Ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης παρουσιάζει την Τρίτη 19 Απριλίου στην γκαλερί Ειρμός την ατομική του έκθεση με τίτλο «No Message».
Στην έκθεση θα παρουσιαστούν σειρά γλυπτών-εγκαταστάσεων καθώς και μια ενότητα κολάζ- assemblages που δίνουν το στίγμα μιας πορείας, μια εσωτερική ιστορικότητα του εγχειρήματος, προβάλλοντας παράλληλα τις νέες αναζητήσεις και κατακτήσεις στην προβληματική και την αισθητική του καλλιτέχνη. Μια κριτική παρουσίαση του μοντέρνου βίου, διεισδυτική ματιά στα ανθρώπινα που δεν στερείται όμως μιας κάποιας τρυφερότητας αλλά και ενός καυστικού χιούμορ.
«Tην ώρα που το φως πέφτει πλάγια, οι αναλογίες υποφέρουν και οι μικρές ηλεκτρικές κατοικίες του βλέμματος ανάβουν. Εκεί πίσω από τα γυαλιά των τηλεοράσεων ένας κόσμος ξυπνά, ένας άλλος, διαφορετικός, ο δικός μας κόσμος πίσω από τον καθρέφτη. Δημιουργός και εξερευνητής αυτού του φασματικού πλανήτη, ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης. Jonathan Swift και Lemuel Gulliver μαζί, μας ξανασυστήνει την καθημερινότητά μας, τις ιδέες, τους φόβους, τις σκέψεις μας μέσα από σειρά τηλεοράσεων-εγκαταστάσεων, μακετών ενός λιλιπούτειου κόσμου που λαίμαργα η ματιά μας καταβροχθίζει ως άλλον και εξωτικό, μέχρις ότου καταλάβουμε ότι εμάς κοιτούμε πιασμένοι σε ένα ιδιότυπο παιχνίδι της κάμαρας με τα κάτοπτρα. Stop carrés γεμάτα κοσμοναύτες, υπερήρωες, γιγάντια φρούτα, παρκαρισμένους ιπτάμενους δίσκους. Πιο δίπλα μια σειρά κολάζ, ιδιότυπου ρεπορταζικού χαρακτήρα, ντοκουμέντα εν δυνάμει από αυτή την άλλη διάσταση μας παρουσιάζουν μεταξύ άλλων την Jane Fonda στην μηχανή του χρόνου, τον Μπάτμαν ως Βύρωνα και τον Ηρακλή δεσμώτη στη Σελήνη. Αυτό είναι το project «No Message» του Δημήτρη Πολυχρονιάδη, που γεννήθηκε σε ένα όνειρο, ένα σύμπαν γεμάτο billboards εν είδει αφήγησης, ένα σύμπαν όπου κάθε τι έχει το μουσικό του ανάλογο, ένα σύμπαν γραμμένο καθαρά, ποτισμένο με χιούμορ καυστικό, ένας τόπος όπου υπάρχει ένα φως που ποτέ δεν σβήνει».
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης είναι γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1975. Ζει κι εργάζεται στην Αθήνα. Είναι διπλωματούχος Αρχιτέκτονας της Σχολής του Greenwich (BΑ Honours & Diploma in Architecture) με μεταπτυχιακές σπουδές στον Αστικό Σχεδιασμό. Είναι μέλος του Τ.Ε.Ε. από το 2000. Έχει εργαστεί σε σειρά μελετητικών γραφείων και τεχνικών εταιρειών με συμμετοχή τόσο στον σχεδιασμό όσο και στην επίβλεψη κατασκευής ιδιωτικών έργων. Το ακαδημαϊκό έτος 2001-02 παρακολούθησε το εργαστήριο σκηνογραφίας του Γ. Ζιάκα στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει σχεδιάσει τα σκηνικά για παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου, το Κ.Θ.Β.Ε., το Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, το 'Θέατρο Τέχνης', το Θέατρο Θησείον και το Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, έχοντας συνεργαστεί με σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Βραβεύθηκε από το περιοδικό Αθηνόραμα για τα σκηνικά του στην παράσταση 'Έξι πρόσωπα Ζητούν Συγγραφέα' (Εθνικό Θέατρο 2003) και έχει λάβει (μαζί με τον Δημήτρη Μαυρίκιο και τη Μαρία Βαρδάκα) από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών, το Βραβείο 'Κουν' Δραματουργίας Νεοελληνικού Έργου για το 'Τερατώδες Αριστούργημα' (Φεστιβάλ Επιδαύρου 2009). Από το 2011 κατασκευάζει γλυπτά/διοράματα με μικτή τεχνική που αντλούν στοιχεία από την αρχιτεκτονική και σκηνογραφική του εμπειρία. Έχει λάβει μέρος σε σειρά από ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε στην γκαλερί Metamorfosis της Θεσσαλονίκης τον Απρίλιο του 2013.
Ανακαινισμένα μουσεία, καινοτόμες Μπιενάλε κι επικές αναδρομικές εκθέσεις, σε μια χρονιά που υπόσχεται να αναδιαμορφώσει τον παγκόσμιο χάρτη της Τέχνης
16°
