Στο εργαστήρι της Λίνας Θεοδώρου

Η Λίνα Θεοδώρου αποφάσισε εδώ και δύο χρόνια να εγκατασταθεί μόνιμα στο Βερολίνο. Η πόλη την οποία επισκεπτόταν και από την οποία αντλούσε έμπνευση και κουράγιο για να συνεχίσει το ταξίδι της στην τέχνη έγινε τελικά η δεύτερη της πατρίδα. Χαρούμενη και ανανεωμένη, γεμάτη νέες ιδέες και προτάσεις, με υποδέχτηκε στο σπίτι/εργαστήριο το οποίο μοιράζεται με το σύντροφό της, τον καλλιτέχνη Γιάννη Σαββίδη.

Καθημερινότητα

Στην καθημερινότητά μου προσέχω να μην υποτιμώ τη λεπτομέρεια, πιστεύω στην επανάληψη σαν τον επίμονο πειραματιστή και επιδιώκω να είμαι με τέτοιο τρόπο δημιουργική ώστε να σπάω την κρούστα της σύμβασης που γεννά μερικές φορές η ανασφάλεια για το διαφορετικό και το απρόσμενο.

Έμπνευση

Είναι απίστευτο πόσο έχει αλλάξει η γνώμη μου για την πηγή της έμπνευσης, ωριμάζοντας.

Ειδικά αυτή την περίοδο η έμπνευσή μου προέρχεται από μυστηριώδη σήματα από μια εξωγήινη φυλή με κίτρινες μύτες από το γαλαξία NGC 7331 για τη μελλοντική εξέλιξη των πραγμάτων, ενώ πριν μερικά χρόνια θα έλεγα ότι όλες οι σημαντικές ιδέες έπεφταν στο κεφάλι μου από το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου κάθε Κυριακή γύρω στις 6 το απόγευμα.

Αγαπημένο έργο ή καλλιτεχνικό γεγονός

Όταν ήμουν 13 χρονών μια μέρα επισκέφτηκα την έκθεση «Ο Πικάσσο και η Μεσόγειος» στην Εθνική Πινακοθήκη.

Ταράχτηκα πάρα πολύ με τα σχέδιά του και με μια μεγάλη λουόμενη. Μετά για μια εβδομάδα έπλενα τα πιάτα και έκανα πρόθυμα μικροδουλειές για να πείσω τη γιαγιά μου να μου δώσει λεφτά, για να μπορέσω να ξαναπάω και για να αγοράσω τον κατάλογο. Όταν επισκέφτηκα την έκθεση για δεύτερη φορά ταράχτηκα ακόμη πιο πολύ.

Από τότε και μέχρι τώρα νιώθω πάντα το ίδιο παθιασμένο καθολικό συναίσθημα μπροστά σε έργα που αγαπώ και το οποίο ανεξήγητα πολλές φορές εκδηλώνεται ακόμη και πριν μπω στο χώρο στον οποίο βρίσκονται.

Artworld τι σημαίνει για σένα

Ο κόσμος της τέχνης σαν σύστημα είναι ένας λόγος για να σου κοπεί η διάθεση χιούμορ στην αρχή, ώστε να καταλάβεις πολύ αργότερα ότι χωρίς αυτό είναι αδύνατο να επιβιώσεις μέσα σε κάτι τόσο γελοία σοβαροφανές.

Αγαπημένη προσωπική στιγμή

Περπατώ ακατάπαυστα, ενώ σκέφτομαι ακατάπαυστα. Πολλές φορές και μέσα στο σπίτι χωρίς να το καταλάβω μετά στο δρόμο, στην εξοχή ή οπουδήποτε.

Η αγαπημένη μου προσωπική στιγμή είναι μια συνήθως πολύωρη διαδρομή μέχρι να ολοκληρωθεί ένας σημαντικός συλλογισμός.

Σημαντικό επαγγελματικό γεγονός

Η έκθεση που συμμετείχα «In the gorges of the Balkan» σε επιμέλεια Rene Block στο Fridericianum Museum στο Kassel, στην οποία εξέθεταν καλλιτέχνες από τα Βαλκάνια.

Ο πολύ μεγάλος αυτός μουσειακός χώρος ήταν γεμάτος με έργα που μου φάνηκαν τόσο συγκλονιστικά, που στο τέλος ένιωθα κάτι μεταξύ έξαψης και ιλίγγου.

Αγαπημένο μέρος στην Αθήνα

Έχω πολλά αγαπημένα σημεία στον Λυκαβηττό, στον Υμηττό, στην Πεντέλη και στο Λαύριο, αλλά οφείλω να τα κρατήσω μυστικά γιατί διακατέχομαι από τη δεισιδαιμονία ότι μόλις αποκαλύψω την ακριβή τοποθεσία τους θα μεταμορφωθούν αυτοστιγμή σε τσιμέντο.

Αγαπημένο μέρος στο κόσμο

Λατρεύω τις Κυκλάδες. Το καλοκαίρι μου αρέσει να κάνω βόλτες με το μηχανάκι μου και να ανεμίζουν τα μαλλιά μου γεμίζοντας ζουζούνια, ενώ μυρίζω το θυμάρι με την προσδοκία να μη φτάσω ποτέ πουθενά και να μην τελειώσει ποτέ η βόλτα ώστε να μην ξαναρχίσω να σκέφτομαι.

Αγαπημένο μότο σου

Ο γνωστός Τζον Κλιζ από τους Μόντι Πάιθονς σε μια διάλεξη για τη δημιουργικότητα είπε ότι αν ποτέ χάσεις το φρεσκογραμμένο σενάριό σου από αφηρημάδα δεν συντρέχει κανένας απολύτως λόγος πανικού, κάτσε και γράψ’ το ξανά, είναι σίγουρο ότι θα βγει πολύ καλύτερο.

Η Λίνα Θεοδώρου ζει και εργάζεται στο Βερολίνο και την Αθήνα.

Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και στη Σχολή Καλών Τεχνών, Γλυπτικής και Νέων Μέσων στη Χάγη. Στη δουλειά της χρησιμοποιεί κυρίως το βίντεο, τις εγκαταστάσεις και το διαδίκτυο. Το 2000 κέρδισε το βραβείο Σπυρόπουλου. Το 2012 συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Samkura που οργάνωσε το Cló Ceardian na gCnoc στην Ιρλανδία. Συμμετοχή σε ομαδικές (επιλογή): 1999: Metro, New Trends in Contemporary Greek Art, επιμέλεια: Dan Cameron, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα / 2002: Fusion Cuisine, επιμέλεια: Κατερίνα Γρέγου, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα / 2003: Μαρτυρίες: Μεταξύ Μυθοπλασίας και Πραγματικότητας, επιμέλεια: Άννα Καφέτση, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα / 2003: M-ARS. Art and War, επιμέλεια: Peter Weibel, Neue Galerie am Landesmuseum Joanneum, Graz, Αυστρία / 2003: Ιn the gorges of the Balkan, επιμέλεια: Rene Block, Museum Fridericianum, Kassel, Γερμανία / 2003: 8th International Istanbul Biennial, επιμέλεια: Dan Cameron / 2004: Monument to Now, Dakis Joannou Collection, Αθήνα / 2006: Ο Μεγάλος Περίπατος, επιμέλεια: Άννα Καφέτση, Αθήνα / 2006: ev+a Limerick Biennial, επιμέλεια: Κατερίνα Γρέγου / 2007: 53rd International Short Film Festival Oberhausen / 2007: Her(his)tory, επιμέλεια: Μαρίνα Φωκίδη, Μουσείο Κυκλαδικής Tέχνης, Αθήνα / 2008: 11th International Architecture Exhibition, Venice Biennial / 2009: Διευρυμένες Οικολογίες. Προσεγγίσεις σε μια Εποχή Κρίσης, επιμέλεια: Δάφνη Βιτάλη, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα / 2010: EMAF European Media Art Festival, Osnabrueck / 2010: The Elephant Girl, (ατομική) AAA-Athanasiadou Art Advice και Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα / 2012: Samkura: περιπλάνηση, επιμέλεια: Μαρία Τσατσάνογλου, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη / 2012: Εικαστικοί Διάλογοι, επιμέλεια: Μαριλένα Καρρά, Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος, Αθήνα.