Όταν ο Σεφέρης έκανε την περίφημη δήλωση κατά της δικτατορίας

Ήταν 28 Μαρτίου του 1969, όταν η Ελληνική Υπηρεσία του BBC μεταδίδει την ιστορική δήλωση του νομπελίστα εναντίον της χούντας.

Τα πικρά λόγια διάβαζε ο ίδιος ο Σεφέρης, που είχε αποφασίσει να σπάσει τη σιωπή του 2 χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας.

Ο Σεφέρης μίλησε, όταν η Ακαδημία Αθηνών, έναν μήνα αργότερα, θα γιόρταζε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά την «εθνική επέτειο» της 21ης Απριλίου.

Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου, κατέληγε ο ποιητής.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1971, άφησε την τελευταία του πνοή.

Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς όλως διόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας, στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο.

Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης όπου, όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι’ αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά. Δε θα μου είταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτιες ζημιές δε λογαριάζουν παρά πολύ για ορισμένους ανθρώπους. Δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτόν τον κίνδυνο.

Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις, η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει, αναπότρεπτη, στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μάς βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.

Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό, και, μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι Εθνική επιταγή.

Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό, να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω.