Εικαστικα

21 κλικ στον κόσμο από τον Αλέξανδρο Μαραγκό

Ο πολυτάλαντος φωτογράφος μοιράζεται στην A.V. όσα του έμαθε η ζωή και η κάμερα

Φωτογραφίζει, σκηνοθετεί και παρατηρεί τη ζωή με την κάμερά του, παραδίδοντας εικόνες που έχουν πάντα κάτι να πουν. Το τελευταίο του εγχείρημα «Milky Way Over Greece» μας μετέφερε στα αστέρια μέσα από τα πιο προνομιακά σημεία της Ελλάδας για να κοιτάξεις ψηλά, στο Γαλαξία. Από την Αθήνα όπου κατοικοεδρεύει μέχρι τις οθόνες όπου καταφτάνουν οι λήψεις του, μέσα από τις διεθνείς συνεργασίες του, ο Αλέξανδρος Μαραγκός σταματά το χρόνο, τον αποτυπώνει και τον αποθηκεύει.

Athens Sunset, © Αλέξανδρος Μαραγκός

Το βιογραφικό του εντυπωσιάζει και δείχνει πολλά για τη δουλειά και το πάθος του. Ως κινηματογραφιστής συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ του Χέρμαν Βάσκε «Balkan Spirit» που πρωταγωνιστούν οι Αντζελίνα Τζολί, Μαρίνα Αμπράμοβιτς, Γκόραν Μπρέγκοβιτς, Εμίρ Κουστουρίτσα, Ιζαμπέλ Χούπερτ, Άννα Μαρία Μαρίνκα, Σλάβοι Ζίζεκ και Φαίδων Παπαμιχαήλ. Σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Phedon Papamichael ASC, GSC: A Life Behind The Lens». Υπήρξε μέλος της ομάδας κινηματογραφιστών για την κυκλοφορία του ντοκιμαντέρ που συνόδευσε την blue-ray/dvd κυκλοφορία της ταινίας «300: Rise of An Empire». Συνεργάτης του Getty Images.

Bono, © Αλέξανδρος Μαραγκός

Τοπία, άνθρωποι και γεγονότα πρωταγωνιστούν στα εξαιρετικά κάδρα του. Μιλήσαμε μαζί του για τον κόσμο της φωτογραφίας και του ζητήσαμε να μοιραστεί μαζί μας μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καρέ του.

Chrysler Building, © Αλέξανδρος Μαραγκός

Σε ποια ηλικία έπιασες φωτογραφική μηχανή στα χέρια σου και πότε κατάλαβες πως η ιστορία αυτή θα είναι κάτι παραπάνω από χόμπι;

Πρέπει να ήμουν 12 ετών όταν ανακάλυψα μια παλιά Zenit του ‘70 που είχε ο παππούς μου. Με αυτήν τράβηξα τα πρώτα καρούλια φιλμ και άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει φωτογραφία. Από τα 17-18 και μετά, έγινε η βασική μου ενασχόληση. Φυσικά μέχρι να μπορέσω να ζω από τη φωτογραφία και το video πέρασαν πολλά χρόνια, κάνοντας συχνά πολλές και διαφορετικές δουλειές που δεν είχαν καμία σχέση με το αντικείμενο.

Αλέξης Τσίπρας, © Αλέξανδρος Μαραγκός

NASA, National Geographic, Microsoft, Ogilvy & Mather, Saatchi & Saatchi, The Washington Post, ABC, NBC, Viacom Media Networks, Lonely Planet Publications, Boeing Aerospace Company είναι μερικοί από τους οργανισμούς που έχουν «σταθεί» στις φωτογραφίες σου και τις έχουν χρησιμοποιήσει. Πώς αισθάνεσαι για αυτό;

Νομίζω ότι σε αυτό το κομμάτι έχω σταθεί αρκετά τυχερός. Υπάρχει εκεί έξω τόσο μεγάλος όγκος εξαιρετικού υλικού που τα brands και οι εταιρείες έχουν αμέτρητες επιλογές για να βρουν αυτό που τους ταιριάζει. Το ότι συχνά επιλέγουν δικό μου υλικό για τις ανάγκες τους με χαροποιεί ιδιαίτερα.

People Watching Wimbledon 2012 Final Live in 3D, © Αλέξανδρος Μαραγκός

Τοπία, αστροφωτογραφία, φωτορεπορτάζ, εναλλάσσονται στο portfolio σου. Υπάρχει κάποια αδυναμία και εάν ναι, γιατί;

Έχω ιδιαίτερη αγάπη με τη φωτογραφία τοπίου. Μου αρέσει να αποτυπώνω και να καταγράφω τον πλούτο και την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος στα μέρη που ταξιδεύω και μέσα από τις λήψεις να ταξιδεύει μαζί μου και το κοινό.

Σταύρος Θεοδωράκης, © Αλέξανδρος Μαραγκός

Ποια είναι τα συν και πλην του φωτογραφικού επαγγέλματος κατά τη γνώμη σου;

Κοίτα, η φωτογραφία είναι πάνω απ’ όλα διασκέδαση και δημιουργία. Προσωπικά όταν φωτογραφίζω το κάνω γιατί απολαμβάνω την διαδικασία αυτή καθαυτή. Η φωτογραφία ως τέχνη και ως μέσο, έχει τη μοναδική ιδιότητα να σταματάει το χρόνο, να τον αποτυπώνει και να τον αποθηκεύει. Νοιώθεις ωραία λοιπόν όταν διαχειρίζεσαι ένα τόσο σημαντικό μέσο. Στα μείον θα έλεγα ότι είναι μόνο η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα που από τη φύση τους έχουν όλα τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα αλλά κι αυτό είναι μέρος της τέχνης.

Windblown Sunset, © Αλέξανδρος Μαραγκός

Από το 2012 συνεργάζεσαι με το διάσημο πρακτορείο Getty Images. Πώς προέκυψε η πρόταση και πώς είναι να ανήκεις σε ένα τέτοιο ρόστερ;

Ήταν μια εποχή που η Getty έκανε ουσιαστικά online scouting μέσα από το flickr. Είδαν κάποιες από τις λήψεις που είχα ανεβάσει στην υπηρεσία και με προσκάλεσαν στο πρακτορείο. Όπως γνωρίζεις είναι ο μεγαλύτερος πάροχος οπτικού περιεχομένου στον κόσμο και όσον αφορά στο εμπορικό κομμάτι της φωτογραφίας είμαι πολύ ευχαριστημένος με την συνεργασία.

Athens Flying Week, © Αλέξανδρος Μαραγκός

Η δεκαετία που διανύουμε χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία των social media και των εικόνων που αναπαράγονται σε αυτά. Είναι η φωτογραφία η γλώσσα του μέλλοντος;

Η φωτογραφία αποτελούσε και θα αποτελεί πάντα ένα από τα πιο σημαντικά μέσα οπτικής επικοινωνίας στον κόσμο. Για πολλές δεκαετίες όμως ήταν μια πολυέξοδη τέχνη που δεν ήταν εύκολα προσβάσιμη σε όλους. Όποιος ήθελε να ασχοληθεί με την φωτογραφία έπρεπε να διαθέσει αρκετά χρήματα και να κάνει μια αρκετά σοβαρή επένδυση προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του.

Η εκρηκτική ανάπτυξη των social media σε συνδυασμό με την εξέλιξη των smart phone και άλλων συσκευών με κάμερες, έφερε τον εκδημοκρατισμό της φωτογραφίας, έριξε ταυτόχρονα το κόστος εξοπλισμού και την έκανε προσβάσιμη σε όλον τον κόσμο. Εκατομμύρια άνθρωποι είναι πλέον ερασιτέχνες φωτογράφοι και κυκλοφορούν με μια κάμερα στο χέρι. Η φωτογραφία είναι πράγματι η γλώσσα του παρόντος και του μέλλοντος και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην πιο ενδιαφέρουσα και την πιο δημοφιλής της κατάσταση.

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη σε αυτό το νόμισμα. Πολύ συχνά όταν κάτι γίνεται τόσο δημοφιλές χάνει μέρος από το κύρος του και η φωτογραφία έχει χάσει ένα κομμάτι από το υψηλό status που είχε όλα αυτά τα χρόνια. Το βρίσκω απόλυτα λογικό. Κάθε μέρα ανεβαίνουν 350 εκατομμύρια φωτογραφίες στο facebook, 60 εκατομμύρια στο Instagram και πάνω από 1 εκατομμύριο στο flickr.

Κάπου διάβασα πρόσφατα ότι ο αριθμός των φωτογραφιών μόνο της τελευταίας εφταετίας έχει ξεπεράσει τον συνολικό αριθμό φωτογραφιών που τραβήχτηκαν τα τελευταία 200 χρόνια. Τα νούμερα είναι ασύλληπτα. Προσωπικά χαίρομαι και απολαμβάνω να βλέπω τον κόσμο να βγάζει φωτογραφίες. Ούτως ή άλλως, η φωτογραφία ως τέχνη δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο.

The Bridge Of God, Τιμητική Διάκριση στα βραβεία PX3 Prix de la Photographie 2016 Paris στην κατηγορία Earth,

Πόσο βαθιά έχεις βάλει το χέρι στην τσέπη μέχρι σήμερα για φακούς και εξοπλισμό;

Τόσο όσο χρειάζεται για να καλύψω τις βασικές ανάγκες για τα διάφορα είδη φωτογραφίας και να μπορώ να κάνω αυτό που θέλω όσο πιο άνετα γίνεται. Για παράδειγμα η αστροφωτογραφία τοπίου και ουρανού είναι πιο απαιτητική σε εξοπλισμό από κάποια άλλα είδη και χρειάζεται μια μεγαλύτερη επένδυση. Βέβαια, ακριβός εξοπλισμός δεν σημαίνει ταυτόχρονα και καλές φωτογραφίες. Είναι βοηθητικός καθαρά σε τεχνικό επίπεδο.

World Trade Center NYC, © Αλέξανδρος Μαραγκός

Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει έναν επαγγελματία από έναν ερασιτέχνη φωτογράφο κατά την άποψή σου;

Νομίζω το προφανές. Όταν κάποιος έχει οικονομικές απολαβές από την φωτογραφία και ζει από την τέχνη του είναι αυτόματα επαγγελματίας. Ως προς την ποιότητα και την αισθητική του κάδρου δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια διαφορά. Γνωρίζω πολλούς ερασιτέχνες φωτογράφους που έχουν αξιοζήλευτη ματιά και αισθητική.

Climbing Meteora, Τιμητική Διάκριση στα βραβεία PX3 Prix de la Photographie 2016 Paris στην κατηγορία Sports,

Σε ποιο σημείο της Γης αισθάνθηκες τυχερός που βρέθηκες για να απαθανατίσεις ένα στιγμιότυπο;

Ένα πολύ πρόσφατο στιγμιότυπο που μου έκανε εντύπωση ήταν εδώ στην Ελλάδα και στα Μετέωρα πριν περίπου 2 μήνες. Έτυχε να παρακολουθήσω μια ομάδα αναρριχητών να φτάνει στην κορυφή ενός μετεώρου και το θέαμα έκοβε την ανάσα.

Έχεις «απωθημένα» και ποια είναι αυτά;

Δεν θα το έλεγα απωθημένο αλλά κάποια στιγμή θέλω να δω από κοντά και να φωτογραφήσω το Βόρειο Σέλας. Είναι σίγουρα ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα που προσφέρει η φύση.

The Atrium, © Αλέξανδρος Μαραγκός

Υπάρχει κάποιο μότο που σε εκφράζει για τη φωτογραφία;

«Great photography is about depth of feeling, not depth of field»-Peter Adams.

Υπάρχουν φωτογράφοι που σου προκαλούν δέος με τη δουλειά τους;

Θαυμάζω τη ματιά και την δουλειά πολλών φωτογράφων. Πριν από μερικά χρόνια στην Νέα Υόρκη είχα την χαρά να συνεργαστώ σε ένα project για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με τον Πορτογάλο Rui Palha, έναν από τους σημαντικότερους street photographers στον κόσμο. Είναι πραγματικά εξαιρετικός, και ως άνθρωπος και ως φωτογράφος.

Ποια υπήρξε η πιο άβολη στιγμή σου με την κάμερα στα χέρια;

Δεν έτυχε ποτέ να νοιώσω άβολα φωτογραφίζοντας, ίσως γιατί ασχολούμαι περισσότερο με το τοπίο και λιγότερο με τον άνθρωπο. Όσες φορές υπάρχουν άνθρωποι κοντά στο φακό παίρνω πάντα την συγκατάθεσή τους. Έτσι οι όποιες άβολες στιγμές που μπορεί να υπάρξουν αποφεύγονται.