Μια μοναδική και πολυβραβευμένη Αμερικανίδα συγγραφέας μιλάει για την παγκόσμια κοινότητα, τις παθογένειές της, τις οικουμενικές αξίες και τη σημασία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Όταν το 1980, η Μέριλιν Ρόμπινσον(Marilynne Robinson) δημοσίευσε το πρώτο της μυθιστόρημα, το «Housekeeping», ήταν απόλυτα άγνωστη στον λογοτεχνικό κόσμο. Οι New York Times το παρουσίασαν έγκαιρα για να βοηθήσουν, ώστε να μην περάσει απαρατήρητο. « Διεισδύει στην καθημερινότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και στις διαψεύσεις της και καταφέρνει ένα είδος μεταμόρφωσης», έγραψε ο κριτικός Ανατόλ Μπρόγιαρντ, με ένα δέος και ενθουσιασμό που μοιράστηκαν αμέσως και άλλοι κριτικοί και οι αναγνώστες. Το βιβλίο έγινε κλασικό, κέρδισε την επόμενη χρονιά το βραβείο ΡΕΝ/Hemingway και η Ρόμπινσον το τίτλο της συγγραφέως που επαναπροσδιόριζε την αμερικανική λογοτεχνία της εποχής μας. Σήμερα το έργο εκείνο κατατάσσεται σε ένα από τα εκατό καλύτερα της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ου αιώνα. Παρά την επιτυχία και τις δάφνες, θα περνούσαν 24 χρόνια για να γράψει το δεύτερο βιβλίο της, το «Gilead» (Βραβείο Πούλιτζερ και Εθνικό Βραβείο Κριτικών Αμερικής – στα ελληνικά: «Γκίλιαντ – Τόπος της μαρτυρίας», εκδ. Εν πλω) και 4 ακόμα για να κυκλοφορήσει το «Home», (Βραβείο Orange – Στα Ελληνικά: «Στο σπίτι», εκδ. Εν πλω).
Μοναδική και ακατηγοριοποίητη συγγραφέας, η Μέριλιν Ρόμπινσον θα μιλήσει για τα θέματα που την απασχολούν έντονα και αποτελούν σταθερά την αφετηρία των μυθιστορημάτων, αλλά και των δοκιμίων και της κριτικής της: η εύθραυστη περιπέτεια των ανθρώπων, η πίστη και η απουσία της, τα μυστήρια που υπερβαίνουν τη γλώσσα, οι σύγχρονες ανησυχίες και εμμονές.
Η διάλεξή της πραγματοποιείται σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Εν Πλω. Τη διάσημη αμερικανίδα συγγραφέα θα προλογίσει ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, διευθυντής του περιοδικού Νέα Εστία.
Στη συλλογή δοκιμίων της, το «When I was a child I read books» και παρά του ότι ο τίτλος παραπέμπει σε αυτοβιογραφικά κείμενα δεν είναι παρά στοχασμοί πάνω στη λογοτεχνία, την πίστη και τη σημασία του να είσαι άνθρωπος.
«Ζούμε σήμερα σε ένα πολιτικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από αρπακτικότητα, σκληρότητα και φλυαρία» σημειώνει η Ρόμπινσον στον πρόλογο αυτής της συλλογής. « Η προέλαση της λιτότητας, που σαρώνει ό,τι μπορεί να είναι ανθρώπινο, η παραχάραξη της θρησκείας ως μιας ωμής ερμηνευτικής στρατηγικής, η εμμονή να θεωρούμε τη μοναξιά ή τη θλίψη παθολογικές καταστάσεις, η δύναμη που εξακολουθούν να έχουν οι μεγάλες αφηγήσεις και η ανάγκη γι αυτές -όπως η αφήγηση της παρακμής, στην οποία η χώρα μου βυθίζεται με αυταρέσκεια», είναι μερικά από τα ανησυχητικά συμπτώματα της σύγχρονης συνθήκης, στα οποία η συγγραφέας αντιτείνει: «Περισσότερη εκπαίδευση, περισσότερο διάβασμα, περισσότερες αντιπαραθέσεις και διάλογος με πληροφορία και γνώση».
Θα μπορούσε η εικονική πραγματικότητα να είναι μια μορφή αυθεντικής πραγματικότητας; Μήπως ζούμε ήδη σε μια προσομοίωση που έχει δημιουργηθεί από κάποια τεχνητή νοημοσύνη; Τι μας είπε ο συγγραφέας
9°
