![322384-650729.jpg 322384-650729.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2016/06/23/322384-650729.jpg)
Από πολύ νωρίς κι από πολύ νέος, ο κ. Διαμαντής Φλωράκης (γεν. 1935) βίωσε καταστάσεις πολύ δύσκολες, από τις οποίες ωστόσο του γεννήθηκε μια βαθύτατη πίστη, ή μάλλον ελπίδα, για τη δυνατότητα του μικρού ανθρώπου ν’ αντισταθεί στην προκαθορισμένη δομή του (που είναι αποτέλεσμα εκατομμυρίων ετών κοσμικής εξέλιξης) και να μπορέσει να πετύχει μια κάποια προσωπική απελευθέρωση.
Ένα τέτοιο παράδειγμα καταστάσεων υπήρξε η στρατιωτική του θητεία κατά τη σκληρή δεκαετία του ’50, στην οποία πέρασε συνθήκες άγριας προσωπικής απομόνωσης (τρομοκρατία, απειλές, προσβολές, κίνδυνος για τη ζωή του) κι όμως, από ένα συνδυασμό τύχης και διαφορετικής ερμηνείας των πραγμάτων διέφυγε αλώβητος και αξιοπρεπής. Στα χρόνια περίπου που ο Σαρτρ και ο Καμί ξεδίπλωναν τις κατευθύνσεις αυτού που ονομάστηκε «υπαρξισμός» και που (λαθεμένα, κατά τη γνώμη μου), τους έβαλε στο ίδιο τσουβάλι, ο νεαρός Φλωράκης ζούσε το δικό του ιδιότυπο υπαρξισμό στην τοπική βαλκανική γωνίτσα.
Ο κ. Διαμαντής Φλωράκης έγινε συγγραφέας, κατά κύριο λόγο επιστημονικής φαντασίας, ένας από τους πρωτοπόρους του είδους στην Ελλάδα, αλλά με γερό φιλοσοφικό υπόβαθρο, και μάλιστα δικό του, όχι αντιγραμμένο. Σ’ όλη του τη συγγραφική πορεία βρήκε και ανέπτυξε συγγραφικές ιδέες, στόχεψε και ξαστόχησε, τιμήθηκε και λοιδορήθηκε, έλαμψε και ξεχάστηκε, πέτυχε και απέτυχε – και ξαναέλαμψε.
Δεν πλούτισε, δεν θεωρήθηκε πρώτο όνομα (σιγά μην το ένοιαξε, βέβαια), αλλά δεν το έβαλε και κάτω. Ούτε στεγάστηκε σε γενικότερες βεβαιότητες, όπως τα κόμματα, οι θρησκείες, οι στρατευμένες ιδεολογίες, οι φάλαγγες γενικά. Πάντοτε πρόβαλλε, φανερά ή όχι, αυτή την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου, μέσα από κάποιο ιδιότυπο είδος προσωπικής μεταφυσικής που καταφέρνει και τον ορθώνει ενάντια στην όποια καταπιεστική δομή, φέρνοντάς τον σ’ επαφή με τον άλλο άνθρωπο που επίσης αγωνιά, σ’ ένα πλαίσιο μιας «φλωρακικής αναρχίας του πνεύματος», αν νομιμοποιούμαι να το πω έτσι.
Ταυτόχρονα, τις τελευταίες δεκαετίες αξιοποιούσε όλο και περισσότερο τις δυνατότητες του διαδικτύου: όλα του τα βιβλία κυκλοφορούν ελεύθερα στο ίντερνετ και δοκιμάζονται από τους υποψήφιους αναγνώστες και αναγνώστριες. Πληκτρολογείς απλά τ’ όνομά του και βρίσκεις τα πάντα. Κι εφόσον η ηλεκτρονική «πρόγευση» είναι ικανοποιητική, τότε ο/η κάθε ενδιαφερόμενος/η μπορεί ν’ αγοράσει το βιβλίο και σε φυσική μορφή (κεντρική διάθεση Αχιλλέας Σίμος, 2103831450).
Τώρα, ο κ. Φλωράκης έβγαλε το πολλοστό βιβλίο του, ένα θεατρικό έργο με μότο «Ακόμα και οι ‘“ένοχοι” ανάμεσά μας υπήρξαν αθώοι». Ο πλήρης τίτλος είναι «Μια συνέντευξη (Ή ένας μαραθώνιος στοχασμού)» και αποκαλείται «Διαδραστικό θέατρο». Είναι πράγματι διαδραστικό, γιατί αποτελεί work in progress, έργο σε εξέλιξη, έτσι ώστε κάθε φορά που ανεβάζεται να μπορεί ν’ αποκτά και διαφορετική μορφή, με πρόσθεση στοιχείων ανάλογα με την παράσταση, για να μην πω και ανάλογα με τη θέαση και τη σκέτη ανάγνωση. Θελκτικό, έτσι δεν είναι; Κι όμως το πετυχαίνει.
Αναρωτιέμαι: υπάρχουν τόσοι θίασοι, άπειροι θίασοι στην Αθήνα της κρίσης, που ανεβάζουν σχεδόν τα πάντα στις μέρες μας, τόσοι σκηνοθέτες, τόσοι ηθοποιοί: θα βρεθεί έστω κι ένας να ενδιαφερθεί για το μήνυμα που στέλνει ένας χαλκέντερος υπερήλικας συγγραφέας προς όποιον/α είναι διατεθειμένος/η να τον ακούσει έστω για λίγο; Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν ούτε φυσικά μπορεί το θέατρο να τις δώσει. Αλλά ένα τέτοιο έργο, ανοιχτό ανάλογα με το επιθυμητό ανέβασμα και επομένως μη βαρυνόμενο με διδακτισμό, μπορεί να δώσει στιγμιαία παρηγοριά μέσα στην κατά Σεφέρη «κοσμική παγερή μοναξιά» (στο «Πάντα πλήρη θεών», γράφω από μνήμης), κατάσταση όπου κάθε άνθρωπος (λόγω του «σχεδιασμού» ή της διαμόρφωσής του) νιώθει – με κίνδυνο να συντριβεί.
Αυτή η παρηγοριά για την αποφυγή της συντριβής είναι μια σπουδαία λειτουργία της τέχνης, η παραμυθητική εννοώ – πάντα ήταν. Ο κ. Φλωράκης το ξέρει πολύ καλά και το ασκεί όσο γίνεται καλύτερα. Το θέμα είναι να το μάθουν και οι θεατές.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Όσα πρέπει να ξέρετε για τη διανομή των δωρεάν εισιτηρίων, τη μέρα και την ώρα
Eπιστρέφει με το πιο πλούσιο πρόγραμμα στην ιστορία του
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Μέχρι πότε μπορούμε να δούμε τη μεγάλη έκθεση που πραγματοποείται με αφορμή τις δύο επετείους ορόσημα
Αυτά είναι τα 17 τραγούδια του «Bando Stone and The New World»
O δημοφιλής τραγουδιστής ανακοίνωσε μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στην καριέρα του- Θα τραγουδήσει στο ιστορικό Royal Albert Hall
Το όνομα Nico λέγεται ότι της το έδωσε ο φωτογράφος της Herbert Tobias, που τότε ήταν φίλος με τον Ελληνα -γεννημένο στην Αντίς Αμπέμπα- σκηνοθέτη Νίκο Παπατάκη
Bασισμένο στο ομώνυμο μπεστ σέλερ του Ρόμπερτ Χάρις
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Ο δάσκαλος της Βυζαντινολογίας και ενεργός πολίτης που μοχθούσε για τη σωτηρία των μνημείων
Τι αποκάλυψε ο τραγουδιστής και συνθέτης κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στη Κρήτη
Είχε στόχο και τον σύντροφό της, Τράβις Κέλσι
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Eden in Olympia: Το ισχυρό κάλεσμα για την προστασία του πλανήτη
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Με αφορμή τις δύο επετείους: 80 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας 1944 και 50 χρόνια από την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας 1974
Ο θρύλος της κιθάρας γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1947
Η μπάντα μοιράστηκε το καινούργιο τραγούδι «Love Insurrection» από τον δίσκο «Come Ahead» που θα κυκλοφορήσει στις 8 Νοεμβρίου
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.