Το πιο θετικό στον απολογισμό από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών, Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, δεν είναι τόσο το οικονομικό πλεόνασμα που φαίνεται πως θα υπάρχει στο τέλος του έτους ― 203.211 θεατές, με καθαρές πωλήσεις εισιτηρίων 167.932 έφεραν συνολικές εισπράξεις 3.602.534. Αυτές αγγίζουν το 1/3 του συνολικού προϋπολογισμού που ανέρχεται στα 10 εκατομμύρια, με επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού 2 εκατ., 4.4 εκατ. από τα καζίνο και 2 εκατ. από χορηγίες. Αλλά πως το πλεόνασμα αυτό είναι και αποτέλεσμα διορθωτικών κινήσεων, οι οποίες είτε έχουν ήδη δρομολογηθεί είτε είναι σε διαδικασία υλοποίησης. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη μετακόμιση σε κτίριο των γραφείων του φεστιβάλ που το ενοίκιο είναι πολύ χαμηλότερο από το προηγούμενο (από 23.000 ευρώ, 6.000).
Φεστιβάλ Αθηνών 2017, Πειραιώς
Τις διαθέσεις του καλλιτεχνικού διευθυντή για αναδιοργάνωση του Φεστιβάλ απηχεί και το γεγονός πως στην παρουσίαση του απολογισμού μίλησε και η γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ Φένια Ραγκούση, με διευκρινίσεις για το πώς αυτό θα κινηθεί σε σχέση με τους εργαζόμενους ―προκηρύξεις μέσω ΑΣΕΠ―, αναδιοργάνωση του αρχείου κ.λπ.
Κάθε καλλιτεχνικός διευθυντής οφείλει να βάζει τη σφραγίδα του σ’ ένα Φεστιβάλ και να κάνει εκείνες τις κινήσεις που θα φέρουν την ανανέωση. Ο Γιώργος Λούκος έβαλε τη σφραγίδα του με τη λειτουργία της Πειραιώς και τοποθετώντας το Φεστιβάλ στον διεθνή χάρτη. Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος αξιοποιεί αυτή την προίκα και βάζει τη σφραγίδα του με τη δημιουργία του Λυκείου Επιδαύρου και το Άνοιγμα στην Πόλη. (Θα προσθέσουμε και την αλλαγή στην πολιτική χρήσης μιας παράστασης, αφού το Φεστιβάλ ευνοεί εκείνες που θέλουν να συνεχίσουν την καριέρα τους κι εκτός χρονικού πλαισίου του Φεστιβάλ παρέχοντας το δικαίωμα ―κατά περίπτωση― στη συμμετοχή με ποσοστό. Ή επίσης με την ευρύτερη χρήση των συμπαραγωγών είτε σε ελληνικό είτε σε διεθνές επίπεδο).
Φεστιβάλ Αθηνών 2017, Επίδαυρος
Η πρώτη περίπτωση (Λύκειο) μπορεί να μην αφορά το ευρύ κοινό, αλλά έχει την αξία του. Η δεύτερη (Άνοιγμα στην Πόλη) το αφορά. Και οι δύο θα κριθούν μέσα στα χρόνια. Όπως και το αν κατορθώσει το Φεστιβάλ να γίνει διακινητής ελληνικών παραγωγών στο εξωτερικό. Φέτος δύο Έλληνες καλλιτέχνες εντάχθηκαν στο ευρωπαϊκό δίκτυο χορού DNA, ενώ τέσσερις ελληνικές παραγωγές και συμπαραγωγές του Φεστιβάλ παρουσιάζονται σε διεθνή φεστιβάλ και θέατρα: οι «Τιτάνες» του Ευριπίδη Λασκαρίδη, το «Πορνό» της Ιωάννας Πορτόλου, το «When the Dogs Assailed their Masters» των RootlessRoot και το «Kind of Fierce» της Κατερίνας Ανδρέου. Οι 18 καλλιτεχνικοί διευθυντές από το εξωτερικό που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Φεστιβάλ και ήρθαν εδώ έδειξαν ενδιαφέρον και για άλλες παραστάσεις. Θα δείξει αν το ενδιαφέρον καταλήξει σε υλοποίηση. Αυτή η λειτουργία του Φεστιβάλ, πρέπει να ενισχυθεί, και να της δοθεί μεγαλύτερο βάρος.
Τέλος, αξίζει να ειπωθεί ότι ο διευθυντής έδειξε πως δεν πορεύεται με θέσφατα και δείχνει, με την ομάδα του (Ματίας φον Χαρτζ, Δήμητρα Κονδυλάκη, Στεριανή Τσιντζιλώνη, Τζωρτζίνα Κακουδάκη), πως επεξεργάζεται την εμπειρία που αποκόμισαν από το πρώτο Φεστιβάλ ―η ανάληψη από την ομάδα του Φεστιβάλ το ’16 δεν μπορεί να πιστωθεί εξ ολοκλήρου σε αυτή―, διορθώνοντας τυχόν αβλεψίες (δες προγραμματισμός ή μαξιμαλισμός προγράμματος). Στην ομάδα θα προστεθεί και ο Κώστας Πηλαβάκης, «ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος με πολύχρονη καριέρα σε διευθυντικές θέσεις στις μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρείες του κόσμου, στην Deutsche Grammophon, την Decca, τη Philips Classics», σύμφωνα με τα λόγια του διευθυντή όταν μας τον σύστησε. Θα αναλάβει τον τομέα της μουσικής.
Σκηνοθέτης κινηματογράφου στην πρώτη του θεατρική σκηνοθετική απόπειρα. Μιλήσαμε με αφορμή την παράσταση «Μάγκντα Γκαίμπελς» του Γιώργου Βέλτσου, στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός
18°
