Νιώθεις μια αμηχανία μπροστά στα αφαιρετικά έργα;

Λίγες μέρες πριν την έκθεση με 21 νέες δημιουργίες της Νανάς Βέττα, που εγκαινιάζεται στην Gallery Skoufa στις 7 Ιουνίου, η ζωγράφος μίλησε στην ATHENS VOICE. Παρόλο που δεν θεωρεί ότι χρειάζεται να συζητάμε πολύ για τη ζωγραφική, διότι μιλάει από μόνη της, παραδέχεται πως τη ζωγραφική «την ερμηνεύεις τη στιγμή που γίνεται, αλλά ο μεγάλος κριτής είναι ο χρόνος».

Στην έκθεση, ζωγραφικές πορείες ετών συναντιούνται και ξαναχωρίζονται, σε ένα μοτίβο με «σαφείς αναφορές στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό».

Τα έργα τέχνης, αυτά καθεαυτά, από μόνα τους μπορούν με την παρουσία τους και μόνο να προκαλέσουν συναισθηματικές δονήσεις, οι οποίες είναι διαφορετικές για τον καθένα μας. Μόνο με το πέρασμα του χρόνου μπορεί να αποτιμηθεί τι ήταν στην εποχή του αυτό το έργο.

Η δουλειά μου απαιτεί πολύ χρόνο. Έρχομαι κι επανέρχομαι στα έργα μου μέχρι να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Υπάρχει το ρίσκο να χαθεί κάτι που έπρεπε να μείνει, αλλά τελικά ευοδώνεται και φτάνει στο σημείο που ζητάω. Κάποια στιγμή, αποκαλύπτεται μπροστά μου κάτι που περίμενα να υπάρξει.Υπάρχει η παρόρμηση, φυσικά, όμως το τι θα εμφανιστεί στον καμβά είναι μια ιστορία που έχει δικό της δρόμο.

Ο κόσμος νιώθει μια αμηχανία μπροστά στα αφαιρετικά έργα. Επικοινωνεί μαζί τους, αλλά προσπαθεί να πιαστεί από κάτι για να μπορέσει να βρεθεί σε μονοπάτια ερμηνείας. Θεωρώ ότι είναι θέμα εξοικείωσης, όπως όταν ακούμε ένα είδος μουσικής στο οποίο δεν είμαστε συνηθισμένοι. Είναι μια σχέση που καλλιεργείται όπως όλες, όσο πιο κοντά ερχόμαστε σε κάτι, τόσο πιο πολύ το καταλαβαίνουμε και μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί του.

Ξεχωρίζω το ρόλο της τέχνης απο εκείνο των καλλιτεχνών. Υπάρχουν έργα που έχουν παίξει καθοριστικότατο ρόλο στις εξελίξεις της κοινωνίας, αλλά οι ίδιοι οι καλλιτέχνες δεν είχαν βγει από το στούντιό τους ποτέ. Υπάρχουν βέβαια κάποιοι που είναι εξαιρετικά δραστήριοι και κοινωνικά. Εάν είναι γνωστοί, γιατί κακά τα ψέματα ό,τι και να πεις δεν θα ακουστεί αν δεν σε γνωρίζει ο κόσμος, τότε παίζουν πιο άμεσο ρόλο. Σίγουρα ο καλλιτέχνης έχει ευαισθησίες, κεραίες για να μπορέσει να αντιληφθεί τι συμβαίνει γύρω του, που αποτυπώνονται αναπόφευκτα στη δουλειά του, αλλά δεν πιστεύω ότι οπωσδήποτε πρέπει να λέει και τη γνώμη του για τα τεκταινόμενα. Εμένα με απασχολεί, με τις εξελίξεις των τελευταίων ετών, το ποιο είναι το επόμενο βήμα. Ποια θα πρέπει να είναι η στάση των καλλιτεχνών, αν μας ενδιαφέρει ακόμα να δείχνουμε στον κόσμο τη δουλειά μας. Είναι τέτοια η μαυρίλα, είναι η αλήθεια, που μπορεί ο κοσμος να μη θέλει να δει τέχνη.

Ιnfo: Εγκαίνια 7 Ιουνίου 8.μ.μ. Έως 4 Ιουλίου, Gallery Skoufa, Σκουφά 4, Κολωνάκι, 2103643025

Η έκθεση συνοδεύεται από πλήρως εικονογραφημένο, δίγλωσσο (ελληνικά/αγγλικά) κατάλογο με πρόλογο της επιμελήτριας της έκθεσης, Ελισάβετ Πλέσσα.