Το βιβλίο του Μισέλ Φάις «Κτερίσματα» (εκδ. Πατάκη) έδωσαν την έμπνευση στον Τάσο Μαντζαβίνο και Καλλιόπη Ασαργιωτάκη – τα λάδια, οι ακουαρέλες και τα σχέδιά τους «ξαναδιαβάζουν» την ερωτική θανατογραφία τους. Στην έκθεση συμμετέχει και ο συγγραφέας με 12 ασπρόμαυρα φωτογραφικά δίπτυχα.
Η ιστορικός τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα, στον κατάλογο της έκθεσης, επισημαίνει για τον Τάσο Μαντζαβίνο:
«Ο Μαντζαβίνος επανέρχεται στη μοναχική μορφή του εαυτού του που κουβαλάει από τη φύση της τον "γδαρμένο εαυτό" του Φάις. Οι κυρτωμένες φιγούρες του φέρουν τα γνωστά αρχετυπικά πρόσωπα-μάσκες και η σκληροτράχαλη μορφολογία των σωμάτων τους μοιάζει να αντιστοιχεί στη μορφολογία της σημαδεμένης ψυχής τους. Το μαύρο της αδιέξοδης Κομοτηνής του ήρωα γίνεται το βόρειο σκοτεινιασμένο μπλε της θάλασσας του Μαντζαβίνου, που στην άκρη της η μάνα κι ο γιος των Κτερισμάτων ξορκίζουν σφιχτοπιασμένοι χέρι-χέρι έναν αναπόφευκτο χωρισμό».
«Οι μορφές της Ασαργιωτάκη ανακαλούν επιτύμβια ανάγλυφα, έγκλειστες σε έναν κόσμο ιδιωτικό. Η ζωγράφος μοιάζει να τις παρατηρεί σαν μέσα από ένα διάφανο ύφασμα, όπως ο αφηγητής των Κτερισμάτων τους ήρωες που αποτελούν τη δική του ζωή. Άχνα υφασμάτων κάτω από μεσοφόρια με πόδια που δεν ερεθίζουν και ημίγυμνα σώματα που δεν πείθουν για τη σαρκικότητά τους: κεντημένα στο χειροποίητο χαρτί με χρυσοποίκιλτες γραμμές, οι λεπτομέρειές τους γίνονται θέμα του έργου και το καθιστούν βαρύτιμο. Το ενοχικό μεσημεριανό μοίρασμα του κρεβατιού με τον γονιό αποδίδεται από ψηλά, με γραμμές που χαράζουν, ενώ άλλες κυκλώνουν απόμακρα τη ντροπή μιας μορφής με τα χέρια στα μάτια. Η εικόνα του πατέρα διαλύεται μέσα στην αφαίρεση της νερομπογιάς, όπως χάνεται σιγανά η ανάμνηση της μορφής ενός αγαπημένου προσώπου».
«Το δισυπόστατο των φωτογραφικών διπτύχων του Φάις μοιάζει να αντικατοπτρίζει και να συνενώνει όλη την προβληματική της έκθεσης και τη σχέση της με το βιβλίο – της «σαρκικής, ενύπνιας και γλωσσικής περιπέτειας» της ζωής του ήρωα και αφηγητή των Κτερισμάτων. Οι νεκρικές φωτογραφίες του Φάις συνδιαλέγονται με τα σχέδια της Ασαργιωτάκη: όνειρα θανάτου, αποσύνθεση ερωτικών λειψάνων, υγρασία παρελθόντος πάθους, απενεργοποιημένη ψυχή. Οι φωτογραφίες της νεαρής γυναίκας ανταποκρίνονται στα έργα του Μαντζαβίνου: ακατέργαστος φόβος, αδύνατος έρωτας, ωμή λαγνεία, σώμα τώρα».
Μισέλ Φάις
Η έκθεση «Κτερίσματα» όμως, εκτός το εκθεσιακό κομμάτι θα έχει και τρεις ενδιαφέρουσες παράπλευρες δράσεις που θα κατανέμονται σε όλη τη διάρκεια της έκθεσης:
Στις 29 Μαίου, στις 8.30 μ.μ. η ιστορικός τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα και ο κριτικός λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου θα συνομιλήσουν με θέμα: «Η ερωτική θανατογραφία στην τέχνη και στη λογοτεχνία», με αφορμή το βιβλίο του Φάις.
Στις 6 Ιουνίου, στις 8.30 μ.μ., οι ηθοποιoί Όλια Λαζαρίδου και Αλεξία Καλτσίκη θα διαβάσουν αποσπάσματα από τα Κτερίσματα.
Στις 13 Ιουνίου, στις 8.30 μ.μ., η σκηνοθέτης και τραγουδίστρια Μάρθα Φριτζήλα θα ερμηνεύσει και θα σκηνοθετήσει τραγούδια (ελληνικά και ξένα) που προκύπτουν από τα κείμενα και τις εικόνες αυτής της συνάντησης.
Η έκθεση εξετάζει θέματα αλλαγής και μεταμόρφωσης, αναστοχαζόμενη την καλλιτεχνική πορεία του καλλιτέχνη, η οποία συνδέεται άρρηκτα με το πλούσιο πολιτιστικό και μουσικό περιβάλλον του Βερολίνου
Ανακαινισμένα μουσεία, καινοτόμες Μπιενάλε κι επικές αναδρομικές εκθέσεις, σε μια χρονιά που υπόσχεται να αναδιαμορφώσει τον παγκόσμιο χάρτη της Τέχνης
8°
