Ο Σταμάτης Κραουνάκης μελοποιεί και η Λίνα Νικολακοπούλου γράφει. Αυτή τη φορά όχι για κάτι που θα ξετρελάνει τους γονείς σου, αλλά εσένα. Επτά υπέροχα κλασικά παραμύθια, ανάμεσά τους και δύο της γνωστής στιχουργού, ντύνονται με μουσική και ερμηνεύονται ζωντανά από μια μικρή ορχήστρα και τέσσερις νέους ηθοποιούς-τραγουδιστές από την ομάδα Σπείρα-Σπείρα. Στη σκηνή και ο Βασίλης Βασιλάκης που θα φτιάχνει κούκλες και θα παίζει με μαριονέτες δίπλα από τους ηθοποιούς, που θα φοράνε χάρτινα ρούχα φτιαγμένα από τον εικαστικό Νίκο Φλώρο. Από 24/10, Μουσική Θεατρική Σκηνή «Αθηναΐς», Καστοριάς 34-36, Βοτανικός, 210 3480.080
ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΜΑΞΙΛΑΡΙΑ
Ο πολυαγαπημένος συγγραφέας Ευγένιος Τριβίζας συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Εθνικό Θέατρο διασκευάζοντας ο ίδιος τη θεατρική εκδοχή του πολυβραβευμένου μυθιστορήματός του «Τα μαγικά μαξιλάρια». Αν το έχεις διαβάσει, θα θυμάσαι πως η ιστορία εκτυλίσσεται στη χώρα του άπληστου Βασιλιά Αρπατίλαου, εκεί όπου απαγορεύονται οι Κυριακές, τα πάρτι γενεθλίων, ο λόξιγκας, στο τέλος ακόμα και… τα όνειρα. Κάπου εκεί αρχίζει η επανάσταση αλλά και μια απολαυστική παράσταση με νέους ηθοποιούς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και μουσική επιμέλεια Νέστωρ Κοψιδά. Από 17/10, Παιδική Σκηνή, Πανεπιστημίου 48, 210 3301.881
M. Eliott, σειρά «Συμβουλές για Ζόρικες Καταστάσεις», εκδ. Αδελφοί Βλάσση, € 10
Βιβλίο-εργαλείο με απαντήσεις σε βασανιστικά ερωτήματα που συχνά ταλαιπωρούν τα παιδιά στο σχολείο, όπως: «Τι συναρπαστικό βρίσκει κανείς κάνοντας τους άλλους δυστυχισμένους;» και «Πώς να αντιμετωπίζεις το θυμό σου;». Πολύ χρήσιμο, αν αναλογιστεί κανείς την κατακόρυφη αύξηση των ψυχολογικών προβλημάτων στις μικρότερες ηλικίες.
Η «Πεισματάρα» είναι ένα παιδάκι που «ευδοκιμεί» τα τελευταία χρόνια (που οι γονείς αγχώνονται να εξασφαλίσουν στα βλαστάρια τους τα πάντα και επίσης τρέχουν και δεν φτάνουν). Εδώ την «Πεισματάρα» τη λένε Ροδούλα και ευτυχώς κάποια στιγμή συνειδητοποιεί πόσο ανώφελη είναι μια τέτοια συμπεριφορά.
Ο Χάρης ήθελε πάντα ένα δικό του ζώο: ένα χρυσόψαρο, έναν ελέφαντα… κάτι. Στο τέλος βρίσκει ένα ψάρι και το κουβαλάει σαν φίλο του στο μικρό του διαμέρισμα, όπου με λύπη διαπιστώνει ότι οι γονείς του δεν χαίρονται και πολύ. Τα μηνύματα της φιλίας και της ωριμότητας μεταφέρονται εξαιρετικά χάρη στην πολύ φρέσκια και ευρηματική εικονογράφηση της νεαρής Ντανιέλα Μπαντζ.
«Είμαι γεμάτη σπυριά στο πρόσωπο, είμαι απαίσια», «Στο σχολείο κάθε φορά που περνάω μπροστά από κάποιον ακούω να λένε “Κοίτα τη χοντρέλω”», «Η μητέρα μου με φωνάζει “Τζουτζουκάκι”. Της ζήτησα να το κόψει…». Η τρικυμία της εφηβείας κάποια στιγμή περνάει. Μέχρι τότε περιμένεις κι αν θες διαβάζεις και αυτό το βιβλίο, όπου δύο ειδικοί σε θέματα εφηβείας απαντούν απλά και χαλαρά σε γράμματα που έχουν στείλει παιδιά στο γαλλικό εφηβικό περιοδικό “Okapi”. Η εικονογράφηση της Soledad είναι αστεία και τρυφερή.
Μια παράσταση ευχάριστη στη θέαση, δουλεμένη στη λεπτομέρεια, με άψογη καθοδήγηση των ηθοποιών, ώστε να κινηθούν με δεξιοτεχνία στην κόψη μεταξύ κωμωδίας και δράματος
Με αφορμή τη νέα τους θεατρική συνεργασία, μιλήσαμε με τους δύο ηθοποιούς για ένα έργο γραμμένο από δύο παλιότερους μεγάλους του θεάτρου και της κωμωδίας
Θα μπορούσε η εικονική πραγματικότητα να είναι μια μορφή αυθεντικής πραγματικότητας; Μήπως ζούμε ήδη σε μια προσομοίωση που έχει δημιουργηθεί από κάποια τεχνητή νοημοσύνη; Τι μας είπε ο συγγραφέας
8°
