Βασίλης Φλετούρης: Δημιουργώντας με το χέρι έργα τέχνης πάνω σε κράνη

Ινδιάνικα φτερά, πορτρέτα, cartoons, ήρωες sci-fi, κρανία, pin up girls, όλα μπορούν να αποτυπωθούν πάνω σε κράνη και κάσκες πιλότων, από τα επιδέξια χέρια του Βασίλη Φλετούρη. Αυτοδίδακτος στην τέχνη της αερογραφίας, μεταμορφώνει οτιδήποτε σε ένα μοναδικό προσωπικό ή διακοσμητικό αντικείμενο ενώ είναι από τους ελάχιστους εκτός αεροπορίας που έχουν καταφέρει να πατήσουν σε άτρακτο αεροσκάφους για να αποτυπώσουν τα σχέδιά τους. Όμως, πώς ξεκίνησαν όλα;

«To 2009 έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου σπρέι ξεκινώντας το γκραφίτι. Πραγματικά ήταν κάτι που ονειρευόμουν από μικρό παιδί αλλά η επαρχία, το ορεινό χωριό Κορφοβούνι της Άρτας απ' όπου κατάγομαι, δεν μου έδωσε τη δυνατότητα να έχω ερεθίσματα και έτσι να μπορέσω να ασχοληθώ σε μικρότερη ηλικία. Όντας στην Αθήνα, λοιπόν, και αφού έχω κάνει νέες παρέες, νέους κύκλους, σχεδόν κάθε βδομάδα θα πηγαίναμε για βάψιμο. Από τη Δευτέρα μέχρι την Παρασκευή θα δούλευα σχέδια με μολύβι σε χαρτί και το Σάββατο ή την Κυριακή θα τα υλοποιούσα στον τοίχο. Αυτό μέχρι το 2012, όταν ένας συνεργάτης μου μου έδειξε ένα ρεζερβουάρ μοτοσικλέτας το οποίο είχε πάνω μια αερογραφία της ελληνικής σημαίας λέγοντας μου: “Εσύ τι κάνεις γι’αυτό; Γιατί δεν παίρνεις ένα αερογράφο να ξεκινήσεις;” Αυτό ήταν! 29 Μαρτίου 2013 απέκτησα τον πρώτο μου αερογράφο» διηγείται ο Βασίλης.

Ο αερογράφος, όπως μας εξηγεί, είναι σαν ένα στιλό με ένα δοχείο στο οποίο μπαίνει το χρώμα και μια υποδοχή για την παροχή αέρα. Αυτά συναντιούνται στο μπροστινό μέρος του αερογράφου σε ένα μπεκ και μία βελόνα 0,3 χιλιοστών, ενώ χρησιμοποιώντας την ενσωματωμένη σκανδάλη αυξομειώνεις τον αέρα ή την ποσότητα του χρώματος. Είναι σαν να έχεις ένα μικρό σπρέι στα δάχτυλά σου με πλήρη έλεγχο.

Ο Βασίλης εξάντλησε αμέτρητες ώρες στο ίντερνετ και στο YouTube, με τη στήριξη της γυναίκας του, Μαγδαληνής, κι αφιερώθηκε στην εξάσκηση πάνω σε χαρτί, αναζητώντας μεθόδους για να φέρει σε πέρας ένα άρτιο ολοκληρωμένο project. Σιγά σιγά ξεκίνησε να πειραματίζεται και να συνεργάζεται με διάφορα βαφεία-φανοποιεία της Αθήνας όπως το Ηappy Rider Moto Design, προκειμένου να το εξελίξει ακόμα περισσότερο.

«Το πρώτο μου project ήταν το κράνος ενός φίλου που το προόριζε για τη γυναίκα του. Αφού έκανα μια πρόχειρη προεργασία, ένα τρίψιμο δηλαδή και ένα μασκάρισμα με χαρτοταινία σε μέρη που δεν ήθελα να βαφτούν, αγόρασα ένα μαύρο σπρέι και ένα σπρέι βερνίκι για το τέλος. Το τι σχέδιο θα έκανα ήταν καθαρά δική μου επιλογή και αποφάσισα να τα βάλω όλα... ένα τριαντάφυλλο, νεράιδες, λουλούδια στα πλάγια και λεοπάρ αποτύπωμα στο μπροστά μέρος του σαγονιού. Αφού τελείωσα, το έβγαλα φωτογραφίες και το κοινοποίησα στο διαδίκτυο και από τότε άρχισε ο καταιγισμός. Φίλοι, γνωστοί και φίλοι φίλων με προσέγγιζαν ώστε να κάνω κάτι και στα δικά τους κράνη ή ακόμη και πάνω στις μηχανές τους, σε θήκες κινητών, σε t-shirt κ.ά.

» Τα γούστα του καθενός πολλά και διάφορα, μερικές φορές με ενθουσίαζαν τόσο πολύ που δεν κοιμόμουν τα βραδιά από την αγωνία να το ολοκληρώσω, κι άλλες φορές με ξενέρωναν που δεν ήθελα ούτε να τα ξεκινήσω. Όμως έβλεπα το καθένα ξεχωριστά και ως μια νέα εμπειρία γιατί κανένα δεν ήταν ίδιο με το προηγούμενο και από το καθένα μάθαινα και κάτι».

Mέχρι και σήμερα έχει βάψει περίπου 30 κράνη κυρίως μοτοσικλετιστών αλλά και μερικά πιλότων της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Μια δύσκολη και πολύωρη διαδικασία κατά την οποία έχει να λάβει υπ' όψιν πολλές παραμέτρους, όπως τον χρόνο, το χρήμα και την ποιότητα. Ουσιαστικά πρέπει να ικανοποιήσει τις προσδοκίες του πελάτη αλλά και του ίδιου, με ένα προσιτό σχετικά κόστος.

«Μια ολοκληρωμένη βαφή μαζί και ένα σχέδιο κρύβουν αρκετές ώρες προεργασίας. Ένα κράνος από τη στιγμή που θα το πάρω στα χέρια μου πρέπει να το αποσυναρμολογήσω, να περάσω με χαρτοταινία όσα μέρη δεν πρέπει να βαφτούν, να το τρίψω απαλά με γυαλόχαρτα, να περαστεί με αστάρι, να περιμένεις σχεδόν μία μέρα να στεγνώσει καλά. Να ξανατρίψω το αστάρι, να ανανεώσω τις χαρτοταινίες, να περάσω το πρώτο χρώμα που ίσως να είναι το φόντο μου και από ’κει και πέρα δεύτερο, τρίτο χρώμα, λωρίδες, σιρίτια, τεχνοτροπίες σχέδια ή ό,τι τελοσπάντων μου ζητηθεί. Τέλος έρχεται το βερνίκι, το οποίο πέφτει από πάνω, ασφαλίζει και προστατεύει όλη τη δουλειά αναδεικνύοντάς την.

» Όλα αυτά βελτιώνονται περισσότερο με την τριβή στο αντικείμενο και όσο αφιερώνεις ώρες. Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά και έτσι αν ένα σχέδιο πρέπει να είναι ισορροπημένο, οι τυχόν ατέλειες κάνουν μπαμ από χιλιόμετρα και αυτό είναι που θα σε “κρίνει” εκεί έξω και όχι οι ώρες που έχεις αφιερώσει ή αν είσαι φθηνός ή ακριβός. Αυτό λέγεται ποιότητα και θα σε κρατήσει αναλλοίωτο στον χρόνο. Αν θες να είναι γρήγορο και φθηνό δεν θα είναι ποιοτικό, αν το θες γρήγορο και ποιοτικό δεν θα είναι φθηνό και αν το θες φθηνό και ποιοτικό τότε δεν θα είναι γρήγορο. Όλα έχουν το τίμημά τους» μας εκμυστηρεύεται.

Οι περισσότερες επιρροές του, τα σχέδια, οι συνδυασμοί χρωμάτων προέρχονται από την Αμερική. Αποτυπώνει οτιδήποτε, από ρεαλιστικά πορτρέτα μέχρι κρανία και ψάχνει τον τέλειο συνδυασμό χρωμάτων ώστε αυτό που θα κοινοποιήσει στη συνέχεια στο διαδίκτυο να είναι άξιο ανταγωνισμού. Προσπαθεί να είναι μέσα σε όλα επειδή κάθε φορά οι ενδιαφερόμενοι του ζητούν και κάτι διαφορετικό πάνω στο οποίο δεν έχει ξαναδουλέψει, οπότε πρέπει να ανταπεξέλθει όσο το δυνατόν καλύτερα – είτε είναι ένα σχέδιο από τη φαντασία είτε κάτι που μοιάζει εργοστασιακό. Παράλληλα η κοινότητα τόσο της custom-made μηχανής όσο και του custome αξεσουάρ της, μια τεράστια τάση του εξωτερικού, σιγά σιγά βρίσκει πρόσφορο έδαφος και στη χώρα μας.

«Γενικότερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτή η κουλτούρα και έτσι ο κόσμος δεν ξέρει πως γίνεται αυτή η δουλειά. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι απλά πιάνω το κράνος, του ρίχνω το χρώμα ή το σχέδιο και την επόμενη το έχει έτοιμο να το πάρει στα χέρια του. Όταν ακούει τριψήφια η τετραψήφια νούμερα για μια δουλειά, σαστίζει και απορεί γιατί είναι τόσο ακριβό, ενώ παράλληλα έχει ζητήσει σε μία επιφάνεια ενός κράνους να αποτυπωθεί όλη του η ζωή, ό,τι έχει ζήσει και ό,τι φαντάζεται ότι θα ζήσει. Όταν βρίσκομαι είτε στη δουλειά είτε έξω και γνωρίζω νέα άτομα που τους λέω τι κάνω στον ελεύθερό μου χρόνο, σε πρώτη φάση δεν μπορούν να το πιστέψουν. Όταν, όμως, τους δείχνω φωτογραφίες από τις δημιουργίες μου όλοι απορούν λέγοντας: “Εσύ το έκανες αυτό; Και πώς το έκανες αυτό; Πόσο καιρό ασχολείσαι με αυτό; Γιατί βρίσκεσαι ακόμη στην Ελλάδα και δεν έχεις φύγει για έξω που πληρώνουν καλά; Μήπως μπορείς να κανείς και για εμένα κάτι;” Είναι ωραίο συναίσθημα να νιώθεις ότι κάνεις κάτι διαφορετικό, δημιουργικό και ξεχωριστό, κάτι που το κάνουν λίγοι και ότι δεν είσαι μέρος της μάζας. Μέσα από αυτό εκφράζομαι, ξεδίνω και αποσυμπιέζομαι από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και πόσο δε την παράνοια της Αθήνας» εξηγεί.

Το 2017 ο Βασίλης συμμετείχε στη βαφή ενός πολεμικού αεροσκάφους Phantom F4 το οποίο θα γινόταν επετειακό για τα 65 χρόνια λειτουργίας της 339 μοίρας που συγχωνεύτηκε με την 338 στην 117 πτέρυγα μάχης στην Ανδραβίδα.

«Πραγματικά αυτή η εμπειρία θα μείνει ριζωμένη στην ψυχή μου. Σκοπός ήταν να βάψουμε το κάθετο σταθερό πτερύγιο που βρίσκεται στο πίσω μέρος του αεροσκάφους. Από τη μία πλευρά θα γινόταν αερογραφία το σήμα της μοίρας που απεικονίζει τον Αίαντα και από την άλλη τον Σπούκι (το φαντασματάκι που είναι η μασκότ και το σήμα κατατεθέν των phantom) σε μπλε φόντο και με χρυσά γράμματα το 339 και τα έτη που η μοίρα ήταν ενεργή. Είμαι από τους λίγους εκτός της Π.Α. που έχει την τύχη να πατήσει στην άτρακτο ενός Phantom. Από τότε έχω ξαναπάει άλλη μία φορά για να βάψουμε ένα μαχητικό F16 στον Άραξο το 2018 και τον Αύγουστο του 2021 στην Καλαμάτα όπου κάθισα λίγες μέρες για να βοηθήσω στη βαφή ενός εκπαιδευτικού Τ-6. Το καθένα από αυτά, μου έδωσε εξίσου μια παραπάνω συναναστροφή με στελέχη της πολεμικής αεροπορίας και αρκετοί είναι αυτοί που δώσαν τις κάσκες τους ώστε να τους φτιάξω κάτι μοναδικό».

Σήμερα έχει έναν μικρό χώρο όπου αφήνει τη φαντασία του ελεύθερη και δημιουργεί όχι μόνο πάνω σε κράνη αλλά και σε ό,τι του ζητηθεί... ποτήρια, θερμούς, κούπες καφέ, φλασκί, μοτεράκια ταττού, ηλεκτρονικά τσιγάρα, παπούτσια, μπλούζες, μπουφάν, μπουκάλια από ουίσκι, βαρέλια, πυροσβεστήρες και διάφορα άλλα.