Είναι το νούμερο ένα τεστ του πραγματικού Αθηναίου. Γιατί αν δεν ξέρεις τα μυστικά περάσματα και την παράλληλη ζωή του κεκαλυμμένου και άλλοτε υπογείου λαβύρινθου αυτής της πόλης, σημαίνει πώς στ’ αλήθεια δεν την έμαθες ποτέ. Τελευταία, βέβαια, το βάδισμα κάνει αντίλαλο, πάνε πια οι καλησπέρες κι η βαβούρα των εμπόρων.
Ίσως με μια δόση νοσταλγίας και ανάγκη επιστροφής στο αγαπημένο, ζωηρό παρελθόν των σκεπαστών οδών της Αθήνας, το Removement Athens 2017 εστιάζει και αντλεί τις θεματικές του από τις Στοές της. Ακολουθεί την «πορεία» των εμπορικών οδών του Κέντρου μέσα στη σύγχρονη ιστορία και μέσω έρευνας και καλλιτεχνικής δημιουργίας επιχειρεί την επανάχρηση και αναβίωση των ιστοριών που συνοδεύουν τρεις εμβληματικές Στοές των Αθηνών: Στοά Καίρη, Στοά Αρσάκη και Στοά Πραξιτέλους.
Ιστορίες που μπορεί να παραγκωνίστηκαν με την αλλαγή της χρήσης και το πέρασμα του χρόνου, επιστρέφουν τον φετινό Ιούνιο με εικαστικές παρεμβάσεις, εγκαταστάσεις και performances στους τόπους που επισφραγίστηκαν επί δεκαετίες με εις-ροές ανθρώπων, χώρους που επιτέλεσαν το όνειρο της επιτυχίας και πέρασαν σχεδόν στη λήθη.
Ξεκινώντας από τη μικρή θολωτή Στοά της οδού Πραξιτέλους το νήμα της αφήγησης ξετυλίγεται μέσα από την performance «DRESS UP» που σκηνοθετεί και συνθέτει η χορογράφος-σκηνοθέτης Νατάσσα Ζούκα.
«Τότε ο κόσμος έραβε πολύ. Δεν υπήρχαν έτοιμα ρούχα. Ράβανε τα πάντα, και καλά και καθημερινά. Τα υφάσματα ήταν ξένα και ελληνικά. Τα ιταλικά δεν είχανε τόσο πέραση, δεν ήτανε τόσο της προκοπής», θυμούνται οι παλιοί για τη στοά που χτίστηκε το 1936 και μέχρι και τη δεκαετία του ΄90 παρέμενε ανοιχτή όλη μέρα κι είχε καφενείο και θυρωρό. Σήμερα, όσοι χώροι ενοικιάζονται λειτουργούν κυρίως ως αποθήκες και επισκευαστικά εργαστήρια, ενώ το οίκημα να παραμένει ακριβώς όπως χτίστηκε πρώτα.
Η Στοά έγινε ορόσημο της γειτονιάς των ραφτάδικων. Σαν από ένστικτο ενσωμάτωσε την ίδια εμπορική δραστηριότητα των γύρω δρόμων, που αποτέλεσαν για δεκαετίες σημείο αναφοράς της ύφανσης και του υφάσματος και σήμερα εμπνέουν την καλλιτέχνιδα, που δημιουργεί μαζί με μία 30μελή ομάδα ερμηνευτών - σπουδαστών της Δραματικής Σχολής Αρχή Ν. Καρρά.
2-30 Ιουνίου 2017, Καΐρη 6, Δευτέρα & Πέμπτη, 10.00-20.00
Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή & Σάββατο: 10.00-18.00
«Το έλα να δεις γινότανε τότε από κόσμο. Με την άφιξη της ηλεκτροδότησης το ’38 ήκμασαν η σοκολατοποιΐα Γκλόρια, το ιστορικό οπλοτεχνουργείο της οικογένειας Παπαϊωάννου, βιοτεχνίες ρούχων, παπουτσάδικα και κλωστάδικα, όπως τα επώνυμα καταστήματα του Ταράση και του Φάρου», λένε όσοι έμειναν να θυμούνται τη στοά Καΐρη που χτίστηκε στις αρχές του ’30 και έσφυζε από ζωή έως τα τέλη του ’80. Έκτοτε παρατηρείται βέβαια μια ύφεση στις εμπορικές δραστηριότητες της στοάς, ενώ κάποιοι αντέχουν ακόμα, όπως το κατάστημα Λίλας που έχει περάσει από τρεις γενιές.
Αφετηρία των εικαστικών παρεμβάσεων, εγκαταστάσεων και video-art που έργων θα φιλοξενήσει η Στοά Καΐρη αποτελεί η ίδια η ιστορία της, από τα παλιά καλτσάδικα μέχρι τα σημερινά πωλητήρια ειδών περιτυλίγματος και το εναπομένον οπλοδιορθωτήριο της οικογένειας Παπαϊωάννου. Από το υπόγειο και τον κυρίως χώρο της Στοάς, μέχρι τους δύο πρώτους ορόφους, οι καλλιτέχνες Τζένη Αργυρίου, Βασίλης Γεροδήμος, Πέγκυ Κλιάφα, Γιώργος Μαραζιώτης, Αντρέας Σάββα και Χρήστος Τόλης μετατρέπουν τους χώρους με έργα που άλλοτε αναβιώνουν την αστική μνήμη κι άλλοτε προδιαθέτουν την ανάγκη νέων τρόπων επανάχρησης.
ΣΤΟΑ ΑΡΣΑΚΗ
9-10, 21 & 30 Ιουνίου 2017
Θα θυμίζει πάντα τις πρώτες οικογενειακές βόλτες στο Κέντρο, κι ας την ταυτίζουν πολλοί με τη Στοά Βιβλίου παραδίπλα. Είναι σίγουρα πολύ λαμπρότερη και ανώτερή της σε ομορφιά με τον μεγαλοπρεπή της θόλο, το φάρδος και την αριστοκρατική αύρα.
Οι βόλτες ξεκινούσαν πάντα από εδώ, όπου σήμερα είναι όλα έρημα, τα βήματα κάνουν έναν στενάχωρο αντίλαλο καθώς προσπερνάς το καταφύγιο ενός άστεγου κι ο αέρας κάνει βόλτες πεσμένα σκουπίδια και φύλλα. Όσοι έζησαν στις καλές ημέρες λένε ότι η Στοά «είχε συνεχώς κίνηση, ήταν από τα πιο ζωντανά σημεία της Αθήνας. Ανοίγαμε στις εννέα το πρωί και κλείναμε στις εννέα το βράδυ. Γινόντουσαν διάφορα δρώμενα με πιάνο, με μουσικές, με χορούς και διάφορα άλλα». Όπως θυμάται ο κ. Γιάννης, που έχει ακόμα κατάστημα στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο, «κάποτε σου έβγαινε ο ώμος να περάσεις απ’ τη στοά απ’ τον κόσμο, τώρα δεν πατάει ψυχή».
Και τώρα που τα στόρια είναι κατεβασμένα και τίποτα δε θυμίζει τον καιρό που μια από τις πιο εντυπωσιακές στοές του Κέντρου, των αρχών του 20ού αιώνα, υπήρξε εμπορικό κέντρο της βαλίτσας, της τσάντας και των δερμάτινων ειδών με τα περισσότερα στόρια, σήμερα, κατεβασμένα, το Removement της δίνει ζωή.
Τον Ιούνιο, με την ευγενική παραχώρηση και συνεργασία της Στοάς του Βιβλίου και της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, η Στοά Αρσάκη θα φιλοξενήσει τρεις διαφορετικές performances που προτείνουν η κάθε μία από άλλη οπτική γωνία την επαναφορά της Στοάς όχι μόνο ως πέρασμα, αλλά ως χώρο συνάθροισης, ξεκούρασης και ανάπαυλας. Τις τρεις performances σκηνοθετούν και συνθέτουν η χορογράφος-performer Μαριάννα Καβαλλιεράτου (Παρασκευή 9 Ιουνίου στις 20.00 & Σάββατο 10 Ιουνίου 11.00 & 20.00), ο σκηνοθέτης-ηθοποιός Κωνσταντίνος Ντέλλας (21 Ιουνίου 2017 στις 15.30) και η χορογράφος-performer Μαριέλα Νέστορα (30 Ιουνίου 2017 στις 15.00).
*Το Removement στην Αθήνα πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και με την ένθερμη αποδοχή και ευγενική παραχώρηση των ιδιοκτητών/ενοικιαστών των Στοών Καΐρη, Αρσάκη και Πραξιτέλους.
12°
