Μεγάλα ονόματα, διεθνείς συνεργασίες και απρόβλεπτοι συντελεστές συνθέτουν το πιο ανατρεπτικό θεατρικό καλοκαίρι. Βλέπε τη σύνθεση της Λυσιστράτης. Ο Μαρμαρινός κάνει κωμωδία και σκηνοθετεί τη Λένα Κιτσοπούλου. Το κορυφαίο ρωσικό θέατρο Βαχτάνγκοφ ανεβαίνει στη σκηνή της Επιδαύρου κι εσύ δεν ξέρεις για ποια παράσταση να πρωτοβγάλεις εισιτήριο.
«Αντιγόνη» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού
Όσες φορές κι αν ανέβει η Αντιγόνη δεν είναι αρκετές. Ούτε κι εσύ χορταίνεις να τη βλέπεις. Σε κλασσική εκδοχή, σε πιο μοντέρνα, με ανατρεπτικό θίασο ή μεγάλους ηθοποιούς αυτό το έργο δε σταματά να μεταμορφώνεται. Ίσως γι’ αυτό να θεωρείται και το κορυφαίο του Σοφοκλή.
Φέτος πάντως λαμβάνει τη θέση που του αρμόζει. Σε νέα μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη, αυτή τη φορά η Αντιγόνη θα θάψει τον αδερφό της στην Επίδαυρο. Η πρώτη συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας και το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου επισφραγίζεται με τη σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού.
Θέλοντας να συνδυάσει την παρουσίασή της μεγάλης τραγωδίας με τη σκηνική συνύπαρξη στη τριών γενιών ηθοποιών, ο Στάθης Λιβαθινός βάζει την Μπέτυ Αρβανίτη και τον Κώστα Καστανά πλάι στη Δήμητρα Βλαγκοπούλου, τον Δημήτρη Λιγνάδη και πολλούς ακόμα ηθοποιούς για δύο ημέρες.
Τα Μεγάλα Διονύσια της εποχής μας επαναλαμβάνονται για δύο μόνο παραστάσεις, 16-17 Ιουλίου, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2016.
Στην ξακουστή γιορτή του Διονύσου το 441 π.Χ. λέγεται πως παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η Αντιγόνη, η οποία γράφτηκε από τον Σοφοκλή σαν αντίδραση στην εξορία του Θεμιστοκλή, του νικητή της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Στο έργο αυτό, ένα από τα αρτιότερα της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, η θεματική της σύγκρουσης μεταξύ των νόμων της ηθικής και των νόμων της πολιτείας φτάνει στην κορύφωσή της. Οι δύο ήρωες επαληθεύουν την τραγική τους υπόσταση, κρατώντας, μέχρι τέλους, τη θέση στην οποία τους έφερε η μοίρα.
Η σύγκρουση μεταξύ των δύο γιων του Οιδίποδα, Πολυνείκη και Ετεοκλή, για τον θρόνο της Θήβας έχει τελειώσει. Τα δύο αδέλφια βρίσκονται νεκρά στο πεδίο της μάχης. Ο Κρέων, ο νέος βασιλιάς της Θήβας, έχει δώσει διαταγή να παραμείνει άταφος ο Πολυνείκης, που πολέμησε ενάντια στην πατρίδα του. Όμως η αδελφή του νεκρού, Αντιγόνη, αποφασίζει να τον τιμήσει με την πρέπουσα ταφή. Συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Κρέοντα, που, τηρώντας τους νόμους της πολιτείας, την καταδικάζει σε θάνατο. Ο βασιλιάς παραμένει αμετάπειστος ακόμη και μετά την παρέμβαση του γιου του, Αίμονα, και διατάζει να θαφτεί η Αντιγόνη ζωντανή σε μια σπηλιά. Ωστόσο, τα δεινά που έχει προβλέψει ο μάντης Τειρεσίας δεν θα αργήσουν να γίνουν πραγματικότητα. Η καθυστερημένη υπαναχώρηση του βασιλιά δεν θα προλάβει την καταστροφή. Η Αντιγόνη έχει απαγχονιστεί μέσα στη φυλακή της, ο Αίμονας έχει αυτοκτονήσει και η Ευρυδίκη, γυναίκα του Κρέοντα, ακολουθεί τον γιο της στο θάνατο.
Μπέτυ Αρβανίτη, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Δημήτρης Λιγνάδης, Κώστας Καστανάς Αντώνης Κατσαρής (από Θ.Ο.Κ.), Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Μαρία Κωνσταντά, Βασίλης Μαγουλιώτης, Περικλής Μουστάκης, Νίκος Μπουσδούκος, Αστέρης Πελτέκης (από ΚΘΒΕ), Μαρία Σκούντζου, Ευτυχία Σπυριδάκη, Λυδία Τζανουδάκη, Στέλα Φυρογένη (από Θ.Ο.Κ.), Αντωνία Χαραλάμπους (από Θ.Ο.Κ.), Γιάννης Χαρίσης (από ΚΘΒΕ)
«Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του πολυβραβευμένου Ρίμας Τούμινας
Μια μεγάλη συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας θα δούμε φέτος στην Επίδαυρο. Το Εθνικό Θέατρο στο πλαίσιο της επιδίωξής του για συνεργασίες τόσο με ελληνικούς, όσο και διεθνείς θεατρικούς οργανισμούς, συνεργάζεται για πρώτη φορά με το φημισμένο θέατρο Βαχτάνγκοφ παρουσιάζοντας τον Οιδίποδα τύραννο του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία του πολυβραβευμένου Ρίμας Τούμινας.
Οιδίποδα κι αν έχεις δει σε όλες τις πιθανές εκδοχές. Σίγουρα όμως δεν έχεις ξαναδεί το εμβληματικότερο, ίσως, δράμα της αρχαίας γραμματείας με Ρώσους κι Έλληνες ηθοποιούς. Η δραματουργική επεξεργασία είναι της Έλσας Ανδριανού και η μουσική του Θοδωρή Αμπαζή. Η σπουδαία συμπαραγωγή του Εθνικού βάζε τον Βίκτωρ Ντομπρονράβοφ στον κεντρικό ρόλο και επιφυλάσσει πολλά στο θεατή.
Η παράσταση θα κάνει επίσης μικρή περιοδεία σε περιφερειακά αρχαία θέατρα, ενώ θα παρουσιαστεί και στη Μόσχα τον προσεχή Σεπτέμβριο.
Ο Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή ανήκει στο Θηβαϊκό κύκλο και στο επίκεντρο της προβληματικής του έργου τίθεται το άτομο σε σχέση με την προσωπική του ελευθερία, την εξουσία, την κοινωνία και τη θεϊκή βούληση. Σύμφωνα με τις πηγές διδάχθηκε για πρώτη φορά το 428 π.Χ., εν μέσω του Πελοποννησιακού πολέμου και του λοιμού που είχε αποδεκατίσει το λαό της Αθήνας.
Η ιστορία της τραγωδίας, λίγο πολύ γνωστή. Τα ανάκτορα της Θήβας έχουν γεμίσει από ικέτες που ζητούν από τον βασιλιά Οιδίποδα να βοηθήσει το λαό. Ο λοιμός, που αποδεκατίζει την πόλη, έχει ανησυχήσει και τον ίδιο το βασιλιά, που έχει ζητήσει χρησμό από το μαντείο των Δελφών. Ο χρησμός του Απόλλωνα προβλέπει πως η πόλη θα σωθεί μόλις βρεθεί ο υπαίτιος για το θάνατο του βασιλιά Λάιου και αποβληθεί από την πόλη. Τότε, ο Οιδίποδας ξεκινά την έρευνα, που όσο πιο βαθιά πηγαίνει τόσο πιο κοντά τον φέρνει στην αλήθεια. Ο ίδιος που έσωσε τη Θήβα από τη μάστιγα της Σφίγγας, ο ίδιος τώρα την μολύνει με τις πράξεις του. Ένας παλιός χρησμός επαληθεύτηκε. Όσο κι αν προσπάθησε να αποφύγει το πεπρωμένο του, κάθε πράξη του τον οδήγησε προς αυτό. Τώρα, ο μόνος δρόμος που μένει είναι αυτός της εξορίας.
Το Θέατρο Βαχτάνγκοφ αποτελεί σημείο αναφοράς στην πολιτιστική ιστορία της Ρωσίας, μετράει 95 χρόνια συνεχούς λειτουργίας και είναι συνυφασμένο στη συνείδηση του θεατρόφιλου κοινού με την ανεκτίμητη κληρονομιά που του κληροδότησε ο ιδρυτής του και πρωτοπόρος σκηνοθέτης Ευγένιος Βαχτάνγκοφ. Η ιστορία του ξεκινάει με μια ομάδα φοιτητών που δημιουργεί μια θεατρική λέσχη στη Μόσχα, έχοντας συνοδοιπόρο τους τον τριαντάχρονο τότε σκηνοθέτη του Θεάτρου Τέχνης, Ευγένιο Βαχτάνγκοφ, έναν από τους καλύτερους δασκάλους της σχολής Στανισλάφσκι. Η επίσημη πρώτη δίνεται στις 13η Σεπτεμβρίου 1920 με το «Θαύμα του Αγίου Αντωνίου» του Μωρίς Μαίτερλινγκ. Το 1922 ο θίασος ανεβάζει τη θρυλική παράσταση «Πριγκίπισσα Τουραντό» του Κάρλο Γκότζι, σε σκηνοθεσία του ίδιου του Βαχτάνγκοφ. Η παράσταση αυτή, που ανανεώνει τη διδασκαλία του Στανισλάφσκι, είναι σταθμός για την ιστορία του ρωσικού θεάτρου, καθώς δημιουργεί μια μοναδική υποκριτική παρακαταθήκη.
Rimas Tuminas
Καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Eugene Vakhtangov και σκηνοθέτης του φετινού Οιδίποδα, ο Ρίμας Τούμινας δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Γεννημένος στις 20 Ιανουαρίου 1952 στο Κελμέ της Λιθουανίας, έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το κρατικό βραβείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας και το Εθνικό βραβείο της Λιθουανίας για τα γράμματα και τις παραστατικές τέχνες.
Από το 2007 που ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του θέατρου Βαχτάνγκοφ, έχει συμβάλει καθοριστικά στην εξέλιξή του, ώστε να θεωρείται σήμερα ένας από τους κορυφαίους θιάσους της Μόσχας και ολόκληρης της Ρωσίας. Εκτοξεύοντας το καλλιτεχνικό του κύρος στα ύψη, οι περιοδείες του θιάσου στη Ρωσία και στο εξωτερικό ήταν πάντοτε sold out.
Το 2011 το θέατρο Βαχτάνγκοφ είχε τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στη Μόσχα, ενώ την ίδια χρονιά στην επέτειο των 90 χρόνων από την ίδρυση του, ο Ρίμας Τούμινας ανέβασε την επική παράσταση The Haven. Πρόκειται για μια σύνθεση σκηνών από έργα διαφορετικών εποχών και διαφορετικούς συγγραφείς – Πούσκιν, Ντοστογιέφσκι, Μπούνιν, Μπρέχτ, Ντύρενματ, Εντουάρντο ντε Φιλίππο, Άρθουρ Μίλλερ.
«Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού
Η τρίτη καλοκαιρινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου για τη φετινή χρονιά αποτελεί μια νέα πρόταση του Μιχαήλ Μαρμαρινού, ο οποίος συναντά για πρώτη φορά τον μεγάλο κωμικό ποιητή, με ένα σύνολο έξοχων ηθοποιών.
Σε καινούρια μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη, θα δούμε τις προσπάθειες της Λυσιστράτης να πείσει τις γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης να κάνουν αποχή από τα «συζυγικά τους καθήκοντα». Ο λόγος; Η κατάπαυση των εχθροπραξιών μεταξύ των δύο πόλεων. Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος μαίνεται κρατώντας τους άντρες μακριά από τα σπίτια τους και οι γυναίκες προχωρούν, ταυτόχρονα με την αποχή, σε κατάληψη του ταμείου δημοσίων πόρων, από τους οποίους χρηματοδοτούνται οι πολεμικές επιχειρήσεις. Η δράση τους έχει άμεσα αποτελέσματα και το στρατόπεδο των αντρών αντιδρά με όλους τους δυνατούς τρόπους. Μετά από υπαναχωρήσεις, διαπληκτισμούς και διαπραγματεύσεις, η ειρήνη επιτυγχάνεται και το γεγονός γιορτάζεται με ένα βακχικό γλέντι.
Η Λυσιστράτη διδάχθηκε το 411 π.Χ., ενάμιση περίπου χρόνο μετά την καταστροφική ήττα που υπέστη η Αθήνα και η σύμμαχοί της κατά την εκστρατεία της Σικελίας. Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα ο Αριστοφάνης απευθύνει μια ύστατη -εν μέρει φαρσική, εν μέρει τραγική- έκκληση για ειρήνη, γράφοντας το πιο αντιπολεμικό του έργο και ταυτόχρονα παραδίδει στην παγκόσμια λογοτεχνία ένα από τα ισχυρότερα σύμβολα γυναικείας επαναστατικότητας.
«Αντιγόνη» του Σοφοκλή, 15 & 16 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
«Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, 29 & 30 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
«Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, 5 & 6 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Η προπώληση εισιτηρίων έχει ξεκινήσει.
Εισιτήρια από €5. Εκπτώσεις για φοιτητές, καλλιτέχνες, παιδιά, άνω των 65, μικρά και μεγάλα γκρουπ. Περισσότερες πληροφορίες στο: http://tickets.greekfestival.gr/more-info/
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου: Δευτ.-Πέμ. 9.00-19.00, Παρ.- Σάβ. 9.00-21.00 (Σε ημέρες παραστάσεων, μία ώρα πριν από την προβλεπόμενη έναρξή τους, τα Εκδοτήρια των συγκεκριμένων θεάτρων εξυπηρετούν μόνο την παράσταση της ημέρας).
Λοιποί χώροι
Εκδοτήρια εισιτηρίων λειτουργούν σε όλους τους χώρους των εκδηλώσεων και ανοίγουν δύο ώρες πριν την ώρα έναρξης των παραστάσεων. Εξυπηρετούν μόνο την παράσταση της ημέρας.
Εισιτήρια μπορείτε να προμηθευτείτε και από τα καταστήματα Public, Reload και Βιβλιοπωλείο Ευριπίδης.
24°
