10 (ιντριγκαδόρικοι) λόγοι για να δούμε το Made in USA
Μιλώντας με την Κάτια Αρφαρά, καλλιτεχνική διευθύντρια Θεάτρου και Χορού της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, συνειδητοποιήσαμε γιατί αυτό το Φεστιβάλ είναι πραγματικά ξεχωριστό.
1. Χρήση της νέας τεχνολογίας Αριθμοί, αλγόριθμοι, ίντερνετ, skype αποτελούν δραματουργικά εργαλεία με ένα φυσικό και οργανικό τρόπο. Η πειραματική αμερικανική σκηνή δείχνει το μέλλον. Όπως στο «Phone Homer» της Michelle Ellsworth (20-21.11), στο «Who Left This Fork Here» του Daniel Fish (16-17.11) ή στο «A Piece of Work» της Annie Dorsen (16-17.11), όπου αναρχικοί χάκερ συναντούν τον Άμλετ και τη Λόρι Άντερσον.
2. Μιλούν χωρίς ταμπού για τα φύλλα Ο ορισμός που δίνουν οι Αμερικάνοι στο πολιτικό θέατρο είναι πολύ διαφορετικός από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό. Δεν ασχολούνται με θέματα ιστορίας ή συλλογικής μνήμης, αλλά με θέματα φύλου και ταυτότητας. Όλο αυτό δίνεται με αμεσότητα και χωρίς καθόλου ιδεολογικό βάρος. «A quartet» (20-21.11), «Age & Beauty Part 1: Mid-Career Artist/Suicide Note or &:-/» του τρομερού βετεράνου της πειραματικής σκηνής Miguel Gutierrez (24-25.11), «Judson Church is Ringing in Harlem (Made-to-Measure)» & «Τwenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church (M2M)» του Trajal Harrell (13-14.11).
«Age & Beauty Part 1: Mid-Career Artist/Suicide Note or &:-/» του Miguel Gutierrez
«Τwenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church (M2M)» του Trajal Harrell
3. Συμμετοχική τέχνη Καλλιτέχνες και κοινό ένα. Η Faye Driscoll μας προ(σ)καλεί να πάρουμε μέρος σε ένα βακχικό χορό («Thank you for coming: Attendance», 28-29.11). Ο χορογράφος Trajal Harrell (13-14.11) επικοινωνεί με έναν τελείως προσωπικό τρόπο με το κοινό του σε δύο χορογραφίες που εξετάζουν πώς η ιστορία κατασκευάζεται και ερμηνεύεται . Στο «Τhe Record» (13-14.11) δύο πολύ νέα παιδιά (600 Highwaymen) δούλεψαν από τον Αύγουστο με 45 Έλληνες, που δεν γνωρίζονται ο ένας με τον άλλο, και θα βρεθούν για πρώτη φορά στη σκηνή την ημέρα των παραστάσεων.
«Thank you for coming: Attendance» του Trajal Harrell
4. Έμπνευση χωρίς όρια Για παράδειγμα στη χορογραφία «Tell Me Love Is Real» του Zachary Oberzan (28-29.11) η Whitney Houston, o Paul Simon, ο Buddy Holly, o Bruce Lee, η Amelia Earhart, o Serge Gainsbourg, ο Bob Dylan συνδέονται με μια υπέρβαρη ετοιμόγεννη γυναίκα, τα Xanax και την αγάπη.
5. Richard Maxwell Κορυφαία μορφή του αμερικάνικου πειραματικού θεάτρου, αλλά και ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς θεατρικών κειμένων. Επιτέλους θα δούμε δουλειά του στην Ελλάδα και μάλιστα δύο έργα του: «The Evening» (24-25.11) και «Showcase» (26-27.11)
6. Εξοικείωση με το γυμνό Σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου (Intercontinental) θα βρεθούμε δίπλα, σε απόσταση αναπνοής, σε έναν ολόγυμνο ηθοποιό. Πώς θα αντιδράσουμε και τι είδους σχέση θα αναπτυχθεί μαζί του; «Showcase» (26-27.11).
7. Heather Kravas Για πρώτη φορά η ελληνοαμερικανίδα σκηνοθέτρια έρχεται στη χώρα των γονιών της μ’ έναν ύμνο για την αξία της διαφορετικότητας, το «A quartet» (20-21.11).
8. Μια Αμερικανίδα στην Κάλυμνο Η Michelle Ellsworth δούλεψε ένα μήνα στην Κάλυμνο για να ετοιμάσει το «Phone Homer», ένα σόλο με τον Αγαμέμνονα και τον Αίγισθο στο Skype και την Κλυταιμνήστα καλωδιωμένη στο Google (20-21.11).
9. Πανευρωπαϊκή πρεμιέρα «Who Left This Fork Here» του Daniel Fish (16-17.11). Οι τρεις αδελφές του Τσέχοφ, όπως δεν τις έχουμε δει ποτέ μέχρι τώρα.
Who Left This Fork Here» του Daniel Fish. Φωτό: Paula Cont
10. Off-off Broadway «Μην ξεχνάμε πως στην Αμερική γεννήθηκε η performance, ο μεταμοντέρνος χορός κ.ά. Όλες οι σκηνικές επαναστάσεις απέναντι στην κυρίαρχη κοινωνική και αισθητική τάξη ξεκίνησαν από εκεί. Η μείξη των τεχνών, το να φέρνουν επί σκηνής ή να συναντώνται στους δρόμους κοινό και καλλιτέχνες επίσης ξεκίνησαν από εκεί. Πρόκειται για την πειραματική ανεξάρτητη σκηνή, με καλλιτέχνες που συνομιλούν μεταξύ τους. Είναι καλλιτέχνες που ζουν και δουλεύουν στη Νέα Υόρκη. Όλοι πειραματίζονται με τόλμη και προτείνουν ιδιότυπα σκηνικά σύμπαντα, ωστόσο στην ερώτηση αν εδώ μιλάμε για Νέα Πρωτοπορία, θα πρέπει να περιμένουμε το Συμπόσιο που θα πραγματοποιηθεί στη Στέγη με κορυφαίους Ακαδημαϊκούς στις 18/11 να δώσει την απάντηση».
Judson Church is Ringing in Harlem (Made-to-Measure)
Τwenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church (M2M)
Trajal Harrell
13 – 14.11.2016 | 19:00 | Μικρή Σκηνή | Χορός
Η παράσταση είναι στα αγγλικά
Τι θα συνέβαινε ιστορικά αν ο μεταμοντέρνος χορός συναντούσε το voguing – το φανταχτερό «χορευτικό» υβρίδιο που ξεπήδησε από τις συνοικίες του Χάρλεμ στα τέλη της δεκαετίας του ΄60;
Ο Trajal Harrell θέτει ένα προκλητικό, υποθετικό ερώτημα για να εξετάσει τον τρόπο που η ιστορία κατασκευάζεται και ερμηνεύεται.Τι θα συνέβαινε ιστορικά αν ο μεταμοντέρνος χορός συναντούσε το voguing; Ο ριζοσπαστικός χορογράφος Trajal Harrell θέτει ένα προκλητικό, υποθετικό ερώτημα για να εξετάσει τον τρόπο που η ιστορία κατασκευάζεται και ερμηνεύεται.
46 άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, συναντιούνται για 61 λεπτά. Μια παράσταση-ύμνος στο ζωντανό θέατρο, με θέμα εμάς τους ίδιους και τη σημασία του να είσαι παρών στο «εδώ και τώρα».
A Piece of Work
Annie Dorsen
16 – 17.11.2016 | 19:00 | Μικρή Σκηνή | Θέατρο
Η παράσταση είναι στα αγγλικά
Πώς θα ήταν αν οι ντανταϊστές, οι αποδομιστές, οι δημιουργοί διαδραστικών εφαρμογών και συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης και οι αναρχικοί χάκερ του Ίντερνετ ανέβαζαν τον σαιξπηρικό Άμλετ από κοινού με τον Heiner Müller και τη Laurie Anderson;
Who Left This Fork Here
Daniel Fish
16 – 17.11.2016 | 21:00 | Κεντρική Σκηνή | Θέατρο
Η παράσταση είναι στα αγγλικά
Μια απρόβλεπτη διαχείριση των Τριών Αδερφών του Τσέχοφ, ένα ηλεκτρισμένο σκηνικό ποίημα, αποκαλυπτικό της οριακής κατάστασης των τσεχοφικών ηρωίδων.
Υπάρχει άραγε μια «νέα» αμερικανική πρωτοπορία; Κριτικές προσεγγίσεις στη σύγχρονη αμερικανική πειραματική σκηνή.
18.11.2016 | 19:00-21:00 | Μικρή Σκηνή | Συμπόσιο
Phone Homer
Michelle Ellsworth
20 – 21.11.2016 | 19:00 | Μικρή Σκηνή | Θέατρο
Ένα απροσδόκητο multimedia σόλο με τον Αγαμέμνονα και τον Αίγισθο στο Skype και τη μυθική Κλυταιμνήστρα καλωδιωμένη στο Google.
A quartet
Heather Kravas
20 – 21.11.2016 | 21:00 | Κεντρική Σκηνή | Χορός
Πού φτάνουν τα «θέλω» μας, όταν αρχίζουν τα «θέλω» των άλλων; Μπορούν οι μονάδες να συναποτελέσουν μια ομάδα; Μια παράσταση για τη διαφορετικότητα από την ελληνικής καταγωγής Heather Kravas.
Age & Beauty Part 1: Mid-Career Artist/Suicide Note or &:-/
Miguel Gutierrez
24 – 25.11.2016 | 19:00 | Μικρή Σκηνή | Χορός
Η παράσταση είναι στα αγγλικά
Ο πυρετός της μέσης ηλικίας, τώρα χορογραφημένος!
The Evening
Richard Maxwell
24 – 25.11.2016 | 21:00 | Κεντρική Σκηνή | Θέατρο
Μια ελεγεία στημένη σε ένα καταγώγιο, με ζωντανή μουσική και τρεις αρχετυπικούς Αμερικανούς αντιήρωες: έναν παλαιστή, τον διεφθαρμένο μάνατζέρ του και μια πόρνη.
Ένας ηθοποιός, ολόγυμνος, στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου. Δίπλα του, σε απόσταση αναπνοής, εμείς, οι θεατές. Ένα νέο «συμβόλαιο» για το τι τελικά είναι θέατρο υπογράφεται ανάμεσα στον περφόρμερ και το κοινό του.
Tell Me Love Is Real
Zachary Oberzan
28 – 29.11.2016 | 19:00 | Μικρή Σκηνή | Χορός
Πώς συνδέονται η Whitney Houston, o Paul Simon, ο Buddy Holly, o Bruce Lee, η Amelia Earhart, o Serge Gainsbourg, ο Bob Dylan, μια υπέρβαρη ετοιμόγεννη γυναίκα, τα Xanax και η αγάπη; Μία είναι η απάντηση: ο Zachary Oberzan είναι εδώ!
Σχηματίζοντας έναν κλοιό γύρω από τους ερμηνευτές, οι θεατές καλούνται να γίνουν μέρος αυτού που συμβαίνει και να συμμετάσχουν σε ένα απολαυστικό χάος. Ετοιμαστείτε να ζήσετε το ζωντανό θέαμα ως κοινή πολιτική πράξη!
12°
