Η σύγκρουση δημόσιου συμφέροντος και ανώνυμων εταιρειών με αφορμή την απόφαση για το Ζηρίνειο Στάδιο στην Κηφισιά.
Στο χώρο του Αθλητισμού η Πολιτεία παραδίδει ολοένα και περισσότερο τα ηνία δημόσιων αθλητικών εγκαταστάσεων σε Ανώνυμες Εταιρείες. Το έδαφος είναι πρόσφορο γιατί έχει συντελεστεί μια αλλαγή «κουλτούρας». Χαρακτηριστική είναι η φράση του Υφυπουργού Αθλητισμού, κ. Αυγενάκη σε πρόσφατο χαιρετισμό του: «Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει, πλέον και μπορεί να μην υπάρχουν τα χρήματα του 2004, αλλά υπάρχει άλλη κουλτούρα. Για τις εγκαταστάσεις γίνεται μία τιτάνια προσπάθεια. Έχει δοθεί, ήδη, το γήπεδο των Άνω Λιοσίων στην ΑΕΚ και έχει ανακοινωθεί η παραχώρηση του κλειστού γηπέδου των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων στον Παναθηναϊκό. Η συζήτηση με τον Ολυμπιακό για το ίδιο θέμα με το ΣΕΦ, έχει προχωρήσει και εντός του έτους, ο στόχος είναι να έχει καταλήξει θετικά». Το φαινόμενο της παραχώρησης των εγκαταστάσεων συνδέεται με τη δημοφιλία αθλημάτων, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, όπου οι οπαδοί και οι εταιρείες καθορίζουν το χαρακτήρα των εγκαταστάσεων και όχι απαραίτητα το δημόσιο συμφέρον και οι αθλούμενοι.
Συχνά μάλιστα υπάρχει σύγκρουση δημόσιου συμφέροντος και ανώνυμων εταιρειών. Ας μην λησμονούμε γιατί η παρακολούθηση αθλητικών γεγονότων είναι κοινωνικά χρήσιμη: ο πρωταθλητισμός προσφέρει παράδειγμα για την άθληση της ευρύτερης κοινωνίας και προάγει την προσπάθεια για αυτοβελτίωση, καθώς καιμηχανισμούς ευγενούς άμιλλας. Η ενεργή ενασχόληση με τον αθλητισμό κάνει την κοινωνία και τους πολίτες της καλύτερους. Αντίθετα, η οπαδική νοοτροπία είναι συχνά αιτία φανατισμού, μισαλλοδοξίας, καθιστικής και ανθυγιεινής ζωής. Άρα χρειάζεται εγρήγορση ώστε η ανάπτυξη και η εκμετάλλευση των αθλητικών εγκαταστάσεων να μην διολισθήσει στην ανάπτυξη του οπαδού - καταναλωτή που επιζητούν οι ΠΑΕ και οι ΚΑΕ, αλλά να εστιάσει στην καλλιέργεια της ταυτότητας του ενεργού αθλούμενου πολίτη που αποτελεί αυτοσκοπό.
Ωστόσο, η μάχη αυτή σταδιακά χάνεται. Όχι μόνο στο πεδίο της εκμετάλλευσης των μεγάλων αθλητικών εγκαταστάσεων αλλά και στο πεδίο της εκμετάλλευσης των μικρών αθλητικών εγκαταστάσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη απόφαση (στις 15-06-2022) του ΔΣ του ΝΠΔΔ «Δημήτριος Βικέλας» που διαχειρίζεται το ιστορικό Ζηρίνειο Στάδιο στην Κηφισιά. Στο πλαίσιο της επισκευής του χλοοτάπητα, αποφασίστηκε να παραχωρηθεί διάδρομος (κουλουάρ) του στίβου του ιστορικού σταδίου (που υπάρχει από το 1932), ώστε να τηρούνται οι προδιαγραφές για τη συμμετοχή της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας που αγωνίζεται πλέον στη Super League 2. Σφοδρές είναι οι διαμαρτυρίες των τοπικών συλλόγων και των αθλούμενων, οι οποίοι βλέπουν το ιστορικό στάδιο να ακρωτηριάζεται για τους σκοπούς μιας ΠΑΕ που τυχαίνει να βρέθηκε σε μια κατηγορία με περισσότερη δημοφιλία και προκρίνει την εύκολη λύση του παρασιτισμού έναντι των υπολοίπων αθλημάτων, αλλά και της αλλοίωσης του χαρακτήρα του ιστορικού σταδίου. Η υπόθεση καταδεικνύει τη δυναμική του εφήμερου κέρδους μιας ΑΕ έναντι του διαχρονικού συμφέροντος των δημοτών μιας πόλης. Ίσως η πιο απογοητευτική πτυχή αυτής της αναμέτρησης είναι ότι οι εκπρόσωποι των δημοτών ενίοτε δεν επιλέγουν το στρατόπεδο των δημοτών, αλλά συντάσσονται με το αντίθετο στρατόπεδο.
15°
