Το σπίτι του νερού

Το σπίτι του αρχιτέκτονα Δημήτρη Σφυρή στο Πόρτο Χέλι σε αρμενίζει σαν πλοίο στον Αργοσαρωνικό και σου δίνει κάρτα επιβίβασης σε ταξίδια ονειροπόλα και καθημερινά.

Σε επηρέασε το τοπίο όταν αποφάσισες να χτίσεις εδώ το σπίτι σου;

Πολύ. Αυτή η περιοχή μου άρεσε πάντα, ιδίως ο ορίζοντάς της. Μπροστά σου ανοίγεται ο Αργοσαρωνικός, έχεις θέα σε τρία νησιά (Δοκό, Ύδρα, Τρίκερι), σε όλη την παραλία της Πετροθάλασσας μέχρι τα παράλια της Τροιζηνίας και καμιά φορά διακρίνεται και η Παραπόλα. Είναι σαν να ταξιδεύω, με πλοίο το σπίτι μου.

Τι σημαίνει για σένα ιδανικό σπίτι;

Ιδανικό σπίτι είναι αυτό που σε κάνει να λες home sweet home, είναι η φωλιά του κάθε ανθρώπου, όπως αυτός την εννοεί.

Είσαι αρχιτέκτονας κι έχεις φτιάξει πολλά σπίτια στην περιοχή. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτού του σπιτιού που το κάνουν να είναι απόλυτα δικό σου και να ξεχωρίζει;

Έχω το αρχιτεκτονικό μου γραφείο 30 χρόνια στην περιοχή. Κάθε φορά προέχει να έχεις επαφή με την ψυχολογία του πελάτη, ώστε στον προσφερόμενο χώρο να τοποθετήσεις τη ζωή του. Κάτι ανάλογο εφάρμοσα και με το σπίτι μου. Αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι ότι έχει την ταυτότητά μας. Μοιάζει σαν να γράφει πάνω του Δημήτρης, Ζιζή, Σοφία, Μπέττυ.

Ποια στοιχεία ήθελες να διαθέτει το σπίτι σου και ποια ήσουν αποφασισμένος να αποφύγεις;

Ήθελα να διαθέτει απλές γραμμές, καλή ένταξη στο περιβάλλον, φυσικά υλικά και χρώμα. Προσπάθησα να αποφύγω το «δήθεν» και την επανάληψη.

Ποια είναι τα προβλήματα που συνάντησες στη διαμόρφωση των εσωτερικών χώρων και με ποιες αρχιτεκτονικές ιδέες τα έλυσες;

Σε ορισμένα τ.μ. έπρεπε να δημιουργήσω ένα σπίτι που να καλύπτει τις ανάγκες μας. Για να βγάλω 3 κρεβατοκάμαρες σ’ ένα επίπεδο και 2 λουτρά χρησιμοποίησα την καθ’ ύψος υποχώρηση εσωτερικών χώρων, δημιουργώντας 2 επιπλέον διαφορετικά επίπεδα. Έτσι έδωσα λύση στο πρόβλημα και από το επιπλέον ύψος βγήκαν σοφίτες-ξενώνες στα παιδικά υπνοδωμάτια. 

Τι άλλαξε στη ζωή σου από τότε που άρχισες να μένεις όλο το χρόνο στην άκρη της θάλασσας;

Η επαφή μου με την ομορφιά της φύσης άλλαξε εντελώς τη διάθεσή μου. Ξυπνάω κάθε πρωί και νιώθω σαν να ξυπνάνε όλες μου οι αισθήσεις. Κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στη θάλασσα αλλά και στον ανοιχτό ορίζοντα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων της πόλης είναι η έλλειψη ανοιχτού ορίζοντα. Γιατί η στενότητα χώρου σε οδηγεί στην κυριολεξία στη στενοχώρια, άρα και στις σύγχρονες νευρώσεις. Το φως, ο ουρανός και η θάλασσα είναι για μένα στοιχεία έμπνευσης.

Με ποιο κριτήριο επιλέξατε τα έπιπλα και τα αντικείμενα;

Η επιλογή των αντικειμένων προσδιορίστηκε από την επιθυμία μας να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον που να αποπνέει αρμονία και ησυχία, χωρίς εξάρσεις διακοσμητικές. Νομίζω πως το καταφέραμε.

Έχεις κάνει και δικές σου κατασκευές;

Πολλές. Σχεδίασα τα ντουλάπια της κουζίνας, τις ντουλάπες, τις εσωτερικές πόρτες, το τραπέζι, τους πάγκους της τραπεζαρίας και ζωγράφισα μόνος μου το τραπέζι του σαλονιού. Άλλωστε, κάθε φορά που σχεδιάζω ένα σπίτι έχω από την αρχή στο νου μου τη χρήση του χώρου και πώς αυτός θα «διεκπεραιωθεί» ακόμα και στις πιο μικρές λεπτομέρειες, από ένα μικροέπιπλο για cd έως τον πάγκο που θ’ αράζεις στον ήλιο.

Ποιο αντικείμενο του σπιτιού εκφράζει περισσότερο την αισθητική σου;

Η καρέκλα του γραφείου μου και το τζάκι, που αγοράσαμε με τη γυναίκα μου πριν αγοράσουμε το οικόπεδο για το σπίτι. Είναι τούρκικο του 19ου αιώνα, χρωματιστό και μπαρουτοκαπνισμένο, και μας ξετρέλανε. Είπαμε, λοιπόν, ότι στο επόμενο σπίτι που θα χτίζαμε θα το προσαρμόζαμε στο χώρο.

Το χρώμα κυριαρχεί σε πολλά σημεία του σπιτιού. Με ποιους κανόνες παίξατε με την παλέτα των χρωμάτων;

Το έντονο χρώμα κυριαρχεί μόνο στις παιδικές κρεβατοκάμαρες, που άφησα τα παιδιά μου να επιλέξουν μόνα τους το χρώμα του δωματίου τους.  Στο υπόλοιπο σπίτι το χρώμα εκτείνεται σε ζώνες. Στο καθιστικό και στην κουζίνα, που βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, ήθελα να έχω την αίσθηση της συνέχειας με το χρώμα του ουρανού. Έτσι, βάλαμε ένα γκριζογάλανο που είναι πολύ ατμοσφαιρικό, το βράδυ αναδεικνύει τους όγκους και είναι σε αρμονία με το δάπεδο και το τζάκι. Το εξωτερικό χρώμα είναι τεχνοτροπία για να ’ναι σε αρμονία με τον ουρανό και τη θάλασσα και να μη «μαρκάρει» το σπίτι. Στο play room και στο γραφείο επέλεξα το άσπρο-μαύρο, για να δένει με τη λευκή τσιμεντοκονία του δαπέδου και το ασπρόμαυρο ένθετο μάρμαρο. Είναι ο σκοτεινότερος χώρος του σπιτιού και στο άσπρο-μαύρο προβάλλονται καλύτερα τα έργα τέχνης. Στους ξενώνες διάλεξα ένα ανοιχτό χακί-λαδί, που το θεωρώ πολύ αβανταδόρικο. 

Το σπίτι σας είναι ιδανικό για party. Καλείτε συχνά κόσμο;

Αν εννοείς party τη συγκέντρωση φίλων, θα  έλεγα ότι έχουμε κάθε μέρα – ειδικά το καλοκαίρι.

Το καλοκαίρι η ζωή μεταφέρεται έξω, γύρω από την πισίνα. Πώς διαμόρφωσες το χώρο ώστε να ικανοποιεί όλες σας τις ανάγκες; Δημιούργησα χτιστούς πάγκους, ώστε όποιος θέλει να κάθεται έξω και να λιάζεται. Κατασκεύασα στεγασμένη τραπεζαρία, μαγειρείο, b.b.q., ένα ντους εξωτερικό κι ένα μπάνιο-αποδυτήριο στο χώρο της πισίνας. Υπάρχουν και πολλοί ασκεπείς χώροι, ώστε να απολαμβάνεις τον έναστρο ουρανό και τη δροσιά από τη θάλασσα.

Αν το σπίτι σου είχε όνομα, ποιο θα του ταίριαζε καλύτερα;

«Το σπίτι του νερού», λόγω θέσης, χρώματος και αισθητικής.

Μια ζωή με στιλ

Ο ιδιοκτήτης Δημήτρης Σφυρής δίνει τις δικές του συνταγές για το ιδανικό σπίτι:

* Home sweet home. Το σπίτι μας είναι η προέκταση του εαυτού μας. Πρέπει λοιπόν να διαθέτει όλα όσα χρειάζεται για να καθρεφτίζει τον τρόπο ζωής μας, το προσωπικό μας στιλ, τις αντιλήψεις μας για τη ζωή και τους φίλους μας.

* Μεγάλο στο μάτι. Ένας καλός τρόπος για να κερδίζεις πόντους είναι να «τρέχει» το ίδιο δάπεδο μέσα-έξω, ώστε ο εσωτερικός με τον εξωτερικό χώρο να φαίνονται ενοποιημένοι.

* Μαζί και χώρια. Το χρώμα σού δίνει τη δυνατότητα να ενώνεις ή να χωρίζεις χρήσεις χώρων.

* Μάθε παιδί μου χρώματα. Άφησα τα παιδιά μου να βάψουν τα δωμάτιά τους στο χρώμα της επιλογής τους. Το αποτέλεσμα, εκτός του ότι ήταν συναρπαστικό, ήταν και ένα μάθημα εικαστικό για μένα.

* Πράσινο ντιβάνι. Μην ξεχνάς ποτέ ότι η καλύτερη ψυχοθεραπεία είναι η επαφή με τη φύση.

Ο Δημήτρης Σφυρής είναι αρχιτέκτονας. Γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά, όπου έζησε ως τα 19 του χρόνια. Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Φλωρεντία. Ασχολείται με τη μελέτη και την κατασκευή κατοικιών, εξοχικών κατοικιών, ξενοδοχείων, συνεδριακών κέντρων. Είναι παντρεμένος με τη Ζιζή Σφυρή και έχει δύο κόρες, τη Σοφία και την Μπέττυ, 23 και 20 χρονών αντίστοιχα. Μπήκε στην τοπική αυτοδιοίκηση γιατί πιστεύει ότι μπορεί, λόγω επαγγέλματος, να προσφέρει έργο. Αγαπάει τη δουλειά του και δεν την εγκαταλείπει για χάρη της πολιτικής. Τη βρίσκει ακόμα, μετά από 25 χρόνια στο επάγγελμα, πολύ δημιουργική. Στον ελάχιστο πια ελεύθερο χρόνο του ζωγραφίζει.