75 κρούσματα ρατσιστικής βίας σε ένα χρόνο

75 τεκμηριωμένα κρούσματα ρατσιστικής βίας το διάστημα 1/2/2013 - 1/2/2014 κατέγραψαν οι Γιατροί του Κόσμου και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες στην Εθνική Έκθεση για την Ξενοφοβία και τη Ρατσιστική Βία στην Ελλάδα που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του προγράμματος «Enough! / Αρκετά!» και παρουσιάστηκε σήμερα (διαβάστε ολόκληρη την Έκθεση εδώ). Από τα 75 αυτά περιστατικά, τα 58 συνέβησαν στο κέντρο της Αθήνας και τα 4 μέσα σε αστυνομικά τμήματα. Η ATHENS VOICE ήταν εκεί και συνομίλησε με την πρόεδρο των Γιατρών του Κόσμου, Άννα Μαΐλλη.

---

Θεωρείτε ότι υπάρχει συνείδηση της έκτασης της ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα; Είναι οι πολίτες ενήμεροι για το μέγεθος του ζητήματος;

Όχι, νομίζω ότι δεν είναι ενήμεροι. Γι’ αυτό ακριβώς πιστεύουμε ότι είναι τόσο σημαντική η καταγραφή των περιστατικών, γι’ αυτό βγάλαμε αυτή την Εθνική Έκθεση για τη ρατσιστική βία, γιατί πιστεύουμε ότι η κοινωνία δεν είναι ευαισθητοποιημένη διότι δεν γνωρίζει, πολλές φορές δε θέλει να γνωρίζει κιόλας. Η κοινωνία δε μπορεί να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος αν δεν καταλάβει πόσα περιστατικά υπάρχουν, σε τι βάθος, ποιες είναι οι αιτίες, πόσο σοβαρά είναι αυτά τα περιστατικά. Κυρίως να καταλάβει τη σημειολογία τους, τι σημαίνουν τα περιστατικά ρατσιστικής βίας στη χώρα μας.

Τι ρόλο θεωρείτε ότι παίζουν τα ΜΜΕ στην ενημέρωση σχετικά με τη ρατσιστική βία;

Ο ρόλος των ΜΜΕ δυστυχώς δεν είναι αυτός που θα έπρεπε να είναι. Αδιαφορούν και δεν προβάλλουν τα περιστατικά ρατσιστικής βίας. Ίσως είναι και ένα θέμα το οποίο έχει πολιτικές προεκτάσεις και γι’ αυτό δε θέλουν να αποκαλύπτουν το μέγεθός του. Μιλάω για την πλειοψηφία των μεγάλων μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Πιστεύετε πως οι πολίτες μεμονωμένα μπορoύν να κάνουν κάτι για το ζήτημα της ρατσιστικής βίας;

Βεβαίως. Εγώ πιστεύω ότι το καθετί ξεκινά από τον έναν πολίτη. Καταρχήν πρέπει να μη δεχόμαστε στην καθημερινότητά μας σαν κάτι συνηθισμένο το ότι υπάρχει ρατσιστική βία και ρατσιστική φρασεολογία από φίλους, από γνωστούς, από το στενό μας περιβάλλον. Το δεύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι όταν συμβεί μπροστά μας ένα περιστατικό ρατσιστικής βίας να δείξουμε με τη συμπεριφορά μας ότι το καταδικάζουμε, με την έννοια του ότι μπορούμε να βοηθήσουμε ένα θύμα – υπάρχουν τρόποι που μπορείς να το κάνεις αυτό χωρίς να κινδυνεύσεις ο ίδιος. Το τρίτο που μπορούμε να κάνουμε είναι να καταγγείλουμε αυτά τα περιστατικά και το τέταρτο είναι να συμμετέχουμε σε οργανωμένες δράσεις, όπως για παράδειγμα αυτή που κάνουν οι Γιατροί του Κόσμου στα σχολεία. Ο καθένας μας στο δικό του κόσμο, είτε είναι καθηγητής, είτε εκπαιδευτικός, είτε γιατρός, είτε δουλεύει στην τράπεζα, μπορεί στο περιβάλλον του να μιλήσει με τους ανθρώπους, να καταγράψει, να ακούσει τις απόψεις τους και μετά να προβάλλει και τα στοιχεία που υπάρχουν.

Ρατσιστικό κίνητρο. Ποιες είναι οι δυσκολίες στον εντοπισμό του και τι πρέπει να κάνει η Πολιτεία;

Κοιτάξτε, είναι απλό. Όταν κάποιος καταγγέλλει ένα περιστατικό ρατσιστικής βίας που έχει συμβεί στον ίδιο –συνήθως ο καταγγέλων είναι ο ίδιος– πρέπει ο αστυνομικός που κάνει την προανάκριση να τον ρωτήσει εάν θεωρεί ότι αυτό ήταν ρατσιστικό περιστατικό, αν ήταν επίθεση ρατσιστική. Οι άνθρωποι όταν τους ρωτήσεις θα πουν ότι ναι, με έβρισαν για το χρώμα, για τη φυλή μου, για την καταγωγή μου, για τη θρησκεία μου, για το ότι είμαι ξένος, για οτιδήποτε. Πρώτα απ’ όλα λοιπόν αυτό οφείλει να κάνει η πολιτεία.

Αυτό γιατί πιστεύετε ότι δε γίνεται;

Δεν ξέρω να σου απαντήσω γιατί δε γίνεται. Η αλήθεια είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει ειδική εκπαίδευση στους αστυνομικούς για να δουν ένα ρατσιστικό έγκλημα ως τέτοιο. Τα περισσότερα περιστατικά καταγράφονται σαν εγκλήματα τύπου ληστεία, έστω και αν τα θύματα περιγράφουν ότι «ναι, με έβρισε με ρατσιστικό τρόπο, ναι, με χτύπησε, αλλά μετά μου πήρε και το πορτοφόλι και το διαβατήριο και τα λοιπά».

Αναφέρατε κατά τη διάρκεια της Συνέντευξης Τύπου ότι μια κοινωνία που ανέχεται τη ρητορική μίσους είναι υπεύθυνη γι’ αυτό που της συμβαίνει. Είναι άμεση η σχέση της ρητορικής μίσους με τη ρατσιστική βία;

Βέβαια, η ρητορική μίσους έχει άμεση σχέση με τη ρατσιστική βία. Εμείς στα πολυιατρεία μας στο Πέραμα έχουμε δεχθεί τόσες φορές επίθεση λόγω του ότι περιθάλπουμε ανθρώπους οι οποίοι είναι πρόσφυγες, μετανάστες, χωρίς έγγραφα κ.τ.λ., από το συγκεκριμένο κόμμα, τη Χρυσή Αυγή. Αυτό είναι ρητορική μίσους. Το να φωνάζεις έξω από ένα πολυιατρείο που εξυπηρετεί όλους τους ανθρώπους οι οποίοι είναι ανασφάλιστοι –ακόμα και ανθρώπους από τη Χρυσή Αυγή που μπορεί να είναι φτωχοί και ανασφάλιστοι– ρατσιστικά συνθήματα, αυτό είναι ρητορική μίσους.

---

Το πρόγραμμα «Enough! / Αρκετά!» πραγματοποιήθηκε από τους Γιατρούς του Κόσμου και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες με σκοπό την προώθηση της ανοχής στη διαφορετικότητα και την πρόληψη της ρατσιστικής βίας στη χώρα μας. Στο πλαίσιο του προγράμματος οι δύο οργανώσεις έλαβαν σημαντικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της ατιμωρησίας που συνοδεύει τα ρατσιστικά εγκλήματα, εξασφαλίζοντας την ιατρική, ψυχοκοινωνική και νομική υποστήριξη των θυμάτων και προβαίνοντας στις απαραίτητες ενέργειες για την ουσιαστική αντιμετώπιση των συμβάντων. Παράλληλα, επισκέφτηκαν σχολεία και μίλησαν με μαθητές και εκπαιδευτικούς ενώ δημιούργησαν οπτικοακουστικό υλικό στο πλαίσιο της εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης.

Info: Η ηλεκτρονική διεύθυνση enough@mdmgreece.gr δημιουργήθηκε με σκοπό τη διευκόλυνση της καταγραφής περιστατικών ρατσιστικής βίας, τον εντοπισμό των θυμάτων και τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για τις υποθέσεις που παραπέμπονται στη δικαιοσύνη και είναι ανοιχτή σε όλα τα άτομα και τους φορείς που ενδιαφέρονται να συνδράμουν σε αυτή την προσπάθεια.