Είναι νέα, λάμπει σαν σαμπανιζέ σούπερνοβα, σπούδασε την τέχνη της και θέλει να τη ζήσει χωρίς να χρειαστεί να περιμένει. Όντας ήδη βετεράνος των ατομικών και ομαδικών εκθέσεων, των φεστιβάλ και των πάσης φύσης πρότζεκτ, το τελευταίο διάστημα ανεβαίνει πέντε – πέντε τα σκαλιά της καταξίωσης. Επάνω τους, Θεανώ!
"Diorama", 300 x 300 εκατοστά, χαρτοκοπτική εγκατάσταση, 2016
Το portfolio της είναι μια πινακοθήκη από weirdo θηλυκά, αλυσοδέσμιες σεληνιακές θεότητες πασπαλισμένες με χρυσόσκονη, παρθένους Μαρίες σε σανίδες του σκέιτ, υπερμεγέθη χαρτοκοπτικά διοράματα που αναπαριστούν τις καμπυλώσεις της φύσης, εσταυρωμένους με lego, τοπία μελάνης εμπνευσμένα από εξώφυλλα των Kikagaku Moyo, ρευστές εγκαταστάσεις με πολυπρισματική όψη σε λευκό χρώμα, όμοιο με το άσπρο Fender Jazz Bass με το οποίο σκαρφαλώνει τα συναυλιακά πάλκα.
Το 2017 η Θεανώ Γιαννέζη περπάτησε στους δρόμους του Βελγίου. Θα μπορούσε να περιπλανηθεί σε οποιαδήποτε δυτική μητρόπολη υπάρχει φούρια, δημιουργικός πυρετός και όπου το ταλέντο κάνει μπρα ντε φερ με το εφευρετικό fashion sense και το ροκ εν ρολ αισθητήριο, ωστόσο συνέβη να εξασφαλίσει residency στο Glo’ Art του Lanaken προτού προκύψουν οι επόμενες προσκλήσεις.
Τώρα βρίσκεται ξανά στη Θεσσαλονίκη και συνήθως μένει κλεισμένη στο ατελιέ της. Και μέσα εκεί δημιουργεί κόσμους που μοιάζουν με όνειρο από το οποίο δεν θέλεις να ξυπνήσεις, φτιαγμένους από ξύλο, πλέξιγκλας, επιχρυσωμένα φύλλα, αλυσίδες και πέρλες, μολύβια, κάρβουνα, αποξηραμένα άνθη, προγράμματα της Adobe, νερομπογιές, χαρτιά και υφάσματα. Είναι πτυχιούχος του τμήματος εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών της σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης, ράβει και κατασκευάζει κοσμήματα για να φουσκώσει το πορτοφόλι και να εκτονώσει το περίσσευμα ιδεών της, παίζει μπάσο στους Craang και κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ αργόσυρτης φαζαριστής ψυχεδέλειας μαζί τους, φιλοτεχνώντας παράλληλα το εξώφυλλό του, οι εκτάσεις του κορμιού της είναι γεμάτες tattoo, σκορπίζει μπλε ανταύγειες στα μακριά μαλλιά της και τέτοιες μέρες με λιακάδα βολτάρει στην πόλη και αφηγείται art ιστορίες που μας αιχμαλωτίζουν. Να τι μας είπε για τη ζωή και τη δουλειά της.
"Eclipse", μεικτή τεχνική, 120 x 80 εκατοστά, Lanaken, Βέλγιο, 2017
Γιατί αφοσιώθηκες στην τέχνη; Παιδικό όνειρο; Το μόνο που θέλησες ποτέ να κάνεις; Γιατί δεν είχες άλλη επιλογή; Για τα πολλά λεφτά;
Οι δύο μεγάλες τέχνες, η μουσική και η ζωγραφική, είναι ήταν και θα είναι η καθημερινότητά μου και από τα σημαντικότερα κομμάτια στη ζωή μου. Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου περιτριγυρισμένο από μπογιές και μολύβια, καθώς περνούσα αρκετές ώρες στο γραφιστικό γραφείο της μητέρας μου, όπου και η ίδια ως ζωγράφος με βοήθησε να κάνω τα πρώτα μου βήματα στη τέχνη. Για το κομμάτι της μουσικής ευθύνεται ο πατέρας μου, ο οποίος από πιτσιρίκα με πήγαινε σε ροκ συναυλίες και μου έβαζε να ακούσω αγαπημένες του μπάντες. Έτσι, τα πρώτα μου ακούσματα διαμορφώθηκαν από πολύ νωρίς και η ατελείωτη αναζήτηση στη μουσική συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είμαι από τους τυχερούς, καθώς κατάφερα να κάνω αυτό που αγαπώ επάγγελμά μου και μπορώ να πω ότι σε μεγάλο βαθμό το χρωστώ στους γονείς μου, διότι χωρίς την υποστήριξή τους δεν θα τα είχα καταφέρει. Δεν δοκίμασα κάποια άλλη επιλογή, ήξερα τι ήταν αυτό που ήθελα από μικρή, να ζωγραφίζω, να κατασκευάζω και να δημιουργώ.
"Treasures", μεικτή τεχνική, DIN A3- 170g/m2 , Lanaken, Βέλγιο, 2017
Διάλεξε δέκα λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σου.Νομίζω θα με περιέγραφα περιπετειώδη, κοινωνική, δημιουργική, τελειομανή, εργατική, φαντασιόπληκτη, ανισόρροπη, κυκλοθυμική, ατσούμπαλη, και χιουμοράκι έχω, και σίγουρα με τα παραπάνω δεν θα με έλεγες μετριόφρων.
Διάλεξε όσες λέξεις θέλεις για να προσδιορίσεις την εικαστική ματιά σου.Η εικαστική μου ματιά θα έλεγα ότι είναι αρκετά σύγχρονη. Πειραματισμοί και τυχαίες συνδέσεις ολοκληρώνουν τα περισσότερα έργα μου και παρακολουθώντας την συνεχή εξέλιξη της Τέχνης, προσπαθώ να είμαι παρατηρητική, φιλομαθής και ανοιχτή σε καινούργιες ιδέες, χωρίς ενδοιασμούς.
"Golden Heart", 30 x 70 εκατοστά, ζωγραφική με μολύβι σε χαρτί, φύλλο χρυσού και κολάζ με χαρτί, 2017
Πώς βρέθηκες στο Global Art Center του Βελγίου; Συγκυρία ή πεισματική επιδίωξη; Ήταν αυτό που ευχόσουν;Το Global Art Center μου το πρότεινε ένας καλός μου φίλος και πέρυσι τον χειμώνα, μετά την απόκτηση του πτυχίου μου, και σε μια περίοδο καλλιτεχνικής αναζήτησης, έστειλα το πορτφόλιό μου. Με δέχτηκαν και έτσι πήγα τον προηγούμενο μήνα, τελείως φοβισμένη για το τι θα συναντήσω και αν θα καταφέρω να ανταπεξέλθω. Τελικά ήταν από τις καλύτερες εμπειρίες, έμαθα πολλά, γνώρισα φοβερούς καλλιτέχνες και εξέλιξα αρκετά τον τρόπο που δουλεύω, πράγμα που φάνηκε στους υπεύθυνους διότι δύο μέρες αφότου γύρισα με προσκάλεσαν να ξαναπάω.
Αν μπορούσες να διαλέξεις ένα μέρος για να ζήσεις το μέλλον σου σαν καλλιτέχνις, ποιο θα ήταν αυτό;
Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να μείνω μόνο σε ένα μέρος, ωστόσο για να δημιουργήσω θα προτιμούσα ηρεμία και φυσικό τοπίο, ίσως σε κάποιο βουνό στην Ευρώπη, την Αυστραλία ή την Αμερική. Πάντως η φύση πάντοτε με εμπνέει, αλλά εξίσου πλούσιες εμπειρίες προσφέρει και το αστικό τοπίο. Οπότε φαντάζομαι το μέλλον μου γεμάτο ταξίδια και ίσως βρω κάποια στιγμή το κατάλληλο μέρος για να κατασταλάξω.
"Diorama - textile design series", φόρεμα από χαρτί και καμβά (photo concept: Thomas - Andreas Parpoulas, model: Victoria Yarovaya)
Δεν είναι λίγο ουτοπικό να περιμένεις να βιοποριστείς από την τέχνη στη σημερινή Ελλάδα; Τι θα απογίνεις;
Δεν ξέρω τι θα απογίνω αν παραμείνω στην Ελλάδα. Φυσικά αγαπώ το μέρος που μένω, αλλά όσο προσπαθώ να συνεχίσω εδώ για να δημιουργήσω και να βιοποριστώ από αυτό που κάνω, τόσο νιώθω ότι αυτό το μέρος με διώχνει. Είναι θλιβερό και κουραστικό να προσπαθείς να επιβιώσεις ως καλλιτέχνης στην Ελλάδα του σήμερα.
Ποια είναι η αγαπημένη σου απασχόληση όταν δεν κάνεις τέχνη;
Όταν δεν κάνω κάτι καλλιτεχνικό συνήθως παίζω μουσική στο στούντιο, ή αράζω και πηγαίνω βόλτες και σε συναυλίες με τους φίλους μου, ή βασανίζω τη γάτα μου. Και οι τρεις είναι αγαπημένες μου ασχολίες.
"Shades", εγκατάσταση και ζωγραφική σε παλιά βιβλία, Bookart 2016
Μίλησέ μας για τους Craang. Μίλησέ μας για το τι σημαίνει να είσαι μπασίστρια στον αγορίστικο κόσμο του ελληνικού αντεργκράουντ.
Για τους Craang έχω να πω μόνο καλά. Τους βλέπω σαν οικογένειά μου πρώτα και μετά σαν συμπαίκτες. Η δημιουργικότητα μέσα στη μπάντα είναι αδιάκοπη και με την απόλυτη ένωση μπασοτύμπανου, δυναμικών ριφ και ταξιδιάρικων εφέ, κάθε πρόβα είναι και μια εμπειρία. Το να βρίσκομαι σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο δεν μου δημιουργεί κόμπλεξ, αντιθέτως νιώθω σεβασμό και ισότητα. Και έχοντας ήδη κάνει δύο τουρ με τους Craang στο εξωτερικό, απέκτησα περισσότερη αυτοπεποίθηση ως μπασίστρια, διότι ως αυτοδίδακτη και γυναίκα στον χώρο, στις αρχές είχα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Όσο για το ελληνικό αντεργκράουντ, ευτυχώς τα πράγματα αλλάζουν και όλο και περισσότερες γυναίκες μουσικοί εμφανίζονται στη σκηνή.
Ταλέντο ή δουλειά; Τύχη ή επιμονή;
Δουλειά και πάλι δουλειά. Όσο δουλεύεις και μαθαίνεις, τόσο εξελίσσεσαι και ξεχωρίζεις! Φυσικά υπάρχουν άνθρωποι με ταλέντο και φυσικό χάρισμα σε όλες τις μορφές τέχνης, αλλά αν συμβιβαστείς μόνο με αυτό, δύσκολα προχωράς. Πιστεύω στην τύχη και στις συγκυρίες αλλά όταν επιμένεις πραγματικά, μπορείς να οδηγήσεις τη τύχη σου όπου και όπως θες εσύ. Η προσπάθεια και η σκληρή δουλειά αργά ή γρήγορα ανταμείβονται.
"Hypnosis", ζωγραφικό κολάζ εκτυπώσεων
Ποιοι είναι οι ήρωές σου;
Ήρωες για μένα είναι οι άνθρωποι που δεν σταματούν να διεκδικούν τους στόχους τους, ακόμη και όταν συναντούν σημαντικά εμπόδια. Είχα την τύχη να γνωρίσω πολλούς τέτοιους ανθρώπους και τους εκτιμώ βαθύτατα.
Τι εύχεσαι για το μέλλον;
Κυνηγώ πάντα την αυτοβελτίωση. Θα ήθελα να αποκτήσω καλύτερη τεχνογνωσία σε καινούργια υλικά, να μην σταματήσω να βρίσκω πηγές έμπνευσης και να συνεχίσω να κάνω πολλά ταξίδια, διότι θεωρώ ότι ένας καλλιτέχνης πλουτίζει όσο έρχεται σε επαφή με καινούργιες καλλιτεχνικές κουλτούρες.
Σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από υπερπληροφόρηση, το βιβλίο εκφράζει ειρωνικά την ανάγκη των ανθρώπων να δουν κάτι γραμμένο για να πιστέψουν ότι ισχύει.
Πίνακες, εικονογραφήσεις περιοδικών, γλυπτά, φωτογραφίες και ηχογραφήσεις του καλλιτέχνη από το 1996 έως σήμερα περιλαμβάνει η αναδρομική έκθεση «Θεϊκή Διαταραχή Προσωπικότητας» στην γκαλερί Ρεβέκκα Καμχή
12°
