Hedonistic Π: Μία εντυπωσιακή εξοχική κατοικία στην Αίγινα

Οι ADD Architecture Studio, Αργύρης Χρονόπουλος και Διονύσης Κουτσιουμάρης σχεδιάζουν την εξοχική κατοικία Hedonistic Π ως δεξαμενή άντλησης Ηδονής, στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων στην Αίγινα.

Concept και ένταξη στο περιβάλλον
Η κατοικία οργανώνεται σε σχήμα Π γύρω από ένα κεντρικό αίθριο. Ο διάλογος με το φυσικό ανάγλυφο του εδάφους καθώς και με τις οπτικές θεάσεις του πανταχόθεν ελεύθερου οικοπέδου αποτέλεσαν κύρια σημεία του σχεδιασμού. Η είσοδος του επισκέπτη πραγματοποιείται από το ψηλότερο σημείο του αιθρίου από όπου και οι κινήσεις διαμοιράζονται προς τις τρεις ζώνες οργάνωσης της κατοικίας- το κύριο υπνοδωμάτιο, τους ξενώνες και το χώρο διημέρευσης -και την πισίνα.

Το αίθριο παρακολουθεί το επικλινές ανάγλυφο και καθώς υποβαθμίζεται  σταδιακά μέσα από μια διαδρομή αναβαθμών και υπαίθριων καθιστικών οδηγεί τον επισκέπτη προς τη θέα. Το τελικό του επίπεδο αποτελεί σε συνδυασμό με το διαμπερές καθιστικό ένα διευρυμένο στεγασμένο εξώστη προς τη θάλασσα.

Η διαφανής στέγη αυτού αποτελεί την πισίνα-παρατηρητήριο. Το αίθριο αποτελεί ζωτικό χώρο διαβίωσης της κατοικίας και το ίδιο συμβαίνει με το βατό δώμα-πισίνα. Τα υπνοδωμάτια διατηρούν την ιδιωτικότητά τους ενώ παράλληλα αναφέρονται στην καρδιά του συνόλου-το αίθριο και στη θέα της θάλασσας. Η διαμόρφωση της τομής δημιουργεί μια εσωτερική μικροκλίμακα χώρων και κινήσεων συνιστώντας μια διαδρομή που μπορεί να παρακάμψει τους κλειστούς χώρους και να καταλήξει εκτός του οικοπέδου πλευρικά του όγκου των καθημερινών δραστηριοτήτων. Η μορφολογία του συγκροτήματος εκφράζει τη λειτουργία των εκάστοτε χώρων που στεγάζει ενώ οι επιλεγμένες αδρές υλικότητες συνδιαλέγονται άμεσα με τον τόπο του νησιού. Οι επί μέρους όγκοι αγκαλιάζονται από μια δυναμικού καμπύλου σχήματος ενοποιητική εξωτερική επιδερμίδα που συγκρατεί το σύνολο και διαμορφώνει ένα χαρακτηριστικά οξύ, ωστόσο σιωπηλό λεξιλόγιο παρέμβασης στο φυσικό τοπίο.


Η αιθριακή οργάνωση
Ο επισκέπτης εισέρχεται στην κατοικία, αφότου κατέβει μερικά σκαλοπάτια και ανοίξει τη θύρα εισόδου. Αυτή ακολουθεί σε μορφολογία και υλικότητα την εξωτερική επιδερμίδα του κτίσματος με αποτέλεσμα να «καμουφλάρεται» προκειμένου να μη διαταράσσει την αισθητική ισορροπία του συνόλου. Ο κάτοικος  βρίσκεται πλέον εντός του εσωτερικού αιθρίου όπου και του αποκαλύπτεται το σύνολο της οργάνωσης της οικίας.

Το αίθριο λειτουργεί ως «πανοπτικό» κινήσεων και βλεμμάτων ενώ παράλληλα οργανώνει την υπαίθρια ζωή της κατοικίας μέσω αναβαθμών-καθισμάτων και ενός χτιστού καθιστικού.  Ο επιμερισμός του σε επίπεδα και η κατάτμησή του σε γωνιές, παρτέρια και στοιχεία νερού δημιουργεί μια εσωτερική -φιλική προς τον επισκέπτη- κλίμακα που έρχεται να μιμηθεί τα νησιώτικα σοκάκια και τις πεζούλες και να προσφέρει ενδιαφέρον και αφορμές παραμονής του σε αυτό. Η υπαίθρια διαβίωση αποκτά ισόποση αξία με την κλειστή.

Η δεξαμενή νερού-Παρατηρητήριο
Η πισίνα της κατοικίας σχεδιάστηκε έτσι ώστε να αποτελεί οπτική συνέχεια του υδάτινου στοιχείου της θάλασσας και ταυτόχρονα παρατηρητήριο-“belvedere”. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της τοποθέτησής της στη δεξαμενή-υποδοχέα που διαμορφώνεται στην οροφή του όγκου του χώρου διημέρευσης. Με αυτόν τον τρόπο, η οπτική συνέχεια-  ενοποίησή της με τη θάλασσα γίνεται άμεσα αντιληπτή από το υψηλότερο επίπεδο εισόδου του αιθρίου. Το επίπεδο όρασης του επισκέπτη «διαβάζει» τη δεξαμενή νερού της πισίνας ως ένα με τη θάλασσα. Η μετάβαση προς αυτή πραγματοποιείται από το επίπεδο εισόδου όπου και μια σκάλα οδηγεί στο δώμα των ξενωνών-υπνοδωματίων και στη συνέχεια αυτό συνδέεται με την επιμήκη δεξαμενή νερού.

Οι χώροι ύπνου
Η σταδιακή και ροϊκή μετάβαση στο δεύτερο και τρίτο επίπεδο του αιθρίου σημαίνει ταυτόχρονα τη δυνατότητα εισόδου στα υπνοδωμάτια-ξενώνες και στο κύριο masterbedroom αντίστοιχα. Κάθε λειτουργία στεγάζεται από μια διαφορετική ογκοπλασία. Κύριο στοιχείο αμφότερων των όγκων που φιλοξενούν τα υπνοδωμάτια αποτελεί η καμπυλότητα. Η οροφή των ξενωνών, προβάλει ως πρόβολος με ημικυκλική κάτοψη προς το αίθριο προκειμένου να επιτύχει δύο αποτελέσματα:

1.Να επεκτείνει την επιφάνεια οροφής των ξενωνών που λειτουργεί ως καθιστικό της πισίνας-

2.Η επέκταση αυτή μέσω της καμπύλης προβάλει λιγότερο επιθετικά προς το αίθριο και ταυτόχρονα εμπλουτίζει το λεξιλόγιο νησιωτικών μορφών που έχουν επιλεγέι ως αισθητική κατεύθυνση της λύσης

Η είσοδος στους ξενώνες πραγματοποιείται μέσω της διπλής διάτρησης ενός τοίχου που διαμορφώνεται από κλωστρά και φύτευση και αποτελεί και στοιχείο του νυχτερινού φωτισμού του αιθρίου. Ο κάθε ξενώνας αποτελεί μια αυτοτελή ενότητα κατοίκησης. Η οροφή των ξενωνών υποχωρεί σε σχέση με τον περιμετρικό καμπύλο εξωτερικό τοίχο διαμορφώνοντας με αυτόν τον τρόπο έναν ενιαίο φωταγωγό που διατρέχει αμφότερα τα υπνοδωμάτια. Η επιλογή αυτή οδηγεί στην αύξηση της διέλευσης του φυσικού φωτός, στην οπτική επαφή με το στοιχείο του ουρανού και τελικά στην αποκόλληση του όγκου των ξενωνών από το περιμετρικό τοιχείο έτσι ώστε αυτός να διαβάζεται ως αυτοτελές συνθετικό στοιχείο της λύσης.

Η είσοδος στο master bedroom πραγματοποιείται από το τρίτο επίπεδο του αιθρίου και μέσω της «διάτρησης» του τοιχίου που διαχωρίζει και απομονώνει τις ιδιωτικές λειτουργίες του masterbedroom από την κοινόχρηστη ζωή της κατοικίας. Ο ρόλος του τοίχου από ανεπίχρηστο οπλισμένο σκυρόδεμα είναι διττός: αποτελεί στοιχείο πάνω στο οποίο «τερματίζουν» οι διαφορετικές μορφολογίες των όγκων του χώρου διημέρευσης και υπνοδωματίου ενώ ταυτόχρονα φιλτράρει κινήσεις και βλέμματα από το αίθριο και το σαλόνι προς το υπνοδωμάτιο. Ο διαχωριστικός του ρόλος αποτυπώνεται στη μορφολογία και στη στιβαρότητα που αποπνέει.Τόσο οι ξενώνες όσο και το κύριο υπνοδωμάτιο εκτονώνονται σε ιδιωτικούς αίθριους χώρους που αναφέρονται στη θέα της θάλασσας. Η καμπυλότητα των εξωτερικών τοίχων που περικλείουν τα υπνοδωμάτια διαμορφώνεται έτσι ώστε να τονίζεται το «άνοιγμα» και η αναφορά του συγκροτήματος προς τη θάλασσα.

Το καθιστικό και το παιχνίδι του μέσα με το έξω
Το καθιστικό σχεδιάστηκε ως ένας επιμήκης χώρος με τη μακρά του διάσταση να εκτυλίσσεται παράλληλα ως προς τη θέα της θάλασσας. Η απόλυτη διαφάνεια που εξασφαλίζουν οι συρόμενοι υαλοπίνακες που διατρέχουν τις μακριές όψεις του καθιστικού επιτρέπει στο βλέμμα του επισκέπτη να «διαπερνά» ανεμπόδιστο από το ψηλότερο σημείο του αιθρίου και μέχρι τη θάλασσα. Ο χώρος διημέρευσης μετατρέπεται σε ένα κάδρο-υπόστεγο με σημείο αναφοράς τον αιγιαλό και το υδάτινο στοιχείο. Ο διαχωρισμός του σε δύο επίπεδα, που αντιστοιχούν στο καθιστικό και το χώρο κουζίνας, εξασφαλίζει τη σύνδεση του δεύτερου με τη στάθμη φυσικού εδάφους στο ΝΑ τμήμα του οικοπέδου. Η διάφανη οροφή του χώρου διημέρευσης, που αποτελεί ταυτόχρονα και τον πυθμένα της άνωθεν πισίνας, συντελεί στην οπτική σύνδεση των δύο στοιχείων καθώς και στην απόδοση μιας σουρεαλιστικής ατμόσφαιρας στο χώρο αυτό. Η «υδάτινη» οροφή χαρίζει έναν ιδιαίτερο φυσικό φωτισμό που ποτέ δεν είναι σταθερός στη διάρκεια της μέρας, η θέαση των σωμάτων που κολυμπούν προσφέρει μια θεατρικότητα και μια ροϊκότητα σε έναν χώρο που αποσκοπεί με κάθε τρόπο να προωθήσει την ενοποίηση του μέσα με το έξω.

ADD ArchitectureStudio
Οι ADD είναι ένα αρχιτεκτονικό design γραφείο με έδρα την Αθήνα που έχει σαν στόχο τη δημιουργία μοναδικών εμπειριών χώρου μέσα από το σχεδιασμό κτιρίων, εσωτερικών χώρων και αντικειμένων. Οι ιδρυτές Αργύρης Χρονόπουλος και Διονύσης Κουτσιουμάρης συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Η συνεργασία τους ξεκίνησε στα φοιτητικά τους χρόνια και είχε σαν αποτέλεσμα να κερδίσουν το Ευρωπαϊκό Μετάλλιο Αρχιτεκτονικής αλλά και να είναι υποψήφιοι για το Mies Van Der Rohe -Young Talent Architecture Award για τη διπλωματική τους με θέμα «Sub_Zero-Life Beyond  Parking», το 2016. Τα τελευταία χρόνια έχουν μάθει να περιμένουν πάντα το απρόσμενο και παράλληλα να το αξιοποιούν σαν πηγής έμπνευσης για την παραγωγή μοναδικού και αυθεντικού σχεδιαστικού έργου.