- CITY GUIDE
- PODCAST
-
32°
Ο χαρταετός του Νίκου Αλεξίου
Απόκριες του 1979, στη μονοκατοικία που βρίσκεται στην οδό Σωφρονίσκου 11, στον περιφερειακό του Φιλοπάππου
![12728-28860.jpg 12728-28860.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2011/03/02/12728-28860.jpg)
Απόκριες του 1979, στη μονοκατοικία που βρίσκεται στην οδό Σωφρονίσκου 11, στον περιφερειακό του Φιλοπάππου, η πόρτα ανοίγει και μπαίνει ο συγκάτοικός μου Γιώργος Ευσταθίου με ένα θριαμβευτικό χαμόγελο. «Εδώ είσαι; Να σου συστήσω έναν καινούργιο φίλο» λέει και μπροστά μου εμφανίζεται ένα πανέμορφο αγόρι 19 χρονών, με σγουρά μαλλιά, μελαγχολικά μάτια και χείλη ηδονικά πλασμένα. Λέγεται Νίκος Αλεξίου, ήρθε από το Ρέθυμνο να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών, είναι ζωγράφος, μήπως θα μπορούσαμε να τον φιλοξενήσουμε για λίγο διάστημα;
Το σπίτι είναι ευρύχωρο, έχει τρία μεγάλα δωμάτια. Στα δύο μένουμε ο Γιώργος κι εγώ. Το τρίτο, «το μεγαλύτερο σαλόνι της Ανατολής» όπως το αποκαλούσε ο Γιάννης Τσαρούχης, χρησίμευε σαν καταφύγιο γνωστών και αγνώστων, επώνυμων και ανώνυμων φίλων, που έμεναν εκεί για λίγο και έπειτα συνέχιζαν σαν αποδημητικά πτηνά το δρόμο τους στους ουρανούς της ζωής. «Μπορείς να μείνεις όσο θέλεις» λέω σαν υπνωτισμένος. «Αυτό είναι για σας» και μου δίνει ένα δέμα από την Κρήτη με όλα τα καλούδια. Μετά, προχώρησε κρατώντας μόνο το μικρό του βαλιτσάκι, μπήκε στο δωμάτιο και με ήρεμες, σταθερές κινήσεις, σαν να το έκανε χρόνια, τράβηξε τις κουρτίνες για να μπει φως, έκατσε στη μοναδική πολυθρόνα, άνοιξε το βαλιτσάκι του, έβγαλε ένα μπλοκ ζωγραφικής και ένα μολύβι και άρχισε να σχεδιάζει. Θα μπορούσα να κάθομαι και να τον θαυμάζω για ώρες, αλλά η φωνή του Γιώργου με επαναφέρει στην πραγματικότητα: «Γιωργάκη, έλα να με βοηθήσεις στην κουζίνα. Δεν θα τα κάνω όλα μόνος μου!». Πάω στην κουζίνα, σε μια κατσαρόλα βράζει ήδη ο τραχανάς, τα λουκάνικα τσιτσιρίζουν στο τηγάνι, «κόψε ψωμί» μου λέει. Έχουμε τρεις μέρες να φάμε κανονικά, κάθε μέρα αντιμετωπίζουμε το δίλημμα «τσιγάρα ή ψωμί» και πάντα νικάνε τα τσιγάρα, οπότε αυτό το δέμα μάς έρχεται σαν μάννα εξ ουρανού. «Άντε, βάλε και μια τσικουδιά» συνεχίζει ο Ευσταθίου, «χάρις στον Νίκο θα κάνουμε Τσικνοπέμπτη!».
Για μια βδομάδα ο Νίκος, πάντα γλυκός και ήρεμος, δεν σταματάει να ζωγραφίζει. Χαιρετάει ευγενικά τα ετερόκλητα άτομα που μπαινοβγαίνουν στο σπίτι και έπειτα ξαναγυρίζει στην αγαπημένη του πολυθρόνα και στα σχέδιά του. Δουλεύει αφοσιωμένος πολλές ώρες, χωρίς να τον ενοχλούν οι έντονες συζητήσεις, τα γέλια, το ντουμάνι απ’ τα τσιγάρα, ακόμα και το φλερτ που του κάνουν μερικοί θαμπωμένοι από την ομορφιά του.
Μια-δυο φορές που είδα αυτά που έκανε, απογοητεύτηκα. Επηρεασμένος από τον Τσαρούχη, που εκείνη την εποχή προσκυνούσαμε όλοι σαν θεό, πίστευα πως θα ζωγράφιζε γυμνούς ναύτες και νεοκλασικά σπίτια. Όμως αυτός έφτιαχνε κάτι περίεργα γραμμικά, σαν αρχιτεκτονικά σχέδια, σαν γεωμετρικά σχήματα, δεν μπορούσα να τα καταλάβω. Είχε όμως ένα τέτοιο πείσμα και μια τέτοια σιγουριά όταν δούλευε, που ντρεπόμουν να του πω τη γνώμη μου καθαρά, του έλεγα πάντα ότι είναι τόσο ωραία όσο αυτός.
Λίγο πριν τελειώσουν οι Αποκριές μιλάμε στο τηλέφωνο με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου. «Θα πάμε με τον Δημήτρη Λέκκα και τον Θύμιο Παπαδόπουλο στο εξοχικό των γονιών μου στην Πεντέλη» μου λέει. «Θέλετε να ’ρθετε κι εσείς;» «Έχουμε μαζί μας ένα φίλο. Δεν μπορούμε να τον αφήσουμε μόνο του». «Φέρτε και το φίλο σας μαζί, το σπίτι είναι μεγάλο, δεν έχουμε πρόβλημα. Θα έχουμε και φαγιά, θα παίζουμε και μουσική, τι άλλο θέλουμε;»
Αλήθεια, τι άλλο θέλαμε; Ήμασταν νέοι, δυνατοί, χαρούμενοι, ανέμελοι. Η ζωή μάς χαμογελούσε κι εμείς νομίζαμε ότι θα ήταν ένα τρελό καρναβάλι που θα διαρκούσε για πάντα. Διασκεδάσαμε με την ψυχή μας. Μπουγελωθήκαμε, ντυθήκαμε φαντάσματα με τα σεντόνια, κάναμε φάρσες ο ένας στον άλλον. Και κάπου όλη μας αυτή η ενέργεια απευθυνόταν στο μικρό πρίγκιπα από την Κρήτη. Συναγωνιζόμασταν ποιος θα τον ευχαριστήσει περισσότερο. Ο Παπαδημητρίου του έδωσε το καλύτερο δωμάτιο, ο Θύμιος και ο Λέκκας του έπαιζαν μουσικές, ο Ευσταθίου μαγείρευε συνέχεια κι εγώ τον τάιζα στο στόμα και τον φωτογράφιζα. Ο Διόνυσός μας, την Αποκριά του 1979, ήταν ο Νίκος Αλεξίου. Κι εκείνος χαμογελαστός/ την Καθαρή Δευτέρα/ έφυγε σαν χαρταετός/ κι εχάθη στον αέρα…
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ένα μοναδικό έργο τέχνης που συνοδεύει το νέο μας τεύχος
Η επιμελήτρια Άννα Μυκονιάτη μας συστήνει την Ελληνίδα ζωγράφο του μοντερνισμού πίσω από τα αινιγματικά σχέδια που παρουσιάζει το ΕΜΣΤ
Και ακόμα, «Οικολογίες της φροντίδας» στο State of Concept, Alberto Maggini στο space52
Όσα ετοιμάζουν οι Φίλιππος Τσιτσόπουλος, Μπάμπης Βενετόπουλος, Χριστίνα Μήτρεντσε, Πάνος Χαραλάμπους και Lily Consuelo Saporta Tagiuri στο τριήμερο δράσεων που ενορχηστρώνει ο Νίκος Διαμαντής
Ο Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός στη νέα CAN Gallery, «Τόπος υπερκόσμιων συρράξεων» στον Συνοικισμό Χαλανδρίου, Νίκος Κόνιαρης στην Genesis και άλλες εκθέσεις που ξεκινούν αυτή την εβδομάδα
Η Νατάσσα Καλογεροπούλου δημιουργεί μικρά «θαύματα» στο εργαστήριό της
Όλο το καλοκαίρι έργα του Πάμπλο Πικάσο θα βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη
Ήταν ένας από σημαντικότερους μελετητές του έργου του Μαρσέλ Ντυσάν
Ο Iταλός καλλιτέχνης Guido Daniele, για πρώτη φορά στην Ελλάδα
Πού θα τη βγάλεις το βράδυ της Πέμπτης; Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης έχει και σούπερ έκθεση και πάρτι
Χίλια εκατόν πενήντα αντικείμενα ξεδιπλώνουν 4.500 χρόνια ιστορίας σε μια αρχαία γειτονιά της πόλης
Άνσελμ Κίφερ στη Gagosian, Ηλίας Καφούρος και Ντόρα Οικονόμου στα Δυο Χωριά, Back to Athens στο Μέγαρο Ησαΐα, Ira Waldron στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά κ.ά.
Ένας αρμονικός διάλογος με τον Άρη Κατσιλάκη
Ο οίκος δημοπρασιών Sotheby's υπολογίζει ότι η τιμή του έργου ανέρχεται σε 15-20 εκατομμύρια δολάρια
Μια αγαπησιάρικη εκδήλωση στο κέντρο της Αθήνας την Κυριακή
Εντυπωσιακό έργο του διεθνούς φήμης street artist - Ζωγράφισε τη Θεά της Νύχτας
Η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών ανοίγει το αρχείο της για να μας συστήσει την περιοχή μέσα από την έκθεση «Βρυσάκι: η αναβίωση μιας γειτονιάς»
Ραντεβού με επετειακή αφορμή, διάσημες υπογραφές αλλά και έντονο γυναικείο αποτύπωμα. Βάλτε τα στην ατζέντα σας.
Μιλήσαμε με τον καλλιτέχνη λίγο πριν τα εγκαίνια του «ΜΑΤΙ Mesaria» στη Σαντορίνη
Τα κουστούμια του «Poor Things» θα κοσμούν το Μουσείο Μπενάκη ολόκληρο το καλοκαίρι
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.