H Κλεοπάτρα Χαρίτου φωτογραφίζει παραμύθια των αδελφών Γκριμ

Ποιός είναι ο κοινός τόπος ενός παιδιού και ενός ενήλικα μέσα στη χιλιοπερπατημένη διαδρομή μέσα στο δάσος; Μέσα από ποιες υποσυνείδητες προβολές ενηλικιώνεται το παιδί στην Κοκκινοσκουφίτσα και ποιους φόβους συντηρεί εμμονικά ο ενήλικας; Το καλό και το κακό παραμένει το ίδιο με το πέρασμα των χρόνων; Ερωτήσεις που έθεσε στον εαυτό της η φωτογράφος (Κλεοπάτρα Χαρίτου) και έστησε μια έκθεση στην Οικεία Κατακουζηνού με την πορεία της Κοκκινοσκουφίτσας από το σπίτι της στο σπίτι της γιαγιά της, από την παιδικότητα στην ενηλικίωση. Όμως, δεν έμεινε εκεί. Φωτογράφισε και άλλα παραμύθια των αδελφών Γκριμ με παιδιά του 15ου Δημοτικού Αθηνών.

«Μετά από ανάγνωση των αυθεντικών παραμυθιών, με πολλή κουβέντα, ζωγραφική και με τα αυτιά ανοιχτά, κατέγραψα μαζί με την καταλυτική συμμετοχή και υποστήριξη των δασκάλων τους τις εντυπώσεις τους, μετατρέποντάς τις σε φωτογραφίες, με την ενεργή συμμετοχή τους» θα πει.