Μίλησέ μας για ποίηση: Οι μαθητές εκφράζονται με δράσεις στο κέντρο της Αθήνας

Με στόχο να φέρουν τους μαθητές και μαθήτριές κοντά στην Ποίηση το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΣΠΑ) με αφορμή την 21 Μαρτίου - Παγκόσμιας Ημέρα Ποίησης πραγματοποίησε και συμμετείχε σε σειρά δράσεων, μέσα και έξω από το σχολικό συγκρότημα του ΠΣΠΑ.

Οι μαθητές στην πρωινή προσευχή απήγγειλαν ποιήματα στον αύλειο χώρο του σχολείου. Έπειτα στόλισαν το πάρκο παραπλεύρως του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου με πινελιές ποίησης και πρόσφεραν σελιδοδείκτες στους περίοικους αφιερωμένους σε ποιητές και στην ποίησή τους. Οι σελιδοδείκτες δημιουργήθηκαν με στίχους που επέλεξαν οι μαθητές/τριες καθώς και οι εκπαιδευτικοί του Σχολείου μας και συνοδεύτηκαν από φωτογραφίες ή έργα ζωγραφικής τους. Τις επόμενες ώρες οι μαθητές συνέχισαν τις δράσεις τους σχεδιάζοντας και ζωγραφίζοντας στίχους από αγαπημένα τους ποιήματα στους δρόμους που περιβάλλουν περιμετρικά το σχολείο τους.

Οι δράσεις των μαθητών αφιερωμένες στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης ολοκληρώθηκαν με τη απαγγελία ποιημάτων στην Εκδήλωση «Μαραθώνιος Ποίησης», στα Προπύλαια του ΕΚΠΑ που διοργανώθηκε από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων.

Οι παραπάνω δράσεις έγιναν στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων στην ενότητα «Παγκόσμια και τοπική Πολιτιστική κληρονομιά», του Θεατρικού Ομίλου και του Ομίλου Performance καθώς και του μαθήματος Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία. Βαθύτερος σκοπός της συνολικής δράσης ήταν και είναι η ευαισθητοποίηση των μαθητών/τριών, των μελών της σχολικής κοινότητας και της ευρύτερης κοινωνίας στην αξία της Ποίησης, η υποστήριξη της γλωσσικής πολυμορφίας μέσω της ποιητικής έκφρασης και η πρόκληση αισθητικής συγκίνησης μέσα από την ευκαιρία να ακουστούν και να διαβαστούν ποιήματα από Έλληνες και Ξένους Δημιουργούς. Τις δράσεις συντόνισαν οι υπεύθυνοι καθηγητές Βασιλική Τσούνη, Διευθύντρια ΠΣΠΑ και Νεκτάριος Ξανθουδάκης.

Στην ανακοίνωσή του το Σχολείο με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης αφιερώνει σε κάθε πολίτη μία σκέψη του Γιώργου Σεφέρη για την ποίηση, τον κόσμο, τη ζωή:

«Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε;»