Χώροι θα ανοίξουν και θα επιδειχθούν, σεμινάρια και workshops θα επαναπροσδιορίσουν τα όρια, τη σημασία και την έμψυχη αξία της γειτονιάς, designers και δημιουργικές ομάδες θα σε περιμένουν για να σε ξεναγήσουν αλλά και να αναδείξουν τη σημασία της επανάχρησης, της οικειοποίησης και της ειδικής ταυτότητας που πάει να πει... «Βαλαωρίτου, ενταύθα»! Το STAMP festival, για μιαν ολόκληρη εβδομάδα, επανασυστήνει την πλατφόρμα σκέψης και δράσης του και παρουσιάζει έμπρακτα ένα μοντέλο δημιουργικότητας, ξεχωριστό και διαφορετικό από την καθιερωμένη και εύκολη, ίσως και κλισέ, ταυτότητα της «Βαλαωρίτου –Διασκεδαστούπολης».
Με στρατηγείο και info point τη στοά της Μαλακοπής και άξονα δράσης τα πέριξ της αναπλασμένης και αναγεννημένης πλατείας Χρηματιστηρίου, ανήσυχο, οργιαστικά καινοτόμο και τέρμα ευέξαπτο αστικά και καλλιτεχνικά, το STAMP εκκινεί μια κουλτούρα και μια ενέργεια που στηρίζεται στην τρέλα και το πείσμα μας να αναδείξουμε μια άλλη διάσταση της περιοχής αλλά και της πόλης μας. Χρησιμοποιώ το «μας», γιατί η A.V. Bureau Θεσσαλονίκης συμπράττει και ωθεί, βοηθά και συμμετέχει, ενισχύει και σαπορτάρει το γεγονός: όλες οι πληροφορίες, συμμετοχές, ομάδες, δημιουργοί, συμμετέχοντες, βόλτες, σεμινάρια, δράσεις και κυρίως μενού του STAMP, ευκολάκι, κλικάρεις εδώ www.stampfestival.gr και φτιάχνεις τον προσωπικό σου χάρτη.
Ζήσε το, τίμα το και τη Δευτέρα το βραδάκι έλα να ακούσουμε και Φοίβο Δεληβοριά, που από την Καλλιθέα ανεβαίνει στη Βαλαωρίτου για να το γιορτάσουμε παρέα ηδονικά, ρυθμικά και αστικοπαγανιστικά. Κι επειδή πίσω από τα projects, τους αριθμούς και τα γεγονότα, κρύβονται οι άνθρωποι, ρωτήσαμε τον Δημοσθένη Βαβάτση, ψυχή και εγκέφαλο του STAMP, για να αποσαφηνίσει την ιδέα πίσω από το εγχείρημα.
Δημιουργική πλατφόρμα, ΟΚ. Καινοτομία, εξωστρέφεια, start up, win to win, progressive urban culture, λέξεις-κώδικες, που όμως η συνεχής χρήση τους από τον κάθε «φούφουτο» προκαλούν ήδη εκφυλισμό και μυρίζουν πονηριά και ΕΣΠΑ. Εννοείται πως το STAMP, από το ξεκίνημα έως τη φετινή του δράση, διαφοροποιείται κομίζοντας μιαν αλήθεια και μια αστική κουλτούρα πεντακάθαρη, ως προς τον στόχο. Όμως, πώς διαφοροποιείστε από την παραπάνω «πληθώρα» δράσεων και πώς υπερασπίζεστε την καθαρότητά σας; Όλες αυτές οι μοντέρνες και χιπ λέξεις έχουν μπει πραγματικά μέσα στη ζωή μας και είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της urban κουλτούρας. Όταν όμως θέλεις πραγματικά να μιλάς και να υπερασπίζεσαι τη δημιουργία, την καινοτομία και τη συνεργατικότητα, αυτό πρέπει να περνάει και μέσα από τη φιλοσοφία και το στήσιμο του φεστιβάλ. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που πρωταρχικό ρόλο έχουν οι ομάδες και η προβολή τους μέσα από αυτή την προσπάθεια. Πέρα και έξω από κάθε ανταγωνιστικότητα, ιδιοτέλεια και εταιρικό καπέλωμα. Ο μοναδικός τρόπος να απεξαρτηθούμε από το αμαρτωλό παρελθόν και να αρχίσουμε να χτίζουμε πραγματικά έναν διαφορετικό τρόπο κοινωνικής αλλά και οικονομικής κουλτούρας είναι να εφαρμόσουμε στην πραγματικότητα αυτές τις εύηχες λέξεις και κώδικες.
Για τον μέσο εικοσικαικάτι Θεσσαλονικιό, η Βαλαωρίτου είναι ένας τόπος με κωδικό «διασκέδασηland». Προφανώς αγνοεί, για παράδειγμα, γιατί το ρολόι στην είσοδο της στοάς Μαλακοπή δείχνει σταματημένο πάντα στην ίδια ώρα, όπως και την ιστορία της παλλόμενης κάποτε εμπορικής καρδιάς της πόλης. Την ίδια ώρα η περιοχή που τη νύχτα βράζει από μπιτάκια και κοκτέιλ, την ημέρα είναι κοιτίδα ομάδων και δημιουργών ή επιχειρήσεων από το φάσμα της νέας γενναίας Θεσσαλονίκης. Κινούμενο σε αυτή την ιδιόρρυθμη παράμετρο-μεταίχμιο, ποιο είναι το μανιφέστο του STAMP και σε ποιους απευθύνεται; Η περίπτωση του STAMP είναι η απλή αναφορά σε έναν άλλο τρόπο διαχείρισης ιδεών, τόπων και ιστορικών δεδομένων. Όποιος, λοιπόν, έχει τη διάθεση να ακολουθήσει αυτόν τον κινούμενο οργανισμό και το κράμα διαφορετικών ομάδων, εργαστηρίων και συζητήσεων, γίνεται κομμάτι αυτού του ιδιόρρυθμου και ανοιχτού καλέσματος.
Υπάρχει μια πανσπερμία όπως και μια κινητικότητα στο πεδίο που ορίζεται ως δημιουργική και αναβράζουσα Θεσσαλονίκη. Πιστεύεις στις συνέργειες, μιας και όπως μαρτυρά ο φετινός πλούτος εκδηλώσεων-«συμπαραγωγών», το STAMP κολεκτιβάρει και ενώνει σε ένα τέμπο διάσπαρτες συλλογικότητες αλλά και ομάδες. Αρκεί όμως, Δημοσθένη, μόνο αυτό; Μήπως, ανεξαρτήτως της τρέλας και του πείσματος, αν οι φορείς και οι αρχές δεν το στηρίξουν, εν είδει πολιτικής απόφασης που έχει να κάνει με το τι είδους οικονομική ανάπτυξη αλλά και ποιο αισθητικό πρόσωπο της πόλης θέλουν να προβληθεί, είναι καταδικασμένο κάποτε να «κουραστεί» να αγωνίζεται; Το φαινόμενο του δονκιχωτισμού είναι κάτι που βιώνουμε πάρα πολλά χρόνια σε αυτή τη χώρα, και είναι πραγματικά κουραστικό. Η ύπαρξη μιας πολιτικής «λοίμωξης» στην επίλυση ουσιαστικών θεμάτων που αφορούν το πολιτιστικό και αισθητικό κομμάτι της πόλης είναι εμφανής. Παρά ταύτα, η κρίση που ζούμε είναι κοινωνική και όχι πολιτικοοικονομική. Έτσι, η μοναδική διέξοδος είναι η επιτυχία αυτού του πειράματος-αντιβιοτικού, που εμπεριέχει όλα τα απαραίτητα συστατικά, τα οποία μοιράζονται απλόχερα από όλη αυτή την κοινότητα των ανθρώπων που βιώνει την καθημερινότητα διαφορετικά και δημιουργικά.
Τι περιμένεις φέτος; Έλα, άνοιξε την καρδιά σου και ονειρέψου, ώστε όλοι να βάλουμε τα δυνατά μας και να το απογειώσουμε! Το φετινό STAMP συνεχίζει να ενώνει και να φτιάχνει έναν μεγάλο ιστό ανθρώπων και ομάδων που συνεργάζονται και δημιουργούν. Δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να γνωρίσει και να οραματιστεί έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που ζει και αναπνέει μες στην πόλη. Ας τον φροντίσουμε για να εξαπλωθεί!
Ο πρώην γιατρός που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά με το θέατρο, οι πετυχημένες παραστάσεις, οι διακρίσεις και το νέο του έργο στο θέατρο του Νέου Κόσμου
10°
