Σχόλιο για τον πόλεμο στην Ουκρανία μετά την εισβολή της Ρωσίας και την επιχειρήματα για την «άλλη άποψη» που υποστηρίζουν τα εγκλήματα πολέμου.
Το ακούσαμε πολλές φορές τα τελευταία δύο χρόνια: «πρέπει να δίνουμε χώρο και στην άλλη άποψη» μας έλεγαν οι συμπολίτες που με αφορμή την πανδημία και τα εμβόλια ήθελαν να διαδώσουν τα δολοφονικά ψέματά τους. Το ακούμε και τώρα από τους συμπολίτες που θέλουν να διαδώσουν τη γραμμή του Κρεμλίνου και να δικαιολογήσουν τη ναζιστικού τύπου εισβολή του ρώσικου στρατού στην Ουκρανία. Μόνο που, όπως στην πανδημία και τα εμβόλια, δεν υπάρχει «άλλη άποψη» και δεν έχουμε κανέναν λόγο να της δώσουμε σημασία ή χώρο.
Στην επιστήμη τα πράγματα φαίνονται αρκετά πιο καθαρά. Η απόδειξη του ψέματος που βαφτίζεται «άλλη άποψη» είναι εύκολη. Τα «μια γριπούλα είναι» και τα «τα εμβόλια σκοτώνουν και αλλάζουν το DNA» διαψεύστηκαν αρχικά με επιστημονικές αποδείξεις από την επιστημονική κοινότητα και μετά από την ίδια την πραγματικότητα. Όμως πρόλαβαν να σκοτώσουν εκατοντάδες χιλιάδες σε όλο τον κόσμο και σκοτώνουν ακόμα. Και το κάνουν και επειδή κάποιοι επαγγελματίες της ενημέρωσης ήθελαν «να δοθεί χώρος και στην άλλη άποψη» (μτφ. να δημιουργήσουμε θέμα εκεί που δεν υπάρχει για να κάνουμε νούμερα και να μη χάσουμε το κομμάτι της πελατείας που είναι επιρρεπές στους ψεκασμούς γιατί λέμε ότι ενημέρωνουμε ενώ στην πραγματικότητα πουλάμε). Αλλά ευτυχώς οι περισσότεροι καταλαβαίνουμε ότι εκεί που υπάρχει πείραμα και απόδειξη και μετρήσιμα αποτελέσματα η «άλλη άποψη» είναι ένας εύσχημος τρόπος να περιγράψουμε το ψέμα που η διάδοση του θα έχει καταστροφικές συνέπειες.
«Μα καλά ρε, Βουλαρίνε, τι σχέση έχουν τα επιστημονικά θέματα με έναν πόλεμο; Γιατί στον πόλεμο δεν πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις;» θα ρωτήσει κάποιος συμπολίτης και η απάντηση είναι απλή: γιατί η πεποίθηση ότι πρέπει να ακούγεται η «άλλη άποψη» έχει και άλλα όρια, πέρα από τα επιστημονικά. Είναι τα όρια που βάζουν οι ίδιες οι κοινωνίες και η πραγματικότητα.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λογο η κοινωνία (και μέσω των θεσμών της) δεν δέχεται να ακούσει την «άλλη άποψη» για τη ναζιστική Γερμανία. Ξέρουμε καλά ότι αν κάποιος επιχειρήσει να εκθειάσει, να δικαιλογήσει ή να βρει ελαφρυντικά στη δράση των SS, στον διαμελισμό της Πολωνίας, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στο Ολοκαύτωμα είναι καλύτερο να κλείσουμε τ’ αυτιά μας. Το ίδιο συμβαίνει και με καποιον που μπορεί να θέλει να μας πει την «άλλη άποψη» για την παιδεραστεία ή τον ρατσισμό. Ή με κάποιον που μπορεί να θέλει να μας πείσει ότι οι θυσίες παρθένων είναι ο καλύτερος τρόπος να εμποδιστεί η κλιματική καταστροφή. Η υπεράσπιση των ερωτικών σχέσεων με νήπια, η υπεράσπιση της κατάταξης όσων δεν είναι καυκάσιοι στην κατηγορία «αντικείμενο», η υπεράσπιση των ανθρωποθυσιών, είναι «άλλες απόψεις» των οποίων η αποδοχή ως ισότιμων σε οποιονδήποτε δημόσιο διάλογο είναι απαράδεκτη και όλοι καταλαβαίνουμε πού μπορεί να οδηγήσει.
Tο ίδιο ακριβώς συμβαίνει όταν μια χώρα εισβάλει σε μια άλλη και αμφισβητεί τα σύνορά της. Το ίδιο συμβαίνει όταν ένας πρόεδρος δηλώνει χωρίς καμία περιστροφή ότι δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα μιας χώρας να υπάρχει (και μάλιστα με το γελοίο επιχείρημα ότι υπήρξε κομμάτι της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Σοβιετικής Ένωσης, επιχείρημα το οποίο με κάνει να αναρωτιέμαι αν καταλαβαίνουν οι Έλληνες θαυμαστές του Πούτιν οτι είναι αντίστοιχο με το «η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να υπάρχει ως ανεξάρτητη χώρα από τη στιγμή που για αιώνες ήταν κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»). Το ίδιο συμβαίνει όταν δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα μιας χώρας στην αυτοδιάθεση και την ανεξαρτησία και την τιμωρεί εξοντώνοντας τον πληθυσμό της. Δεν υπάρχει «άλλη άποψη» για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία γιατί δεν υπάρχει «άλλη άποψη» για την καταπάτηση του διεθνούς δικαίου, για τα εγκλήματα πολέμου, για την αναβίωση της ναζιστικής πρακτικής και ρητορικής. Όπως δεν υπάρχει «άλλη άποψη» για την πραγματικότητα. Κι αν υπάρχει, τη λέμε ψέμα. Και μπράβο του.
ΥΓ: Θα συμπλήρωνα ότι μιας και η επίθεση Πούτιν είναι στην ουσία εναντίον της Ευρώπης, στην πραγματικότητα είναι και εναντίον της δημοκρατίας και της Ελλάδας. Αλλά ξέρω ότι τα πουτινάκια δε νοιάζονται ούτε για τη δημοκρατία ούτε για την Ελλάδα. Ακόμα κι εκείνα που σε κάθε ευκαίρια ανεμίζουν τη γαλανόλευκη.
ΥΓ2: Οι συμπολίτες που ζητούσαν να ακουστεί ή «άλλη άποψη» για την πανδημία και τα εμβόλια είναι οι ίδιοι που ζητούν να ακουστεί η «άλλη άποψη» για τη ρωσική εισβολή, αλλά αυτό δεν είναι τόσο περίεργο. Οι «άλλες απόψεις» υπέρ των οποίων επιχειρηματολογούν, εκπορεύονται από το ίδιο κέντρο.
Η Αθήνα μεταμορφώνεται σε άλλη Αθήνα. Τι είναι αυτή η αλλαγή που βιώνει η πόλη; Αλλάζει κάτι σημαντικό. Αλλάζει ο χώρος και ο χρόνος της ζωής των κατοίκων
14°
