Εικαστικα

Λοιπόν, μ’ αγαπάς;

Όταν η αγάπη καταστρέφει το σώμα μας

32823-103920.jpg
Κωνσταντίνος Τζήκας
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
34676-76131.jpg

Στο βίντεό της, «Alors tu m’aimes», η καλλιτέχνις Ingrid Berthon-Moine απευθύνει το ερώτημα «Λοιπόν μ’ αγαπάς;». Το «m’aimes» βέβαια, διόλου τυχαία, παραπέμπει ηχητικά στην αγγλική λέξη «maim» – ήτοι, «σακατεύω». Λοιπόν μ’ αγαπάς; Λοιπόν με σακατεύεις; Και η Berthon-Moine τεκμηριώνει και οπτικά αυτή την ταύτιση μεταξύ «αγάπης» και «πληγής», παρουσιάζοντας οιονεί αυτοβλαπτικές πράξεις που καταμαρτυρούν τον μαζοχιστικό χαρακτήρα της αγάπης.

Στο βίντεο, οι συνηθισμένες, ρουτινιάρικες απόπειρες καλλωπισμού μιας γυναίκας, από το κόψιμο νυχιών μέχρι την εφαρμογή μακιγιάζ, αποδίδονται με τρόπο γκροτέσκο ή εξωφρενικό, όπως όταν η γυναίκα χρησιμοποιεί μία ηλεκτρική σκούπα (χωρίς βούρτσα) για να καθαρίσει τους μηρούς της.

Η τελευταία όμως σκηνή –η γυναίκα που βάζει φωτιά στην ήβη της– δεν αφήνει αμφιβολία για το χαρακτήρα αυτής της καλλωπιστικής προετοιμασίας. Η αγάπη συντηρείται μετά κόπων και βασάνων. Καμιά φορά πρέπει να καψαλίσεις κι ένα κομμάτι σου για να τη διατηρήσεις.

Ο αυτοακρωτηριασμός του καλλιτέχνη έχει βέβαια μακρά παράδοση στην performance art – ίσως και από την εποχή ακόμα που ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ ακρωτηρίαζε το λοβό του αριστερού του αυτιού και τον προσέφερε, από καρδιάς, ως δώρο στην αγαπημένη του πόρνη. Κατά τον Ζορζ Μπατάιγ, ο αυτοακρωτηριασμός έχει μια διάσταση μαρτυρική, σχεδόν θρησκευτική: είναι μια προσπάθεια προς τη θέωση. Όπως ακριβώς και η αγάπη, δηλαδή.

image

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Άποψη της έκθεσης "Δημοκρατία" στην Εθνική Πινακοθήκη
«Δημοκρατία»: μια έκθεση για την πολιτική λειτουργία της τέχνης στον ευρωπαϊκό νότο

140 έργα από 55 δημιουργούς ανιχνεύουν τις καλλιτεχνικές πρακτικές που γεννήθηκαν μέσα από τον αγώνα για ελευθερία σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία τις δεκαετίες 1960-1970

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.