Νικόλας Γιατρομανωλάκης: η πρώτη συνέντευξη μετά τον διορισμό του

Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Στον τέταρτο όροφο της οδού Μπουμπουλίνας, στο γραφείο του Νικόλα Γιατρομανωλάκη, όλοι δουλεύουν σαν να είναι μια συνηθισμένη μέρα. Μόνη εορταστική υπενθύμιση ένα κουτί γλυκά για τα χρόνια πολλά. Ακριβής στο ραντεβού μας, με υποδέχεται όρθιος με εκείνο το χαμόγελο που σου λέει καλωσόρισες αλλά προσπαθεί ευγενικά και να σε μετρήσει. Μάλλον θέλει να αισθανθεί σιγουριά για την πρώτη του συνέντευξη μετά τον διορισμό του. Ίσως πάλι αυτή η έλλειψη πόζας να είναι ο τρόπος του να γίνεται πιο συμπαθής, να κερδίζει αυτόν που έχει απέναντί του.

Ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης είναι 44 ετών και μοιάζει ακόμα με φοιτητής. Κι όμως, είναι ο πρώτος Γενικός Γραμματέας Σύγχρονου Πολιτισμού στη χώρα μας. Έχει εντυπωσιακό βιογραφικό, βραβεία, διακρίσεις. Και τη φήμη του ανθρώπου που έχει μάθει να δουλεύει σκληρά, χωρίς ωράρια και χωρίς να κοιτάζει ρολόγια. Έρχεται από την προηγούμενη θέση του ως Διευθυντής Marketing και Επικοινωνίας στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με ένα ρεκόρ: το 2018 οι επισκέψεις στο ΚΠΙΣΝ άγγιξαν τα 5.000.000 – με αρχική πρόβλεψη τις 700.000. Όμως έχει ακόμα μια πρωτιά, με περισσότερη σημασία. Είναι ο πρώτος δημόσιος λειτουργός σε θέση ισχύος της κεντρικής πολιτικής σκηνής που έχει δηλώσει ανοιχτά gay. Το μάτι μου πέφτει σε ένα μικρό πίνακα κοντά στο παράθυρο. Με προλαβαίνει: «Δημήτρης Γέρος. Κι εκεί Κοσμάς Ξενάκης, Όπυ Ζούνη, Γιώργος Λαζόγκας. Τους διάλεξα από πίνακες που βρήκα εδώ». Η συζήτηση έχει ήδη ξεκινήσει κι εκείνος απαντάει όπως περίμενα. Άμεσα, χωρίς δεύτερες σκέψεις και χωρίς να ενοχλείται από καμιά ερώτηση. 

Πέρα από το βιογραφικό σας, το οποίο είναι πολύ εντυπωσιακό, πώς συνέβη και σας ανατέθηκε αυτή η θέση; Σας ρωτώ, διότι κάποιοι έχουν πει ότι τοποθετηθήκατε με τη βοήθεια του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Αυτό που συνέβη στην περίπτωσή μου, όπως συνέβη και σε άλλες, είναι ότι κάποια στιγμή έφτασε το όνομά μου στην ομάδα του πρωθυπουργού επειδή θεωρήθηκε ότι είχα κάνει μια σειρά από πράγματα που ενδεχομένως είχαν κάποιο ενδιαφέρον. Ενημέρωσα το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ότι θα φύγω αφού πρώτα είχε οριστικοποιηθεί το θέμα της Γενικής Γραμματείας. Από μένα το έμαθαν.

Ποια είναι η γνώμη σας για τον πρωθυπουργό μετά από έξι μήνες στο τιμόνι της διακυβέρνησης; Έχει ενδιαφέρον η γνώμη σας σήμερα, διότι παλαιότερα υπήρξατε επικριτικός απέναντι στη ΝΔ.
Προφανώς βρίσκομαι σ’ αυτή τη θέση με επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη. Εάν ήταν άλλος δεν θα με επέλεγε κι αν ήταν άλλος δεν θα πήγαινα. Πιστεύω στο όραμά του και του έχω εμπιστοσύνη διότι διαθέτει ένα συνδυασμό χαρακτηριστικών όπως γνώση, εμπειρία, θέληση, αποφασιστικότητα και εργατικότητα και αποτυπώνει ένα μοντέλο ηγεσίας με το οποίο συντάσσομαι. Θεωρώ σημαντικό ότι μπορεί να φέρνει ανθρώπους διαφορετικούς στο ίδιο τραπέζι, όπως έχει φανεί στην πράξη και στη δική μου περίπτωση και σε άλλες, τόσο σε επίπεδο υπουργών όσο και γενικών γραμματέων. Αυτό μιλάει από μόνο του.

Το ενδιαφέρον σας για την πολιτική δεν είναι καινούργιο. Υπήρξατε επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας στο Ποτάμι στις ευρωεκλογές του 2014 και υποψήφιος βουλευτής το 2015. Όμως φύγατε νωρίς. Γιατί;
Στην πραγματικότητα το ενδιαφέρον μου για την πολιτική είναι ακόμα πιο παλιό και συνειδητό. Φάνηκε και από τις σπουδές μου. Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μετά Δημόσια Πολιτική στο John F. Kennedy School of Government στο Πανεπιστημίο Χάρβαρντ. Aνέκαθεν ήταν το αντικείμενο που με απασχολούσε γιατί πιστεύω ότι μόνο μέσω της χάραξης πολιτικής μπορείς να βελτιώσεις τις συνθήκες ζωής σε μια κοινωνία. Από το Ποτάμι έφυγα διότι έβλεπα ότι έπαιρνε μια πορεία που αλλοίωνε τον αρχικό χαρακτήρα του. Αφού πρώτα δούλεψα πολύ για να πετύχει και με τίμημα προσωπικό και επαγγελματικό. Δεν υπήρξα ποτέ μισθωτός του κόμματος, ούτε ήθελα, ούτε ήταν ο σκοπός μου. Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι το Ποτάμι δεν πήγαινε εκεί που πίστευα ότι έπρεπε να πάει, έκανε την αποχώρησή μου μονόδρομο. Έφυγα νωρίς, όπως λέτε, καθαρά και τίμια, διότι πιστεύω ότι πρέπει να γίνονται έτσι τα πράγματα.

Επομένως, είστε ένας άνθρωπος που δεν έχει πίσω του πλάτες οικονομικές.
Όχι, δεν έχω. Και σήμερα όλο αυτό που ανέλαβα έχει επίσης ένα ρίσκο προσωπικό διότι δεν έχω δίχτυ ασφαλείας, οικονομικό ή άλλο. Όμως είναι ένα ρίσκο πολύ συνειδητό και το πιστεύω απόλυτα και κάνω τη δουλειά μου με φοβερό ενθουσιασμό.

Τις σπουδές σας στο Χάρβαρντ με υποτροφίες τις κάνατε από ό,τι ξέρω.
Με βοήθησαν και οι γονείς μου, αλλά ως επί το πλείστον, ναι, με υποτροφίες. Ούτε κατά διάνοια, λοιπόν, δεν είναι λυμένο το οικονομικό μου, πάντα έπρεπε να βιοπορίζομαι από τη δουλειά μου και καλώς, δεν το λέω ως παράπονο, το λέω ως κάτι σύνηθες και φυσιολογικό. 

Τώρα βρίσκεστε στο υπουργείο σε θέση ισχυρή αλλά και μεγάλης ευθύνης.
Έχω πλήρη συναίσθηση της ευθύνης και βεβαίως της μεγάλης τιμής που μου έκανε ο πρωθυπουργός. Δεν το ξεχνώ καμία μέρα. 

Αυτή τη στιγμή ασχολείστε με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, που δεν λέει να ανοίξει επιτέλους. Τι έφταιξε κατά τη γνώμη σας γι’ αυτό τον τραγέλαφο; Και γιατί να σας πιστέψουμε, όταν λέτε ότι θα το ανοίξετε μέσα στον Φεβρουάριο;
Είναι πολύ λογικό να νιώθει κανείς έτσι. Κι εγώ περίμενα χρόνια να ανοίξει. Επιτρέψτε μου βέβαια να πω ότι εκτός από τη δουλειά που κάνω στο ΕΜΣΤ, ασχολούμαι καθημερινά με όλα τα θέματα του σύγχρονου πολιτισμού. Προφανώς, ένα από τα αντικείμενα πάνω στα οποία δουλεύω εντατικά αυτή την εποχή είναι και το μουσείο. Δύο με τρεις φορές την εβδομάδα είμαι εκεί και συνεργάζομαι με την ομάδα του ΕΜΣΤ. Χωρίς να έχω καμιά πρόθεση να δείξω με το δάχτυλο ανθρώπους ούτε να μιλήσω για το παρελθόν, αυτό που έχω να πω είναι ότι αν πάψεις να ασχολείσαι με τα πράγματα προφανώς παραμένουν στάσιμα. 

Δηλαδή;
Το άνοιγμα ενός μουσείου είναι ένα μεγάλο project που πρέπει να αντιμετωπιστεί ολοκληρωμένα. Δεν είναι μόνο το κτίριο και η μόνιμη συλλογή, είναι το προσωπικό, η ασφάλεια, η εμπειρία του επισκέπτη, η τεχνολογική υποδομή, τα εκπαιδευτικά προγράμματα, οι παράλληλες δράσεις, η ενοικίαση χώρων για τη δημιουργία εσόδων, η εξεύρεση πόρων κλπ. Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα και να εγγυηθώ είναι ότι αν δεν πέφταμε από πάνω, το μουσείο δεν θα άνοιγε ούτε τώρα. Μόνο ώριμα δεν ήταν τα πράγματα, ήμασταν πολύ πίσω.

Πόσο πίσω;
Αρκεί να σας πω ότι ακόμα και το κτίριο είχε προβλήματα, για παράδειγμα σε διάφορα σημεία έσταζε όταν έβρεχε. Δεν είχαν προβλεφθεί και άλλα πολλά, όπως ο φωτισμός, η σήμανση, η δυνατότητα να υπάρχει εστιατόριο και καφέ. Αυτό το θέμα λύθηκε νομοθετικά μόλις τώρα, έχω το ΦΕΚ στο συρτάρι μου. Ούτε εταιρική ταυτότητα υπήρχε, μόνο ένα λογότυπο. Κάναμε ήδη διαγωνισμό και το μουσείο θα ανοίξει με πλήρη εταιρική ταυτότητα και με το πωλητήριο γεμάτο με νέα αντικείμενα. Και για την υπουργό και για μένα το στοίχημα είναι να ανοίξει το μουσείο ολοκληρωμένο, όχι απλώς σαν μια γκαλερί με μια συλλογή, αλλά πλήρες σε όλα τα επίπεδα.

Μήπως είναι υπεραισιόδοξο το σχέδιο να ανοίξει τέλη Φεβρουαρίου;
Από τη φύση μου δεν είμαι υπεραισιόδοξος, αντιθέτως είμαι ρεαλιστής και μιλάω με δεδομένα. Πιστεύω σε αυτό που λένε, when there is a will there is a way.

Οι υπάλληλοι του μουσείου εξέδωσαν μια πικρή ανακοίνωση θίγοντας σοβαρότατα ζητήματα όπως την έλλειψη προσωπικού, και βεβαίως την έλλειψη διευθυντή.
Οι εργαζόμενοι του ΕΜΣΤ έχουν δουλέψει σκληρά. Κατανοώ ότι κάποιοι ίσως νιώθουν απαξιωμένοι, όχι πάντως από εμάς. Έχουμε δει πολύ κόσμο από όλα τα τμήματα και έχουμε συζητήσει για τις καθημερινές εργασιακές ανάγκες τους – είμαι βέβαιος ότι κανείς δεν θα το διαψεύσει αυτό. Το άνοιγμα του μουσείου είναι και μια δική τους δικαίωση και βέβαια μια κομβική στιγμή διότι περνούν σε έναν άλλο τρόπο καθημερινής και πλήρους λειτουργίας και θα έχουν τη στήριξη που χρειάζονται. Έχουν δίκιο για την έλλειψη προσωπικού, η επιπλέον στελέχωση μέσω ΑΣΕΠ έχει ήδη δρομολογηθεί. Ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας επιδέχεται βελτιώσεων και θα γίνει επικαιροποίηση. Ξέρετε, όμως, αν κάθε πρόβλημα μπαίνει ως προϋπόθεση για το άνοιγμα του μουσείου, οι καθυστερήσεις δεν θα τελειώσουν ποτέ. Τα πράγματα πρέπει να κινούνται παράλληλα.

Ο διευθυντής πώς θα επιλεγεί; Έχετε πει ότι θα υπάρξει συγκεκριμένη διαδικασία επιλογής για όλους τους εποπτευόμενους φορείς την οποία θα ανακοινώσετε.
Για να προσελκύσεις άτομα που ενδεχομένως θα ήθελες ως διευθυντές, πρέπει να υπάρχουν ορισμένες προδιαγραφές και προϋποθέσεις που έχουν να κάνουν με τον τρόπο που λειτουργεί ένας φορέας, με τον προϋπολογισμό του, με τις δυνατότητες ανάπτυξής του. Αυτά τα θέματα πρέπει να τα εξετάζει κανείς συνολικά. Ετοιμάζουμε έναν οδικό χάρτη για τη θέση του διευθυντή που θα ανακοινωθεί και θα ισχύσει και για άλλους φορείς. 

Άλλο μεγάλο θέμα είναι το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Ακούμε και διαβάζουμε πάλι για προβλήματα, όπως με τη νυν γενική διευθύντρια κ. Ηλέκτρα Βενάκη. Από την άλλη, υπάρχει ένα διεθνές ρεύμα υπέρ του ελληνικού κινηματογράφου, με νέους κινηματογραφιστές να παίρνουν διακρίσεις και βραβεία ενώ εμείς δεν κάνουμε τίποτα για να τους βοηθήσουμε.
Προτεραιότητα αποτελεί η σωστή λειτουργία του ΕΚΚ. Η επιστροφή της κας Βενάκη στη θέση της γενικής διευθύντριας –για ένα συγκεκριμένο διάστημα το οποίο τελειώνει πολύ σύντομα– έγινε βάσει της εφαρμογής της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας. Όσα άλλα μπορεί να γράφονται είναι αστειότητες, αν όχι εκ του πονηρού. Κοιτάξτε, εάν δεν ξεμπλοκάρουμε κάποια πράγματα –το πρόβλημα δεν είναι μόνο στο ΕΚΚ, είναι και στον Νόμο του 2010 για τον κινηματογράφο που χρειάζεται επανεξέταση, είναι και στον τρόπο που χρηματοδοτούνται οι ταινίες– δεν θα αναπτυχθεί ο χώρος. Είναι ωραίο που οι νέοι κινηματογραφιστές διακρίνονται, αλλά μόνοι τους το κατάφεραν. Σημασία έχει τι θα κάνουμε από δω και πέρα ώστε να υπάρξει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τον κινηματογράφο. Εάν αποφασίσουμε ότι θέλουμε να στηρίξουμε μια νέα γενιά δημιουργών, τότε φτιάχνουμε τα εργαλεία και δημιουργούμε τις συνθήκες για να γίνει αυτό. Δηλαδή δράσεις για να αναπτυχθούν οι δεξιότητές τους, εργαλεία για να κινηθούν σε μια διεθνή αγορά –που δεν είναι μόνο οικονομικά εφόδια αλλά πολλαπλά– και βεβαίως ο συντονισμός όλων των φορέων του κινηματογράφου που θα συμπράξουν προς μια κατεύθυνση. 

Για το βιβλίο τι να περιμένουμε; Θα προχωρήσετε στο νέο ΕΚΕΒΙ;
Το θέμα δεν είναι η ανασύσταση παλαιότερων σχημάτων, εξάλλου το 2020 οι συνθήκες, τα εργαλεία, τα προβλήματα του χώρου είναι διαφορετικά. Μας ενδιαφέρει η δημιουργία ενός άλλου ολοκληρωμένου τρόπου διαχείρισης και προβολής του βιβλίου. Εξετάζουμε το θέμα των εκθέσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, της καθαυτής βιβλιοπαραγωγής, των φορολογικών ζητημάτων του βιβλίου, της ενίσχυσης της φιλαναγνωσίας, των βιβλιοθηκών, της προβολής της ελληνικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό – με την υπουργό προχωράμε σε ένα πρόγραμμα ενίσχυσης μεταφράσεων ελληνικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό.

Πώς οραματίζεστε το Ακροπόλ, έργο εμβληματικό για την κυβέρνηση, και ποια η πρόβλεψη για τη λειτουργία του;
Το Ακροπόλ θα είναι ένας χώρος τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για το ευρύ κοινό. Ένας χώρος ανάπτυξης δεξιοτήτων, δηλαδή πώς ένας καλλιτέχνης μπορεί να βρει χρήματα από πόρους εθνικούς, κοινοτικούς και χορηγίες, πώς στήνεται μια καλλιτεχνική ομάδα, πώς διοικείται, πώς διαχειρίζονται τα οικονομικά της, πώς προωθείται το έργο της. Επίσης, ένας χώρος μελέτης της σχέσης τεχνολογίας και πολιτισμού μέσα από απτά projects. Θα είναι επιπλέον ένας εκθεσιακός χώρος ανοιχτός στο κοινό. Η ολοκλήρωση του Ακροπόλ θα τρέξει με διαγωνισμούς με τους όρους που θέτει το ΕΣΠΑ. Στο τέλος του 2020 τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά κι εκεί. Το Ακροπόλ είναι, αν θέλετε, και ένας τρόπος να αποδείξει κανείς πώς ένας κρατικός φορέας μπορεί να έχει αναπάντεχο δυναμισμό και απροσδόκητη ευελιξία, όχι ακολουθώντας ασθμαίνοντας αλλά πρωτοπορώντας.

Ποια είναι η διαφορά της τωρινής διοίκησης με την προηγούμενη σε σχέση με το πώς αντιλαμβάνεστε τη λειτουργία των νέων φορέων;
Κατά τη γνώμη μου τα προηγούμενα προτεινόμενα σχέδια αφορούσαν σύνθετους φορείς, με πολυάριθμο προσωπικό και περίπλοκη λειτουργία. Με την υπουργό είμαστε υπέρ σχημάτων και μοντέλων σύγχρονων και ευέλικτων, που εστιάζουν στο αποτέλεσμα και όχι στη διαδικασία.

Τι περιμένετε από τον νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη και τι από την Κατερίνα Ευαγγελάτου στο Φεστιβάλ Αθηνών; 
Από το Εθνικό Θέατρο αναμένω ζωντάνια, πρωτοτυπία, δυναμικότητα ώστε να προσελκύσει καινούργιους θεατές, ενώ συντάσσομαι απολύτως με τον εκπαιδευτικό ρόλο του Εθνικού όπως τον οραματίζεται ο Δημήτρης. Θα ήθελα να δοθεί βάρος στο θέμα της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας και βέβαια στο πώς μπορεί να βγει το θέατρό μας εκτός Ελλάδας. Για το Φεστιβάλ Αθηνών, συμφωνώ με την Κατερίνα πως δεν πρέπει να είναι παράταση της χειμερινής σεζόν αλλά μια εξαίρεση, μια γιορτή δημιουργίας. Δεν με ενοχλεί δε καθόλου το γεγονός ότι οι ρίζες του Φεστιβάλ ήταν στον τουρισμό, θα ήθελα να παίξει ρόλο στην ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού στη χώρα μας. Στη Γενική Γραμματεία κάνουμε ήδη δουλειά πάνω σ’ αυτό το κομμάτι σε συνεργασία με φορείς πολιτισμού και τουρισμού και ενώνοντας τις πολιτιστικές τελείες σε όλη την Ελλάδα.

Δεν σας φαίνονται βουνό όλα αυτά που πρέπει να γίνουν; Έχετε ιεραρχήσει αυτά που θέλετε να προλάβετε στη θητεία σας για να είστε ικανοποιημένος; Αποτελούν τεράστια ευθύνη.
Έχω επίγνωση των άπειρων εκκρεμοτήτων που κληρονομήσαμε και ότι πολλά από αυτά δεν μπορούν να γίνουν από τη μια μέρα στην άλλη. Όσο για την ικανοποίηση που είπατε, δύσκολα ευχαριστιέμαι από τον εαυτό μου, αλλά ευχαριστιέμαι από τη δουλειά μου και την πιστεύω. Προσπαθώ να κάνω όσα περισσότερα μπορώ, δουλεύω σχεδόν καθημερινά 12 ώρες, βλέπω, ακούω και συνομιλώ με πολύ κόσμο και κάθε μέρα προσπαθώ να αφήσω κάτι απτό πίσω. Μεριμνούμε με την υπουργό να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε σε πολλά θέματα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Για παράδειγμα πέρυσι οι προσκλήσεις για τις κρατικές επιχορηγήσεις για τον σύγχρονο πολιτισμό ανακοινώθηκαν τον Απρίλιο, φέτος ανακοινώνονται τον Ιανουάριο, δηλαδή πολύ νωρίτερα έτσι ώστε να κάνουν οι καλλιτέχνες τον προγραμματισμό τους έγκαιρα. Του χρόνου ευελπιστώ ότι θα είναι ακόμα νωρίτερα.

Πώς είναι η συνεργασία σας με την υπουργό Πολιτισμού κα Λίνα Μενδώνη;
Βρισκόμαστε σε πλήρη σύμπνοια, πάντοτε συζητάμε όλα τα θέματα. Είμαι πολύ τυχερός που δουλεύω δίπλα σε μια γυναίκα που είναι όχι μόνο γνώστης του πολιτισμού και του υπουργείου, αλλά ακέραια, ανοιχτή και καθαρή. Και εργασιομανής! Και σε αυτό συμπίπτουμε.

Κανένα παιδί δεν πρέπει εξαιτίας του φύλου του, του σεξουαλικού προσανατολισμού του, του χρώματός του ή της καταγωγής του να αισθανθεί ότι δεν μπορεί να κάνει κάποια πράγματα

Όταν σας ανατέθηκε η Γενική Γραμματεία Σύγχρονου Πολιτισμού γράψατε στο Facebook ότι έχετε επίγνωση των συμβολισμών του διορισμού σας. Αυτό έχει να κάνει με το ότι έχετε παραδεχτεί ανοιχτά ότι είστε gay;
Είναι σημαντικό βήμα νομίζω, κυρίως επειδή οι άνθρωποι που με επέλεξαν ούτε στιγμή δεν θεώρησαν ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα. Το ότι το έχω παραδεχτεί ανοιχτά έχει σημασία όχι για μένα τον ίδιο, αλλά γιατί κανένα παιδί δεν θα πρέπει για οποιοδήποτε λόγο –είτε εξαιτίας του φύλου του, είτε εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού του, του χρώματός του ή της καταγωγής του– να αισθανθεί ότι δεν μπορεί να κάνει κάποια πράγματα, ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να κατακτήσει ό,τι ονειρεύεται. Και επειδή εμένα μου είπαν κάποτε να το πάρω απόφαση ότι η πολιτική δεν συνδυάζεται με το να είσαι ανοιχτά gay, δεν θέλω να το πουν σε κανέναν άλλον.

Όταν σας το είπαν πώς αντιδράσατε;
Με πλήγωσε και παράλληλα με πείσμωσε. Ήξερα πάντα ότι είτε θα πολιτευτώ όπως είμαι είτε όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Το να κρύβομαι δεν ήταν ποτέ επιλογή μου.

Είστε ακτιβιστής υπέρ των διαιωμάτων της ΛΟΑΤ+ κοινότητας;
Ποτέ δεν είπα ότι υπήρξα ακτιβιστής. Το ότι βγήκα ανοιχτά και είπα ποιος είμαι ή το ότι αρθρογράφησα ή στήριξα κάποια πράγματα δεν είναι ακτιβισμός. Έκανα απλώς ό, τι αισθανόμουν και μου έλεγε η συνείδησή μου, με το δικό μου τρόπο και προφανώς συνεχίζω.

Το ίδιο περίπου έχετε πει και για την πολιτική. «Δεν ήρθα για να κάνω καριέρα στην πολιτική. Ήρθα για να το κάνω αλλιώς. Αν δεν γίνεται, δεν πειράζει».
Είμαι συνειδητοποιημένος σε αυτό που ήρθα να κάνω σ’ αυτή τη θέση και νομίζω πως κι εκείνοι που με επέλεξαν δεν θέλουν να κάνω μία από τα ίδια. Η επαγγελματική μου πορεία έχει δείξει ότι είμαι καλύτερος στο να αλλάζω τα δεδομένα από το να διατηρώ το status quo. Τώρα, αν με ρωτήσετε ποιο βήμα θα κάνω στην πολιτική μετά από αυτό, ειλικρινά δεν ξέρω. Αυτή τη στιγμή με νοιάζει αυτή η μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε. Νιώθω ότι η πολιτική βούληση αυτής της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρη. 

Λίγα πράγματα για να σας μάθουμε καλύτερα: Έχετε τη φήμη του ανθρώπου που δεν συγκρούεται εύκολα ακόμα κι αν αδικηθεί, δεν κλείνει πόρτες και επιλέγει χαμηλούς τόνους. Ισχύει;
Δεν ξεχνάω ποτέ τίποτα, αλλά δεν θεωρώ ότι πρέπει να τσακώνομαι με όλο τον κόσμο για να αποδείξω κάτι. Κάθε φορά προσπαθώ να βρω τον ενδεδειγμένο τρόπο για να γίνει η δουλειά, δηλαδή να επιτευχθεί ο στόχος, και παράλληλα να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια. Δυστυχώς, βέβαια, πολλές φορές η ευγένεια ερμηνεύεται ως αδυναμία...

Μεγαλώσατε σε ένα σπίτι φιλολογικό με τον πατέρα σας, τον καθηγητή, συγγραφέα, μεταφραστή, ποιητή Γιώργη Γιατρομανωλάκη.
Επηρεάστηκα εξίσου και από τις θετικές επιστήμες, η μητέρα μου είναι μοριακή βιολόγος. Έμαθα και από τους δύο πολλά.

Σας καθόρισαν συγγραφείς, ταινίες, ήρωες, ζωγράφοι;
Όχι, ποτέ δεν με καθόρισαν. Διαβάζω, βλέπω θέατρο, εκθέσεις, ταινίες, αλλά έμαθα από μικρός ότι όλα μπορούν να κριθούν και να αξιολογηθούν. Και πρώτος εγώ που το λέω. Δεν πιστεύω στις ιερές αγελάδες.

Πόσο αλλάζετε μεγαλώνοντας;
Γίνομαι πιο υπομονετικός, αν και οι φίλοι μου δεν συμφωνούν.

Σας λείπει η παλιά δουλειά σας στο ΚΠΙΣΝ; Έχετε συζητήσει την περίπτωση να ξαναγυρίσετε μετά το υπουργείο;
Ο κύκλος μου στο ΚΠΙΣΝ έχει ολοκληρωθεί. Ούτε αναπολώ το παρελθόν, ούτε προλαβαίνω να σκεφτώ άλλη δουλειά. Είμαι πολύ εστιασμένος σε αυτό που κάνω τώρα. 

Με ένα τρόπο σήμερα παίζεται και το μέλλον σας. Ποιο είναι το σημαντικότερο που θέλετε να πετύχετε στο υπουργείο;
Ο σύγχρονος πολιτισμός για πρώτη φορά μέσω της Γενικής Γραμματείας που δημιουργήθηκε έχει και ορατότητα και άλλου τύπου δυνατότητα. Ο στόχος είναι πολλαπλός: Να αναπτυχθεί το κοινό του πολιτισμού σε όλη την επικράτεια και να εκδημοκρατιστεί η πρόσβαση σε αυτό. Να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την ανάπτυξη σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας. Να γίνει πιο εξωστρεφής ο σύγχρονος πολιτισμός της Ελλάδας και να ταξιδέψει περισσότερο και με καλύτερους όρους. Όλα αυτά απαιτούν πολλή δουλειά, συνεργασία, χρηστή διαχείριση πόρων και κυρίως όραμα και στρατηγική για την επίτευξή τους.