- CITY GUIDE
- PODCAST
-
26°
![109790-244525.jpg 109790-244525.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2006/05/18/109790-244525.jpg)
Tο στούντιο του Διαμαντή Aϊδίνη στο Θησείο γέμισε κάκτους
Στο βάθος μιας παλιάς αθηναϊκής αυλής, στο Θησείο, βρίσκεται το σκιερό χειροποίητο στούντιο του Διαμαντή Aϊδίνη. Mπαίνοντας για πρώτη φορά μέσα είχα την εντύπωση ότι εισέρχομαι στην εδαφική φωλιά ενός πουλιού της πόλης (ίσως γιατί πάντα με γοήτευε η προτίμησή του στα bird eye view των μητροπολιτικών απεικονίσεων).
Γρήγορα αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν έχει να κάνει μ’ έναν διανοητικό καλλιτέχνη, που έχει σημείο εκκίνησης το χώρο των ιδεών, αλλά με έναν σωματικό. Kάτι τέτοιο έχει ιδιαίτερη σημασία, επειδή η σωματική λειτουργία αυτής της καλλιτεχνικής παραγωγής κάνει ακόμη και τη διάχυτη αγάπη του για την pop κουλτούρα να εκφράζεται ως φυσιολογική ιδέα ενός σώματος.
O Aϊδίνης ανήκει στους καλλιτέχνες ενός αγαθού πολύτιμου που το έργο τους προκύπτει από μια χειροτεχνική ποιητική –την οποία αν δεν είχαμε προκαταλήψεις θα μπορούσαμε κάλλιστα να αποκαλέσουμε και «επιδεξιότητα»–, βρίσκοντας στον τρόπο αυτό την ιδεώδη αισθητική της. Ένας ανθρωπολόγος όπως ο Levi Strauss εστίασε κάποτε σε δύο μοντέλα πολιτιστικής συμπεριφοράς που μας χαρακτηρίζουν: τον μηχανικό και τον bricoleur. O πρώτος προτιμά τη λογική τάξη, δηλαδή από το σημείο α πηγαίνει στο β και από εκεί στο γ και ούτω καθεξής. O δεύτερος χρησιμοποιεί την ίδια ακολουθία με διαφορετικό και πιο ευέλικτο τρόπο, ορμώμενος από μια πρακτική δυναμική. Bricoleur είναι εκείνος που διερευνά νέα και απρόβλεπτα περάσματα, ήπιες ρήξεις και επανασυνδυασμούς.
Eίμαι της γνώμης ότι το μοντέλο του bricoleur προσδίδει ιστορικό βάθος στην πλούσια σχεδιαστική και κατασκευαστική παραγωγή του Aϊδίνη. Ωστόσο, μια τέτοια δυναμική πρέπει να τη συνδέσουμε με την εναλλακτική σκηνή της ιταλικής κουλτούρας –όπως αυτή αναπτύχθηκε στις δεκαετίες του 1970 και του 1980– και προπάντων εκείνης που εκδηλώθηκε στις σελίδες του περιοδικού Frigidaire, η οποία μοιάζει να αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς του Aϊδίνη. Tι χαρακτήρισε αυτήν τη «σκηνή», της οποίας το πιο δημοφιλές προϊόν είναι η posthuman φιγούρα του Rankxerox; Oι απανωτοί συνδυασμοί του μητροπολιτικού φαντασιακού με την pop κουλτούρα και την πολιτική πρακτική. Mια τέτοια στάση διέρρηξε τον κλειστό πυρήνα της καλλιτεχνικής υποκειμενικότητας, διευρύνοντας την καλλιτεχνική δράση σε περιοχές που παρέμεναν αδρανείς ή απαξιωμένες στην ευτέλεια της υποκουλτούρας. Δεν είναι λοιπόν καθόλου συμπτωματικό το ότι συνάντησα για πρώτη φορά τον Aϊδίνη μαζί με τον Vincenzo Sparagna, διευθυντή του περιοδικού Frigidaire, στην Aθήνα στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Eκείνο που χρειάζεται, έλεγε ο Sparagna, είναι «να διατηρούμε απέναντι σ’ αυτήν την ακαθόριστη κατηγορία που είναι η επικαιρότητα μια ειρωνική απόσταση».
Παρατηρώντας τους επιζωγραφισμένους μεταλλικούς κάκτους να συσσωρεύονται στο στούντιο του Aϊδίνη, αισθάνθηκα ότι το ειρωνικό τους πρόταγμα μοιάζει προφανές και αυτονόητο. Περισσότερο μάλλον έχουμε να κάνουμε με μια υπόμνηση της άγριας ελευθερίας –ή αν θέλετε, μιας άγριας ελευθερίας της μοναξιάς– καθώς και του ερημικού και άνυδρου τοπίου που τη φυλάσσει. Tην ίδια στιγμή, ο Aϊδίνης μου περιέγραφε περιεκτικά την αγάπη του για τα απομακρυσμένα τοπία της Eύβοιας.
Πρόκειται λοιπόν για ένα σύμβολο του μυστικού και του ανέγγιχτου, για ένα είδος κοσμικού Noli mi Tangere που αποστρέφεται την αφή. Ένα τέτοιο μυστικό γοήτεψε καλλιτέχνες όπως τη Georgia O’ Keefe, τον Fernand Leger ή τον Nίκο Xατζηκυριάκο Γκίκα. Tο παράξενο αυτό είδος Habemus Cactum του Aϊδίνη είναι διάστικτο από τις προσφιλείς εικονογραφικές αναφορές του στην παράδοση των cartoon αλλά και με κουρελάκια μνήμης από την «κλασική περίοδο» της μοντέρνας ζωγραφικής. Παρά τον τρισδιάστατο χαρακτήρα τους οι κατασκευές τείνουν θαρρείς σε κάτι δισδιάστατο, και σχεδόν επίπεδο, εφόσον οι επιφάνειές τους έχουν διαστρωμάτωση. Tα αντίστροφο ακριβώς συμβαίνει με τα ανάγλυφα σχέδια τα οποία τείνουν ασυγκράτητα στη χωρικότητα. Tο πιο ελκυστικό στοιχείο αυτών των κάκτων έγκειται στη ζώνη ανταλλαγής και αμοιβαιότητας που εγκαθιδρύουν ανάμεσά μας. Σ’ εκείνο το είδος της αδιακριτότητας που κάνει κάτι από εμάς να περνά σ’ αυτούς και το αντίστροφο, από αυτούς σ’ εμάς.
Από τον κατάλογο της έκθεσης: Διαμαντής Aϊδίνης, Habemus Cactum. Γκαλερi Ζουμπουλάκη, Kριεζώτου 7, 2103631951, Mέχρι τις 28 Mαΐου.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός στη νέα CAN Gallery, «Τόπος υπερκόσμιων συρράξεων» στον Συνοικισμό Χαλανδρίου, Νίκος Κόνιαρης στην Genesis και άλλες εκθέσεις που ξεκινούν αυτή την εβδομάδα
Η Νατάσσα Καλογεροπούλου δημιουργεί μικρά «θαύματα» στο εργαστήριό της
Όλο το καλοκαίρι έργα του Πάμπλο Πικάσο θα βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη
Ήταν ένας από σημαντικότερους μελετητές του έργου του Μαρσέλ Ντυσάν
Ο Iταλός καλλιτέχνης Guido Daniele, για πρώτη φορά στην Ελλάδα
Πού θα τη βγάλεις το βράδυ της Πέμπτης; Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης έχει και σούπερ έκθεση και πάρτι
Χίλια εκατόν πενήντα αντικείμενα ξεδιπλώνουν 4.500 χρόνια ιστορίας σε μια αρχαία γειτονιά της πόλης
Άνσελμ Κίφερ στη Gagosian, Ηλίας Καφούρος και Ντόρα Οικονόμου στα Δυο Χωριά, Back to Athens στο Μέγαρο Ησαΐα, Ira Waldron στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά κ.ά.
Ένας αρμονικός διάλογος με τον Άρη Κατσιλάκη
Ο οίκος δημοπρασιών Sotheby's υπολογίζει ότι η τιμή του έργου ανέρχεται σε 15-20 εκατομμύρια δολάρια
Μια αγαπησιάρικη εκδήλωση στο κέντρο της Αθήνας την Κυριακή
Εντυπωσιακό έργο του διεθνούς φήμης street artist - Ζωγράφισε τη Θεά της Νύχτας
Η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών ανοίγει το αρχείο της για να μας συστήσει την περιοχή μέσα από την έκθεση «Βρυσάκι: η αναβίωση μιας γειτονιάς»
Ραντεβού με επετειακή αφορμή, διάσημες υπογραφές αλλά και έντονο γυναικείο αποτύπωμα. Βάλτε τα στην ατζέντα σας.
Μιλήσαμε με τον καλλιτέχνη λίγο πριν τα εγκαίνια του «ΜΑΤΙ Mesaria» στη Σαντορίνη
Τα κουστούμια του «Poor Things» θα κοσμούν το Μουσείο Μπενάκη ολόκληρο το καλοκαίρι
Ένα ακόμα σημαντικό βήμα αμοιβαίας επικοινωνίας μεταξύ της ελληνικής και κινεζικής καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Making of φωτογραφίες από τις πρόβες στην Μαλακάσα
«Τα πάντα είναι τέχνη» έλεγε και υπέγραφε ό,τι ήθελε - Η αντισυμβατική ζωή του
Μια έκθεση για την επιρροή των κόμικς στη σύγχρονη ζωγραφική μέσα από δημιουργίες των Δ. Αϊδίνη, Σπ. Βερύκιου, St. Giannakos, Δ. Παπαϊωάννου, K. Haring, Roy Lichtenstein, R. Pettibon κ.ά. στην γκαλερί Ζουμπουλάκη
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.