Ραντεβού στο Τζαμί

Ξέρεις ότι ολόκληρο το όνομα του είναι Tζαμί Τζισδαράκη ότι δημιουργήθηκε το 1759 και ότι είναι ένας κανονικά επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος ο οποίος στεγάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση κεραμικής;

Από σήμερα το βράδυ στις 20:00 φιλοξενεί για πρώτη φορά μια εικαστική έκθεση με θέμα τον ήχο, συστατικό στοιχείο της αρχικής λειτουργίας του που ωστόσο απουσιάζει από το εσωτερικό του εδώ και χρόνια.

Η ιδέα ανήκει στις δύο επιμελήτριες του σχήματος Locus Athens- Μαρία Θάλεια Καρρά και Σοφία Τουρνικιώτη οι οποίες προσκάλεσαν τέσσερις καλλιτέχνες -Αθανάσιος Αργιανάς, Tarek Atoui, Cevdet Erek, Dani Gal-να διερευνούν τη σχέση του ήχου με το χώρο παρουσιάζοντας ο καθένας τη προσωπική του έκθεση- performance εντός του Τζαμιού (ή στον περίγυρό του).

Η έκθεση διαρκεί ως τις 27/4 κι η Athens Voice είναι χορηγός επικοινωνίας.

Σχετικό Άρθρο

Εικαστικα Bob Wilson και η παγκόσμια πρεμιέρα του

Κατερίνα Ι. Ανέστη 03.04.2013, 15:10

 Σύντομη ιστορία του τζαμιού:

Χτίστηκε το 1759 από τον Μουσταφά Αγά Τζισταράκη, τον βοεβόδα, το διοικητή δηλαδή, της Αθήνας. Οι άνθρωποι του γκρέμισαν, ανατινάζοντάς τη, τη δέκατη έβδομη κολόνα του ναού του Ολυμπίου Διός. Αιτία της καταστροφής ήταν η επιθυμία του Βοεβόδα να χρησιμοποιήσει ασβέστη για το μαρμαροκονίαμα των τοίχων του τζαμιού.

Η πράξη του αυτή ενόχλησε τους Αθηναίους, αλλά και τον πασά του Ευρίπου (της Χαλκίδας) από τον οποίο εξαρτιόταν διοικητικά η Αθήνα. Παρά τις προσπάθειες του Βοεβόδα να τον δωροδοκήσει ο Πασάς διέταξε τον εκτοπισμό του Τζισταράκη, στηριζόμενος σ' ένα παλιό τουρκικό νόμο που απαγόρευε την καταστροφή αρχαίων μνημείων που ανήκαν στο ιερό πρόσωπο του Σουλτάνου. Αργότερα απέκτησε και άλλα ονόματα όπως «Τζαμί του Κάτω Σιντριβανιού» , «Τζαμί του Κάτω Παζαριού» και «Τζαμί της Πλατείας Μοναστηρακίου». Στο εσωτερικό βρίσκεται μια mihrab μιχράμπ) (=κόγχη στον τοίχο που δείχνει προς τη Μέκκα) με διακοσμητικές ταινίες, καθώς και άλλες στο εξωτερικό, για να προσεύχονται τα πλήθη των πιστών. Ο μιναρές του τζαμιού κατεδαφίστηκε μετά την Επανάσταση του 1821. Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή μέχρι το 1915, οπότε και αναστηλώθηκε από τον αρχιτέκτονα Αναστάσιο Ορλάνδρο. Από το 1981 στεγάζει το Μουσείο παραδοσιακής κεραμικής, γλυπτικής και διακοσμητικών τεχνών από όλη την Ελλάδα και τη Μικρά Ασία, ως παράρτημα του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης.