«Not impressed», άφησε σχόλιο κάτω από το κομμάτι για το νέο ημερολόγιο της Pirelli, στα news της British Vogue ο χρήστης Roland Morris. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να του την πέσει η χρήστης Helena Lawton: «Να υποθέσω πως είσαι ένας από αυτούς τους άντρες που θεωρούν πως όλες οι γυναίκες πρέπει να αποτελούν αντικείμενα επιθυμίας και πόθου. Γιατί όμως να είναι έτσι; Είσαι άνθρωπος; Έχεις νοημοσύνη; Σκέψεις; Συναισθήματα; Γιατί εμείς έχουμε και γι' αυτό θεωρούμε πως οι φωτογραφίες είναι μοναδικές. Υπέροχη δουλειά από τη φωτογράφο Annie Leibovitz».
Δήλωση του σέξι νόμου 105: Εγώ είμαι με τον Roland κι ας μην τον ξέρω τον τυπάρα, δεν μπορεί να είσαι αγόρι και να μην είσαι με τον Roland, καθώς ξεφυλλίζεις τις σελίδες του νέου ημερολογίου, κι ας βάζουν τα δυνατά τους οι μαρκετινίρ της φίρμας ελαστικών να μας ψήσουν περί της «αγιότητας του κόνσεπτ / στροφή 180 μοιρών». Πως δηλαδή αρκετά με τα εύχυμα και καλλίγραμμα μοντέλα - τροφοδότες αντρικών φαντασιώσεων και σεξιστικών συνειρμών. Ναι στην «πχιότητα» και την «καινοτομία» της φετινής ημερολογιακής κολεξιόν, όπου εμφανίζονται γυναίκες περασμένου κάλλους και μιας κάποιας σιτεμένης ηλικίας, που όμως καθόρισαν τον τομέα τους και ταρακούνησαν την κοινωνία αλλάζοντας την οπτική της σε θέματα ως προς την τέχνη και τα ταμπού.
Σνιφ ή και the times they are a changin’. Ή και πώς το πολίτικαλ κορέκτ κόνσεπτε και οι «ορθοί» κιουρέιτορ με τα «επεξηγηματικά» τους κέρδισαν κατά κράτος τις νταλικουά εφιδρώσεις θέτοντας τους νέους νόμους της έλξης. Κοίτα να γουστάρεις, αν όχι, σόρι. Δεν είσαι το πρότυπο αγόρι της εποχής, μα ένα αρσενικό παλαιοντολογικής κοπής. Γιατί μετά το Playboy που έκοψε τα γυμνά εξώφυλλα, ήρθε και το χτύπημα με το νέο ημερολόγιο της Pirelli, για να συμπαραταχθεί με τη ζουκενμπέργια ντιρεκτίβα για τον έρωτα στον καιρό του fb: το γυμνό απαγορεύεται, πουριτανισμός και πολιτικορεκτίλα είναι τα new it. Αχ, Χέλμουτ Νιούτον μου, ευτυχώς εσύ έφυγες νωρίς. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να... καις.
Γιατί τον Χέλμουτ σκέφτομαι καθώς χαζεύω τις εικόνες της Liebovitz που ανέλαβε τη «βρόμικη δουλειά» της κουλτουροποίησης του πρότζεκτ Pirelli 2016. Πρέπει να μετανοήσω και τοις new Pirelli ρήμασι πλέον να τελώ πειθόμενος. Να το πάρουμε αλλιώς: ήρθε η ώρα, κι αν γουστάρεις, που ο νταλικέρης, εγώ, ο παλιόφιλος ο Roland και όλα τα «πρόστυχα αρσενικά γουρούνια», με την ίδια ευκολία που ανάβει ο νου μας κι ονειρευόμαστε το προσκεφάλι μας να το θωπεύουν οι Kate Moss, Kate Upton, Kendall Jenner, Kim Kardasian (κίνκι κορίτσια από K, στην τύχη μου βγήκε), μπορούμε κάλλιστα πλέον να «σεληνιαζόμαστε» και με την Πάτι Σμιθ, τη Γιόκο Όνο, τη Σερένα Γουίλιαμς και την Κάθλιν Κένεντι πρόεδρο της Lucasfilms.
Η συμμετοχή της τελευταίας είναι που με κάνει να θεωρώ το νέο ημερολόγιο της Pirelli ως δυστοπική ταινία αντρικής επιστημονικής φαντασίας. Με θέμα έναν κόσμο όπου με το έτσι θέλω ο Τζόνις ο νταλικέρης πρέπει στην καμπίνα του να κολλά ποιήματα της Πάτι Σμιθ και εννοιολογικά έργα της Γιόκο, αφού το πνεύμα είναι που μετρά κι όχι η σάρκα η σφριγηλή. Στο δυστοπικό αυτό σενάριο, όσοι τολμούν να δηλώνουν εραστές των γυμνών του Νιούτον ή του Ρίτσαρντσον θα λιθοβολούνται με τη μέθοδο των Ταλιμπάν της Καμπούλ επί των «απίστων». Θα σκάσω: ακόμα κι η Pirelli αλώνεται από το ακαβλουά των καιρών, πίσω ολοταχώς σε έναν ξεπερασμένο φεμινισμό της δεκαετίας του '70 με ολίγη από ΚΝΕ και οδηγίες του Οδηγητή περί του πώς πρέπει να φερόμεθα εις το ερωτικόν πεδίον.
Δεν έχω κάτι άλλο πέραν της θλίψεώς μου να καταθέσω. Και μη με πεις σεξιστή ή ισοπεδωτή, γιατί κι όλα της Πάτι Σμιθ τα έχω τα βιβλία και τους δίσκους στο εικονοστάσι μα και της Όνο της έχω τεράστιο σέβας καλλιτεχνικό, άσε που ήμουνα και από τους λίγους που την υποστήριζα όταν οι άλλες τη φώναζαν «η σκύλα που διέλυσε τους Beatles».
Ούτε ο Roland, ούτε ο Τζόνις ο νταλικέρης είναι τέτοιοι. Αγόρια είμαστε κι αυτή ήταν ως τώρα η σημασία του ημερολογίου της Pirelli. Ήταν ένα ταξίδι στην εφηβική ηλικία των άγουρων πόθων και των πυρετικών φαντασιακών συνευρέσεων με γνωστές-άγνωστες κι ως εκεί. Απλώς από εδώ και μη παρέκει.
8°
