Τυχαία, την ίδια σχεδόν ώρα που γινόταν η παράδοση του Υπουργείου Πολιτισμού από τον πρώην υπουργό Αριστείδη Μπαλτά στη νυν υπουργό Λυδία Κονιόρδου, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος έδινε τη συνέντευξη Απολογισμού (θετικός σύμφωνα με τα λόγια του).
Όμως, τελικά, δεν ήταν ο Απολογισμός αυτός που προκάλεσε το μέγιστο ενδιαφέρον, αλλά η αποκάλυψη από μέρους του των σχέσεών του με κάποια μέλη του Δ.Σ. του Φεστιβάλ. «Όπως αντιλαμβάνεστε, οι σχέσεις μου με το ΔΣ έχουν διαρραγεί εντελώς. Αυτό είναι ψυχοφθόρο για μένα και οπωσδήποτε εις βάρος της δουλειάς μου και, κατά συνέπεια, εις βάρος του φεστιβάλ» θα μας πει στο τέλος. Αυτό μεταφράζεται σε μελλοντική παραίτηση; «Δεν είναι του χαρακτήρα μου οι εκβιασμοί. Συνεχίζουμε να δουλεύουμε και θα περιμένουμε λίγες ημέρες, με δεδομένο μάλιστα πως έχει αλλάξει υπουργός», η απάντησή του.
Οι αποκαλύψεις είχαν όλες τις κακοδαιμονίες της ελληνικής διοίκησης. Διευθέτηση ασυμβίβαστου θέσης, λεκτικές απειλές, αδιαφανή οικονομικά στοιχεία, σημαντικές παραλείψεις, εξουσιαρχία, αντιμετώπιση ενός Δημόσιου Οργανισμού ως τσιφλίκι κ.λπ. Το μόνο που δεν είχε ήταν ευθεία επίθεση στον πρώην υπουργό, παρόλο που ο τελευταίος δεν είχε δεχτεί να βρει λύσεις στα θέματα, παρά τις οχλήσεις του Καλλιτεχνικού Διευθυντή, ίσως και γιατί είχε άμεση σχέση με τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ που δημιουργούν το πρόβλημα (δες το άρθρο της ATHENS VOICE ). Για την ιστορία η Πρόεδρος του ΔΣ, κ. Λιάνα Θεοδωράτου, μας απηύθυνε ένα «καλωσορίσμα» και προφασιζόμενη κάποιους λόγους που κανένας δεν κατάλαβε, αποχώρησε πριν καθίσει δίπλα της ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος.
Τα προβλήματα, όπως τα παρουσίασε ο κ. Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος στη συνέντευξη τύπου:
Δ.Σ. ΜΕΣΩ SKYPE
«Στις 4/4/2016 μου ανατέθηκε η καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου. Από τις πρώτες ημέρες που ανέλαβα τα καθήκοντά μου διαπίστωσα τη δυσλειτουργία του ΔΣ. Στις αρχές Μαΐου συναντήθηκα με τον υπουργό Πολιτισμού κ. Αριστείδη Μπαλτά και του μίλησα για την αναποτελεσματικότητα του ΔΣ. Το σοβαρότερο ήταν ότι συχνά δεν μπορούσε να επιτευχθεί απαρτία: Ένα μέλος (με πολύτιμες κατά τα άλλα γνώσεις) ζει μόνιμα στο εξωτερικό και συμμετέχει στις συνεδριάσεις (όταν μπορεί) μέσω Skype. Άλλο μέλος απουσιάζει από τις περισσότερες συνεδριάσεις διότι μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τρίτο μέλος, η κ. Κατερίνα Παπανικολάου, συμμετέχει κανονικά στις συνεδριάσεις και συναποφασίζει, ενώ δεν έχει δικαίωμα να είναι μέλος του ΔΣ ως εργαζόμενη σε ανεξάρτητη αρχή, κάτι το οποίο επισήμανα σε άλλη συνεδρίαση. Έκτοτε συμμετείχε στις συνεδριάσεις χωρίς να ψηφίζει».
«Πέρα από τα προβλήματα της απαρτίας, η αντιπρόεδρος κ. Λιάνα Θεοδωράτου είναι μόνιμα αρνητική απέναντί μου, με αντιμετωπίζει με δυσπιστία, αν όχι με καχυποψία, επειδή δεν δέχτηκα την παρέμβασή της στο καλλιτεχνικό μου έργο, όταν με πίεσε να συναντήσω ένα βέλγο σκηνοθέτη για να αναλάβει σκηνοθεσία στο πρόγραμμα του 2016, τον οποίο προσκάλεσε στην Αθήνα μαζί με τη βοηθό του χωρίς να με ενημερώσει και με έξοδα του φεστιβάλ. Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλες παρεμβάσεις, αλλά δε θέλω να σας κουράσω. Όπως κι αν έχει το πράγμα, με αυτό το πνεύμα, συν τις κωλυσιεργίες και τις αναβολές στη λήψη αποφάσεων για κρίσιμα και επείγοντα θέματα, φάνηκε εξαρχής ότι το ΔΣ δεν μπορούσε να στηρίξει αλλά αντίθετα στεκόταν εμπόδιο στο έργο της καλλιτεχνικής διεύθυνσης. Και αυτά, όταν, μετά και την παραίτηση του Φαμπρ και την εικόνα διάλυσης που βρήκα στον οργανισμό, έπρεπε μέσα σε τέσσερις μόνο βδομάδες να καταρτισθεί το πρόγραμμα του φεστιβάλ, που κρεμόταν από μια κλωστή. Ζήτησα από τον υπουργό να παρέμβει, διαφορετικά θα υπέβαλα την παραίτησή μου. Απάντηση και λύση στο πρόβλημα δεν δόθηκε, ούτε κι εγώ παραιτήθηκα. Γιατί πίστευα ότι το φεστιβάλ πρέπει να γίνει.
» Σε επόμενη συνεδρίαση του ΔΣ, στα μέσα Μαΐου, σε σοβαρή διαφωνία που είχα με την κ. Θεοδωράτου, η οποία συμμετείχε στη συνεδρίαση μέσω Skype, ακούστηκε από τα χείλη της η φράση: “Δεν θα μας διώξει ο Θεοδωρόπουλος, εμείς θα τον διώξουμε!” (που πρέπει να υπάρχει στα μαγνητοφωνημένα πρακτικά.) Εξαιτίας της φράσης αυτής αποχώρησα από εκείνη τη συνεδρίαση».
«Και ήρθε η ώρα! Αφού περάσαμε ένα καλοκαίρι “ήρεμο”, το φεστιβάλ πήγε καλά και δεν μπορούσαν τίποτα να μου προσάψουν (εξάλλου τον Αύγουστο δεν συνεδρίασε το ΔΣ), ήρθε ο Σεπτέμβρης, απομακρύνθηκε (όπως απομακρύνθηκε) ο πρόεδρος κ. Γιώργος Αντωνακόπουλος και τα ηνία της διοίκησης ανέλαβαν η κ. Θεοδωράτου ως πρόεδρος και η κ. Παπανικολάου ως αντιπρόεδρος (αφού διευθετήθηκε το ζήτημα του ασυμβίβαστου της θέσης της στο ΔΣ, με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή τον Αύγουστο)».
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ’17
«Το ΔΣ, υπό τη νέα του σύνθεση, κάθε άλλο παρά προσπαθεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που ορίζει το άρθρο 3Α παρ. 3 στο ΦΕΚ του διορισμού μου, σύμφωνα με το οποίο: “Οι αποφάσεις στα θέματα για τα οποία αρμόδιος είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής βρίσκονται εντός του προϋπολογισμού, των κατευθυντηρίων γραμμών και της πολιτικής που έχει χαράξει το ΔΣ”.
»Ποιος προϋπολογισμός; Ποιες κατευθυντήριες γραμμές; Ποια πολιτική έχει χαράξει το ΔΣ; Οφείλω να προχωρήσω στον προγραμματισμό της επόμενης χρονιάς και βρίσκομαι σε συζητήσεις με καλλιτέχνες, χωρίς να έχω καν τον προϋπολογισμό που επανειλημμένως έχω ζητήσει!
»Και ενώ εκκρεμούν όλα αυτά τα σοβαρά ζητήματα του Φεστιβάλ, τα δύο εκτελεστικά μέλη του ΔΣ επιλέγουν να ασχολούνται με ζητήματα δευτερεύουσας σημασίας και να δείχνουν απέναντί μου μια στάση εχθρική, που αγγίζει τα όρια της υπονόμευσης. Το Φεστιβάλ οφείλει να είναι ένας οργανισμός ευέλικτος και αποτελεσματικός. Αν δεν έχεις τη γνώση του αντικειμένου και την εμπειρία, και αν δεν διαθέτεις την τόλμη και την οξυδέρκεια να αντιμετωπίζεις και να λύνεις τα προβλήματα, τότε δεν εκπληρώνεις τις προϋποθέσεις για να ασκείς διοίκηση σε έναν από τους μεγαλύτερους πολιτιστικούς οργανισμούς στην Ελλάδα».
ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ 900.000 ΕΥΡΩ
«Γιατί άραγε δεν προχώρησε η υλοποίηση του οργανογράμματος, που κόστισε πολλά χρήματα στο φεστιβάλ και είναι σχεδόν έτοιμο από τον Ιούλιο, έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν νόμιμα οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ; Στις 31 Οκτωβρίου έληξε η σύμβαση ενός μεγάλου αριθμού συμβασιούχων (μεταξύ αυτών και της Ορσίας Σοφρά, που η παρουσία της στο γραφείο μου είναι άκρως απαραίτητη, ιδιαίτερα αυτή την εποχή που διαμορφώνεται το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του 2017) και από την 1η Νοεμβρίου το φεστιβάλ έχει μόνο τους 5 μόνιμους εργαζόμενους, ενώ η θητεία των ελάχιστων συμβασιούχων που παραμένουν λήγει στο τέλος του χρόνου. Έτσι όμως δεν μπορεί να γίνει φεστιβάλ. Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό;
»Μετακομίσαμε στο καινούριο κτίριο, στην οδό Ηπίτου στην Πλάκα, που αποφασίστηκε μετά από δική μου πρόταση, συμφερότερη από άλλες, με ενοίκιο 6.500 ευρώ έναντι 23.000 που πληρώναμε στα γραφεία της οδού Χατζηχρήστου.
Όλα τα τμήματα υπολειτουργούν. Υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να καταρτιστεί πρόγραμμα. Δεν προχώρησε η πρόσληψη γενικού διευθυντή, που θα απελευθέρωνε το ΔΣ από αλλότρια καθήκοντα, χωρίς να το παίζει ο καθένας διευθυντής και στην πρώτη δυσκολία να αποποιείται τις ευθύνες του. Ο γενικός διευθυντής μεταξύ των άλλων υποχρεώσεών του θα ετοίμαζε το φάκελο που πρέπει να υποβληθεί ως τις 31 Ιανουαρίου 2017 για το περιφερειακό επιχειρησιακό πρόγραμμα “ΑΤΤΙΚΗ” 2014-20, στο οποίο, όπως με ενημέρωσαν οι υπεύθυνοι της Περιφέρειας στις 31 του Οκτώβρη, έχουμε συμπεριληφθεί ως δυνητικοί δικαιούχοι, μαζί με άλλους 13 οργανισμούς. Ποιον θα βαρύνει η ευθύνη, αν το Φεστιβάλ δεν προετοιμαστεί εγκαίρως και χαθούν 900.000 ευρώ, πολύτιμα για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα;
»Δεν έχουμε ούτε τεχνικό διευθυντή, καθώς έληξε και η δική του σύμβαση, και δεν ξέρω πώς θα προχωρήσω σε συμβάσεις με καλλιτέχνες, χωρίς τη δική του σύμφωνη γνώμη και τον προϋπολογισμό για τα τεχνικά θέματα. (Εύχομαι να ευωδοθεί η δουλειά που κάναμε με τον κ. Πολίτη, ώστε να αγοραστεί μέσω leasing τεχνικός εξοπλισμός, γιατί εδώ και δεκαετίες ξοδεύουμε κάθε χρόνο πάνω από 800.000 ευρώ σε ενοικιάσεις.) Το τμήμα παραγωγής, επίσης, υπολειτουργεί. Ακόμη, δεν έχει δημιουργηθεί τμήμα για εξεύρεση χορηγιών, όπως έχω προτείνει και όπως υπάρχει σε πολλούς πολιτιστικούς οργανισμούς, λ.χ. στο Μέγαρο Μουσικής, ούτε τμήμα εκδόσεων, ούτε, ούτε…».
«Το παρόν ΔΣ, αντί να ασχοληθεί με αυτά τα σημαντικά θέματα, ασχολείται με τον αυξημένο τελευταίο λογαριασμό του κινητού μου (στο ταξίδι μου στη Μόσχα, από λάθος δεν έκανα χρήση της περιαγωγής και ο λογαριασμός μου, για κλήσεις επαγγελματικές του φεστιβάλ, ξεπέρασε κατά 800 ευρώ το πλαφόν). Χωρίς να προηγηθεί καμιά ενημέρωσή μου, διέκοψαν τη λειτουργία του τηλεφώνου μου για οκτώ ημέρες! Αγενής και προσβλητική πρωτοβουλία του ΔΣ, το οποίο προφανώς έδωσε την εντολή στον οικονομικό διευθυντή για τη διακοπή του τηλεφώνου μου, εκτός κι αν η πρωτοβουλία ανήκει στον οικονομικό διευθυντή. Και ούτε βέβαια πέρασε από το μυαλό κανενός να διαπραγματευτεί με την Cosmote τη μείωση της χρέωσης, λόγω λάθους χρήσης, κάτι που αποτελεί συνήθη πρακτική.
»Θα μπορούσα να αντιπαρέλθω την προσβολή, αν το ΔΣ του φεστιβάλ επιδείκνυε την ίδια αυστηρότητα ως προς την οικονομική διαχείριση απέναντι σε όλους. Όμως, στη συνεδρίαση του ΔΣ, που ήμουν κι εγώ παρών, μάθαμε ότι το φεστιβάλ συνεχίζει να πληρώνει κινητό τηλέφωνο του κ. Λούκου.
»Εγώ από την πρώτη στιγμή δήλωσα πως είμαι πρόθυμος να πληρώσω τη διαφορά της χρέωσης. Μολονότι δεν έχω την υποχρέωση, γιατί ποτέ δε μου δόθηκε το συμβόλαιο Cosmote-Ελληνικό Φεστιβάλ, ώστε να γνωρίζω τους όρους της σύνδεσης, ούτε ποτέ με ενημέρωσε κανείς με οποιοδήποτε τρόπο».
ΠΟΣΟ ΣΤΟΙΧΙΣΑΝ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ;
«Στην εισήγησή μου προς το ΔΣ στις 21 Οκτωβρίου, την οποία κοινοποίησα και στον Υπουργό, έθετα μεταξύ άλλων τα εξής επείγοντα και σοβαρά θέματα που απορρίφθηκαν είτε η συζήτησή τους μετατέθηκε στο μέλλον:
»Τα ταξίδια του καλλιτεχνικού διευθυντή ή των συνεργατών του στο εξωτερικό. Δεν γνωρίζω ποιο κονδύλι είχε εγκριθεί για το 2016, ούτε πώς ξοδεύτηκαν αυτά τα χρήματα αναλυτικά. Ο οικονομικός διευθυντής κ. Νεκτάριος Καραπαναγιώτης δεν μου έδωσε, παρότι ζήτησα, την αναλυτική κατάσταση για όλα τα ταξίδια που πραγματοποιήθηκαν το 2016. Το μόνο που μου έδωσε ήταν η κατάσταση και το κόστος των ταξιδιών που πραγματοποίησα εγώ και οι συνεργάτες μου. Εδώ θέλω να σημειώσω ότι στις 24/10 είχα ζητήσει να μου δοθεί “η παράγραφος του καταστατικού της εταιρείας ή του εσωτερικού κανονισμού, είτε η απόφαση του ΔΣ που ορίζει ότι δεν επιτρέπεται να ενημερώνεται και να έχει πρόσβαση ο καλλιτεχνικός διευθυντής σε στοιχεία από τα αρμόδια τμήματα και τα στελέχη του οργανισμού για θέματα που αφορούν τη λειτουργία του φεστιβάλ και συνδέονται με το καλλιτεχνικό έργο”. Ο οικονομικός διευθυντής απάντησε ότι δεν έχει αρμοδιότητα να δώσει πληροφορίες οικονομικής φύσεως σε κανέναν άλλο πλην του ΔΣ της εταιρείας. Εν πάση περιπτώσει, αν δεν εγκριθεί κονδύλιο για ταξίδια σε φεστιβάλ του εξωτερικού ή για μεμονωμένες παραστάσεις, δεν είναι δυνατόν να καταρτιστεί διεθνές πρόγραμμα.
»Ποιος έδωσε την εντολή να μη μου δοθούν αυτά τα στοιχεία και με ποια απόφαση του ΔΣ; Για ποιο λόγο μου αποκρύπτεται ποιο είναι το συνολικό μπάτζετ για ταξίδια του 2016 και πού ξοδεύτηκε; Ποιος πρέπει να λογοδοτήσει γι’ αυτό;»
ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ.
«Το επόμενο θέμα που παραπέμφθηκε στις καλένδες ενώ προβλέπεται από το καταστατικό: άρθρο 67, ΦΕΚ 37Α είναι η υπογραφή της σύμβασης του συμβούλου μουσικής. Η απάντηση που δόθηκε στο ΔΣ από την κ. Παπανικολάου ήταν η εξής: Δεν μπορούμε να προσλάβουμε σύμβουλο μουσικής την στιγμή που χάνουν τη δουλειά τους οι συμβασιούχοι. Λαϊκισμός! Τι σχέση έχει ο σύμβουλος μουσικής με τους συμβασιούχους του φεστιβάλ; Και ποιος θα διαχειριστεί με γνώση τις τριακόσιες και πλέον προτάσεις μουσικής και τα συναφή θέματα; Και να το λένε αυτό άνθρωποι που που επί ένα χρόνο δεν έκαναν τίποτα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που υπάρχει εδώ και χρόνια με το ΑΣΕΠ, ενώ ταυτόχρονα διόρισαν δύο εργαζομένους. Μία γραμματέα στο γραφείο της προέδρου, η οποία μάλιστα προσελήφθη ως καλλιτεχνικό προσωπικό, χωρίς να ζητηθεί, έστω και τυπικά, η σύμφωνη γνώμη μου, αφού η πρόσληψη του καλλιτεχνικού προσωπικού ανήκει στη δική μου αρμοδιότητα! Θέλει και δεύτερη γραμματέα η κ. Θεοδωράτου, ενώ ο καλλιτεχνικός διευθυντής, που καταρτίζει το πρόγραμμα, έχει μείνει μόνο με έναν, που η σύμβασή του λήγει σύντομα. Το άλλο πρόσωπο που προσελήφθη είναι νομικός, ο δεύτερος που διαθέτουμε ήδη στο φεστιβάλ».
1.200 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
«Στη σύμβαση του συμβούλου για τις διεθνείς παραγωγές Ματίας φον Χαρτς, που υπογράφτηκε μόλις προχθές, ενώ εκείνος δουλεύει κανονικά από τον Απρίλιο, προβλέπεται ποσό 1.200 ευρώ για ταξίδια μέχρι το τέλος του χρόνου!!! Τώρα γίνονται τα φθινοπωρινά φεστιβάλ, τώρα καταρτίζεται το καλοκαιρινό μας πρόγραμμα, τώρα πρέπει να ταξιδέψουμε για να δούμε παραστάσεις, εγώ και οι σύμβουλοί μου. Για μένα και τους άλλους συμβούλους δεν υπάρχει καθόλου κονδύλι μέχρι το τέλος του έτους! Για να καταλάβετε τη σημασία των ταξιδιών, θα σας δώσω δυο τρία παραδείγματα από άλλα ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Βιέννη: 100.000 ευρώ, σε συνολικό προϋπολογισμό 10.000.000. Βερολίνο: 25.000 ευρώ, σε συνολικό προϋπολογισμό 1.200.000. Αμβούργο: 20.000 ευρώ, σε συνολικό προϋπολογισμό 800.000. Στην Αθήνα, κι εδώ θα μιλήσω αναγκαστικά με υποθέσεις, εφόσον ο οικονομικός διευθυντής δεν μου επιτρέπει να έχω πρόσβαση σε στοιχεία: Αν λοιπόν το συνολικό μπάτζετ είναι, ας πούμε, 6.000.000 ευρώ, τότε για τα ταξίδια, κατ’ αναλογία με τα φεστιβάλ που ανέφερα, θα έπρεπε να προβλέπονται περίπου 60.000 ευρώ. Αυτή είναι η γνώση τους για το αντικείμενο».
ΚΩΛΥΣΙΕΡΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
«Λύκειο Επιδαύρου. Ένα σχέδιο για το οποίο ήδη από τις αρχές Μαΐου είχα ενημερώσει το ΔΣ, το οποίο εξαγγέλθηκε δημόσια στη συνέντευξη τύπου για την ανακοίνωση του περσινού προγράμματος και περιλήφθηκε σε όλα τα έντυπα του φεστιβάλ. Το σχέδιο για τη δημιουργία του Λυκείου Επιδαύρου ανακοινώθηκε επίσημα στην Επίδαυρο στις 30/7 μπροστά σε δημοσιογράφους, πλήθος κόσμου αλλά και μελη του ΔΣ του φεστιβάλ, που είχαν προσκληθεί. Γι’ αυτή την παρουσίαση είχαν εγκριθεί από το ΔΣ τα έξοδα των ανθρώπων του φεστιβάλ που ταξίδεψαν γι’ αυτό το σκοπό στην Επίδαυρο. Για την υλοποίηση του σχεδίου αυτού έχουν κινητοποιηθεί ο Δήμος Επιδαύρου (που έχει παραχωρήσει το άλσος για τη δημιουργία του κάμπιγκ), η Περιφέρεια Πελοποννήσου (που έχει αναλάβει το κόστος της κατασκευής του) και η Αντιπεριφέρεια (αποψίλωση και περίφραξη του χώρου), η Εφορία Αρχαιοτήτων Αργολίδος, το Θεατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, οργανισμοί που έχουν εκδηλώσει πρόθεση για τη χρηματοδότησή του και πολλοί άλλοι φορείς και πρόσωπα. Για το σχέδιο αυτό εγκρίθηκε και πραγματοποιήθηκε ταξίδι μου στην Ιταλία, μαζί με την υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων Τζωρτζίνα Κακουδάκη και την εκπρόσωπο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και καθηγήτρια του Τμήματος κ. Χριστίνα Ζώνιου. Μετά από έξι (6) μήνες εντατικής προετοιμασίας, εκκρεμεί η έγκριση του σχεδίου από το ΔΣ, ενώ αποτελεί μέρος του καλλιτεχνικού προγράμματος, όπως το έχω τεκμηριώσει. Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν την κ. Παπανικολάου να αντιμετωπίζει το Λύκειο Επιδαύρου με τέτοιο σκεπτικισμό; Δεν ήταν παρούσα σε όλες εκείνες τις συνεδριάσεις; Γιατί δεν είχε τεθεί από την ίδια ή από άλλα μέλη του ΔΣ επιφύλαξη ως προς την έγκριση του σχεδίου αυτού εξαρχής; Αν δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη, μήπως διατρέχουμε τον κίνδυνο να καθυστερήσει και να λιμνάσει μια τόσο σημαντική πρωτοβουλία;»
ΟΙ ΠΡΟΒΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260
«Τέλος, τέθηκε από την αντιπρόεδρο κ. Παπανικολάου το ζήτημα, γιατί διατέθηκαν χώροι του Φεστιβάλ στον Δημήτρη Παπαϊωάννου, για να κάνει πέντε (5) μέρες ακρόαση, στον Ευριπίδη Λασκαρίδη για πρόβες διάρκειας ενός μήνα, και στην Ντοκουμέντα για πρόβες και γύρισμα. Γι’ αυτές τις παραχωρήσεις είχα τη σύμφωνη γνώμη του πρώην προέδρου κ. Γιώργου Αντωνακόπουλου. Να θυμίσω ότι κάθε χρόνο το φεστιβάλ νοικιάζει μεγάλο αριθμό χώρων για πρόβες παραγωγών μας, κάτι που κοστίζει πολλά χρήματα. Με τον Λασκαρίδη θα συνεργαστούμε φέτος, με την Ντοκουμέντα συζητάμε επίσης για φέτος, με τον Παπαϊωάννου για του χρόνου. Γιατί είναι κακό να τους δώσουμε χώρο για πρόβες; Ο οικονομικός διευθυντής στην ίδια συνεδρίαση, μίλησε για κόστος που βαρύνει το φεστιβάλ, εννοώντας την κατανάλωση ρεύματος, δηλαδή πενταροδεκάρες, καθώς τις λίγες ανάγκες για καθαριότητα τις κάλυπταν οι εργαζόμενοι της Πειραιώς και δεν χρειάστηκε να προσληφθεί καθαρίστρια. Το να δοθούν οι χώροι για πρόβες, πέρα από την πολιτική στήριξης απέναντι στους καλλιτέχνες, είτε συνεργαζόμαστε αυτή τη στιγμή μαζί τους είτε όχι, σημαίνει και εξοικονόμηση χρημάτων για το φεστιβάλ.
»Μακάρι να ήταν σε καλή κατάσταση οι εγκαταστάσεις της Πειραιώς, έτσι ώστε να δίναμε το χειμώνα τους χώρους για πρόβες και παραστάσεις σε ομάδες θεάτρου και χορού, στηρίζοντας έτσι τους έλληνες καλλιτέχνες, σε μια εποχή που δεν υπάρχει καμιά κρατική υποστήριξη».
Η ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ
«Κι εδώ μπαίνει το θέμα της Πειραιώς, για το οποίο ενημέρωσα γραπτώς το ΔΣ. Οι χώροι της Πειραιώς, χωρίς συντήρηση, καταστρέφονται το χειμώνα. Στην τελευταία μεγάλη βροχή, που κατέβηκα για να δω, πλημμύρισαν τα πάντα. Ο τεχνικός διευθυντής κ. Πολίτης ευτυχώς είχε λάβει κάποια μέτρα, κι έτσι σώθηκαν μηχανήματα αξίας καθώς και αρχειακό υλικό. Τέλειωσε όμως και η δική του σύμβαση, όπως και των δύο εργατών σ’ αυτό το χώρο. Να δούμε τι θα συμβεί στην επόμενη βροχή…».
ΧΩΡΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
«Πριν κλείσω, να πω κι ένα τελευταίο προσβλητικό κρούσμα, έτσι για να γελάσει και το χειλάκι μας: Ο οικονομικός διευθυντής ενημέρωσε το γραφείο μου ότι με εντολή της κ.Παπανικολάου δεν θα αγοράζονται πλέον οι λίγες καθημερινές εφημερίδες που αγοράζονταν από ιδρύσεως του Φεστιβαλ, από τις καλλιτεχνικές σελίδες των οποίων ενημερωνόταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής και οι ενδιαφερόμενοι εργαζόμενοι!»
Το έργο της Μαρίας Ζαβάκου για τον ψηφιακό εκφοβισμό και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα γενιά ανεβαίνει στη σκηνή σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου
14°
