Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης - Εικόνες από την παρουσίασή του

Σάββατο 16.5.2015, 12.30 το μεσημέρι. Ακόμη μια συνέντευξη τύπου για το εν-εξελίξει-μουσείο και με την ευκαιρία της μεταφοράς των Διοικητικών υπηρεσιών και του εξοπλισμού στο νέο κτίριο. Από αριστερά προς τα δεξιά: Βαγγέλης Στυλιανίδης - μελετητικό γραφείο 3SK Στυλιανίδης Αρχιτέκτονες, Κατερίνα Κοσκινά, Διευθύντρια ΕΜΣΤ, Νίκος Ξυδάκης- Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού, Γεώργιος Παπαναστασίου- πρόεδρος Δ.Σ. ΕΜΣΤ.

Οι ομιλίες χαρακτηρίστηκαν:

• από τον κουρασμένο και λόγω μακράς εμπειρίας καταφατικό συμφιλιωτικό τόνο του Β.Στυλιανίδη («11 χρόνια, 12 Διοικητικά Συμβούλια, 5 υπουργοί. Φτιάχτηκε ένα κτίριο που σχεδιάστηκε μία άλλη εποχή. Χάρη στις προσπάθειες της πρώτης άξιας διευθύντριας και τη συνέχεια της άξιας διαδόχου της θα τα καταφέρουμε»)

• από την ιδιαίτερα προσεκτική τοποθέτηση της νέας διευθύντριας που παρουσίασε την πρόοδο τους λίγους μήνες της θητείας της, ευχαρίστησε τους πάντες, απόντες και παρόντες, έδωσε ενδιαφέρουσες νύξεις μίας πιθανής δικής της μουσειολογικής στρατηγικής για το άνοιγμα του μουσείου («ακόμα και οι κενές αίθουσες συνιστούν κάτω από προϋποθέσεις, θέση για την λειτουργία του μουσείου») και υπήρξε ψύχραιμη απέναντι σε ερωτήσεις που αφορούσαν τον πιθανά «προσωρινό» χαρακτήρα της θητείας της και την τουλάχιστον άκομψη συμπεριφορά του υπουργού απέναντί της κατά την διάρκεια της κοινής παρουσίασης

• από την μίξη ανυπομονησίας και υπερέντασης, συγκρατημένα αισιόδοξης διάθεσης και ρεαλιστικής ασάφειας του Νίκου Ξυδάκη ο οποίος, όντας ως δημοσιογράφος για χρόνια μέρος της κοινότητας που απαίτησε τη δημιουργία του μουσείου, αρνήθηκε με ειλικρίνεια να προσδιορίσει με ακρίβεια το άνοιγμά του (αν και τα σημειωματάρια που μοιράστηκαν στον Τύπο κατέγραφαν την δέσμευση για άνοιγμα το 2015), ζήτησε ωστόσο να γίνουν όλοι «ευαγγελιστές» των καλών νέων για το άνοιγμα του μουσείου, θύμισε, σωστά, ότι το μουσείο είναι πρώτα από όλα σχέσεις, δεν μπόρεσε όμως ή δεν θέλησε να διευκρινίσει το πού και πώς θα βρεθούν οι πόροι που θα κάνουν τις σχέσεις και το κτίριο λειτουργική ενότητα και σε μια «επιμελητικού’ χαρακτήρα αποστροφή ανακοίνωσε τον πιθανό συγχρονισμό του προγράμματος του ΕΜΣΤ με το «έτος Ρωσίας» το 2016.

• από την συγκρατημένη παρουσίαση του προέδρου του νέου Δ.Σ. ο οποίος έδωσε και πιο ρεαλιστικά κακά νέα («χρειαζόμαστε τουλάχιστον 70 άτομα προσωπικό και ποσό από τα 2 εκ που απαιτεί η ετήσια λειτουργία του ΕΜΣΤ για να ανοίξουμε το μουσείο») αλλά και την εντύπωση ότι η νέα διοίκηση και ο Νίκος Ξυδάκης εργάζονται στην ίδια κατεύθυνση («Ο υπουργός είναι αυτόματα διαθέσιμος και έτσι όλα τα θέματα προχωρούν γρήγορα»)

Οι εκπρόσωποι του Τύπου έκαναν πηγαδάκια κάτω από την πινακίδα του καφέ του ΕΜΣΤ που, χρησιμοποιώντας μέρος της παλιάς καμπάνιας FIX, ανέγραφε «ω τι δροσιά! ΕΜΣΤ» , όπου αν και εντυπωσιασμένοι από την πρόοδο στο κτίριο διατύπωναν την πρόβλεψη ότι το ΕΜΣΤ δεν θα ανοίξει μάλλον ούτε το 2015, και όλα έμοιαζαν ως ακόμη ένα «άλμα πίστης» από αυτά που έχει συνηθίσει η τέχνη στην Ελλάδα.

Η είσοδος του κτιρίου διαμορφωμένη για τις ανάγκες της συνέντευξης τύπου

Οι συνεχόμενες κυλιόμενες σκάλες στο εσωτερικό του κτιρίου δημιουργούν έντονη αίσθηση ροής και κίνησης παράλληλα με αυτή της λεωφόρου Συγγρού ακριβώς απέξω και σε ανταπόκριση με το χαμένο στα θεμέλια ποτάμι του Ιλισσού

Ξενάγηση εκπροσώπων του Τύπου στο κτίριο από τον βοηθό επιμελητή Σταμάτη Σχιζάκη. Ήδη το υπόγειο του κτιρίου αποτελεί έναν μεγάλο χώρο, με συστάδα από κολώνες, ικανό να φιλοξενήσει εγκαταστάσεις σύγχρονης τέχνης

Το γραφείο της Διευθύντριας του ΕΜΣΤ. και σε αυτό όπως και σε όλους τους υπόλοιπους χώρους κυριαρχεί το λευκό, χρώμα που ως γνωστόν περιγράφεται ως «αχρωματικό» και περιέχει όλα τα χρώματα

Ένα ιδιαίτερα παράξενο γλυπτικό σημείο του τοίχου στην πλευρά της Συγγρού με κολώνες σχεδόν κυμματιστές και ένα από τα ελάχιστα εμφανή κατάλοιπα του κτιρίου του Ζενέτου εσωτερικά

Εκθεσιακός χώρος με κάθετες φόρμες-παράθυρα ψηλά στον τοίχο προς την οδό Καλλιρόης

Ο πιο εντυπωσιακός ως προς το ύψος του εκθεσιακός χώρος φωτογραφημένος από την Κατερίνα Κοσκινά

Οι χώροι περιοδικών εκθέσεων και παρουσίασης της μόνιμης συλλογής είναι μοιρασμένοι στους διαφορετικούς ορόφους του κτιρίου αλλά η αίσθηση του άδειου από έργα χώρους είναι προς το παρόν ομοιογενής

Η θέα από την έξοδο του καφέ και στην πορεία προς την ταράτσα του κτιρίου: Όπως και στην περίπτωση του μουσείου Ακρόπολης οι πολλαπλές αναφορές στο συγκεριμένο «θέαμα» και στην συνέντευξη τύπου δημιουργούν μια εύλογη αμηχανία καθώς το μουσείο και τα έργα του έχουν ήδη όπως φαίνεται να συναγωνιστούντην πόλη-μουσείο και τα έργα της με πρώτο εκείνο της Ακρόπολης

Η οδός προς την ταράτσα συνεπής στο αίσθημα ροής σε όλο το κτίριο και με χαρακτηριστικά επιτελεστικής διέλευσης προς την αποκάλυψη της «κορυφής» του κτιρίου και κορύφωσης του έργου

Το δώμα ανοιχτό 360 μοίρες στην θέα της πόλης ενέπνευσε στον Νίκο Ξυδάκη αναφορές στον αυτόχειρα Περικλή Γιαννόπουλο (1869-1910), απόστολο της σημασίας της ελληνικότητας και τα κείμενά του δημοσιευμένα ως «Η Ελληνική γραμμή και το ελληνικό χρώμα» (1938).

Πλήθος γύρω από τον Νίκο Ξυδάκη στο δώμα του ΕΜΣΤ. Η διατύπωση της Κατερίνας Κοσκινά στην συνέντευξη τύπου για «τα καλά και κακά της Αθήνας» από το ύψος αυτό προκάλεσε την παράδοξα έντονη αντίδραση του υπουργού που δήλωσε ότι διαφωνεί γιατί «δεν έχει κακά η Αθήνα» (sic). Στο δώμα εξήγησε την θέση του επικαλούμενος τον Περικλή Γιαννόπουλο και την παρότρυνσή του να αφήσουμε την ψυχή μας «να γεμίση από όλους αυτούς τους αποτρόπαιους εις το φως όγκους, από το πλήθος των γραμμών εις κάθε κτίριον, από την σύγκρουσιν των γραμμών» (η παράθεση του αποσπάσματος είναι της υπογράφουσας). Η κα Κοσκινά εξήγησε και εκείνη την θέση της για την Αθήνα ως τοπίο-πανόραμα διαφορετικών όψεων ενώ ο βοηθός επιμελητής ΕΜΣΤ Σταμάτης Σχιζάκης έχει ήδη δημοσιεύσει βιβλίο με εικόνες της άναρχης Αθηναϊκής πραγματικότητας με τον εξαιρετικά εύστοχο τίτλο «Athens Porn».