- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Δύο Έλληνες καλλιτέχνες, ο Αλέξανδρος Βασμουλάκης και ο Πάρις Κούτσικος, ταξιδεύουν στον πλανήτη ζωγραφίζοντας τοίχους
Πάρις Κούτσικος (www.parisko.com) & Αλέξανδρος Βασμουλάκης
Stroke ArtFair, Βερολίνο, Οκτώβριος 2010
Το Stroke ArtFair, ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ Urban Art στον κόσμο, έγινε για τρίτη χρονιά τον Οκτώβριο στο Βερολίνο. Ο Πάρις και ο Αλέξανδρος πήραν μέρος με μια τοιχογραφία που ζωγράφισαν από κοινού σε ένα συγκρότημα γραφείων στο Kreuzberg, κεντρικό σημείο της πόλης. Τίτλος του έργου: “Perfect”. Λένε για το έργο τους: «Είναι ένα έργο που αναπαράγει τους κώδικες της υπαίθριας διαφήμισης, βρομίζει την ομορφιά που καδράρεται και πλασάρει ένα προϊόν τσακισμένο και άγριο. Δεν αγοράζεται και δεν πουλιέται, χαμογελάει και φωνάζει την τελειότητά του. Ο υπέροχος κόσμος της διαφήμισης, χαμογελαστοί άνθρωποι, ζωντανά χρώματα, παραδεισένιοι προορισμοί, δίνουν τη θέση τους σε δυο πρόσωπα τσαλακωμένα, που μέσα στην ευτυχία πλέκουν το εγκώμιο της ατέλειας».
Αλέξανδρος Βασμουλάκης (www.vasmou.com)
Dafen Village, Shenzhen, Κίνα, Αύγουστος 2010
Το Dafen Painting Village βρίσκεται νότια της Κίνας, στην πόλη Shenzhen. Έγινε γνωστό για την παραγωγή και πώληση κιτς και φτηνών διάσημων αντιγράφων τέχνης (κόπιες) για ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα, κατοικίες κ.ά. Ο δήμαρχος της πόλης τον περασμένο Αύγουστο, στην προσπάθειά του να αλλάξει το κλίμα, προσκάλεσε 15 καλλιτέχνες και τους ζήτησε να σχεδιάσουν τους τοίχους του προαύλιου του μουσείου με αυθεντικά ζωγραφικά έργα. Καλλιτέχνες από την Αφρική μέχρι την Αμερική και τη Σαγκάη δέχτηκαν την πρόσκληση. Σήμερα οι σοκολατένιες φιγούρες του Αλέξανδρου χαμογελούν αγέρωχες σε μία από τις γιγάντιες τοιχογραφίες του μουσείου, δίπλα στα έργα των υπολοίπων. «Φτάνοντας εκεί, έμεινα άφωνος» θυμάται ο Αλέξανδρος. «Όταν βλέπεις τη Μόνα Λίζα σε αναρίθμητες κόπιες να σου χαμογελά σε κάθε στενό και τους πάντες, ακόμα και πεντάχρονα παιδιά, να κρατάνε πινέλα και να αντιγράφουν διάσημα δυτικά αριστουργήματα, ένα σφύξιμο στο στομάχι το παθαίνεις».