Βρίσκεστε στον Πόρο για να χαλαρώσετε και να απολαύσετε τα γαλανά νερά του νησιού, αλλά δεν θέλετε να αφήνετε τις καλλιτεχνικές σας ανησυχίες πίσω στην πόλη; Τι καλύτερο από μια –ή και παραπάνω - επίσκεψη στην έκθεση της γκαλερί CITRONNE «Αιγαίο: Ταυτότητες + Διαδρομές;»
Α. Κυραρίνης, Ο γνωστός κόσμος του Αιγαίου
Εννέα σύγχρονοι Έλληνες δημιουργοί θέτουν τους προσωπικούς τους προβληματισμούς χαράζοντας ο καθένας το δικό του μοναδικό εικαστικό ταξίδι με κοινή αφετηρία το Αιγαίο. Αυτή είναι άλλωστε και η κεντρική ιδέα της έκθεσης, το διαχρονικό θέμα του Αιγαίου, ως αφορμή για διάλογο πάνω στις σύγχρονες κοινωνικές εξελίξεις που το αφορούν, ερωτήματα στα οποία δίνεται ο λόγος στην Τέχνη να απαντήσει.
Κάθε καλλιτέχνης συνοδεύει τα έργα του με παραπομπές σε έργα άλλων δημιουργών, και η ιστορικός τέχνης και διευθύντρια της γκαλερί Τατιάνα Σπινάρη- Πολλάλη, εξηγεί: «Οι εκτιθέμενες εικαστικές δημιουργίες συμπληρώνονται απο ποιητικές παραπομπές, επιλογές των καλλιτεχνών, ως πρόσθετη απεικόνιση της πραγματικότητας. Οι αναφορές αυτές κινούνται ελεύθερα και ανεξάρτητα απο το εικαστικό έργο. Δεν συνιστούν αφορμή για την εικαστική δημιουργία αλλά συνειρμική αναφορά του καλλιτέχνη, όπως προκύπτει απο τις ποικίλες αναγνωστικές του μνήμες γύρω απο το Αιγαίο. Ο εικαστικός και ο ποιητικός λόγος λειτουργούν ως δίπτυχο, ώστε να αναδειχθεί η κομβική σημασία του Αιγαίου στον προσδιορισμό της ελληνικής ταυτότητας».
Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης επικεντρώνεται στην πρόσφατη προσφυγική περιπέτεια γεφυρώνοντας το παρελθόν με το παρόν με βάση έναν κοινό τους τόπο: την τραγωδία, ενώ το Αιγαίο χαρτογραφείται ως ένα μωσαϊκό ναυαγίων από τον Κωνσταντίνο Ξενάκη. Από την άλλη ο Αλέκος Κυραρίνης προτείνει μια μυστικιστική και άυλη οπτική του και ο Μιχάλης Κατζουράκης, χρησιμοποιώντας υλικά που προέρχονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως λαμαρίνες και σπασμένα γυαλιά, παρουσιάζει το Αιγαίο ως ένα καθρέφτη της ανθρώπινης Μοίρας και Ιστορίας. Στα υπαινικτικά τοπία του Γιάννη Αδαμάκη, βουτηγμένα στο μπλε, ενώνονται ουρανός και θάλασσα σε μια ονειρική διάσταση.
Γ. Αδαμάκος, Αιγαίο
Κ. Ξενάκης, Η Ελληνική Θάλασσα
Ο Σωτήρης Σορόγκας ταυτίζει το Αιγαίο με αντικείμενα-μνημεία, τα οποία περιβάλλει με ονειρική διάσταση μετατρέποντάς τα σε μεταφυσικά στοιχεία της προσωπικής του νοσταλγίας. Ο Εμμανουήλ Μπιτσάκης, με αναφορές στην Ιστορία της Τέχνης, ανακατασκευάζει με σαρκασμό την ταυτότητα του Αιγαίου, ενώ ο Τάσος Μαντζαβίνος αποτυπώνει το φόβο και το δέος μπροστά στην θάλασσα με υλικό του αναμνήσεις και τραύματα. Ο Δημοσθένης Κοκκινίδης εμπνέεται από την Οδύσσεια για να σχολιάσει εικαστικά τον Νόστο, το ταξίδι, σε μια μεταφυσική αναζήτηση για την έννοια του πεπρωμένου, με την θάλασσα να δηλώνει ταυτόχρονα το εκπληρώσιμο και το ανεκπλήρωτο της ανθρώπινης ζωής.
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
14°
