Θα σωθεί η βραβευμένη Πύλη του Αστέρα;

Το συγκρότημα του Αστέρα στη Βουλιαγμένη σχεδιάστηκε στη δεκαετία του ’50 από τον αρχιτέκτονα Περικλή Σακελλάριο (για το έργο του οποίου κυκλοφόρησε μια εξαιρετική μονογραφία από τις εκδόσεις Ποταμός).

Μαζί του συνεργάστηκαν οι επίσης σημαντικοί αρχιτέκτονες Βουρέκας, Βασιλειάδης, Δεκαβάλλας και Γεννάδιος. Για πολλούς ο Αστέρας αποτελεί λαμπρό υπόδειγμα ιδανικής ένταξης μιας ξενοδοχειακής μονάδας αυτού του μεγέθους μέσα σε ένα φυσικό τοπίο εξαιρετικού κάλλους.

Υπήρξε πάντοτε, από μόνος του –δηλαδή ανεξάρτητα από την Αθήνα, ή την Ελλάδα–, ένας «διεθνής προορισμός» και μέχρι σήμερα ο Αστέρας μπορεί να επιδεικνύει περήφανα μια τεράστια γκάμα προσωπικοτήτων που τον προτιμούσαν και τον προτιμούν.

Γι’ αυτό και οι όποιες επεμβάσεις στις κτιριακές του εγκαταστάσεις γίνονται με γνώμονα την ικανοποίηση μιας πελατείας πολύ υψηλών απαιτήσεων. Στο πλαίσιο αυτό έγινε το 2008 και η εξαιρετική ανάπλαση της κεντρικής πύλης του συγκροτήματος και του στεγάστρου της εισόδου της μονάδας Ναυσικά, από το γραφείο των αρχιτεκτόνων Ρένας Σακελλαρίδου και Μόρφως Παπανικολάου, έργο το οποίο απέσπασε σημαντικές διακρίσεις.

Τώρα, το βραβευμένο αυτό έργο κινδυνεύει να κατεδαφιστεί μαζί με τις υπόλοιπες κατεδαφίσεις κτηρίων και εγκαταστάσεων στο συγκρότημα στις οποίες προχωράει η Άκτωρ. Ήδη το ενδιαφέρον της αρχιτεκτονικής κοινότητας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πολλών ευαισθητοποιημένων πολιτών συγκεντρώνει η Πύλη. Η αρχιτεκτόνισσα Ρένα Σακελαρίδου με την οποία επικοινωνήσαμε μας είπε:

«Πληροφορήθηκα ότι δόθηκε έγκριση για την κατεδάφιση της Πύλης του Αστέρα, έργο που σχεδιάσαμε (Sparch Sakellaridou / Papanikolaou Architects) το 2008. Η Πύλη έχει τιμηθεί με High Commendation στο 1ο World Architecture Festival το 2008, την πρώτη, και ίσως την μόνη, τέτοια διάκριση έργου στην Ελλάδα.Επίσης έχει τιμηθεί με υποψηφιότητα στα Βραβεία Mies Van der Rohe (2009) και Special Mention από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής (2010). Αναρωτιέμαι είναι απαραίτητο στην χώρα μας να σαρώνουμε τα πάντα στο διάβα μας; Μήπως προλαβαίνουμε να κάνουμε κάτι;»