Εικαστικα

Λοιπόν, μ’ αγαπάς;

Όταν η αγάπη καταστρέφει το σώμα μας

09.02.2013, 21:43
Κωνσταντίνος Τζήκας
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Οι αρετές του 21ου αιώνα: Ενσυναίσθηση, η πιο μαγική μορφή επικοινωνίας

Ελλαδα 1o Forum Athens Voice: 10 πράγματα που μάθαμε για την Ενσυναίσθηση

Δήμητρα Γκρους

Life in Athens Οι roomies της Αθήνας

Ελένη Βαρδάκη

The Writers Sessions: Αφιέρωμα στον Κουεντίν Ταραντίνο

More in Culture The Writers Sessions από τον Voice 102.5: Live και συζήτηση για τον Κουέντιν Ταραντίνο

A.V. Team

Στο βίντεό της, «Alors tu m’aimes», η καλλιτέχνις Ingrid Berthon-Moine απευθύνει το ερώτημα «Λοιπόν μ’ αγαπάς;». Το «m’aimes» βέβαια, διόλου τυχαία, παραπέμπει ηχητικά στην αγγλική λέξη «maim» – ήτοι, «σακατεύω». Λοιπόν μ’ αγαπάς; Λοιπόν με σακατεύεις; Και η Berthon-Moine τεκμηριώνει και οπτικά αυτή την ταύτιση μεταξύ «αγάπης» και «πληγής», παρουσιάζοντας οιονεί αυτοβλαπτικές πράξεις που καταμαρτυρούν τον μαζοχιστικό χαρακτήρα της αγάπης.

Στο βίντεο, οι συνηθισμένες, ρουτινιάρικες απόπειρες καλλωπισμού μιας γυναίκας, από το κόψιμο νυχιών μέχρι την εφαρμογή μακιγιάζ, αποδίδονται με τρόπο γκροτέσκο ή εξωφρενικό, όπως όταν η γυναίκα χρησιμοποιεί μία ηλεκτρική σκούπα (χωρίς βούρτσα) για να καθαρίσει τους μηρούς της.

Η τελευταία όμως σκηνή –η γυναίκα που βάζει φωτιά στην ήβη της– δεν αφήνει αμφιβολία για το χαρακτήρα αυτής της καλλωπιστικής προετοιμασίας. Η αγάπη συντηρείται μετά κόπων και βασάνων. Καμιά φορά πρέπει να καψαλίσεις κι ένα κομμάτι σου για να τη διατηρήσεις.

Ο αυτοακρωτηριασμός του καλλιτέχνη έχει βέβαια μακρά παράδοση στην performance art – ίσως και από την εποχή ακόμα που ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ ακρωτηρίαζε το λοβό του αριστερού του αυτιού και τον προσέφερε, από καρδιάς, ως δώρο στην αγαπημένη του πόρνη. Κατά τον Ζορζ Μπατάιγ, ο αυτοακρωτηριασμός έχει μια διάσταση μαρτυρική, σχεδόν θρησκευτική: είναι μια προσπάθεια προς τη θέωση. Όπως ακριβώς και η αγάπη, δηλαδή.