Μουσείο ο παλαιός Σιδηροδρομικός Σταθμός Πελοποννήσου

Ο ΟΣΕ ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην αποκατάσταση και επανάχρηση του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού Αθηνών -Πελοποννήσου, προκειμένου να στεγάσει σιδηροδρομικό Μουσείο. Το περίτεχνο κτίριο έχει χαρακτηριστεί έργο Τέχνης από το 1985 αλλά παρέμενε κλειστό και ανεκμετάλλευτο εδώ και εννέα χρόνια. Ο σταθμός είναι χαρακτηριστικό δείγμα σιδηροδρομικής αρχιτεκτονικής στον ελλαδικό χώρο. Πρόκειται για διώροφο κεντρικό κτήριο εκατέρωθεν του οποίου εκτείνονται δύο ισόγειες πτέρυγες. Συνδυάζει τις αρχές του νεοκλασικισμού, υιοθετώντας και πλήθος στοιχείων αρ νουβό, ενώ στην πίσω πλευρά του κτιρίου βρίσκεται η επιμήκης αποβάθρα.

Ο αρχικός πυρήνας του Σιδηροδρομικού Σταθμού χτίστηκε κατά την περίοδο 1884 - 1889, βάσει σχεδίων ομάδας Γάλλων μηχανικών. Την τελική του μορφή ωστόσο έλαβε μεταξύ των ετών 1912 - 1913, σε σχέδια του Ερνέστου Τσίλερ, οπότε και προστέθηκαν οι χαρακτηριστικοί τρούλοι στη θέση των στεγών.

Ο χρόνος είναι σα να έχει σταματήσει στον εν λόγω σταθμό, όπου ακόμα υπάρχουν αναλλοίωτα τα διακοσμητικά στοιχεία του 19ου αιώνα, όπως το ξύλινο ρολόι, τα φωτιστικά σώματα γκαζιού, το ξύλινο κουβούκλιο των εισιτηρίων, τα μαρμάρινα τζάκια. Την ατμόσφαιρα αυτή επιδιώκει να διατηρήσει η θυγατρική του ΟΣΕ εταιρεία «ΓΑΙΑ ΟΣΕ», γι' αυτό και προχωρά στην αποκατάσταση των (λίγων) φθορών του κτηρίου και στη δημιουργία σιδηροδρομικού Μουσείου.

Σύμφωνα με τα σχέδια της εταιρίας στο νέο Μουσείο θα λειτουργούν εκθεσιακός χώρος, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, πωλητήριο και χώροι βοηθητικών χρήσεων. Επίσης, σχεδιάζεται η κατασκευή νέου στεγάστρου μέχρι την οδό Κωνσταντινουπόλεως ως συνέχεια του στεγάστρου του διατηρητέου κτιρίου. Το στέγαστρο θα εκτείνεται επάνω από τις σιδηροδρομικές γραμμές, όπου θα αναπτυχθεί μέρος του εκθεσιακού χώρου, με βαγόνια και μηχανές επάνω στις ράγες.

Το θέμα συζητήθηκε στη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων. Τα μέλη του γνωμοδότησαν ομόφωνα υπέρ της έγκρισης αποκατάστασης του διατηρητέου κτηρίου και υπέρ της προσθήκης του στεγάστρου, με την παρατήρηση ωστόσο να διερευνηθεί η δυνατότητα οπτικής αποκόλλησης του νέου στεγάστρου από το παλιό, μέσα από την κατασκευή διαφανούς ζώνης, ώστε να είναι διακριτές οι δύο ενότητες.