Η ταινία του Τζος Γουίντον είναι ίσως το πιο αναμενόμενο blockbuster της χρονιάς. Ένα crash test για μια σειρά από superheroes που δοκιμάζουν για πρώτη φορά την... ομαδική δουλειά και μαζί ένα ολόκληρο κινηματογραφικό είδος. Με χαρά μπορούμε να σας ανακοινώσουμε πως το πείραμα πέτυχε και πως η ομάδα των «Εκδικητών» μπορεί να σώσει όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και τα ίδια τα blockbusters. Θέλοντας να μάθουμε πώς τα κατάφεραν, συναντήσαμε τους πρωταγωνιστές του φιλμ λίγες μέρες πριν την ευρωπαϊκή πρεμιέρα της ταινίας και μιλήσαμε μαζί τους. Ας κάνουμε, λοιπόν, τις συστάσεις...
O Κρις Χέμσγουορθ είναι ο Thor
Υποδύεται για δεύτερη φορά το θεό από τον πλανήτη Άσγκαρ, χαρακτήρα που πολλοί παίρνουν περισσότερο σοβαρά απ’ όσο θα έπρεπε. «Είναι διασκεδαστικό και μερικές φορές ανησυχητικό το πόσο πολύ οι οπαδοί των κόμικ και των ταινιών σε ταυτίζουν με τον ήρωα, πόσο νοιάζονται για το αν είσαι σωστός Thor ή όχι. Το χειρότερο πράγμα είναι να μπαίνεις στο internet και να διαβάζεις τι γράφουν για σένα: “Μα ήταν στο Dancing with the Stars, τι δουλειά έχει ο Thor στο Dancing with the Stars”; “Είμαι σίγουρος ότι δεν είναι στ’ αλήθεια θεός”. “Δεν νομίζω ότι μπορεί καν να πετάξει”» λέει γελώντας και ομολογεί πως αυτό που έκανε το ρόλο του στους «Εκδικητές» ελκυστικό ήταν η οπτική του Τζος Γουίντον. «Ήθελε να κάνει ένα φιλμ αληθινό, μια ταινία που να έχει και χαρακτήρες εκτός από ειδικά εφέ».
O Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ είναι ο Iron Man
Ο Ρόμπερτ έχει κόψει τις καταχρήσεις και τα ναρκωτικά εδώ και χρόνια, όμως είναι ακόμη η ψυχή του πάρτι. Όχι μόνο στην ταινία, όπου έχει το πιο cool ύφος και τις καλύτερες ατάκες, αλλά και στη συνέντευξη Τύπου ή στην επίσημη πρεμιέρα, όπου είχε πάντα κάτι έξυπνο να πει ή κάποια γκριμάτσα να δείξει. Στ’ αλήθεια, πόσοι μπορούν να κάνουν το να μιλάς μασώντας τσίχλα να δείχνει χαριτωμένο; Όσο για το ρόλο του στην ταινία και το γεγονός ότι μετά από δύο φιλμ ως «Iron Man» αναγκάζεται να μοιράζεται την οθόνη με άλλους, λέει ότι το βρίσκει απολαυστικό. «Δεν είμαι τόσο εγωπαθής όσο νομίζετε. Κι επίσης όσο πιο πολλοί πρωταγωνιστές υπάρχουν σε μια ταινία, τόσες λιγότερες σκηνές έχεις να παίξεις. Τόσα περισσότερα ρεπό παίρνεις...»
Πώς ένας ηθοποιός σαν τον Μαρκ Ράφαλο με προϋπηρεσία στο θέατρο και το ανεξάρτητο σινεμά βρέθηκε να υποδύεται το μεγάλο πράσινο γίγαντα σε ένα blockbuster; «Ο Τζος Γουίντον πίστευε ότι μπορώ να φέρω μια δόση χιούμορ στο χαρακτήρα και την αίσθηση ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Είχα πολλές σκηνές που γύρισα μόνος μου σε ένα μικρό πράσινο δωμάτιο για να δουλέψει πάνω σε αυτές τις σκηνές το τμήμα του motion capture. Έπρεπε να χρησιμοποιήσω τη φαντασία μου, να δημιουργήσω έναν κόσμο με έναν ανάλογο τρόπο που το κάνω στο θέατρο. Ήταν κάτι ανέλπιστο και ομολογώ πως το απόλαυσα. Τουλάχιστον όταν συνήθισα ότι θα δείχνω σαν ηλίθιος φορώντας για μέρες μια κολλητή φόρμα. Το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις σε ένα ματαιόδοξο, υπέροχο πλάσμα σαν εμένα» λέει γελώντας.
Ο Τζέρεμι Ρένερ είναι ο Hawkey
Το τόξο του είναι ο καλύτερός του φίλος, αν και στην πραγματικότητα «δεν θα δεις ποτέ κάποιον να ρίχνει ένα βέλος με τον τρόπο που το κάνω και να πετυχαίνει κάτι». Αλλά, όπως λέει ο Τζέρεμι, «ακριβώς γι’ αυτό πας να δεις μια ταινία με υπερήρωες, κι αυτό είναι το νόημα του να έχεις υπερφυσικές δυνάμεις». Ο ηθοποιός που το καλοκαίρι θα είναι ο νέος Τζέισον Μπορν στο «The Bourne Legacy», δεν νιώθει απόλυτα άνετα ως action star. «Πάντα οι λέξεις πρωταγωνιστής σε ταινίες δράσης μού έφερναν στο νου τον Σταλόνε. Δεν φανταζόμουν ότι θα γινόμουν ποτέ ένας από αυτούς». Όσο για τα κόμικ της Marlvel, λέει πως «ήταν ευτύχημα ότι δεν ήμουν ποτέ θαυμαστής των κόμικ κι έτσι μπήκα στην ιστορία με εντελώς φρέσκια ματιά. Δεν θα ήταν το ίδιο εύκολο για μένα αν έβλεπα την ιστορία με τη ματιά του ενθουσιασμένου εξάχρονου».
Μπορεί να μην έχει κάποια υπερ-δύναμη, αλλά ακόμη κι έτσι μπορεί να σε κάνει μαύρο στο ξύλο, δεμένη σε μια καρέκλα κι ενώ βρίσκεται στη μέση ενός τηλεφωνήματος. Και φορώντας μια στενή μαύρη σέξι στολή. Όχι ότι τη νοιάζει: «Το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει όταν τρέχω κυνηγημένη από έναν τεράστιο stuntman ή προσπαθώ να δείρω τον Τζέρεμι Ρένερ είναι να δείχνω σέξι». Στην περίπτωση των «Εκδικητών» λέει ότι το φύλο του χαρακτήρα τής ήταν σχεδόν αδιάφορο. «Όταν συνάντησα τον Τζος Γουίντον για να μιλήσουμε για το ρόλο, κουβεντιάσαμε όλα αυτά που με ενδιέφεραν, το παρελθόν της, τη σκοτεινή της πλευρά, τη διαδρομή της, αλλά ούτε μια φορά δεν αναφερθήκαμε στο ότι είναι η μόνη γυναίκα ανάμεσα σε τόσους άντρες».
4°
