Πέθανε σήμερα στη Μόσχα, σε ηλικία 82 ετών, ο διακεκριμένος ρώσος ηθοποιός Όλεγκ Ταμπακόφ, ο οποίος υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες μορφές του σοβιετικού και του ρωσικού κινηματογράφου και θεάτρου, ανακοίνωσε το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, γνωστό ως θέατρο Τσέχοφ, του οποίου υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής.
Ο Όλεγκ Ταμπακόφ γεννήθηκε το 1935 στην πόλη Σαράτοφ, από γονείς γιατρούς. Από τα σχολικά του χρόνια, σε ηλικία 15 ετών άρχισε να συμμετέχει σε θεατρικούς κύκλους. Φοίτησε στην θεατρική σχολή του θεάτρου ΜΧΑΤ, που θεωρείτο η καλύτερη σχολή θεάτρου ενώ το 1956 ο διακεκριμένος επίσης ρώσος θεατράνθρωπος Όλεγκ Εφραίμοφ, που ήταν φίλος του Ταμπακόφ , δημιούργησε στο θέατρο το στούντιο νέων ηθοποιών το οποίο εν συνεχεία μετεξελίχθηκε στο γνωστό θέατρο «Σοβρεμένικ». Ο Ταμπακόφ ήταν ο νεότερος σε ηλικία από τους έξι ιδρυτές του θεάτρου «Σοβρεμένικ».
Το 1967 υποδύθηκε τον Νικολάι Ροστόφ στο έργο «Πόλεμος και Ειρήνη» σε σκηνοθεσία του Σεργκέι Μπονταρτσούκ, που υπήρξε η πρώτη σοβιετική ταινία που τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Το 1977 σε μια παλιά υπόγεια αποθήκη στη Μόσχα ο Ταμπακόφ και οι μαθητές του ίδρυσαν το θέατρο «Ταμπακέρκα», το οποίο όμως κατ’ εντολή των τότε αρχών σταμάτησε να λειτουργεί το 1980.
Ο μεγάλος ρώσος ηθοποιός ξεχώριζε για πενήντα και πλέον χρόνια με το σπάνιο υποκριτικό του ταλέντο στους ρόλους που υποδύθηκε τόσο στο κινηματογράφο όσο και στο θέατρο. Υποδύθηκε διακόσιους και πλέον ρόλους, ενώ έπαιξε σε περισσότερες από 100 κινηματογραφικές ταινίες.
Στα τέλη Νοεμβρίου του 2017 ο Ταμπακόφ εισήλθε στον νοσοκομείο όπου του διαγνώσθηκε πνευμονική λοίμωξη.
Λίγο πριν περάσει από την Αθήνα με την περιοδεία του «The Ichonology Tour» στις 12 Ιουλίου, ο σπουδαίος μουσικός υποδέχτηκε την ATHENS VOICE στο εντυπωσιακό κτήμα του στον Γαλλικό Νότο
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Ο Βενσάν, ένας μοναχικός συνηθισμένος άντρας, βλέπει τη ζωή του να ανατρέπεται όταν αρχίζουν να του επιτίθενται άγνωστοί του που προσπαθούν να τον σκοτώσουν με βίαιο τρόπο
Ένας καθηγητής δουλεύει κρυφά για την αστυνομία, υποδυόμενος τον πληρωμένο δολοφόνο, όταν μια γυναίκα του τηλεφωνεί για τον βίαιο σύζυγό της εκείνος δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει
Πώς χρησιμοποιούμε τον όρο «κουίρ» για να μιλήσουμε για ιστορικά υποκείμενα; Και τι κερδίζουμε ή τι χάνουμε διαβάζοντας το παρελθόν σύμφωνα με τις σύγχρονές μας αντιλήψεις για το κουίρ;
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, ο διακεκριμένος στην Ελλάδα και το εξωτερικό μαέστρος, μιλάει για τη μουσική αλλά και την εκτός μουσικής ζωή, με αφορμή τη συναυλία στο Ηρώδειο στις 12 Ιουλίου, όπου θα διευθύνει την ΚΟΑ με σολίστ την Κάτια Μπουνιτιασβίλι
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Από το Οθωμανικό Λουτρό στο Κάστρο Χίου έως τον Άγιο Αχίλλειο Πρεσπών και από Αρχαιολογικό χώρο Μαντινείας στην Αρκαδία έως την Ιερά Μονή Ουρσουλινών Tήνου
23°
