθε στο στούντιο και αγόρασε τον συγκεκριμένο πίνακα μέσα σε δευτερόλεπτα. Οπότε κάθε εμπόδιο για καλό.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με τους Cult;
H δουλειά μου κεντρίζει το ενδιαφέρον ανθρώπων με κοινή αισθητική. O Ian Astbury επικοινώνησε μαζί μου πρώτη φορά το 2001 προς μεγάλη μου έκπληξη. Στην εφηβεία μου οι Cult ήταν από τα αγαπημένα μου γκρουπ. Τους είχα δει live πολλές φορές στα 80s και τα 90s. Γίναμε αμέσως φίλοι. Είναι παθιασμένος με την τέχνη. Σταδιακά έγινα κι εγώ μέρος της ιστορίας των Cult.  Έκανα μια ταινία που άνοιγε τις συναυλίες στις περιοδείες τους μαζί με το σχεδιασμό σε ένα εξώφυλλο δίσκου τους και μερικά ακόμη σχέδια για το merchandise του γκρουπ. Έχουμε κάνει πολλά μαζί. Όταν τραγουδούσε με τους υπόλοιπους Doors μού πρότεινε να μαζέψω από το κοινό μέλη των Hells Angels και να τους καλέσω backstage. Bλέποντας τον Ιan σε αυτό το σκηνικό με την αύρα του Jim Morrison διέκρινα την πραγματική ουσία του ροκ. Αυτό με οδήγησε στη δημιουργία ενός πίνακα με το εμβληματικό κρανίο και τα φτερά που αποτελεί το logo των Hells Angels. O πίνακας βρίσκεται στο Clubhouse των Angels στη Νέα Υόρκη.

Πώς βιώνετε την εποχή Τραμπ;
Δεν βρίσκω καμία διαφορά πλέον στα κόμιξ και στις εφημερίδες.

Τι κάνετε αυτή την περίοδο και τι ακολουθεί;
Το μέλλον είναι πάντα συνυφασμένο με ό,τι κάνεις σήμερα. Στην ουσία το ταξίδι μου είναι πάντα μια διαδικασία οργανική. Αυτό που ακολουθεί είναι για μετά. Αυτή την περίοδο επικεντρώνομαι σε μια σειρά από μεγάλους πίνακες. Μετουσιώνοντας όλη την εμπειρία που έχω αποκτήσει τις τελευταίες δεκαετίες. Το να δουλεύω σε μεγάλη κλίμακα μου φαίνεται συναρπαστικό γιατί το τελικό αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερο από σένα.

www.kostas-seremetis.com
insta:@kseremetis